Milt weggenomen, anderen met deze ervaring?

Onze Athena is zes jaar en ze heeft begin deze week een inwendige bloeding gekregen, waardoor ze woensdag geopereerd is en haar milt weggenomen is. Nu is het niet onze eerste die hieraan geopereerd is, wel de eerste die het, tot hiertoe, overleefd heeft...
Er zijn biopten genomen van de milt en de lever (omdat die opgezet was, wat meerdere oorzaken kan hebben), maar daar hebben we nog geen resultaat van.
Zijn er onder jullie nog mensen wiens hond eenzelfde operatie heeft gehad, en hoe is alles bij jullie verlopen? Er zijn zoveel tegenstrijdige verhalen hierover, van een overlevingstijd van enkele jaren tot enkele weken... dat maakt dat we ons nog steeds erge zorgen maken. We slapen om beurt bij haar omdat we haar niet alleen willen laten, ik wil de DA kunnen bellen als er iets met haar zou gebeuren, ik heb alleen geen idee wat normaal is en wat niet.
Ze ademt snel, maar volgens DA is dit normaal omdat ze pijn heeft en zich ongemakkelijk voelt. Ze heeft diarree en die is zwart, maar dat zou ook normaal zijn, dat is nog steeds bloed dat het lichaam verlaat..., ze heeft een gigantische blauwe plek op haar buik, die eerst zwart was, maar nu purper wordt... (ik neem aan dat dit een bloeduitstorting is...) Ze heeft weinig eetlust, maar eet wel steeds beter, ze zwijmelde, dit is ook aan het verbeteren, ze begint meer interesse te krijgen in ons en de omgeving, het lijkt alsof ze wel verbetering toont, maar het zijn echt babystapjes... en weer heb ik geen idee hoelang ze zo ziek zal blijven. De DA zegt dat het nu afwachten is en dat ze één kans op twee heeft om dit te overleven, maar de hersteltijd... daar weet ik echt niks van...
Wie kan hier meer licht op werpen?

De prognose is afhankelijk van de diagnose.

Bij onze hond is drie jaar geleden met spoed de milt verwijderd. Hij was aan het verbloeden. De oorzaak was trauma. Behalve dat je bij bepaalde infecties eerder antibiotica moet gebruiken zijn er geen gevolgen voor de levensverwchting.

Bij verbloeden uit een hemangiosarcoom ligt het wat anders. Hoewel ook gebleken is dat de prognose/overlevingsduur gunstiger lijkt dan voorheen gedacht. 

Aan onze hond merk je verder niets. 

het ligt er aan wat de diagnose is waarom de milt er uit moet, trauma ongeluk of tumor, hier twee honden van vriendin, allebei de milt eruit na aanleiding van een tumor, allebei zes weken gehad , langer niet, nogmaals ligt er aan wat de diagnose is waarom de milt er uit moet.

voor jouw hond veel beterschap.

Het was in elk geval een tumor, maar of hij goedaardig of kwaadaardig was, moet nog blijken... wij zijn zo ongerust, ook omdat we niet weten wat normaal is en wat niet... elke reactie van haar zitten we te bedenken, is dit normaal?  Is het iets van voorbijgaande aard? enz...

Nou, dat is niet mis zeg, ik kan me voorstellen dat je je zorgen maakt....

Over de oorzaak en verdere prognose zou ik niets durven zeggen , dat moet een da doen.

Maar enkele verschijnselen die je noemt zijn wel te duiden:

 Je hondje hijgt veel , of ademt snel. Dat komt oa door pijn( heeft zij wel goede pijnstilling meegekregen? Anders hier alsnog om vragen!) maar het komt ook door bloedverlies. Die milt was al niet gezond blijkbaar en het is een bloed rijk orgaan die eruit is gehaald. Ook een operatie levert altijd enig bloedverlies op door het snijden. Je hond heeft nu ws last van bloedarmoede. Dat geeft snellere ademhaling en veel  vermoeidheid; weinig energie.

De blauwe plek op haar buik is inderdaad bloeduitstorting, die zal de komende dagen nog wel meer kleuren krijgen maar trekt weg.

De zwarte ontlasting is inderdaad door bloed wat in de ingewanden is gekomen en afgebroken wordt. Dan krijg je zwarte en kleverige  poep. Zal langzaam wel afnemen. Bij vers rood bloed in de ontlasting moet je wel direct alarmeren.

Tenslotte: krijgt  ze wel ' krachtvoer' ? Speciaal voer met extra energie voor zieke en herstellende honden? Dat kun je bij de da krijgen en is er ook in natvoer; dat ruikt enorm lekker en daarom eten ze het ook beter.

Sterkte hoor, je doet alles voor haar, geweldig....

Ik heb het twee keer meegemaakt. Twee keer een tumor. Helaas zijn deze vaak zeer kwaadaardig. Beide honden hebben na de (spoed) operatie nog een half jaar geleefd. De eerste keer was bij mijn hond Byerro in 2004.

Beide keren is de tumor aan de milt geknapt waardoor de kwaadaardige sporen vrij spel hebben in de buikholte en er daardoor weer nieuwe tumoren ontstaan. Als eerste in de lever en de longen. Dixie had in Decemer 2013 nog een echo gehad van haar buik. Daarop was niets te zien alleen maar een licht vergroote milt. Dat was, op haar leeftijd van toen bijna 14 jaar, normaal.

In april 2014, eerste paasdag, moesten we haar met spoed laten opereren omdat er een tumor aan de milt gescheurd was en ze was aan het verbloeden. We hebben nooit iets aan haar gemerkt behalve toen die tumor scheurde natuurlijk. 

Deze zware operatie heeft ze ternauwernood overleefd en heeft een zware weerslag op haar gehad. Ze is nooit meer helemaal de oude geworden maar ze was ook al 14 jaar. Zes dagen na de operatie belde de dierenarts op zaterdagavond met de uitslag van de tumor: zeer kwaadaardige milttumor, levensverwachting tussen de 6 weken en 6 maanden.

Elke drie maanden daarna een echo van haar buik laten maken. Op de eerste was alles nog schoon en de tweede, drie maanden later, was foute boel.  Zeer onrustige lever met verdikkingen. Maar goed, een slechte echo hoeft niet direct het einde te betekenen en Dixie was nog erg actief.

Zes dagen na de echo verslechterde ze echter plotseling en twee dagen later hebben we haar, op 9 oktober 2014, in laten slapen.

Ik hoop dat jullie een positievere uitslag krijgen. Als je vragen hebt mag je ze altijd stellen. Sterkte. Ik begrijp dat je vreselijk ongerust bent en ik heb helaas geen mooier verhaal voor je. 

Hier ook milttumor meegemaakt met ons vorige bulletje. Tumor lekte in de buikholte. Ze is toen op 13-jarige leeftijd met spoed geopereerd in Utrecht. Drie of vier dagen op de IC gelegen, kwam slecht uit de operatie omdat zij nr 1 in trauma was op het moment van operatie, ze hebben het wel even afgewacht, maar konden op een gegeven moment niet langer wachten met opereren i.v.m. het vele bloedverlies. En nr. 2 was het een oudere hond met hartruis. Toen moesten we nog een spannende 10 dagen wachten op de uitslag. Ons was wel verteld dat 85% van de milttumoren kwaadaardig is. Maar wij mochten het geluk hebben dat het bij haar goedaardig was. Zij is volledig hersteld van de operatie, heeft echter best heel lang geduurd. Helaas  hebben wij haar enige tijd later moeten laten inslapen vanwege de vele dagelijkse aanvallen van epilepsie. Of hier enig verband mee zou kunnen zijn, weet ik niet.

De onrust, het snelle ademen en hijgen had onze hond ook. Wij hebben inderdaad, wat Coby schrijft, haar de eerste tijd recovery-voeding gegeven. Dat at zij met veel smaak op en krijgen ze de kans om wat aan te sterken. Ik wens je veel sterkte en duim voor een positieve uitslag en een goed herstel.

De hond van mijn buurvrouw heeft zijn milt moeten laten verwijderen ivm tumoren, helaas 5 dagen na de operatie overleden. 
De rottweiler van een vriendin van mij heeft nog 5 maanden geleefd voor zijn milt eruit ging. 
Ik neem aan dat dit uitzonderingen zijn en dit lang niet bij alle honden gebeurd. 

Jeetje wat heftig!
Ik heb het nooit meegemaakt , maar wel veel beterschap!

 Dank je wel voor jullie antwoorden!

Ik heb wel nog een vraagje : onze Athena heeft een reuzachtige bloeduitstorting op haar buik, eerst zwart, dan paars nu lichter van kleur, ik neem aan dat dit aan het wegtrekken is.  Er zat immers zo'n drie liter vocht in haar buik... had jullie hond dat ook?

Ze krijgt speciale voeding maar haar eetlust is nog niet fantastisch.  Ze eet al beter maar nog niet genoeg.  Ik geef haar ook rosbief (rood vlees en lever) dat vindt ze wel lekkerder.  De eerste dag, nam ze zo een schelletje per keer, maar nu kan ze toch al een 200gr opeten per keer.  Er is dus echt verbetering.  Nu nog de uitslag en hopen dat die positief is... ik word gek als het anders is, denk ik... dan zit je elke dag met de schrik, wanneer zal ze sterven... pffff

Onze hond is 3 weken na verwijdering milt alsnog overleden, Karas had een zeer aggresieve vorm (maligne histiocytose) deze tumor is niet geknapt. Met de operatie zelf waren er nog geen uitzaaiingen gevonden in het beenmerg, toch is hij daar uiteindelijk aan overleden in een zeer rap tempo. Bij Karas werd voornamelijk het bloed aangevallen, waardoor hij op de dag dat hij chemo kreeg nog maar op 8% hematocriet zat. 3 dagen daarna is hij overleden.

Wil je heel veel sterkte wensen! Als je dieren ziek zijn is dat verschrikkelijk!

Bij Kim is 2 jaar geleden haar milt verwijderd. Wat jij omschrijft herken in meteen. Het snelle ademhalen van de pijn en het niet echt willen eten waren de dingen waar ik me in die tijd ook zorgen om maakte.

voor de pijn hebben we na een dag of drie andere pijnstillers gehad, die werkte beter en Kim ging gelijk meer eten.

diaree die zwart ziet is inderdaad normaal na deze operatie. Bij Kim was het na een dag of drie over. 

Na ongeveer drie weken was Kim aardig herteld. Ze bleef een beetje lusteloos maar dit kwam vooral door bloedarmoede en daar heb ik toen iet voor gehad van de dierenarts. ( weet niet precies wat het was) 

kim is helemaal herteld en nu na 2 jaar merk je niets meer aan haar. Moet er wel bij zeggen dat Kim d'r milt gescheurd was door een ongeluk en niet door een tumor.

Heel veel sterkte de komende tijd!! Ik hoop dat de uitslagen goed zijn!

Nee, mijn honden hadden geen bloeduitstorting. Dixie had zoveel bloed in haar buikholte dat ze eerst aan het infuus moest anders zou ze een operatie niet overleven. Pijn vond ik bij haar moeilijk in te schatten omdat ze keihard was, nooit een kik gegeven ook niet toen haar milt scheurde tijdens een boswandeling .....

Mijn labradoodle is 2md 1/2 geleden geopereerd aan een gescheurde mild met een kwaadaardige tumor en is voorlopig terug de hond van voordien  hij eet veel en goed is speels met zijn zus en is zelfs vandaag nr de kapper geweest .wij hebben geopteerd om geen chemo te doen en alles zijn gewone  gang te laten gaan wat tot nu super lukt .hopelijk mag hij nog jaren bij ons blijven alvast veel geluk