Net even heel chagerijnig gereageerd op noah, waar ik direct al weer spijt van heb, helaas denk ik niet dat hij mijn 'sorry' begrijpt.. ik ben niet alleen gek op hem, maar wordt af en toe ook wel eens gek van hem misschien dat iemand nog tips heeft.
Noah is panisch voor vuurwerk en helaas wordt dat zelfs nu nog heel af en toe afgestoken.. vorige week vond iemand het nodig een hele reeks pijlen af te steken, vervolgens zit ik weer de hele week met een hond die ik in het donker niet mee naar buiten krijg. Als ik hem eenmaal zover heb gekregen trekt hij gigantisch aan de lijn en weigert bij het minste of geringste om door te lopen. Meestal geef ik dan toe en gaan we een andere kant op, als ik hem namelijk dwing om mee te lopen is er altijd wel iets waar hij van schrikt en wordt zijn angst bevestigt en zijn vertrouwen in mij beschadigd. Bovendien krijg ik hem niet zomaar mee... dat is echt mee sleuren.. dus we gaan altijd een andere kant op, maar daar ben ik toch eigenlijk ook wel een beetje klaar mee.. want het enge waar hij door blokkeert als hij in zo'n zenuwachtige bui is zijn inmiddelsniet alleen maar vuurpijlen, maar kan ook een vliegtuig zijn, lichtjes van een bus, iemand die zn deur dicht slaat en vanavond waren het twee duiven die met hun vleugels klapperde.. kortom, je kunt niet meer normaal wandelen, maar wordt om de haverklap de andere kant op gesleurd. Ik probeer altijd heel geduldig en rustig te blijven, te wachten tot hij kalmeert en hem de gelegenheid te geven om weg te lopen waar hij bang van is. Maar vanavond was ik al een beetje geërgerd doordat hij een halve luier had staan opeten (niet per se boos op hem maar op diegene die dat gewoon op straat dumpt!!) Vervolgens wil hij weer niet doorlopen vanwege dat stel duiven.. ik was er zo klaar mee datik een flinke ruk aan de lijn gaf en naar hem snauwde dat hij zich niet aan moest stellen :-( waar ik vooral van baal is dat als ik zeg dat we ergens gewoon langs kunnen lopen hij dat blijkbaar niet vertrouwt..
Iemand tips om hem dat vertrouwen te te geven? Hij gebruikt het trucje van stilstaan en me de andere kant op trekken nu trouwens ook in andere situaties, als hij nog niet naar huis wil bijvoorbeeld...
Oeps, ik ben niet zo goed in iets kort omschrijven
Marianne het helpt echt niet als je boos bent op Noah, Noah is bang en angstig van vuurwerk flink lawaai geluid.
op de dag hoe gaat dat met Noah ? vertrouwt ze je dan wel ? kan je toch lekker wandelen met Noah ?
savonds is voor veel honden eng, de duisternis, soms kunnen ze bepaalde bewegingen van schaduwen niet thuis brengen, geluiden zijn anders, als Noah daar zo,n angst voor heeft, dan kan je staan rukken en snauwen, maar dan wordt haar angst alleen maar groter Marianne.
heb je een tuin ? laat Noah dan voorlopig savonds daar uit en voor jou wat adviezen ?
wanneer het nog licht is en het nog niet helemaal donker is ga je met Noah naar buiten, zo loop je de duisternis in, praat tegen je hond, ga niet te lang in het duister voorlopig lopen zorg dat als het echt weer donker gaat worden dat je weer thuis bent, zo kan je Noah aan het donker buiten laten wennen, daar gaat veel tijd in zitten, maar boos op Noah worden, heeft geen enkele zin, Noah voelt aan dat je boos bent en dan is het vertrouwen van Noah weg in jou.
probeer voor het donker te gaan, en loop dan de duisternis in op weg naar huis, niet te lang, als het savonds laat al heel donker is en je moet nog Noah even laten plassen, of in de tuin of even voor de deur, blijf vriendelijk, boos worden helpt echt niet.... blijf jij vriendelijk dan zal Noah op je leunen. proberen ?
Tips heb ik niet echt, maar ik vind je verhaal wel héél herkenbaar. Vooral voor Wispa probeer ik begrip op te brengen, ze ziet het immers niet (goed). En Cosmic is soms een etterbakje, die háár zin wil, en zo nu en dan kan trekken als een paard. Dus dan trekt Cosmic, en ondertussen sukkelt Wispa voor mijn voeten (huh, waar ben ik?) en dan krijgt Wispa een onbedoelde schop, óf val ik over haar heen. Beide iets waar ze enorm van schrikt, en waar ik dan weer van schrik waardoor ik dingen roep als; "Nou, potverdikkie zeg, kijk nou toch eens uit!' Achteraf gezien heb ik dan spijt. Zij kan het ook niet helpen dat ze voor mijn voeten terecht komt. En dat Cosmic dusdanig trekt dat ik vooruit getrokken word en Wispa dus niet kan ontwijken. En eenmaal thuis verzin ik dan 100 oplossingen. Toch weer alleen met Mik gaan oefenen op het lopen zonder trekken. Toch weer langere lijnen gebruiken zodat ik meer ruimte heb om Wispa te ontwijken. En vooral.. rustig, rustig, rustig blijven.. zij kunnen er ook niks aan doen..
Beginnen met zelf rustig te blijven.
Sommige dingen kosten enorm veel tijd. Daar doe je weinig aan.
Ik snap je frustatie wel hoor weet alleen uit ervaring dat het niet helpt.
Hier ook eentje (Blanca) die enorm bang is voor vuurwerk/onweer.
Overdag gaat het gewoon goed maar de laatste wandeling zou ze het liefst over willen slaan.
Overal bang voor en van elke gelegenheid gebruik willen maken om rechts omkeert te maken en niet durven plassen.
Ik ben met haar gaan oefenen met steeds hetzelfde avond rondje en als ze onrustig en trekkerig was dan liep ik steeds verder dan het gewone rondje ,maar als ze zo normaal mogelijk meeliep en plaste dan gingen we bij het routine rondje naar huis.
Na een aantal maanden viel bij haar echt het kwartje en nu loopt ze gewoon mee en weet dat ze dan zo snel mogelijk weer thuis is.
Ook als ze als een gek ging sleuren om maar zo snel mogelijk naar thuis te kunnen heb ik hetzelfde principe toegepast.
Sleuren is stilstaan en gewoon lopen is naar huis kunnen.
Hier heeft het door steeds dezelfde handeling bij bepaald gedrag vol te houden echt geholpen.
Dit soort momenten van frustratie zijn heel herkenbaar voor mensen met angstige honden
Ze horen erbij helaas en zijn erg leerzaam
Waldo is ook bang voor vuurwerk in de avond en het heeft geen enkele zin om hem ervan te overtuigen dat het niet eng is
Hij moet er van overtuigd raken en dat kan alleen met mijden afstand en positieve ervaring
Dwingen heeft het tegenovergestelde effect
Trouwens als ik gefrustreerd raak dan luisteren ze al helemaal niet niet meer
Iets vreten kan ook een kalmerend signaal zijn overigens..een manier om de spanningte verlagen
Dat Noah nu ook op andere dingen gaat reageren betekent dat hij nog veel te gespannen is buiten
Dus mijn wijze les is: kalmeren begint bij jezelf
als je gefrustreerd raakt niet wandelen of een makkelijke wandeling
Want je hond voelt je aan
is er een mogelijkheid dat je in het donker kan gaan wandelen als er zo min mogelijk impulsen zijn? (bv 5 uur in de ochtend)
Om Noah zeg meer positieve ervaringen te geven in het donker?
Je schrijft als ik hem dan zover heb gekregen dat hij mee gaat (over de start van de wandeling)
Ik denk dat de spanning daar al te hoog is
Hoe gaat het voor jullie weg gaan?
En ohh wat zal je vuurwerk afstekende mensen haten ..ik namelijk wel inmiddels...
Sleuren is stilstaan doen wij hier ook ,dat doet waldo ook nog maar zelden.
Ik vind het verder lopen bij gedoe ook een erge slimme manier !
daar had ik nu nooit op gekomen
bedankt allemaal, het doet goed om het te delen en herkenning te vinden :-)
Ik weet dat boos doen geen enkele zin heeft, het zelfs erger maakt, ik doe het ook zeker niet uit opvoedkundig oogpunt, maar gewoon frustratie.. Pas gaan wandelen als ik zelf rustig ben is dus een hele goede tip!
Overdag is er geen probleem, in december trouwens wel, maar nu weet hij dat er overdag geen vuurwerk is. Ik heb helaas geen tuin, dus daar kan ik hem savonds niet laten plassen. Het probleem is ook als hij schrikt wil hij niet naar huis, maar gewoon weg van dat gene waar hij van schrikt, en dat is vaak juist weg van huis.. In mijn straat is een keer vuurwerk vlak bij hem ontploft :-( dus mijn straat is zeker niet veilig in zijn ogen..
@ Erny, steeds het zelfde rondje lopen klinkt heel goed, daar ga ik mee beginnen. Tot nu toe volgde ik noah altijd, als hij een straat niet in durfde gingen we een andere straat in, totdat je dus niet meer thuis komt omdat hij de weg naar huis niet meer in durft en we allebei gefrustreerd zijn..
@Roos, Jeff en Waldo: smorgens in het donker wandelen is een hele goede! Ga ik proberen! De start van de wandeling savonds gaat inderdaad niet zonder spanning.. Ik sta helemaal klaar om weg te gaan, normaal staat hij dan al naast me bij de deur, maar savonds blijft hij op de bank liggen, ik moet dan uiteindelijk naar hem toe, gewoon rustig, maar hij gaat alsnog op zn rug liggen en dan lijn ik hem aan, ik hoef hem dan maar heel even zachtjes mee te trekken en dan komt hij wel gewoon. Maar leuk is anders.. Mee lokken met iets lekkers ben ik mee gestopt, want daar is hij te slim voor en komt vervolgens nooit meer als ik geen worst bij me heb..
@Team podenco, heel herkenbaar!! Fijn dat er meer mensen zijn die dit soort dingen hebben ;-) vooral dat 100 oplossingen zoeken..
bedankt allemaal voor de goede tips, het belangrijkste: ik ben weer een stuk rustiger :-)
Dat was ik dus.. Vuurwerk afstekende mensen zijn idd niet zo geliefd bij mij.. Alleen met oud en nieuw kunnen we nog wel aan, dan zitten we gewoon de halve dag met zn tweeen onder de tafel.. maar nu nog vuurwerk afsteken vind ik echt wel heel irritant. Hij begon er net weer een beetje vertrouwen in te krijgen, maar 1 vuurpijl en hij is weer bevestigt in zijn idee dat hij alles in de gaten moet blijven houden omdat er elk moment iets kan ontploffen. Die mensen moeten eens weten wat ze veroorzaken..
en toch zal je zien dat dat hij er steeds makkelijker van herstelt als die eerste keer
Ik ga overigens altijd weg uit de bewoonde wereld met nieuwjaar
en dat is de beste beslissing die ik ooit heb genomen
Waldo kan steeds meer hebben hier ivm ik de excessen weet te voorkomen
de vroeg de vroege ochtend wandeling was al snel waldo's favoriet
daar kreeg hij nieuwe gewoontes die later uitbreide op andere momenten
Ik zeg altijd je moet slimmer zijn dan je hond bang is
Dat begint bij goed voor jezelf zorgen
en leren analitisch te kijken naar wat er aan de hand is en wat werkt
de dips horen erbij maar je zal zien dat als je de juiste akties onderneemt noah steeds sneller en makkelijker herstelt
Je moet alleen even zoeken welke dingen voor noah het best werken
Gelukkig heb je al veel tips
Dat zou ik misschien ook maar moeten doen ja.. Ik wou dit jaar ook nog weg gaan, maar was veel te laat en alle vuurwerkvrije parken zaten vol. Misschien volgend jaar naar het buitenland.
Slimmer zijn dan je hond bang is is een mooi advies, die ga ik onthouden
Tja en de dips horen er misschien wel bij, maar het is niet eens echt hoe Noah doet waar ik zo van baal, maar vooral dat ik zelf niet rustig ben gebleven en bang ben dat ik zijn vertrouwen heb geschaad. Een snauw is voor hem al een behoorlijk heftige correctie, wat hij niet gewend is. Jammer dat ik het niet even kan uitleggen en mijn excuses kan aanbieden. Niet dat hij nou anders doet hoor, hij lijkt het allang weer vergeten
Ik ga nooit naar vuurwerkvrije parken
Ik ga naar particuliere huisjes in nederland die ik meestal pas eind oktober zoek/bespreek
meestal ben ik onder de 400 all in klaar en kan ik direct van het huisje de natuur in en heb ik de eigenaar al lang en breed gesproken over vuurwerk en de omgeving
en nee 1x iets fout doen is niet wat Noah de kop zal kosten
Dat soort momenten hebben we allemaal wel eens gehad uit ellende en frustratie
angsten overwinnen gaat met ups en downs
ik kan inmiddels lezen en schrijven met waldo ...maar dat heeft ook bloed zweet en tranen gekost voor ik door had wat voor hem werkt
Een angstige hond is moeilijk over te halen...
Het beste wat je kunt doen is overdag proberen langer te lopen en in de avond korter lopen en dan toch die kant op lopen waar hij zich nog wel prettig bij voelt.
En ik zou er Telizen bij gaan geven,dat is serieus goed voor angsten,je kan ook alleen de werkzame stof kopen bij de tuinen
L-theanine,werkt net zo goed,goedkoper en zonder chemische stofjes als toevoeging.
En als je dat al 3/4 weken geeft (het moet inwerken) dan zou ik ook eens niet door lopen in zijn angsten,of dan toch maar weer die betere kant op lopen,maar hem weer vertrouwen gaan geven op de plekken die hij nu eng vindt.Dat kun je doen met héle lekkere dingen, frikandel/rodiworst/viskoekjes/gedroogd vlees -en ook echt op een lege maag,angstige honden willen vaak niks te eten,maar met een lege maag heb je meer kans om toch nog een succesje te behalen-
Noah is toch ook een ballenfreak dan neem je die ook mee.
Loop eerst met hem de goede kant op en maak een wandeling,dan als je bijna thuis bent ,loop je even door die 'enge'kant op.
En daar ga je met hem spelen,met de bal,en/of strooien met het lekkers op de grond,steeds een beetje verder.
Overvraag hem niet,maar stop ook niet te snel,moet je zelf even aftasten,jij kent Noah het beste.
Met mijn hond is het toch het beste om haar niet te dwingen ,langer naar buiten te gaan dan zij aan kan op het moment dat het vuurwerktijd is.Nu moet ik wel zeggen dat Mila pas zorgen krijgt in November/December....en dan loop ik overdag iets langer,en in de avond afhankelijk van of er nét geknald is/wordt op het moment dat wij naar buiten gingen,lopen wij direct 20 meter op onze deur om haar te laten plassen,of als haar lichaamstaal het toelaat kan ik nog naar de overkant lopen,naar een breder grasje.We lopen dan 1,5 maand in de avond nooit langer dan 15 minuten buiten.En zij is daar BLIJ mee,ze zou alleen maar nog méér gestrest raken als ik haar zou dwingen langer buiten te lopen(omdat ik denk dat het nodig is voor haar),terwijl ze het niet meer aan kan,en dan zou ze ook bergen met stress hormonen opbouwen.En ben je ver na de maand December nog bezig met je hond weer stabiel te hebben.
Noah zal nog erg gestrest zijn van oud&nieuw.Maar..het is ondertussen wel Februari..denk je dat er nog wat andere dingen aan de hand kunnen zijn,waardoor hij ook al wat gestrest is/kan zijn?
Hoe is hij met alleen thuis blijven?Hoe lang is hij per dag alleen thuis?Moet hij veel met jou mee op sleeptouw op visite?
Voor Mila heeft het ook geholpen om 1x in de maand sept/okt/nov acupunctuur te doen.
En/of in die tijd Zylkene,Puur stress of Strezz van Phytonics, snuifflesjes van de klassieke homeopaat te geven.
Wat haar trouwens ook héél erg helpt als ze paniek op straat krijgt(door vuurwerk) is toch even die arm om haar heen,even proberen rustiger en kalmer te worden.En dan namen te noemen van haar allerbeste hondenvrienden ,of de naam van mijn vriend,en te zeggen 'kom maar,we gaan naar het HUISJE(kan je aanleren,door 'huisje' te zeggen zodra je naar binnen stapt,een hond onthoudt zoiets,en weet die schakeling wel te maken onderweg..als je nog naar het huisje moet lopen).Na die leuke namen noemen,krijgt ze toch echt een andere lichaamshouding.De ene keer loop ik dan rustig met haar door,of we rennen/spelen/stoeien een stukje(even die spanning 'af rammen 'samen) en een andere keer strooi ik lekkers op de grond,zodat ze snuffelt/zoekt-vindt en kauwt,wat ook allemaal weer goede en rustgevende hormonen aanmaakt.(terwijl we richting huis gaan)
Een hond 'moet' je alleen achter zijn neus aan laten lopen als hij zich goed/relaxt(er)
voelt.
Je mag ,als je hond bang is,en je besluit dan naar huis te gaan(en juist jullie straat voor angst staat,door die enorme vuurwerkbom,ooit)gewoon maar de leiding nemen en gaan.Jezelf bij elkaar rapen,niet meer naar hem kijken of praten of treuzelen en even flink door lopen.Dat kan een hond ook echt wel waarderen hoor,want in angst kunnen ze zelf ook niet nadenken en als hij gewend is dat jullie 'wel zijn neus achterna lopen' kan het bij hem juist voor meer paniek zorgen,want hij kan die angst situatie helemaal niet aan/handelen.En kan dan ook niet goed nadenken en handelt vanuit zijn angsten...die jij dan ook mee volgt.
Ik las hier met na oud en nieuw dat iemand met zijn/haar honden naar de afsluitdijk was gevlucht rond middernacht een dat was het heel erg stil! Ik begreep ook dat er komend oud en nieuw meerdere mensen zullen staan met hun hondjes :)
waldo is afgelopen jaar niet eens wakker geworden..zo weinig vuurwerk(en op afstand..flitsen niet zichtbaar)
Ik zat op texel aan de rand van het bos richting duin en zee
20 km zonder problemen gewandeld zelfs op oudejaarsdag en op bospad in de avond nog een blokje
Dankje voor de tips Soraya! Ik heb hem in de maand december en paar dagen januari zylkene gegeven, misschien had ik langer door moeten gaan, ik merkte niet echt effect dus ben gestopt. Misschien dat ik inderdaad de Telizen ga proberen. Het ging eigenlijk een heel stuk beter, maar nu is er dus vorige week weer wat afgestoken waardoor het allemaal weer terug komt.
Het zou kunnen dat er andere dingen zijn waar hij stress door heeft. Helaas kan ik hem niet zoveel structuur geven als de meeste andere honden zullen hebben.. Ik ben net klaar met mijn studie en hij ging altijd veel mee naar mn studie, dat hoeft nu niet meer, maar ik werk nu heel afwisselend en we gaan nog wel regelmatig het weekend naar mn ouders, met de trein. Hij lijkt het allemaal geen probleem te vinden, is heel relaxed in de trein en kent het bij mn ouders heel goed. Maar misschien dat het al met al toch wel spanning geeft. Ik hoop snel een vaste baan te vinden en een wat meer stabiel leven te krijgen
Ik ga inderdaad proberen zo kort mogelijk savonds te wandelen, dat zal makkelijker worden als het weer langer ligt is. Soms werk ik overdag en kom ik tussendoor wel naar huis om hem uit te laten, maar echt lang is dat niet, dus maak nu vaak na mn werk een langere wandeling, maar dan wordt het dus halverwege donker..
Ik ga nu korte steeds het zelfde stukje lopen savonds en meer de leiding nemen in de route. Tenzij ik echt merk dat er echt vuurwerk is, ik ga hem niet richting een plek leiden waar hij nog meer angst gaat opbouwen.
Dat klinkt als een goede oud en nieuw roos! Texel is sowieso leuk!
Deels herkenbaar, gijs was na het vuurwerk ook angstig buiten en bij een vreemdgeluid ging hij in de paniekstand en sleurde hij me zowat naar huis
WAt hield helpt is gek doen! Heeel gek doen
Vind hij iets eng en wil hij vluchten dan ga ik voor hem naar lniks en rechts springen, zeg er iets bij van pak me dan, ga met zachtjes met mn handschoen tegen zn oren slaan en op een gegeven moment ontdooit hij en krijg ik hem zover dat hij met me wil spelen
ik moet wel even doorzetten w ant hij gaat heel snel kijken naar hetgeen wat hij eng vond en dan met een blij gezicht naar mij, dus ik ga net zolang door tot hijmet me gaat spelen
dan spelen we even, rennen samen een stukje, voorhit achteruit, links rechts
krijgt hij een paar snoepjes en lopen we weer gewoon verder
(Nouja gewoon... daarna is het altijd een uitdaging dat hij stopt met op me springen om te spelen, haha)
nu heb ik dat nog maar sporadisch nodig
Hopelijk heb je wat aan mijn ervaring
Oh en in het donker mag hij zelf kiezen hoe we lopen
misschien niet helemaal zoals het hoort, maar smmige stukjes daar hebben mensen voortuinen waar gekke dingen staan (voor hem) en als het donker is metschaduwen enzo, dan vind hij het niks
Overdag kies ik, s avonds hij. Dus dat is nu meestal hetzelfde rondje
(weet niet of mijn verhaal helemaal duidelijk overkwam)
Ik doelde op meer leiding(eigenlijk is het op een andere manier steun bieden)nemen,als je juist merkt als hij angstig is/gaat doen en je dan naar huis loopt...omdat je schrijft dat je hem dan achterna loopt..en hij langere weggetjes naar huis zoekt/loopt om (bijna) jullie straat te gaan ontwijken omdat hij soms jullie straat juist lijkt te associëren met allerlei vuurwerk wat hij hoort,maar niet eens bij jou in de straat is..dat bedoelde ik meer,als je ziet/weet/merkt 'oh hij loopt in paniek',dan leiding nemen/steun bieden door hem echt mee te nemen/leiden.
Niet dat hij nooit meer zijn neus lekker achterna mag lopen hoor haha,maar alleen als je ziet dat hij relaxt is.(anders lopen jullie samen achter zijn angsten aan)
Je verhaal is voor mij erg herkenbaar!
Mijn hond komt ook uit het buitenland, en hoewel ze niet echt bang is voor vuurwerk is ze wel bang voor allerlei andere dingen.
Sommige verklaarbaar en sommige niet. (voor mij dan)
En hoewel ik best wel een geduldig persoon ben, en ik weet dat ze het niet expres doet. Ben ik ook wel eens mijn geduld verloren, en heb haar heel onaardig 'G*dv*r loopt nou een mee!’ naar haar geroepen. Wat ze dan ook geschrokken meteen deed, en ik me meteen verschrikkelijk schuldig voelde.
Wat mij dan helpt op zo’n moment, het benoemen. Ik zeg het gewoon hardop tegen haar, dat ik alleen maar aan mezelf dacht en niet boos op haar ben. En dat ik weet dat ze het gewoon heel eng vond om naar die bepaalde plek te lopen.
Of ze het begrijpt weet ik niet, maar het helpt je zelf om het hardop uit te spreken.
Want net zoals dat je hond niet perfect is, ben jij dat ook niet, het belangrijkste is echter dat je het beseft en dat je ervan leert. Zodat jullie samen kunnen groeien.
Wat ik doe als ze bang is (dit is dan overigens niet panisch) net doen alsof de angst er niet is, en ter plekke op die plek een zoekspelletje doen.
In het begin moest ik dan eerst een hele hand met vleesjes in haar neus duwen en vervolgens vlak voor haar op de grond uitstrooien om haar aan het snuffelen te krijgen. Maar na een aantal keer merk je dat het makkelijker word om je hond uit de angst te krijgen. En kun je het snoepje al een klein stukje verder gooien. Of ergens op een randje leggen waar zij het vanaf moet pakken.
Daarbij gebruik ik mijn lichaam dan soms ook om een veilige plek te creëren, ik hurk dan met mijn gezicht naar haar toe, en mijn rug richting de rest van de wereld. Een veilig holletje waar we samen naar stukjes vlees zoeken. Zo buig je iets negatiefs (angst) om in iets positiefs (samen snuffelen) Als ze dan klaar is dan is ze het grootste deel van de spanning kwijt en durft er soms wel langs als ik vrolijk ‘kom we gaan verder’ zeg. Of we lopen totaal de andere kant op, maar niemand word iig meer meegesleurd:)
Leuke hond trouwens!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?