Help....Hond en baby

Hallo allemaal,Hopelijk kunnen jullie mij tips geven hoe hiermee om te gaan. Wij hebben een Border Collie (werk) van bijna 5 jaar oud. Hij is vanaf 8 weken bij ons. Ik zal even de situatie proberen te schetsen: Onze Border Collie is van begin af aan gecombineerd bij ons en mijn schoonouders gewoond (onze buren). Als wij gaan werken blijft hij 1-2 uur alleen en wordt daarna opgehaald door schoonouders waarna hij teruggebracht wordt als wij thuis zijn. Normaliter laten wij hem 's ochtends en 's avonds uit en mijn schoonouders 's middags. Totdat ik 34 weken zwanger was ging dat prima! Toen is er een incident geweest waarbij een Pittbull onze Border heeft aangevallen en wij deze hond in huis hadden staan. Pittbull (zal een american stafford o.id. geweest zijn, ben niet thuis in die hondenrassen) liep los en er was geen baasje te bekennen.Deze hond had zich vastgegrepen aan die van ons en zodoende hadden wij hem binnenstaan. We hebben onze Border van de keldertrap af moeten duwen om hem in ieder geval in veiligheid te brengen. Ik was toen boven en liep naar beneden om te kijken wat er loos was toen deze hond mij omverliep op de trap en ik bijna viel (34 weken zwanger). Uiteindelijk hebben wij deze hond naar buiten weten te krijgen, maar de angst zat er goed in! Omdat mijn man altijd angst heeft gehad voor honden (is als kind door een Turkse herder aangevallen, waardoor arm bijna gebroken was) dus een goede angst. Die angst hebben we met de jaren eruit weten te krijgen.Nou ja...tot dit voorval dan! De angst zat er weer goed in en omdat ik inmiddels 34 weken zwanger was en flinke angst had gekregen besloten we dat mijn schoonouders de uitlaatrondes op zich gingen nemen. De hond werd 's ochtends opgehaald en 's avonds thuisgebracht. In de weekenden probeerden we zoveel mogelijk met hem zelf te lopen. Maar inmiddels hoogzwanger ging dit steeds moeilijker. Nou ...tot zover de voorgeschiedenis...Toen werd onze baby geboren...we hebben onze hond meteen erbij gelaten en hem laten snuffelen e.d. Hoewel hij weinig interesse heeft in de baby wordt dit nu (baby is 4 maanden) steeds meer. Maar, het lijkt alsof de hond ongelukkig is. Onze baby heeft ernstige koliek (waarschijnlijk door een koemelkallergie) en heeft daardoor de eerste maanden zeer veel gehuild. Onze Border is erg gevoelig en komt altijd meteen troosten, maar bij een baby gaat dat moeilijk. Als de baby huilt trekt de Border zich steeds terug! We roepen hem dan bij ons en proberen te knuffelen, maar dat wil hij niet. We geven hem dus de ruimte! Inmiddels proberen we weer meer de hond zelf uit te laten, maar dat gaat erg moeilijk omdat manlief en ik beide flinke angst gekregen hebben. (oog in oog met een agressieve hond is nooit fijn). We lopen dus redelijk gespannen en dat merkt de hond waarschijnlijk ook! Waar we nu tegenaan lopen is het volgende:We proberen hem genoeg aandacht te geven, maar omdat de baby veel aandacht vraagt is het lastig, dat geef ik toe! Hij krijgt voldoende beweging (ruim 1,5 uur per dag) en we doen zoveel mogelijk spelletjes met hem (door bijvoorbeeld lekkers te verstoppen e.d.) maar de hond trekt zich steeds vaker terug in de bench. Als ik hem roep, komt hij niet meer altijd naar ons toe. zeker niet als de baby in de buurt is. Het is zelfs zo dat als ik hem roep en hij ziet de baby hij terugloopt. Dat breekt ons hart!! Deze hond is altijd onze steun en toeverlaat geweest, echt een beste vriend! We zijn gevoelsmatig tekort geschoten doordat we zoveel angst gekregen hebben (niet voor hem overigens en niet voor alle honden, alleen bepaalde type mensen die bepaalde honden houden hier in de buurt). Toevallig is dit gezamenlijk gebeurt met de komst van de baby. Een heel verhaal...ik weet niet of het duidelijk is...maar we weten niet meer wat te doen.De hond oogt vrolijk, zijn vacht glimt nog steeds goed, hij eet nog steeds goed en speelt buiten ook heel erg veel. Maar toch trekt hij zich vaak terug.Heeft dit tijd nodig? Of is onze hond beter af ergens anders? (wat we niet hopen, want we zijn dol op hem).   Hopelijk hebben jullie tips!! Dankjewel!!

Wat vervelend dat jullie die angst nu hebben en dat het voorval geweest is. Heb je er al eens aan gedacht om 1 op 1 tijd in te voeren voor jou/je man en de hond? Dan gaat 1 van jullie wat leuks met hem doen zonder baby in de buurt.

Verder kan je om je angst wat minder te laten worden een breackstisck aanschaffen. Deze kun je, mocht er ooit een aanval weer komen, gebruiken om de hond makkelijk te laten lossen. Op youtube vind je veel filmpjes waarin uitgelegd wordt hoe het werkt.

Misschien is het ook goed als je man en jij over jullie angst heen komen door bijvoorbeeld af te spreken met iemand met dit ras, wel iemand die normaal is en zn hond aan de lijn houd (snap nog steeds niet dat stafford eigenaren het niet snappen dat dit ras aan de lijn hoort maar oke dat terzijde).

Bedankt, MBX.

Zo'n stok is inderdaad eens een idee en afspreken met iemand met dit ras misschien ook.
Maar dat verandert helaas niets aan de mensen hier in de buurt (over het algemeen is de hond niet het probleem, maar de mens erachter).

We proberen de hond ook 1 op 1 aandacht te geven. Knuffelen met hem en spelen met hem, maar zoals het vroeger was is het natuurlijk niet meer. Die verandering is er nu eenmaal. Ik wil ook niet voorspiegelen dat alles gelijk gebleven is, want dat is het natuurlijk niet.

Maar we proberen wat we kunnen....we willen niet zo'n type mensen zijn die de hond weg doet als de baby komt. Maar ik wil hem ook niet ongelukkig zien! (al denk ik niet dat hij gelukkig is als we hem wegdoen. Als we op vakantie zijn dan eet/drinkt hij niet totdat we terug zijn).

Ik ga mee met MBX, wat doen jullie voor spelletjes met de hond?

1 op 1 iets met hem doen en dan hersenwerk om hem wat meer zelfvertrouwen te geven lijkt me hier het beste.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/166781/het-hersenwerk-topic!.php

In de auto stappen (als je die hebt) en samen een heerlijk ontspannen wandeling in de natuur lijkt me ook goed voor hem (en jezelf), meestal al je eenmaal in een bos of op de hei loopt komt je nauwelijks een mens tegen. Laat staan een type mens dat niet geintresseerd is in de hond zelf maar het meer als een objekt ziet waar je stoer mee kan doen.

Je zou ook nog Bach bloesem ter ondersteuning kunnen proberen. Kim weet hier veel van, je zou haar eens kunnen mailen.

http://www.hondenpage.com/hondenforum/191414/welke-bachbloesem-moet-ik-inzetten?.php

Bedankt Dobry.

We doen verschillende hersenwerk spelletjes....eigenlijk altijd gedan omdat het een werkBorder is natuurlijk....We wisselen ook geregeld af.

Wij krijgen vaak advies van mensen om in het bos e.d. te wandelen omdat daar 'nooit' iemand komt....schoonouders lopen ook heel vaak daar en komen inderdaad zelden iemand tegen...
Bij ons is het net alsof we het aantrekken want wij komen altijd iemand tegen....

Bachbloesem is toch voornamelijk als de hond onrustig is? Hij is niet onrustig o.i.d. ....Eigenlijk is hij zichzelf, hij trekt zich alleen vaker terug...

niet alleen onrustig, ook aanpassen aan nieuwe situaties kan erbij horen.

Maar je zou het wel speciaal voor jou hond dan moeten laten klaarmaken, Kim heeft dit voor onze Jenna ook gedaan.

 Het zal inderdaad niks veranderen aan het probleem in de buurt, probeer daarom zoals Dobry zegt rustige plekken op te zoeken. Ik heb dus 2 van die honden die niet met ander honden overweg kunnen, ik kan en ga dus niet naar druk bezochte plaatsen met ze maar doordat ze niet met andere honden kunnen ben je genoodzaakt plekken te zoeken waar niemand of bijna niemand komt en zelfs in een drukke wijk lukt het me om die plekken te vinden waar je niemand tegen komt. Je wordt er echt heel creatief in hoor.

Doe de hond in de auto en ga gewoon rijden, je ziet vanzelf wel waar je uit komt en waar rust is.

Dat dingen veranderen is heel erg normaal. De ene hond heeft wat langer de tijd nodig om die verandering te aanvaarden dan de andere hond. Geef hem ook z'n tijd en maak je niet gelijk te druk om hem, dan voelt hij de spanning bij je hangen. Als een hond zich soms terug trekt is het ook helemaal niet erg hoor. Ik ben geregeld een hond kwijt thuis en die ligt dan lekker op zolder te slapen. Je hoeft er dus niet altijd iets achter te zoeken. Al snap ik je bezorgdheid heel goed.