Boos op eigen kind! Ze verdienen de hond niet! UPDATE 2

Ik heb een paar pagina's geleden al geopperd om een gesprek aan te gaan, niet over de dieren maar met de vraag ben je wel gelukkig, je kan dat zelf natuurlijk invullen waarom je zelf denkt van niet.

Dit soort gesprekken moet je zonder verwijten doen maar als pure bezorgdheid, geen conclusies maken, geen oordelen.

En misschien is Pappa daar de juiste persoon voor, juist omdat hij emotioneel is, dan kan zijn dochter zien dat het puur is.

 

ik ben ook bang dat een dierenbescherming niks doet, ik ken echt ergere gevallen waar niks aan gedaan werd, het dier was mager maar niet te, meer eten geven wat adviezen en dat is het dan.

helaas werkt de dierenbescherming niet zoals in Amerika en Engeland.

 

Ik zou dus even alles loslaten qua honden en het via een ander weg proberen, dan kom je vanzelf bij de honden terecht.

In België is dat toch anders naar mijn idee yo.
Ik heb ook al eens gebeld voor een verwaarloosde hond en deze mensen hebben al 2 keer controle gehad.
De hond ziet er beter uit nu en word ook echt uitgelaten.


En nog een keer gebeld omdat de vrouw haar husky bij mij is de tuin dumpte in de hoop op pups van hus. ( die epilepsie heeft ) gelukkig geen pups uit gekomen maar de hond is in beslag genomen en zit nu al bij iemand anders die de sledesport uitoefend met de hus.

oh ja, dat vergeet ik dan weer, nou ja gelukkig.

Ik begrijp Yoop zijn zorgen. De dierenbescherming in NL komt wat slapjes over. Ik heb een zomer lang honderden padden in mijn tuin gehad. Nu zijn padden hier beschermd dus ik belde de dierenbescherming.

Wellicht dat ze de padden wilde vangen en ze elders in een veiligere en meer natuurlijke omgeving wilde uitzetten. Niet zo overdreven gevonden vond ik zelf, daar hier in de streek jaarlijks een periode na zonsondergang bepaalde wegen afgezet worden wegens de 'paddentrek'. `zodat al die beestjes niet tot moes worden gereden.

''Nou... eh',, tsja,, dat wisten ze eigenlijk niet hoe dat zat'' Ik zou wel terug gebeld worden. Je raad het al: nooit meer iets gehoord.

Vlak bij mij in de buurt speelt momenteel ook een situatie met een herdershond. Ik heb me laten vertellen dat de dierenbescherming al meerdere malen verwittigd is door buurtbewoners dat de Herder geschopt en geslagen wordt.

Maar omdat de hond er fysiek goed uit zag en geen breuken of kneuzingen had, werd er niets gedaan.
Ze vonden de hond wel erg nerveus en angstig overkomen, dus werd er een hondencursus aangeraden.

Wel blijf ik vinden dat er meer meldingen gemaakt moeten worden over het algemeen. zodoende wordt er wel een dossier opgebouwd. Te vaak horen, zien en praten mensen over van alles.... maar het blijft er meestal bij.

Al lijken meldingen vaak zinloos.. niks melden resulteert sowieso in niks.

Dat laatste is heel waar, Suzan

Ik heb ook een melding gedaan van een verwaarloosde border. Die staat nu wel onder toezicht hoor geregeld van mijn moeder dat ze weer voor de deur stonden om te controleren. Maar uiteindelijk zie ik het liefste dat de hond naar een ander baasje gaat.

 

In jou situatie zou ik ook niet weten wat te doen. Honden daar weg halen is diefstal. Vriendlief is degene die overal over beslist (Althans zo komt dat voor mij over) Je stiefdochter heeft eigenlijk geen ruggengraat (ook dit komt zo op mij over) en de honden zijn hiervan de dupe. Je kan een melding maken bij de dierenbescherming of de honden echt gehaald worden is dan maar de vraag. Je kan het manipulatief spelen en zo de honden een beter leven geven. Je kan ze ook gewoon meenemen maar dit is dan gewoon diefstal. Je kan ook iemand anders met hun in gesprek laten gaan indirect over de honden. Die er dan voor zorgt dat ze ze weg doen.

 

In ieder geval is dit een rot situatie voor de honden waar ze uit gehaald moeten worden. Ik snap niet dat mensen zo harteloos met dieren kunnen omgaan. Ik hoop dat ze voor dat kind beter zorgen als het er is en dan niet dat ze er na een paar maanden op zijn uitgekeken.  

 

Schandalig... Geen worden voor zulke mensen

(Niet alles gelezen)

Zou het niet verstandig zijn van jou kant om over de honden van je stiefdochter te zwijgen.....Misschien gaat er een lampje branden. Ze zullen het in ieder geval vreemd vinden en denken ,wat doen we verkeerd.
Hoe erg het ook is...

Wat een moeilijke situatie.

 

Ik vraag wel af of je ivm de privacy je gekozen hebt de namen enz hier te veranderen.

Niet dat je stiefdochter en schoonzoon het recht hebben hun dieren zo te behandelen.

 

Ik lees naast de honden dat er wat jou betreft bijna niks goed is aan je stiefdochter (en schoonzoon), ze is te dik, werkt niet, doet niks, luistert nergens naar.

De wijze waarop je iets tegen en over iemand zegt is wel heel belangrijk en het zou zomaar kunnen dat ze niks van jou ( en eventueel haar vader en moeder) wil aannemen als je op en steeds kritische aanvallende manier zou doen.

Misschien wordt ze daar juist dwarser door en zo kom je nergens.

 

Ik begrijp dat je het heel goed bedoeld en hoe zij met dieren omgaan kan ook echt niet maar hoe spreek je haar aan? Luister je ook echt naar haar zonder direct een kritiek te geven? 

Waarom is ze zoveel aan gekomen, misschien eet ze wel uit verdriet of frustratie.

Zolang er geen goede basis is in communicatie en zij niet het gevoel heeft dat ze op ander vlak wordt gesteund, samen met haar vader kom je niet ver.

Als ouder moet haar weer het vertrouwen in jullie terug geven en dan kun je vaak alles voor elkaar krijgen en 'gunt' ze jullie de hond eerder eventueel.

 

Je schoondochter kan zich niet verdedigen hier en dat hoeft ook niet, echter misschien is er misschien iets  waardoor zij zo fel reageert en je open staat voor zelf onderzoek en wie weet kun je iets ontdekken en daar anders mee omgaan zodat het deuren opent.

Vreselijk is dit. Mijn nekharen staan overeind.Ik had hem allang weggehaald bij ze en zeggen als ze hem niet aan jou geven dat je hen gaat aangeven bij de dierenbescherming.Dochter of geen dochter.Ik vind niet dat je moet blijven toekijken. Wat gebeurt er al dat kindje er straks is en die kleine word groot en ziet dat Pluto geschopt word, dan gaat die kleine het ook doen. Wat die kleine heeft het gezien dat zijn ouders het ook doen dat is dan gewoonste zaak van de wereld. Een Beagle is nu eenmaal erg op eten gericht. En hoe meer je hem straft hoe erger hij word. Een hond kan je ook straffen met liefde en niet met een schokband. Daar bereik je echt helemaal niets mee zeker niet bij een eigenwijze Beagle. Ik zou echt gek worden van woede. Ik kan dat echt niet aanzien. Ik hoop dat je het niet toelaat en stappen gaat ondernemen. Dit gaat straks al die kleine er is alleen maar erger worden neem dat maar van mijn aan.

In NL is zo'n elektrisch halsband verboden. Daar kan je misschien iets mee? Ze zijn idd geen honden waard, maar jammer genoeg kan je niks. Ze geven de honden minimale zorg wat legaal is. :(

In ieder geval bij Pluto is er sprake van dierenmishandeling, Chantal.

Das even buiten het feit om dat ze minimale zorg krijgen.

Dochter of niet die had een klacht aan haar been. Maarja, je woont in Nederland dus dat zal anders werken dan hier. Hier zou ik het MDI inschakelen om langs te gaan en eens goed met hen te praten en zeggen dat het zo niet kan + dit is mishandeling, dan kan de hond in beslag worden genomen. De lieve schat moet daar weg. Ik kan me jouw frustratie goed voorstellen, ik deed ze wat denk ik. Kan niemand de mishandeling stiekem filmen, zodat er bewijzen zijn ? Ik opper maar wat...

 

Ik ken het hondje niet eens en zit hier al met de tranen in de ogen. Waarom geven ze hem niet gewoon aan jou ?

 

De reactie hierboven van Esmee ben ik niet mee akkoord, excuses zoeken voor de stiefdochter ????? Sorry hé, maar iemand die zoiets doet verdient geen begrip. Je kan waar dan ook mee zitten, verdrietig zijn etc, maar dat werk je NIET uit op een weerloos hondje. Hebben we niet allemaal onze problemen ? ik alvast wel, daar kan een hondje niets om en als je zo bent tegen een hond, neem dan een pluche.

 

 

 

Je hoort het verhaal maar van een kant....
Wordt er niet te veel mee bemoeit....
Dat maakt het alleen maar erger....

Als je niet vindt dat een goed behandeld wordt kan je ook anoniem de dierenbescherming inschakelen eens kijken wat hun voor je kunnen betekenen.

Hoe zou je het vinden als het om een kind gaat dan doe je er toch ook iets aan?

 

Ik heb een kind en ik weet dat mijn honden ik heb er 3 mijn kinderen niet zijn maar toch zijn ze het wel want ik geef ook net zoveel om hun en maken deel uit van mijn gezin.

 

Ik zou er iets aan doen familie of geen familie.

 

 

 

Wijze woorden..

Dit vind ik zeker een goed punt om over na te denken.

Wanneer je zoveel kritiek op iemand hebt, zo negatief tegenover de persoon staat (los van de honden)

Dan moet je niet te snel verwachten dat je vervolgens met raad en daad kunt komen aanzetten, of je mening of advies op tafel kunt leggen... zo werkt dat niet!

Ik bemerk dit bijvoorbeeld bij mijn eigen schoonvader. Hij accepteert mij als de vrouw van zijn zoon, en de moeder van zijn kleinkinderen... maar verder kom ik bepaald niet door zijn APK keuring heen.

Er is geen ruzie of onmin... maar regelmatig voel ik dat hij liever een ander in mijn plaats had gezien.

Jouw stiefdochter zal dit ook voelen TS, zoiets voel je gewoon. En zoals ik het ervaar.. mijn nekharen gaan overeind als mijn schoonvader me komt vertellen wat ik toch vooral wel of niet zou moeten doen, met de kinderen bijvoorbeeld... dan ontvlam ik echt haast!

We weten allemaal dat honden in NL niet in beslag worden genomen vanwege een stroomband, het niet uitgelaten worden of te lang in de tuin zitten.

Hooguit krijgen ze advies en/of komt er heel af en toe nog een bezoekje van de dierenbescherming. Maar de honden zullen daar hoogstwaarschijnlijk gewoon blijven.

Het lijkt me een hoogstaande prioriteit om te gaan investeren in de relatie met stiefdochter en schoonzoon. Win hun vertrouwen zodat ze kunnen openstaan voor jouw goedbedoelde zorgen i.p.v ze zwart te maken.

Lijmen doe je met stroop, niet met azijn.

Ik snap dat de honden hier voorlopig geen fluit aan hebben en jouw boosheid en frustratie is volledig terecht, maar zo lang jij een outsider bent,, ga je weinig klaarspelen voor deze dieren.

Je kunt het proberen,,, de dierenbescherming er op af te krijgen..
Maar ja, daar verwacht ik weinig van. En ik denk dat de ts dat zelf ook wel weet. Dus wat gaat het plan van aanpak worden?

Nou ja, ik zit misschien anders in elkaar, ben nogal een felle tante. Maar dan maar ruzie die honden zouden daar geen dag langer zijn, ik zou ze gewoon meenemen. Zou niet lijdzaam toekijken hoe die arme beesten mishandeld worden. Hou mn hart vast voor het kindje die komt, zetten ze die ook in de tuin in de vrieskou als die iets ondeugend doet. Die mensen zijn geen dieren en / of kinderen waard.

Marion, je moet wel realistisch blijven. Het gaat hier om familie met een kleinkind op komst, het betreft geen verre achterneef of achterbuurman.

Als ts de honden in beeld wil houden, is herrie trappen bij haar stiefdochter geen slim idee.

Met een verhitte kop die honden meenemen is gewoon diefstal. Daar bereik je niks mee (behalve de politie op je stoep, een aanklacht aan je broek en de honden die gewoon weer meegenomen worden)

Je schrijft dat je niet lijdzaam toe zou kijken, dat zou ik zelf ook niet doen.. maar je moet wel de juiste wegen bewandelen,, anders trek je gewoon (en vooral de honden) aan het kortste eind.

 

Suzan, het interesseert mij geen fluit of het nu kinderen, neven, nichten of wie dan ook zijn. Maar ja familie zegt mij sowieso heel weinig. Heb denk ik een te grote rugzak wat dat betreft.Met deze dochter en schoonzoon valt gewoon niet te praten dat heeft TS al zo vaak geprobeerd. Dan maar een schokeffect toedienen misschien.

Je moet je dan wel goed afvragen of je de situatie met dat zogeheten 'schokeffect'.. niet alleen veel erger maakt!

Wat zou het resultaat zijn van het kidnappen van de honden?? Een grote ruzie zou er uitbarsten denk ik?
En dan?.... is dat beter voor de honden?

Stampij maken is makkelijk!

Een goede oplossing vinden vergt meestal meer geduld, souplesse en en vooral 'zelfbeheersing'.

Denk dat het heel verstandig is elkaar los te laten en hun eigen gang laten gaan. Hoe meer er op hun nek gezeten wordt hoe erger het word.
De verhoudingen waren al verstoord, ja dan is alles wat je doet fout.
Nogmaals, je hoort het verhaal van een kant.

 

Ben ik het helemaal mee eens!

Je komt er niet ver mee om de honden weg te nemen en "dan maar ruzie"

 

Wat dan als je ze nooit meer ziet?

Wat als je je kleinkind nooit meer ziet?

Wat dan als je man zijn eigen kind en kleinkind niet meer ziet?

Zou dat hem niet ook veel verdriet doen?

 

Ik denk dat je op de langere termijn meer bereikt door te proberen om het contact beter te maken.

Hoe beter de band is, hoe meer ze van je aannemen.

Des te meer dat je de hand in de situatie van de honden krijgt.

 

Ga je ze meenemen met grof geweld, worden ze hoogstwaarschijnlijk terug geplaatst door de politie. Je bent dan én de honden kwijt én de kinderen kwijt én het kleinkind kwijt, plús een proces aan je broek..

 

Ik hoop dat je wel het verhaal flink gefingeerd hebt, want als ze dit leest en de situatie herkent en/of de namen. ...vrees ik dat t ook niet écht ten goede komt 

 

 

 

 

 

 

Als je de honden gewoon mee zou nemen kunnen ze aangifte doen van diefstal en ben j strafbaar.
Als er nog enige opening zou zijn tot gesprek heb je dat gelijk ook verspeeld.
Weghalen van de honden is een daad puur uit emoties en op lange termijn niet in het belang van de honden.

Ik geloof ook niet dat cindy dit van plan is...

Het zou zeker niet slim zijn, dat realiseert ze zich volgens mij prima.

vandaar ook dat het zo frustrerend is.. die machteloosheid.

Ik sluit me aan bij Susan.

 

Manieren die wel even wat langer duren, maar wel effectief kunnen zijn. Daarvan zijn er al een aantal geopperd.

 

Wij zijn hier allemaal grote hondenvrienden, wandelen er veel mee, doen er veel mee, veel voor over etc. In heel veel gezinnen gaat dit niet zo. Even voor de duidelijkheid daarmee wil ik niet zeggen dat ik dit goedkeur! Instanties zullen dus vrij weinig doen.

 

En mijn eerste reactie na zo'n verhaal is ook hup weghalen die honden daar. Maar voor ons is het makkelijk praten, zitten er niet midden in. Daarbij ben je ook nog strafbaar, help je de honden niet mee en trek je gewoon aan het korste eind. En, wat heb je dan gewonnen?

 

Even offtopic: Ik kreeg een melding dat mijn tekst scheldwoorden zou bevatten?

 

Kreeg ik laatst ook zo maar...

 Beste Emma,

ik snap volledig wat je bedoelt, en wij moeien ons helemaal niet met de situatie bij hen thuis, maar als ze bij ons thuis komen eten en ze verkondigen dan aan mijn eigen keukentafel dat ze een stroomband gaan aanschaffen???

 

En wat de toestand naar hen toe betreft: ik heb mijn stiefdochter altijd behandeld als mijn eigen kind, haar broer is bijvoorbeeld wel een werker, beleefd, netjes op zichzelf, ... en die kreeg net dezelfde opvoeding. Ik heb altijd alle moeite gedaan om haar te paaien, dus stroop en geen azijn!, maar als alle inspanningen van een kant moeten komen?

Ik ben het een beetje beu om steeds opnieuw negatieve commentaar en geroddel over mezelf te horen van haar uit (dit doet ze dan bij mijn schoonmoeder, haar oma). Ik heb voor haar gezorgd, voor haar paard gezorgd, voor haar honden gezorgd, ...

 

En ik denk dat zowel haar mama als ik haar het goede voorbeeld hebben gegeven. Wij werken wel, wij zijn wel netjes, wij zorgen prima voor onze dieren.

 

Maar dit valt eigenlijk buiten de kwestie.

Update van GAIA:

Stroombanden zijn in België niet verboden!

Ook dat nog!

Verder konden ze niets doen en raadden ze me aan om toch eens contact op te nemen met de dierenbescherming.

 

Ga ik dus ook doen.

 

Heb ondertussen de kids niet meer gezien of gehoord.

Tja, zo gaat het elke x als we eens iets negatiefs zeggen. Dan hoor of zie je ze een hele tijd niet. Spijtig.

 

Er is dus nooit ruimte voor discussie of kritiek, zolang wij met hen meepraten zijn we ok, zodra er enige wrijving komt, laten ze ons links liggen. Zo gaat het al enkele jaren, ...

In je openings topic lees ik veel "ik vind"

En hoe goed jullie het zelf doen.

Ik heb ook kinderen, maar bemoei mij totaal niet met de manier hoe zij hun leven inrichten, ook niet met de huisdieren en kleinkinderen.
Wat ik bedoel te zeggen is "laat ze zelf beslissen" hoe ze alles doen, ze zijn volwassen.
Nu komt er een baby. laat ze zelf het kind opvoeden en niet de oma.
Los laten, anders ga je er zelf van onderdoor.


Hoeveel opa en oma's zien hun kleinkinderen niet meer......Hoe zou dat nou komen.

Misschien bikkel hard,zo is het wel.

 Onzin, je blijft familie en ik vind dat je als ouders altijd verantwoordelijkheid hebt in te grijpen als je ziet dat mis gaat. Zou jij niks doen als je wist dat jouw zoon mensen in elkaar sloeg? Als deze dieren echt zo mishandelt worden hoort er gewoon ingegrepen te worden.

Ik ben het ermee eens dat je je kinderen hun eigen gang moet laten gaan. In partnerkeuze, baan, manier van opvoeden etc.
Maar wanneer er zo met dieren om wordt gegaan vind ik het van een andere orde en zal er voor het welzijn iets gedaan moeten worden.