De houding van je hond.

Ik ben weleens nieuwschierig wat jullie ervan vinden.

Bobby de spanjaard is hier nu 4 maanden. In het begin wou hij helemaaaaal niet geaaid worden. Hij was te bang. Inmiddels is hij best wel een knuffelkont. Komt zelf ook echt knuffelen.

Ik let met hem altijd op zn Lichaamstaal omdat als hij begint te gapen en lippen likken/wegkijken, ik weet dat ik moet stoppen. Ik heb hem zelf veel 'overgehaald' tot contact maar wel altijd op zijn signalen gelet.

Maar wat ik hier van moet denken.... haha.

We hebben altijd smorgens een vast ritueel. Dan kruipt hij echt bij me en 'moet' ik zijn buikje aaien. Maar hij gedraagt zich er heel overdreven bij. Hij likt (lebbert) mijn handen en armen af en zijn oren gaan helemaalzn nek in.

Ter illustratie:

Is dit genieten? overdreven onderdanigheid? onderwerping? Is dit "woow ik durfde zelf te komen!" Het ziet er niet heel ontspannen uit. 

Dit is zijn compleet ontspannen gezicht namelijk:

*foto gedraaid mede mogenlijk gemaakt door HP*

Vaak geef ik hem savonds een 'massage'. en dan ligt ie er niet zo bij. Dan kijkt hij half stoned uit zn ogen en oortjes normaal.

Dus ik ben wel heel benieuwd naar dit gedrag. Onderdanigheid moet je nooit afstraffen dus hem op zulke momenten wegsturen wil ik niet doen. Maar zon extreme houding is ook wel apart.

Het is ambivalent gedrag, hij wil wel je aandacht, maar de manier waarop vindt ie spannend. 

Je kan de 5 seconden test doen. Daarbij aai je 5 seconden en stop je. Beweegt ie naar je toe dan wil ie meer, beweegt ie niet of van je af dan stopt ie.

En op de rug liggen betekent zeker niet altijd aai me, mijn cattledog die beet als mensen dan aan haar gingen zitten. 

Die test heb ik gedaan inderdaad. Zodra ik stop dan gaat ie echt met zn pootje op mij krabben, en aandacht trekken. Hij wil het dus wel zo te zien.

Dat hij het spannend vind kan ik inkomen ja gezien zijn verhaal.

Aai je altijd van bovenaf? Kan ook schelen. (Niet van bovenaf, dan) 

Ik probeer zoveel mogenlijk zijn kin, buik te kriebelen. Als ik inderdaad mijn hand hef boven zijn hoofd en hem bovenop aai vind hij dat eng.

Faro (ook een Spanjaard) precies hetzelfde, en als je stopt dan pakt hij met zijn grote poot je hand, en trekt hem naar zich toe, ik denk dat het misschien wel onderdanig is maar Faro vind het heerlijk.
En ja, ik geef ook massages.

Dat doet Bobby inderdaad ook. Hij pakt je gewoon vast haha. Ik weet nietwat het nou precies is. Vooral dat obsessief likken erbij..

echt bang is hij niet. Of lijkt hij niet. Zijn bang - gezicht ziet er heel anders uit...

Misschien vind hij het nog een beejte spannend, maar likken is een teken van affectie. Pups likken de bek van oudere, ik vind je lief en bedoel het goed.

Misschien ook wat opwinding, hij ziet je weer na een lange nacht.

Zolang hij je zelf opzoekt, lekker knuffelen. Door aanraken komt het stofje oxitocine vrij, hierdoor gaat je hart slag omlaag en voel je je prettig. Aaien is voor zowel je hond als je zelf fijn. 

Faro doet dit al heel lang hoor, maar soms maakt hij het wel steeds gekker, alles voor een knuffel, wijdbeens op zijn rug liggen en met beide pootjes zwaaien, dan een soort glimlach en waaaahhh geluid erbij, met zijn mond open en nephappen, errug leuk, dit deed hij na ongeveer een jaar.
De oren staan meestal wel iets naar achtern, maar ik heb echt niet de indruk dat hij het spannend vind.

dat likken kan soms wel ver gaan ja, dat is volgens mij wel iets zenuwachtig, maar aan de andere kant, ik hoef ook geen hand creme op te doen, ik word meteen schoongewassen.

Zeker handig :P Hij doet dit eigenlijk ook alleen smorgens, dus kan inderdaad met het 'weerzien' na de nacht te maken hebben.

Oh faro doet het ook bij buikpijn, als hij moet poepen of moet plassen, maar dan neemt hij de muur ook even mee, of de vloer.

Maar dat is anders dan het schoonlikken.

Haha alsof je Obi beschrijft hier.. vooral dat met de oren.

In het begin was een klein vingertje al teveel. Langzaam werdt hij wat ouder (en wijzer, want we hebben hem vanaf 8 weken). Ik mag eigenlijk alles wel doen bij Obi, maar zeker niet iedereen mag alles zomaar doen of hij vindt het veel te spannend en dan zie je hem tongelen, wegdraaien en met z'n bek proberen je weg te duwen heel zachtjes. Ik heb altijd goed opgelet wat hij precies aan te me liet zien. Ik heb hem altijd vanaf onder geaaid en doe dat eigenlijk nog steeds heel vaak. Ik heb hem ook vaak bewust laten winnen met trekspelletjes etc. etc. Ik heb hem altijd extra aangemoedigd hahah.

En ook Obi heeft een hele traditie ontwikkeld. En is één grote knuffelkont. Meestal wroet ie als je binnen bent met z'n hele lijf en neus overal langs je (en onder je armen bv) af en onder je benen door. Of gooit hij zichzelf direct op de grond voor je als hij weet dat ie je aandacht heeft. Als hij dan eindelijk die aaitjes te pakken heeft gaat hij tegen je aan hangen en laat ie zich langzaam op de grond zakken. Daarbij is de bedoeling dat je met je hand meegaat en hem lekker over z'n buikje aait. Tijdens dit  hele tafereel liggen z'n oren compleet plat, elke seconde dat hij aandacht heeft. Ziet er zo raar uit als je normaal van die rechte, grote herdersoortjes hebt. Het ziet er eigenlijk hetzelfde uit als bij jouw hond ookal zijn Obi's oren nog groter die kunnen net zo plat. Meestal vindt hij bepaalde plekjes "enger" dan andere... buikje is meestal toch wel eng hoor. En als je dan een voorpootje kiest zodat hij precies kan zien wat je doet is alles goed.... En vooral lekker rustig doen. Dan vallen de oogjes dicht. 

Voor Obi is likken ook belangrijk. Dat moet gewoon en dan niet met een volle tong maar alleen het puntje uit z'n bek, precies zoals jouw hond op de foto. Ook zo over je arm en dan het liefste ook nog met 1 van z'n voorpoten over mijn been (als ik ook op de grond zit) of over mijn arm. 

Wat een mooie schepsels zijn het toch heh

maar grotere oren dan Faro, dan kan nooit hahaha

Heel herkenbaar, mijn buitenlandse lebbert als het aan haar ligt ook aan m'n handen armen en wil m'n gezicht ook niet overslaan als ik haar niet wat van me af houdt maar tijdens die afstand likt ze dan in de lucht richting mijn gezicht die gekkert.

Ze houdt haar oortjes in blije toestand ook plat naar achter en vaak als ik naar haar kijk, hup dan gaan die oortjes naar ook naar achter maar echt lievig.

Dat pootje krabben op schoot is ook een dagelijks meermalig ritueel.

As ze echt blij is dan gaat ze ook met haar gat in de lucht, voorpootjes krabbelend heel snel  dol heen en weer even.

Feest om te zien!

Grappig dat meer hondjes/buitenlandertjes dit doen. 

Ik heb ook niet echt het gevoel dat hij dan bang is of vreselijk onzeker. Want als ik stop pakt ie me gewoon vast of gaat gewoon op me zitten krabben haha.

Hij heeft een aparte manier van omgaan met mensen. Heel anders dan mijn andere hondje, maar hij is meestal wel héel duidelijk!

Hier ook een herplaatser die dat doet.

Hij vind het op dat moment wel heerlijk. Hij vraagt er zelfs vaker zelf om, ligt hij in het mandje kijkt hij me aan, en doet hij met pootje slaan wilt die dat ik bij hem kom zitten. En geeft hij overal kusjes, gezicht, handen etc.

Bij honden die hij echt heel leuk vind, en dikke maatjes mee is doet hij dit ook vaker.

Als hij wilt dat je doorgaat denk ik dat dit ook affectie is hoor :).