Drama.

Dit verhaal is geschreven na een echte rot wandeling dus emotie, het kan dus lijken dat ik er meer klaar mee ben dan in werkelijkheid zo is (snap je het nog ; ) ) maar ik ben wel een beetje lichtelijk geirriteerd.

Ik ben helemaal stapel dol op mijn hondje en in mijn ogen kan hij dan ook weinig fout doen. Als ik ergens niet van hou zijn het fysieke correcties en als hij ècht tever gaat dan is het een duidelijke "ehh, Nee!" Ook genoeg. 

Ik heb het dus over binnenshuis nu.. Buiten is echt weer een ramp. Ik heb er meer dan een jaar over gedaan om hem redelijk stabiel te krijgen op de positieve manier. Geen correcties. Belonen belonen belonen, afleiden.. En het ging goed maar de klaatste paar dagen gooit hij er weer zo ontzettend met de pet naar.

Ik gebruik een flexi en loop dus met 2 honden. Ik weet dat mensen daar geen voorstander van zijn maar los is gewoon ontzettend moeilijk en de flex heb ik in de woonwijk gewoon op slot op een meter ongeveer en pas uit de woonwijk gaat hij open.

Maargoed zoals ik al zei rampzalige wandelingen. Naar elke hond moet gewoon keihard geblaft worden  (ken je die kleine k*tkeffers die niet normaal kunnen doen? Zo een loop ik dus mee). Daarbij kan hij niet netjes naast maar schiet me constant alle kanten op waardoor hijmet de andere lijn in de knoop komt en bobby weer schrikt. Hij hangt contineu in de lijn en is gewoon stront en strontvervelend.

Ik heb het gevoel dat ik alles voor niks heb gedaan en dat ik veel en veel te lief ben. Ik heb verdorie een jaar lang geoefend, hond tegenkomen, 5 pasjes achteruit en weer door. Uiteindelijk ging het wel, was het doenbaar maar niks lijkt echt te helpen.

Voerbeloningen buiten kan je echt vergeten want hij pakt niks aan. Ook geen kaas ook geen snoepjes waar hij binnen van staat te stuiteren.

Ik ben op het punt dat ik het gevoel krijg dat hij denkt dat ie alles maar kan maken *wat ook redelijk zo is* en dat ik misschien harder moet zijn. Probleem is dat het grotendeels onzekerheid is wat je niet moet willen bestraffen. Toch is het bij hem ook een stukje dominantie (nee we geloven niet in de dominantie theorie) in de zin van ik voel me de koning. 

Ik weet niet meer zo goed wat te doen, maar ik heb de neiging gewoon echt een keer kwaad te worden. Castratie misschien een optie? Zou hij daarvan misschien iets rustiger worden? Ik kan echt ook wel gewoon weer helemaal opnieuw beginnen met positief trainen maar hij lijkt sommige dingen die wel gewoon prettig zijn - zoals normaal naast je kunnen lopen,  en niet als een idioot uitvallen naar iedereen- maar niet af te leren. Of tijdelijk.

is het een optie om apart te gaan wandelen ? een op een . niet met twee honden, weet wel dat je dan meer tijd kwijt bent, maar ga met een hond per keer wandelen , dan heb jij het beter in de hand.

ik vind zelf, ik he.... dat castratie geen oplossing is. ga apart met de honden wandelen, niet met beiden.

je antwoord , moet ik harder zijn, nee helemaal niet.

wees conseqwent en ga apart met je honden wandelen, heb je beter overzicht.

Neem jij nu eerst eens even een bakje koffie erbij. 

Er komt veel te veel op je af, morgen misschien bericht over je sollicitatie , ik hoop dat het positief zal zijn. 

Laat die "vervelende"  honden nu even rusten. Straks kijk je er anders tegenaan. Zal ik mijn zen hond hier weer even zetten ?

Gelukkig heb ik daar al bericht over gehad. en waarschiinlijk ben ik het vanavond allang weer vergeten. Maar het is zo frustrerend dat hij af en toe gewoon sc**t aan me heeft..

apart uitlaten is wel even proberen waard ja. Dankjewel willemijn.

Ohh, ik heb er ook zo een, ook een langharige chihuahua en ook zo'n k keffertje. Het is een hele tijd goed gegaan maar sinds een paar weken blaft hij weer tegen alles en iedereen. Mensen kijken ook echt van daar heb je er weer zo een. En ik ben ook bang dat hij door dat gedrag aangevallen wordt door een hond die er niet van gediend is (dat lawaai). Ben wel blij dat ik niet de enige ben, maar daar heb jij niets aan natuurlijk. Ik begin maar weer opnieuw met trainen maar de wandelingen zijn momenteel niet echt ontspannen :-)

Ik ken het gevoel, Hayzel heeft er ook een handje van andere honden uit te kafferen aan de lijn. Gelukkig (afkloppen) gaat het de laatste echt goed en is ze niet meer uitgevallen.

Wat hier goed werkt in periodes dat het minder gaat is op rustige tijden gaan wandelen, elke keer honden tegenkomen geeft gewoon stress en een keer stroomt de emmer over. Daarnaast krijg je dan zelf ook gewoon weer een beetje rust.

Goed voorbeeld, 2 deuren verderop woont een hele enthousiaste buurman. Toen wij Finn net hadden heeft hij mij in zijn vrolijkheid een paar keer goed laten schrikken (en de hondjes daarbij) in vrij korte tijd. Gewoon door heel hard goedemorgen te roepen als ik net de deur uit loop. Gevolg, Hayzel ging HELEMAAL over de rooie als ze hem zag of hoorde. Ik heb hem nu een maand of 4 ontlopen, niet eens getraind. Nu kwamen we hem 2 weken terug weer tegen toen we tegelijk de deur uit gingen en de hondjes reageerde helemaal niet. Hij zegt, zo ze zijn weer goed getraind, terwijl ik denk nee niet echt, de stress is er simpelweg af.

Verder moet je denk ik goed naar je hond leren kijken, Hayzel heeft hier gewoon dagen dat ze het er moeilijk mee heeft maar ook dat ze grenzen op loopt te zoeken. Loopt ze als een soort bizon een spoor uit te stomen omdat er net een hond heeft gelopen. Dan krijgt ze dus echt wel op haar falie hoor, gewoon normaal doen! En voor de rest, blijven oefenen en niet opgeven :)

Positief trainen kan ook met correcties. Het is echt niet verkeerd om je hondje wat meer duidelijk te maken dat zijn gedrag niet de bedoeling is. Ik denk dat het hele probleem wel eens kon zijn dat jij inderdaad te lief bent voor je hondjes. Je geeft te weinig duidelijkheid en je bent een te zwakke 'leider' voor je hondjes waardoor ze ook niet naar je luisteren als het er op aan komt. 

Je moet denk ik van het idee af dat positief opvoeden betekent dat je dan nooit corrigeert. Positief opvoeden is juist dat je ook grenzen stelt en duidelijke regels consequent hanteert, en wanneer nodig ook corrigeert. Een kind corrigeer je ook als het moet, maar dat betekent nog niet dat je hem de billen bont en blauw slaat. Maar je mag hem best wel bij de arm pakken en op de stoel zetten (afhankelijk van het kind natuurlijk).

Ook corrigeren moet gedoseerd worden, waarbij je rekening houd met het betreffende dier... Dobber bijvoorbeeld is zo'n type dat soms een hele duidelijke, felle correctie nodig heeft voordat ze beseft dat het echt genoeg is geweest. En vervolgens loopt ze met een hoog staartje zwaaiend naast me en komt ze dansend een knuffel halen als ik haar roep. Als ik de Berner van mijn zwager alleen maar een luide, verbale correctie geef is dat beestje helemaal van de kaart. Dat vergt dus een hele andere aanpak. 

Jij zult het misschien ook zien met je twee hondjes. Je ene hondje kan gewoon rustig lopen buiten, en het andere hondje gaat door het lint. Terwijl je ze beide op dezelfde manier opgevoed hebt. Het ene hondje heeft dus duidelijk een andere opvoeding nodig dan de andere, en het is aan jou om hem die ook aan te bieden, hem duidelijkheid te geven en te laten zien wat jij geen fijn gedrag vind. Stapjes achteruit doen etc. zorgen daar m.i. niet voor. Een duidelijke 'NEE!!' zou misschien veel meer effect hebben. Daarbij moet het wel van het hart dat je hondjes door de flexi echt meer vrijheid krijgen om zulk gedrag te laten zien, ze zijn te ver weg voor jou om ze onder controle te houden. Je schrijft al dat het lastig is zonder flexi, maar kun je niet een bepaald gedeelte met een gewone riem lopen, en de flexi bewaren voor een minder populair wandelstraatje? ;)

Soms kan het ook aan de mens liggen.

Laat je hondje eens door andere mensen uitlaten.
Heeft die dan ook dezelfde reactie naar andere honden?

Daarbij heeft die inderdaad een hyperfocus gecreerd op andere honden.

Wat heeft je hond om?
Een halsband of tuig?

Bij halsbanden kan een hond meer agresief worden omdat de luchtpijp word afgesloten bij flink trekken.

Een halsbank icm flexi kan ook constante druk op de keel blijven geven, waar een hond ook agresief van kan worden.

Ik zou je toch willen adviseren om die flexi bij de blaffer even weg te houden.

Je hebt een kleine hond, dus echt sterk hoeft een riem niet te zijn.

Ik zou je willen adviseren om een zeer lange loslooplijn/jachtlijn te halen voor je hond.
Ook heb je van die lange groenen touwen die op campings gebruikt worden om de hond wel vrijheid te geven, maar dat die niet verder kan dan een bepaalde lengte.
De hond word dan vastgezet dmv een grondpin.

Die kan je vaak vinden bij de welkoop/boerenbond...maar ook bij veel dierenwinkels.

Zo kan je je hond vrijheid geven, maar heb je wel direct de lijn nog in je handen.

Verder..schaf gewoon een tuig aan zodat de druk van de nek word afgehaald.

Dit scheelt vaak al wat blaffen aan de riem.

En de hond word vaak sneller trainbaar omdat ze meer ruimte hebben om te denken in dat koppie

Je hond neemt geen eten aan?

Wat zou er gebeuren als je gewoon een lading kaas over de grond strooit?

Gaat die dan echt niet zijn neus achterna?
Goed voorbeeld doet vvak volgen.

Dus op het moment dat je rustige hond, zich lekker tegoed doet aan de kaas...zal de onrustige hond snel volgen.

Het kost wel allemaal tijd.

Ga er van uit dat het wel een paar weken kan duren.

Mischien dat het probleem nooit echt meer weggaat...maar is een sterke vermindering van blaffen aan de riem al een hele opluchting.

Inderdaad een tijdje apart wandelen kan al heel erg helpen (desnoods 1 keer per dag waardoor je echt de tijd hebt om te oefenen).

Wat misschien ook wel is goed is om met iemand met een andere vreemde hond te gaan wandelen. Eerst ver uit elkaar, dan steeds dichter bij elkaar en als dat eenmaal goed gaat weer een nieuwe vreemde hond en zo maar door en door tot het lampje gaat branden.

Als eten niet helpt heb je dan bijvoorbeeld niet een favorite speeltje die je mee kunt nemen om hem af te leiden?

Snap je frustratie heel goed!

hoef niet altijd Robyn, kijk het zelf even aan, soms kan je met een lach de wandeling afmaken, wat kan jou het schelen dat de lijnen in elkaar zitten, maar soms als je de deur uitgaat kan je het even niet hebben, nou ga dan apart wandelen. en inplaats van een uur, ieder een half uurtje, zo dat ze beiden aandacht apart van je krijgen.

Dank allemaal. Ik reageer later even uitgebreid ben nu even weg.

Ik denk dat je al heel veel tips hebt gehad en dat het goed is om het even van je af te schrijven. Training en leren gaat met vallen en opstaan en soms valt het even tegen. Kijk vooral hoe je zelf in je vel zit, het zou zomaar kunnen dat je hondjes daar op reageren. Gaat het even niet lekker loop apart of korter of zelfs op een andere tijd. Kijk vooral wat voor jou hondjes werkt. Haal soms even diep adam en laat soms de dingen maar even zo zijn. Wees duidelijk naar je honden en nee daar hoef je niet hard e.d. voor te zijn. Maar je mag best een regel hebben en daar een consequentie aan stellen. Geniet lekker van je hondjes kijk waar ze vandaan komen en hoever je al bent gekomen. De ene hond zal iets sneller oppakken dan de andere en ook voor de hond vergt het enorm veel om te veranderen van gewoonte. Even een stapje terug en gewoon weer herhalen. Oja en natuurlijk af en toe even lekker je verhaal kwijt.

Zo ik ben afgekoeld.

Ik ben ook niet eens boos op hem, maar meer op mezelf omdat ik blijkbaar ergens ernstig tekort schiet waardoor ik niet de betrouwbare factor voor hem ben/wordt.

Ik zag de vraag tuigje/halsband. Hij heeft een tuigje om.

Ik ga er in mee dat het een gebrek aan duidelijkheid is. Wat opzich ironisch isaangezien ik 2 paarden heb goed voor 1100 kilo samen, waar je dus geen ge etter mee wilt. Leiderschap zou ik dus ergens wel moeten hebben.

Het is zoals mn vriend zegt waar: "de hondjes hier hebben jou helemaal om hun kleine vingers gewonden."

Mijn vriend laat ze ook uit en die is echt ook meer van het type gewoon lopen en hup. Daarbij valt hij ook uit naar andere honden. 

Ik zie zeker fijne tips en ook de postvan Dobber kan ik me wel in vinden. Het is wel zo dat hij echt sch*jt heeft aan verbale correcties buiten want eenmaal uitvallen naar iemand is uitvallen en ik kan op mn kop gaan staan.  Hij doet zo enorm neurotisch en gefixeerd dan echt niet normaal meer. Flexi is inderdaad niet ideaal.

Los gaat het vele male beter maar eer ik daar ben waar hij los kan moet ik een flink eindje lopen dus zover loop ik niet elke wandeling. Flexi meenemen ipv meteen aandoen is wel een goeie.

Over hoe ik zelf in mn vel zit klopt ook zeker, maar ik kan echt in alle eerlijkheid zeggen dat ik júist goed in mn vel zit na een minder leuke periode. (Waardoor ik ook meer moet kunnen hebben maar "Nu. Even. Niet!!"  )

Gemakshalve zou het soms toch leuk zijn om gewoon eens 'normale' hondjes te hebben. Maar wil ze voor geen goud missen hoor.

Wat herkenbaar je gevoel!!! 

Bailey valt tijdens het wandelen buiten uit naar andere honden... ze is dan een echte bitch.

Bij haar komt dit gedrag vanuit onzekerheid... zie het voor je dat jij in een hoek wordt gedrukt en geen kant meer op kan en dan reageer je omdat je eruit wilt.

Bailey doet dit!

Bailey hing gigantisch in de lijn, ze droeg toen een tuig en een halsband en de lijn had ik aan beide vast.

Ik kon haar met moeite houden en heb op een gegeven moment staan huilen buiten omdat ik het gewoon niet meer wist en op het punt stond dat ze dan maar weg moest... want dit kon niet de bedoeling zijn.

Voor mezelf en voor Bailey toen drastisch alles omgegooid en we zijn naar het bos gegaan. Hier liepen geen andere honden, dus het was ontspannen en rustig.

De rust kwam terug, bij ons allebei.

Hierna begon de hondentraining met Bailey en ik kreeg het advies van een retrieverlijn... eerst een week proberen, maar wat een verschil (mits je de lijn goed gebruikt)... geen grote of harde correcties.

Ik beloon met name het gewenste en positieve gedrag van Bailey, dat vindt ze dan helemaal te gek, maar soms is er wel een correctie nodig, maar dit is dan een minimale correctie, door een klein trekje aan de lijn te geven.

Dit zorgt voor rust!

Nu moet ik er wel bij zeggen dat wanneer ik met Bailey alleen loop of met Jack erbij er een heel verschil is.

Jack is een echte aanstichter... een verrader, zoals we hem noemen.

Jack ziet wat, gaat blaffen en Bailey is dan meteen alert.

Ik loop heel bewust ook apart met de honden, dan ga ik bijvoorbeeld met Bailey fietsen en met Jack ga ik naar het veld ene bal gooien... ff quality time met ze alleen.

We zijn er nog lang niet en ik merk aan Bailey dat ze de laatste 2 weken een terugval heeft... is heel normaal, vandaar dat ik nu nog intensiever aan het trainen ben met haar.

Dat is ook heftig liesbeth..

Ik geef voor nu ook maar even de flexi de schuld. Misschien is dat voor hem toch teveel flexibiliteit. Haha. Net even met 2meter lijn gelopen en na 2 keer Nee en één keer Hè!! Was het hele gesodemieter klaar en poeslief meelopen. Nu was het ook super rustig wat altijd enorm scheelt. Hoe meer prikkels op straat hoe idioter hij gaat doen.

Maar positieve wandeling evengoed nog vandaag.

Het is nu ook een stuk frisser buiten, dat scheelt toch ook hoor! Ze worden er zelf ook een stuk 'frisser' van. Geef de moed niet op... misschien checkt je hond gewoon eventjes of dezelfde regels nog gelden bij jou. Voor wandelen lijkt castratie me niet de oplossing.

Daar zit wat in want in de zomer heb je er geen kind aan. Dikke pret dan met zwemmen etc. Maar vorige zomer haaden we Bobby nog niet. (Eind zomer pas ) en ik weet niet of die ook invloed heeft ofzo... Al denk ik het niet want die is echt zo superbraaf buiten..

Hielp het rukje aan de lijn Liesbeth? Trekt hij nu niet meer? Of was het maar even dat het hielp? 

Een rukje is niet prettig. Honden leren door associeren, het kan dat hij door dat rukje de pijn met een andere hond gaat associeren en zo wordt een andere hond zeker niet leuker.

Als een rukje zou helpen, we geven een rukje en de hond trekt nooit meer, had niemand nog een trekkende hond. Helaas het helpt niet. En je loopt nog risoco dat je hond nog bozer wordt hij het zien van een andere hond.

Robyn, domiantie? Nee, stel dat je een heel zekere „dominante"  hond had, zou die het dan nodig vinden andere honden weg te blafen of te bijten? Nee, grote kans dat je hond andere honden heel spannend of eng vind.

Op dat moment zit hij zo hoog in de opwinding, voer zal hij niet willen, niet eens zien. Weg lopen, niet 5 pasjes, maar zo ver totdat hij niet meer blaft. Op die afstand zal hij wel een voertje willen, op die afstand, kan je aan de slag gaan met zijn onzekere gevoel. 

Weg lopen is om de druk weg te nemen, maar werkt alleen op dat moment. Als je wat aan het onzekere gedrag wilt doen, kan je op afstand dat hij wel voertjes aan neemt, voertjes geven en blijven geven totdat de andere hond weg is.

Ten eerste door eten voelen ze zich prettig. Als wij ons rot voelen, helpt chocola of ander lekker eten ook om ons een goed gevoel te geven. Honden leren ook door associeren en hij zal een andere hond met het voertje en het prettige gevoel gaan associeren.

Zo kan je zijn gedrag opbuigen van blaffen en uithalen naar andere honden tot een voertje halen bij de baas.

Als je begint, zul je heel veel voertjes geven, maar je zal zien, dat er steeds minder voertjes nodig zijn. Er komt een moment, dat hij gelijk bij het zien van een andere hond bij jou een voertje komt halen. Alleen heeft dit gedrag ombuigen wel zn tijd nodig. Het werkt wel en heel goed!

Castratie helpt alleen tegen hormoonaal gerichte problemen. Niet willen eten als er een loopse teef in de buurt is, vechten om een loopse teef, ontsnappen en opzoek naar loopse teven.

Blaffen naar andere honden heeft niets met hormonen te doen, eerder uit onzekerheid.

Na castratie vakt het hormoon tostesteron weg. het macho hormoon. Als dit bij een knzekere hknd wegvalt, heb je kans dat hij nog veel onzekerder wordt.

Niet doen dus.

Voerbeloningen buiten kan je echt vergeten want hij pakt niks aan. Ook geen kaas ook geen snoepjes waar hij binnen van staat te stuiteren.

Ik denk dat dit betekend, dat hij het buiten toch wel heeeeel erg spannend vindt.

Ik zou ook eens een tijd apart gaan uitlaten en kijken of je wat rust in hem kan brengen, saaie rondjes, korte wandelingen, gewoon eens kijken voor een tijdje hoe dat gaat. Of een heerlijk ontspannen boswandeling.

Ik heb nu zelf ook een trekster (en uitvalster) en het is niet makkelijk.

Ik heb zelf Jenna thuis de woordjes "kijk eens" aangeleerd, wat betekend dat ze aandacht aan mij geeft (aangeleerd met lekkers). Daarna ben ik dit in de tuin gaan oefenen. Ook af entoe lekkertjes rondstrooien die ze mag gaan zoeken na de woordjes "kijk eens". En een vast wandelschema nog, we gaan ook nog steeds alle honden met een flinke boog uit de weg, ik laat haar wel van grote afstand kijken, en dan samen de andere kant oplopen nog. Later gaat dit uitgebreid worden met misschien weleens juist niet weglopen, of gewoon kort naast me doorlopen met een commando'tje, maar zover zijn we nog niet.

Dit is alles vrij geinterpreteerd naar Turid Rugaas haar methode beschreven in haar boekje Help mijn hond trekt.

Mischien is BAT ook iets voor jullie?

Ik heb destijds ook gekozen voor de rustige momenten met wandelen.

Heerlijk is dat toch om de flex de schuld te geven... 

Vaak helpt het al als je je verhaal/ervaring deelt... gewoon ff van je afschrijven.

Met Bailey kies ik nog steeds voor de rustige momenten qua wandelen.

Zo ha ik iedere ochtend tussen 5.30 en 5.45 uur een half uur met de honden lopen. We komen dan geen andere honden tegen... dus het begin van de dag is goed... 

Dan is het als ik mijn zoontje naar school heb gebracht om 9.00 uur even een plasje doen en weer naar binnen. 

Rond de middag gaan we dan lekker naar het bos waar we 1,5 uur onder de pannen zijn.

Want dan lijkt hier in de buurt iedereen wakker te worden en met de hond te willen lopen. 

Als ik mijn zoontje heb opgehaald van school dan is het om 15.00 uur even een plasje doen en naar binnen.

Zo rond 18.00 uur ga ik dan een ronde lopen over het gezondheidspark bij ons, dat is een wandeling van ongeveer 45 minuten en dan 's avonds voor het slapen gaan is het nog even plassen.

" Hielp het rukje aan de lijn Liesbeth? Trekt hij nu niet meer? Of was het maar even dat het hielp? 
 
Een rukje is niet prettig. Honden leren door associeren, het kan dat hij door dat rukje de pijn met een andere hond gaat associeren en zo wordt een andere hond zeker niet leuker.
 
Als een rukje zou helpen, we geven een rukje en de hond trekt nooit meer, had niemand nog een trekkende hond. Helaas het helpt niet. En je loopt nog risoco dat je hond nog bozer wordt hij het zien van een andere hond.
 
Robyn, domiantie? Nee, stel dat je een heel zekere „dominante"  hond had, zou die het dan nodig vinden andere honden weg te blafen of te bijten? Nee, grote kans dat je hond andere honden heel spannend of eng vind.
 
Op dat moment zit hij zo hoog in de opwinding, voer zal hij niet willen, niet eens zien. Weg lopen, niet 5 pasjes, maar zo ver totdat hij niet meer blaft. Op die afstand zal hij wel een voertje willen, op die afstand, kan je aan de slag gaan met zijn onzekere gevoel. 
 
Weg lopen is om de druk weg te nemen, maar werkt alleen op dat moment. Als je wat aan het onzekere gedrag wilt doen, kan je op afstand dat hij wel voertjes aan neemt, voertjes geven en blijven geven totdat de andere hond weg is.
Ten eerste door eten voelen ze zich prettig. Als wij ons rot voelen, helpt chocola of ander lekker eten ook om ons een goed gevoel te geven. Honden leren ook door associeren en hij zal een andere hond met het voertje en het prettige gevoel gaan associeren.
 
Zo kan je zijn gedrag opbuigen van blaffen en uithalen naar andere honden tot een voertje halen bij de baas.
 
Als je begint, zul je heel veel voertjes geven, maar je zal zien, dat er steeds minder voertjes nodig zijn. Er komt een moment, dat hij gelijk bij het zien van een andere hond bij jou een voertje komt halen. Alleen heeft dit gedrag ombuigen wel zn tijd nodig. Het werkt wel en heel goed! "

Suzanne en Luca

Bailey trekt niet aan de lijn... het rukje bij Bailey aan de lijn (lees: Bailey blijft stil staan en is gefixeerd op hetgeen ze dan ziet... de andere hond... dan een beweging aan de lijn geven en ze heeft aandacht voor mij).

Het rukje wordt alleen gegeven als afleiden niet meer helpt en aandacht voor voer ook niet meer helpt.

Dan wordt het rukje gegeven om Bailey uit haar fixatie te halen.

 Loop gewoon weg, neem je hond mee, zonder iets te zeggen, zonder te rukken. Als de afstand groot genoeg is, krijg je weer aandacht.

"  Loop gewoon weg, neem je hond mee, zonder iets te zeggen, zonder te rukken. Als de afstand groot genoeg is, krijg je weer aandacht. "

Suzanne en Luca

Ik geef het je te doen met Bailey... knap als het jouw lukt!!!

Als je misschien het topic over Bailey hebt gevolgd, weet je ook dat ik al 7 maanden intensief met haar aan het trainen ben.

Wat je schrijft is allemaal al gedaan bij en met haar.

Ik snap wel wat jullie bedoelen suzanne en dobry.

Inderdaad dat hij geen voertjes aan wil pakken en honden weg moet blaffen is hoogstwaarschijnlijk onzekerheid, ben ik het mee eens.. Ik heb anderhalf jaar geoefend met hem bijna 2 inmiddels? (Moet ff terugrekenen hoe lang ik hem nu heb haha)

Met weglopen van de tegenligger, afstand houden.. Maar het helpt niet. Zijn blaf afstand word steeds groter en soms is er ook gewoon de ruimte niet om even over te steken.. Smal paadje met een smalle berm, of een bruggetje waar ook fietsers en autos overheen rijden. Ik kan niet altijd met een grote boog om andere heen en een klein boogje helpt niet want in gezichtsveld=blaffen.  Bij honden blaft hij al aan de overkant. Bij mensen word het wel gelukkig minder en daar loopt hij altijd gewoon langs.

Mijn tijden pas ik al zoveel mogelijk aan op ze. Zo worden ze om 5 uur uitgelaten, rond de middag kort. En dan rond etenstijd langer en savondslaat. Maar drukke stad en vanuit de stad maar één recreatie gebied op loop afstand dus echt zonder mensen nooit. Alleen rond etenstijd is het rustig. 

Ik ben met hem op cursus geweest een jaar terug en heb gesproken met een GT over zn gedrag en die zei precies hetzelfde als jullie. Eerst afstand creeren op het punt dat hij een snoepje wil. Maar die wil hij niet. Die wil hij al niet meer zodra we de deur uit zijn. Of dat dan de hele weg spanning is of dat het aangeleerd gedrag is valt nog wel te bediscussieren. Bij een andere hond zie je duidelijk dat het spanning is. Nek haren omhoog etc. Maar de rest van de wandeling dat hij gewoon echt vervelend aan het doen is, trekken, elke meter een andere kant op schieten... Dat is meer denk ik een beetje een gebrek aan opvoeding van mij.

Vergeet ook niet dat hij in het eerste jaar van zn leven nooit is uitgelaten. 

Dus wat Liesbeth zegt. Ik kan het jaren op de lieve manier doen met snoepjes maar er verandert niks. Afleiden of een commando geven op die manier hem eruit halen lukt niet want hij komt er niet uit.

Gister heb ik hem aan de korte lijn genomen en hem duidelijk gemaakt dat het klaar is. Bij mijn correcties heb ik erop gelet dat hij Niet in elkaar dook, geen staart tussen de benen had, niet bang van me werd want het aller laatste wat ik wil is dat hij bang of onzeker word. En toch hielp het wel. Even héél duidelijke taal en vrolijk huppelend liep hij weer mee.. Dus ja af en toe streng zijn moet misschien ook.. In plaats van altijd alleen maar te zeggen "hij is onzeker" 

want hij snapt de bedoeling niet doordat ik nooit een correctie geef. Werkt dat niet alleen nog maar meer onzeker heid in de hand...

Ik ga niet zo mee in het rukje is slechte ervaring met honden en weglopen niet. Allebei de manieren laat je zien dat je niet wil dat ie honden opzoekt. Met weglopen vd hond doe je dat ook.

Een retrieverlijn bij Bailey zal ik niet gebruiken want hij is 3 kilo dus veel te bang voor dat kleine nekkie. Maar met een grote hond met hetzelfde gedrag heb je nog een groter probleem.

Nadat hij lief meeliep uiteraard beloond (met stem en aai) wat hij ook leuk vond. 

@Dobry wat bedoel je met BAT?

Met mijn correcties heb ik het trouwens puur over stemverheffing.  Eén goeie brul en daarna meteen weer klaar. Niet dat ik mn hond sta te slaan of rukken laat daar aub geen misvattingen over bestaan. 

 Heel vaak lukken dingen niet door net niet concequent genoeg te zijn.

Deze methode werkt, nl heel goed.

Mijn hond haalde uit naar mannen, doordat ze een keer op haar donder had gekregen door een man omdat ze naar hem blafte. Ze staarde naar ze en haalde gelijk uit.

Door heel concequent te trainen, kan ik nu vlak langs mannen lopen zonder dat ze reageert. Zelfs als ze lop loopt. Als ze los liep en ze zag een man, blaffend erop af en bam, hap.

Robyn fijn dat je al een wandeling hebt gemaakt waarin jij vooruitgang hebt gezien. Maak vooral zelf de keuze wat voor jou en jou hond werkt. Wat bij de ene hond heel goed werkt duurt bij de andere hond langer. Ik wens je in ieder geval veel succes!

Het is inderdaad fijner wandelen. Al blijft het nooit fijn om boos te worden. Nouja eigenlijk was ik dus niet boos. Maar duidelijk. Boos is juist weer slecht lijkt me. Uit emotie reageren.

Je zou je idd bijna heel schuldig gaan voelen omdat je correcties gebruikt maar als hij hier door uit eindelijk ook steeds beter los kan en een keer op houdt met dat neurotische hyper gedrag is het alleen maar beter.

"  Heel vaak lukken dingen niet door net niet concequent genoeg te zijn.
Deze methode werkt, nl heel goed.
 
Mijn hond haalde uit naar mannen, doordat ze een keer op haar donder had gekregen door een man omdat ze naar hem blafte. Ze staarde naar ze en haalde gelijk uit.
Door heel concequent te trainen, kan ik nu vlak langs mannen lopen zonder dat ze reageert. Zelfs als ze lop loopt. Als ze los liep en ze zag een man, blaffend erop af en bam, hap. "

Suzanne en Luca

Met Bailey ben ik heel consequent met trainen!

Maar het gaat in dit topic niet over Bailey, maar over de vraag van TS.

Wil je meer advies en tips geven stuur dan ff een pb'tje. 

Ik begrijp je Robyn. Boos worden is het inderdaad niet, maar duidelijk zijn mag best. Ja ik heb er zelf ook ervaring mee. en ik heb gezien bij me eigen honden en de honden waarmee ik gewerkt heb dat iedere hond anders reageert en dat een training per hond kan verschillen. Corrigeren is een naar woord geworden, net als dominant. Maar om iets te corrigeren hoef je het niet te mishandelen of de meest vreselijke dingen toe te passen. Je kan het ook zien als iets bijsturen of ergens duidelijk over zijn. Het is maar net hoe je iets toepast. Ik denk dat een hond die duidelijkheid krijgt uiteindelijk gelukkiger is. Maar goed dat basseer ik op mijn ervaring.