Ik begrijp dat als er ook kinderen zijn het een ander verhaal is  (wijzelf hebben geen kinderen)

Ik lees net de openingspost (en enkele reacties) en vind dit mooi en erg tegelijk. Mooi wat die man doet! Maar erg dat de situatie hier zo is dat mensen geen woning meer vinden omdat ze een hond hebben. Ik begrijp ook wel dat sommige mensen schrik hebben om hun huis te verhuren (ik heb zelf een appartement bij mijn huis en als het huis verbouwd is wilde ik het appartement eerst verhuren, maar denk nu om het voor mijn zaak te gebruiken) omdat huurders in België soms ook wel teveel beschermd worden tov de verhuurder. En omdat er toch wel wat verhalen over vernielingen in het nieuws geweest zijn vorig jaar. Maar voor die vernielingen heb je geen hond nodig, die werden gedaan door mensen alleen. 

Ik hoop dat hij snel een oplossing vindt. Ikzelf woon aan de andere kant van het land, dus kan geen ideeën of mogelijkheden geven.

 

Ben ik met je eens. Dacht al dat het proberen te helpen zou bestaan uit doe maar eerst je hond weg. Gek hè? Dat zoiets kan.....

Inderdaad...er staat zoveel leeg

Uhm nou weet ik niet of dit al genoemd is... maar hoe moeilijk is het om je hond uit logeren te doen bij vrienden/familie/eenp pension, te doen alsof je geen hond meer hebt, een huis regelen, en je hond dan gewoon weer terug te nemen?

Loop je dan risico's op een boete? Of komt een verhuurder, zoals hier in Nederland, uberhaupt nooit kijken in het huis? Is dit een optie?

 een pension is duur voor op lange termijn, vrienden en familie kan maar die moeten dat natuurlijk ook willen.

 

in een sociale woning heb je vaak buren die gaan aangeven wie er een hond heeft in het gebouw (mijn moeder heeft ook meer dan eens een brief in de bus gehad, dat is ook de reden dat ik met Lila bij mijn zus gegaan ben).

bij een privé woning moet je dan eigenlijk huren van iemand die veel huurwoningen heeft en/of niet in de buurt woont zodat de kans klein is dat ze onverwachts voor je deur staan. natuurlijk kan je dan ook wel zeggen dat het niet jouw hond is maar dat schept toch een beetje argwaan.

 

ik begrijp je wel hoor... heel veel mensen geven het snel op en brengen de hond snel naar het asiel omdat dat het makkelijkste is en daar kan ik ook niet tegen.

aan de andere kant krijg je niet gewoon een boete maar een uitzetting en voor mensen in een sociale woning wil dat zeggen dat je privé moet gaan huren wat niet altijd financieel haalbaar is.

Ik heb geen idee hoe het staat met de rechtsbijstand voor huurders in België, ongetwijfeld slechter dan in Nederland. Maar hier in Nederland kun je bijna niet uit een huis gezet worden, ookal doe je iets niet volgens de regels (zoals huisdieren houden). Misschien een maas in de wet?

Wat een slimme tip Aurelia. 

Om te overleven moet je dus letterlijk liegen in deze maatschappij.

Kan me voorstellen dat sommigen dit niet op kunnen brengen en zichzelf blijven, maar vraag me dan af of  "eerlijk duurt het langst" principe vandaag de dag nog op gaat. Heel erg eigenlijk.

een hond zou voor de wet als gezinslid moeten worden aangeduid, dan zou het veel gemakkelijker worden in vele opzichten.

Mja, slim of niet, soms is het wel handig... onze hond woont ook lichtelijk illegaal in ons huis. (Ik weiger hondenbelasting te betalen als wij geen gebruik maken van de voorzieningen...) Maar hier wordt dus nooit gecheckt en ze woonde niet bij ons toen we hier kwamen, dus het is een beetje de makkelijke uitweg. Maar bij een volgend huurhuis denk ik dat ik de hond ook niet meeneem bij het zoeken

Hondenbelasting....ook zoiets ja. Eigenlijk zouden ze hondeneigenaren moeten betalen, net als kinderbijslag. Hulp in kosten. De gemeentes en overheid zien honden als luxe artikel.

Haha nou dat vind ik niet hoor, en wat dat betreft mag de kinderbijslag er van mij ook af - het is en blijft tegenwoordig eigen keus of je wel of geen kind of hond hebt. Maar ik vind het heel raar om geld te betalen terwijl mijn hond niets moet weten van de voorzieningen in kwestie (hoera we hebben een 'uitlaatberm' waar nooit gemeentelijk gereinigd wordt... mijn hond hoeft er niet in, die weigert er zelfs maar te plassen ). Maar ik raak offtopic

 je kan het via het gerecht misschien wel winnen maar dat kost je een bom geld.

 

Maar het is dus niet verboden om iemand zo maar op straat te zetten? Dat is namelijk hier het geval... je moet het wel héél erg bont maken voor je letterlijk uit je huis gezet wordt. Het illegaal houden van een hond hoort daar beslist niet bij. Ik bedoel dus, hier hoef je niet naar het gerecht om te voorkomen dat je uit je huis gezet wordt, eerder andersom: de verhuurder moet naar de rechtbank om je evt uit je huis te zetten.

 er zijn meerdere reden waarom de huurbaas je uit huis kan zetten bv. verkoop van de woning, een huurcontract dat niet verlengt wordt.

helaas zijn er huisbazen zat die huurders er uit zetten vanwege huisdieren omdat ze die gewoon hebben en er een overeenkomst is getekend dat de huurder geen huisdieren mag houden in de huurwoning. je kan dat als huurder wel naar de vrederechter gaan maar die kan enkel bemiddelen, geen enkele huurder die dan de uithuiszetting intrekt. de volgende stap is dan een gerechtsprocedure starten en dat kost een bom geld die de meeste huurders niet hebben dus daar stopt het meestal. diegene die dan toch verder gaan en winnen (het houden van een hond is een recht dus winnen kan wel) die wordt daarna vaak het leven zuur gemaakt door de huisbaas.

 

verhuurders werken hier vaak met 3-6-9 contracten, dus om de 3 jaar kunnen huurder en verhuurder kiezen om het contract voort te zetten of te eindigen. De verhuurders die ik ken gebruiken het eerste jaar zelfs vaak een contract van 1 jaar om zeker te zijn dat ze safe zitten qua huurders want anders hang je er 3 jaar aan vast.

Verkoop, familie die komt inwonen en grote werken zijn de andere redenen waarvoor je een contract mag beëindigen. Maar dit komt niet zo vaak voor.

Zoals Linneke zegt, als de verhuurder je er bij het ontdekken van de hond meteen uit wilt dan zal hij naar het vredegerecht moeten gaan en een procedure aanspannen. Dan ligt het in de handen van de rechter.

Het nadeel is hier ook wel weer: stel dat de rechter in het voordeel van de huurder spreekt, dan kan de huisbaas je er toch na de verstreken periode van 3 jaar uitzetten (als het zo'n 3-6-9 contract bedraagt).
Elke 3 jaar opnieuw op zoek gaan naar een ander appartement zullen veel mensen ook niet zien zitten.

En dat is bij velen de reden dat ze liever niet verzwijgen dat ze een hond hebben. Iedereen wil gewoon rust in zijn eigen privé. Niemand wil steeds weer over zijn/haar schouder moeten kijken bij alles wat ze doen rond het huis.

 

En zoals het zo hip is in onze tijden om het bloed onder een ander zijn nagels vandaan te pesten, heeft een huisbaas best wel wat opties om de huurder weg te jagen, al dan niet met behulp van valse getuigenissen over niet bestaande overlast.

 

Off topic: Goede huisbazen? Ja hoor, ze bestaan ook, net als foute huurders.

 Alles van waarde moet kapot, zo lijkt het inderdaad wel.

 

 

 het was voor ons ook een geruststelling dat we een appartement vonden waar de honden ook welkom waren ondanks de allergie van de huisbazin. beide onderburen die we toen hebben gehad waren bang van onze honden en als het dan niet had gemogen hadden ze snel bij onze huisbaas gestaan.

ik kan me wel voorstellen dat je er over liegt en intussen de zoektocht verder zet naar een woning waar de hond wel welkom is. als een tijdelijke oplossing liegen dus.

Hein, is er nog nieuws? 

Zie je deze meneer?

Zou een vuurkorf en houtblokken misschien iets zijn? Voor nood/ voor nu om zich in de avond wat op te kunnen warmen ofzo? Ik heb zo'n korf wat ik wel wil opsturen. Of misschien wordt er ergens al een aktie gehouden? Een verzamelpunt waar iets naartoe gebracht of verstuurd kan worden? Ik denk maar hardop. 

 Blaise, ik heb momenteel geen nieuws dat nieuwswaardig is alvast.

 

Maar ik stuur je zo meteen ook nog een pb.

Oh wat jammer, dan is er nog geen oplossing dus en zit die nog steeds in de kou.

Bedankt voor de update en wacht je pb dan af.

Er valt weinig te updaten, helaas. Ik moet zeggen dat ik hier ook wel een beetje versteld van sta.

 

Ik hoop dan altijd dat hij op nachten als deze, dan toch de slimme keuze maakt om bij zijn vrienden te overnachten. Ik betrapte mezelf net dat ik het koud vond in huis, en ik zit onder een deken met de verwarming aan...tjah, luxeprobleem denk ik dan.

 

Morgen hoop ik iets meer te kunnen vertellen.

 

Bedankt voor je empathie naar anderen toe.

@Blaise

 

Pluimpje voor je mail aan de burgemeester hoor! 

 Van mij krijgt ze een volledige kip

Up

Hoop dat het wat vlot, t wordt weer een stuk kouder.

 

Al zou er maar iemand een caravan hebben staan beter iets als niet.

 

België verbaast me met de dag meer en meer
Dat ze dit zomaar toelaten....

eens 

Ik betrap mezelf erop dat ik steeds naar huisjes ga kijken.
Zoals wij dat ook deden toen we moesten verhuizen naar België.
Dag in dag uit was je aan het zoeken.
Elk huisje dát je vond was gewoon geen dieren.

Als je kijkt waar ik nu zit....
20 huisjes hier op de berg.
19 met honden.

Puur omdat ze nergens anders terrecht kunnen tenzij je geld hebt en kan kopen

Momenteel nog geen update...

Dakloze man en onafscheidelijke hond hebben nieuwe thuis

 

24 december 2014. De datum zal voor altijd in het geheugen van de man gegrift blijven als de dag waarop hij met zijn hond op straat belandde. Dat gebeurde na een scheiding waarbij de man noodgedwongen zijn huis moest verkopen.

 

Daarna was hij met zijn trouwe viervoeter nergens welkom in een huurhuis. De man wilde Killaz niet naar het asiel brengen. 'Het was een huis met Killaz of geen huis', zegt de man die voet bij stuk hield. Een maand lang sliep hij in zijn auto, ook tijdens de koude nachten van de voorbije weken en tijdens de eindejaarsfeesten.

 

Hij deed intussen via de krant een oproep naar potentiële verhuurders omdat immokantoren hem weigerden. 

 

Ik heb honderden sms-jes en voicemailberichtjes gekregen, van onbekende mensen die me steunden, me uitnodigden om kort bij hen te verblijven of om gewoon eens te gaan wandelen met de hond. Mensen toonden echt begrip. Ze leefden enorm mee. Hadden Killaz en ik het eens koud, dan las of beluisterde ik enkele van die berichten. Echt hartverwarmend.'

 

Het ultieme aanbod kwam er van Patrick en Marionne. 'Hoewel hun huisje al op een zoekertjessite stond en er contacten waren met een immokantoor,hebben ze mij toch de eerste kans gegeven om hier te komen wonen. Het zijn zelf grote dierenvrienden met grote honden. Ze vonden mijn verhaal echt schrijnend. Nu ik een dak boven het hoofd heb, kan ik opnieuw verder met mijn leven.'