Het nieuws dat geen enkel baasje wil horen..

Deze week hebben we te horen gekregen dat ons hondje, Lady, niet meer lang te leven heeft. Ze heeft maligne lymfoom.

Ik heb het hier heel moeilijk mee. Ze betekent meer voor me dan de meeste mensen en is al bijna 11 jaar bij ons. Ze is dan ook mijn eerste en enige huisdier. Het is een ontzettend lief en grappig hondje en het zal heel leeg in huis worden zonder haar (ik ben 20 en woon bij mijn moeder). Vooral de dagen dat mijn moeder naar haar vriend is en ik thuis ben of ik naar mijn vriend ben en mijn moeder thuis is, is het fijn om Lady in huis te hebben. Haar gesnurk dat je nog door het plafond hoort, haar blije getrippel op de vloer, of wanneer ze uitgebreid op de bank ligt op jouw plek als je even naar de wc bent geweest.

Lady merkt er nog niet veel van. Ze hijgt alleen veel en drinkt daardoor ook veel. Sinds woensdag geven we haar Prednison. We zijn ook van plan haar verjaardag al te vieren. Eigenlijk is ze 29 maart jarig, maar we zijn bang dat ze dat niet zal halen. Ook wil ik het graag zodat ze nog een dagje iedereen bij elkaar heeft. Dat vind ze zo heerlijk. Het is echt een ras dat graag zijn mensen bijeen heeft. Ze gaat ook altijd op een plek liggen waar ze iedereen ziet of waar ze het in ieder geval merkt als iemand de kamer uit gaat. Als mijn moeder, haar vriend, ik en mijn vriend in huis zijn is ze blij, maar als mijn broer er ook nog is dan is ze helemaal enthousiast. Hij is al 7 jaar het huis uit en ziet haar niet zo vaak, maar als hij komt heeft hij altijd aandacht voor haar, en hij heeft haar ook getraind als puppy. Ook voelt het voor mij alsof we dan nog even haar leven vieren. Vieren dat ze 11 jaar ons lieve maatje is geweest.

Zelf voel ik me verschrikkelijk. Het voelt alsof ik al ben begonnen te rouwen over haar, terwijl ze nog naast me ligt. Soms moet ik mezelf even stoppen en eraan herinneren dat ze er nog is. De momenten dat ze wakker is geniet ik enorm van haar. Ik maak non stop foto's en probeer zoveel mogelijk tijd met haar door te brengen, maar de momenten dat ze slaapt heb ik het moeilijk. Het liefste zou ik de tijd stil zetten. Ze is een heel uniek hondje en heeft me ongelofelijk veel geleerd. Lady is echt eentje met een gebruiksaanwijzing, die je niet zomaar even bij een opas zet als je op vakantie gaat. Dat ga ik echt missen, die typische dingetjes van haar.

Wat me ook bang maakt (wat ik niet had verwacht) is de vraag wat er met haar gebeurt als ze dood is. Waar gaat ze heen? Wat nou als ze bang is omdat ze in een vreemde omgeving is en ze bang is voor de andere honden? Wat als ze denkt dat we haar in de steek laten? Ergens weet ik dat dit rare gedachten zijn. Net alsof het hiernamaals hetzelfde is als dit leven. Ik hoop dat ze ergens komt waar ze niet bang hoeft te zijn en gelukkig is.

De laatste dagen heb ik veel op dit forum gelezen, vooral de vrolijke verhalen, want dat helpt. Ik vind het jammer dat ik hier niet eerder terecht ben gekomen, want over Lady kun je blijven vertellen. Het is een wat langer verhaal geworden dan ik dacht, maar het voelt goed om het een keer te hebben neergezet op een plek waar mensen kunnen begrijpen wat ik voel. Ik waardeer het als je het hele verhaal hebt gelezen. Voor nu hoop ik dat we nog een tijdje van haar kunnen genieten. Wat een rotbegin van 2015.

Dit is zeker geen leuk begin van het nieuwe jaar.
Het vooruitzicht dat je afscheid moet nemen van je maatje is verschrikkelijk.

Zelf hebben wij in 2013 een week voor kerst onze eerste hond in moeten laten slapen op 9 jarige leeftijd.
Ik mis haar steeds meer en meer en ben dan ook blij dat ik nog 2 andere hondjes heb waar ik me mee bezig kan houden.

Probeer voor nu nog lekker te genieten van jullie meisje en je nog niet al te veel bezig te houden met iets wat nog gaat komen.
Voor als de tijd daar is wens ik jullie heel veel sterkte in het maken van de juiste beslissing

Vreselijk :( heel veel sterkte!

Wat vind ik dat erg voor jullie... probeer nog van haar te genieten.

Sterkte voor de komende tijd...

Niet doen zulke nare gedachten nu al hebben.....het is goed dat je voorbereid bent . Maar geniet van haar zoals ze nu er is. 

Waar gaat ze naartoe ?

Mooi gezegd , zoals we allemaal wel zouden willen...over de regenboogbrug naar speelvelden met andere honden.

Reëel ? Ze gaat slapen . Niks meer voelen en weten. Terug één met de natuur uiteindelijk. 

Bij jou , in jouw hoofd blijft ze leven , alleen al met iedere keer dat je met liefde weer aan haar denkt .

Dat ga je pas beseffen na een poos, als je het afscheid hebt kunnen plaatsen.

Maar zoals ik zei, denk daar nú nog niet aan.

Lady goed knuffelen en goed in t oog houden dat ze niet gaat afzien.  

Vier samen maar een leuke verjaardag  

Gefeliciteerd Lady

Wat een vreselijk vooruitzicht

Groot gelijk dat je haar verjaardag al wilt vieren.

Ondanks het verdriet wat je nu al voelt , probeer toch nog te genieten van elkaar.
Elke dag dat ze nog bij jullie mag zijn is er weer één.

Heel veel sterkte !!

Wat een vreselijk vooruitzicht.

Probeer toch nog volop te genieten van de tijd die jullie gegeven is, en niet te veel te denken aan wat nog komen gaat.

Sterkte .....

Hey Fabienne, wat een vreselijk nieuws! Mijn hondje heeft ook maligne lymfoom, deze diagnose kreeg ze februari vorig jaar. Ik herken wat je zegt over het rouwen terwijl ze er nog is, ik doe/deed dit zelf ook. Niets ergs aan, maar je moet er zeker niet in blijven hangen. Persoonlijk vond ik het fijn al wat dingetjes uit te zoeken toen ik het nieuws kreeg, zo weet ik al waar ik haar wil laten cremeren. Dit gaf mij, ondanks het verdriet, wat rust. Zo maak ik straks in het verdriet geen keuzes waar ik spijt van krijg. Daarnaast ben ik heel erg dankbaar voor de tijd die we nog samen hebben en de tijd die ik heb gekregen om afscheid te nemen. Ik heb alles gedaan wat ik nog wilde met haar, zoals het maken van mooie studio en buitenfoto's samen.  

De angst die je beschrijft waar ze heengaat herken ik ook, ik weet niet wat ik moet geloven dus ook de angst dat ze ergens komt waar ze bang is, is in mij opgekomen (het is een angstig hondje van zichzelf). Wat ik heb gedaan, praten tegen haar. Ik heb haar verteld dat als ze er straks niet meer is, ze misschien even van ons weg is, maar dat als er iets na het leven is we weer samen zullen zijn. Dat wij als gezin ook ooit heen zullen gaan en elkaar zullen treffen waar dit ook is. Ik heb verteld dat ze niet hier moet wachten op ons, maar in het hiernamaals, waar dat ook is. Klinkt misschien vaag, maar ik geloof persoonlijk niet in een specifiek iets (geloof) maar wel dat er 'iets' is. Of dit hergeboorte, een hemel, een andere dimensie is, weet ik niet. Op een of andere manier gaf het vertellen mij wat bevestiging, dat het ik in ieder geval gezegd had aan haar.

Ach, wat zielig, ik hoop dat je ontdanks de sombere vooruitzichten nog een poosje van je hondje kan genieten, heel veel sterkte de komende tijd en een knuffel voor Lady.

Wat verschrikkelijk voor je... ik heb helaas hetzelfde meegemaakt met mijn hondje. Ze is elf jaar geworden. Ik wil je heel veel sterkte wensen om hier mee om te moeten gaan. Maar hier zal je heel veel steun vinden. Maak inderdaad zoveel mogelijk foto's.  Knip een stukje haar af, en geniet zoveel mogelijk van jouw lieve Lady. 

Heel veel sterkte en kracht.

Dankjewel voor de lieve berichtjes!

Vooral de ochtenden zijn even moeilijk, maar de rest van de dag ben ik blij weer een dag met haar te kunnen doorbrengen. 

@Pauline, ik denk er precies hetzelfde over. We hebben ook inderdaad al wat dingetjes uitgezocht voor als het moment er is. Het geeft een prettiger gevoel en je komt niet voor onverwachtse problemen te staan. Ik denk ook hetzelfde over het hiernamaals en het praten.

Ik heb de laatste dagen ook vooral veel gedacht aan de mooie momentjes die we door de jaren hebben gehad en gister hebben we na wat moeite nog wat oude foto's van haar teruggevonden. 

Geniet van elkaar zolang het kan!
Maak er een mooie verjaardag van één om nooit meer te vergeten...

Maak mooie herinneringen met elkaar, die helpen je met het verwerken van het grote verdriet wat helaas komen gaat.

Veel sterkte wens ik je voor later, voor nu, maak er een mooie tijd van met elkaar!

Ik kan alleen maar zeggen geniet van elk moment van elkaar .
Ik wens jullie veel sterkte toe.

wat erg

heel veel sterkte

Probeer nu nog volop van haar te genieten,nog even leuke foto's maken... Je hondje is er nu nog en als het straks haar tijd is dan zal ze jullie dankbaar zijn dat haar rust wordt gegund.

Allereerst sterkte en geniet nog van je hondje zolang het kan.

Vanmiddag het droevige bericht gehad dat onze Jacky uitgezaaide leverkanker heeft, niet meer aan te doen. Heb pijnstilling meegekregen en nu maar kijken hoelang hij het vol gaat houden, met het uitlaten is hij nog vrolijk en blaft en holt nog, alleen allemaal voor korte duur.

Ben zo bang om hem kwijt te raken hij is 11 jaar. Ik weet ook niet wanneer ik moet stoppen met zijn leven wanneer ik hem het spuitje moet laten geven. Hij ligt nu lekker te slapen naast mij op de bank. Hij is wel erg vermagerd en heeft een opgezette buik, weet iemand wat het verloop is van deze ernstige ziekte en hoelang een hond hiermee kan leven.

 Ik heb het ook meegemaakt met mijn hondje.  Ze had kanker aan haar milt. Kreeg een hele dikke buik, waardoor het steeds moeilijker werd voor haar om te lopen, en op de bank springen. Ze ging overgeven en werd steeds zieker, ze heeft het nog 3 en halve week volgehouden. Daarna heb ik ingegrepen.  Dat was de meest moeilijke beslissing. Ze was ook 11 jaar. Misschien houdt jouw hondje het een stuk langer vol. Hopen maar en heel veel sterkte met dit verschrikkelijke nieuws. Ik leef met je mee

Heel veel sterkte in de komende tijd. 

Probeer nog te genieten van de goede dagen die ze heeft .  Het is moeilijk terwijl je eigenlijk het idee hebt dat je aan 't afscheid nemen bent,... Maar afscheid en gemis komen later wel, probeer nu om net heel dicht bij elkaar te leven en haar in je op te nemen zodat je voor altijd helemaal zult blijven weten en voelen hoe ze is.

Hoi,ik leef met je mee,weet hoeveel pijn het doet om je hondje te verliezen.Geniet van de tijd die je nog samen hebt.Maak inderdaad veel foto's en filmpjes ,ik heb er minder dan ik zou willen.Heel veel sterkte

 
Jij ook sterkte. Wanneer je het moet eindigen is altijd een moeilijke vraag. Ik denk dat we vanzelf wel merken als het zover is, ondanks dat ik me toch afvraag of ze geen pijn heeft. Lady reageert nog steeds zoals altijd dus hopen dat het zo blijft gaan. We laten haar geen moment meer alleen. Ik raad je ook aan om foto's te maken, vooral als je er nog niet veel hebt, maar ook om vooral te genieten van de tijd die je nog hebt met Jacky. Ik heb de afgelopen week meer foto's gemaakt dan ik volgens mij andere jaren heb gedaan, maar ik ben er ontzettend blij mee want er zitten hele mooie tussen. Ook heb ik filmpjes gemaakt, omdat het gewoon ontzettend fijn is om die blije momenten terug te zien. Ik voel me ook rustiger nu ik die momenten vast heb gelegd. Ik geniet ontzettend van de momenten dat ze tegen me aan ligt of ze nog vrolijk met me ligt te spelen. 

Op dit moment bekijken we het per dag en houden we haar goed in de gaten. 

We leven ook heel erg met jullie mee.

Wat een slechte berichten......

Geniet per dag!

Er komt straks nog genoeg tijd voor al het verdriet.......

Heel veel sterkte gewenst!

Liefs van Lotje

Wat een rotbericht zeg.

Probeer nog even van haar te genieten en verwen haar nog maar even helemaal rot.

Ik wens je heel veel sterkte voor de komende tijd en daarna als ze er niet meer is, ze voelt je liefde heus wel, probeer je daaraan op te trekken. Knufffff.

Ik wil je heel veel sterkte wensen ik heb ook mijn hond 4 september 2014 in moeten laten slapen vanwege HD ED en ocd helaas is hij nog geen 3 jaar geworden mis hem nog elke dag

Heel veel sterkte ik heb onlangs mijn liefste schat van 16 jaar moeten afgeven, hij heeft gevochten tot ik thuis was van school en is dan in mijn armen overleden. 

Ik begrijp je helemaal en weet wat je voelt maar zolang we onze schatjes nog blijven herinneren en in ons hart houden zullen ze altijd nog bij ons zijn.