Hoe aanpakken/leren of kan dat niet?

Ik zit met een vraag, Lexie was altijd heel terughoudend naar andere honden als pup, dit is er langzaam uitgegaan. De meeste honden luisterde niet naar haar duidelijke signalen dus dan greep ik zelf in. Er waren echter een paar honden waar ze wel leuk mee kon. 2 chihuahua's, een dogo argentino een mastiff en een boxer. Inmiddels zijn dit er gelukkig voor haar meer

Mijn vraag gaat om 1 van de chi's. Dit hondje is verwaarloosd geweest de 1e 20 weken van zijn leven, en bij zijn huidige eigenaren gekomen. Is heel bang, en spreekt vrijwel geen hondentaal. Het enige dat ik kan ontdekken aan hem is de oortjes, en eventueel snauwen. Zelfs als hij bang wegrent, zie je nog geen typerende signalen, maar bij aanraken voel je dan wel de spierspanning en de erg hoge hartslag.

Lexie kon vroeger heel leuk met hem, en het was altijd leuk spelen. Nu is ze wat groter, en vind hij haar helaas ook niet echt leuk meer. Niet eng eng, maar leuk ook niet meer. Zie of hoor ik hem/de eigenaren dan hou ik haar meteen bij me, maar heel af en toe zijn ze sneller dan dat wij de boel geregistreerd hebben.

Hij probeert dan weg te rennen, maar dat kan niet aan de lijn, eigenaren vinden dat hij er maar aan moet wennen/niet moet aanstellen, ik vind dat hij niet gepusht moet worden, in ieder geval niet door mijn hond.

Tot nu toe een redelijk duidelijk verhaal.

Maar, mijn vraag/probleem is, er is eigenlijk geen hond die niet met haar wil spelen, zij is (op 1 herder na) altijd degene die wil stoppen en dit heel netjes aangeeft. Ik weet nu dus eigenlijk niet, of Lexie deze signalen herkend, en of de 2 dingen die deze Chi wel doet (oortjes naar achteren en snauwen) genoeg zijn voor andere honden om niet te proberen te spelen? Staartje staat omhoog, geen strak gelaat, geen pootjes omhoog etc. Lexie benaderd hem rustig, laag, met neutrale oortjes en staart, vertraagd de pas, en pas na het snuffelen wil ze spelen, echter, houd ze dan dus ook niet op. Snapt ze de signalen niet, of zijn deze gewoon niet genoeg/duidelijk genoeg? Ik weet niet wat ze doet als ik haar laat gaan, want binnen max 20 seconde ben ik bij haar en is ze aangelijnd en vervolgen we de weg.

Bij de herder neemt ze wel netjes afstand zodra deze alleen al wegkijkt of iets anders. Vandaar dat ik het nu dus echt even niet weet?

En dan de laatste, als dit inderdaad duidelijk genoeg voor andere honden zou zijn, is er een manier waarop ik haar dit kan leren, zonder deze Chi te gebruiken? Want dat wil ik voor het beestje dus écht niet!

Hoop dat ik alles duidelijk genoeg heb omschreven, zo niet, vraag raak!

Niemand?

Ik vind dat jij wijs kiest om die chi niet in die situatie te forceren met jouw hond. En niet wijs van de eigenaren om dat wel te willen en de signalen van hun hond niet serieus te nemen. 

Hoe en wat precies is natuurlijk lastig om dat ik de 

hond niet ken. Maar het lijkt mij gewenst dat deze hond niet geforceerd wordt interactie aan te moeten gaan en op deze manier zichzelf te moeten redderen.  Zou de baasjes aanraden om zich er wat meer in te verdiepen en bv BAT cursus te gaan doen. Denk dat er een wereld voor ze open gaat en dat ze op die manier de chi kunnen helpen om zekerder in het leven te staan.

BAT

http://www.moniquebladder.nl/blog/2013/06/17/uitvallen/

Nou wat ik wil, is weten of het normaal is dat mijn hondje deze signalen niet oppikt als in 'ik wil niet' of dat de meeste honden die paar signalen (met ambifalent gedrag) niet zouden oppikken als in deze? En als mijn hond het wel op zou moeten pikken, hoe kan ik haar dit het beste leren of kan dat niet?

De eigenaren hebben al heel veel geprobeerd, maar de laatste GT die zij hadden zei dat het ook deels om aandacht gaat en ze het dus maar moeten negeren.

Bat heb ik ze inderdaad al eens aangeraden!

 Ah... oke, dan had ik je niet goed begrepen. Ik kan uiteraard niet zien welke signalen deze hond al dan niet afgeeft en ook niet of jouw hond signalen mist of negeert, maar als jij merkt dat een hond geen interactie wil en jouw hond gaat toch door zou ik ingrijpen en je hond mee uit de situatie nemen. Leer je hond dat grenzen gerespecteerd dienen te worden. en stel...Nu is het een chi, de volgende keer een dog. In dit geval/situatie is het aan beide baasjes om de situatie te regelen.

Een hond die weg wil lopen (ongeacht of dit belemmert wordt door de riem) geeft een duidelijk signaal af. De lichaamstaal kan weliswaar ambivalent zijn. Vaak komt dit omdat honden die zich regelmatig bedreigd voelen (in geforceerde situatie) zich uit overleving een 'groter/stoerder pakje' aanmeten omdat de subtiele signalen al te vaak genegeert zijn. En dan uiteindelijk maar meteen het snauwen, hoe duidelijk moet je zijn.

Ik merk zelf ook vaak dat ik maar weinig honden tegenkom die op afstand Jip beleefd respecteren en met een 'buiging' zich terugtrekken. De meeste honden hebben geleerd om de subtiele signalen te missen/negeren omdat ze door hun baasjes veelal in interactie gestimuleerd worden, 'spelen met jan en alleman'. De meeste pups groeien al op met voortdurend over elkaars grenzen gaan en leren dat er over elkaars grenzen wordt gegaan omdat wij mensen menen dat het goed voor ze is. Daar leren ze van ... het zelf uitzoeken... dus huppakee.

Lang verhaal, maar strekking is in feite dat wij baasjes onze honden moeten leren begrenzen en grenzen respecteren. Algemeen verhaal hoor, want kan uiteraard niet in de door jou geschetste situatie kijken.

Mijn hond heeft soms een bepaalde manier van benaderen. Valt soms uit. De andere honden voelen heel goed waar dit vandaan komt en negeren dit bijna altijd. Soms tot verbazing van baasjes zou die bij n andere hond nooit hebben gedaan.. Ik zie de signalen niet maar met bovenstaande verhaal probeer ik duidelijk te maken dat er toch meer gevoeld wordt dan wij denken. Ik zou de Chi vooral met stabiele honden mee laten lopen. Is in het begin veel stress maar daar leert hij veel van en uiteindelijk gaat hij he t wel oké vinden. Hier van constant uitvallen naar lekker spelen en rennen in een kleine roedel. Ook zie ik steeds meer duidelijke jongerentaal terug. Naar mijn weten blijft de taal er zitten maar moet de hond dit weer opnieuw leren.

Ja die oortjes en eventueel het snauwen is dus echt het enige dat hij afgeeft, heb het wel eens gefilmd om te zien of ik wat miste, maar nada, bizar!

Helaas zijn hier maar weinig stabiele honden, degene die het wel zijn, zijn bovengeschreven reuzen en dat durven de eigenaren al helemaal niet dus daar houd het voor hun op, en ook wat betreft wat ik kan doen.

Dan zal ik inderdaad Lexie gewoon blijven aanlijnen en weglopen.

Wat jij zegt Rachelle herken ik wel, ik heb 1 andere hond die dus wel eens niet wil spelen oid, een herder, die geeft de signalen en Lexie laat het meteen gaan, dus ze kan het wel! Daarom twijfel ik zo over dit geval. Vind het gewoon zo sneu voor beide beestjes, hij is bang, en Lexie snapt niet waarom haar vriendje niet wil spelen, en blijft hem net zo lief benaderen en zo blij als ze hem ziet.

Dank jullie wel voor de antwoorden!