Ik zou dit niet eens overwegen als ik niet zou denken dat ik het aan zou kunnen.
Hebben jullie nog tips voor de aanschaf? En tips over het uitkiezen van een hondje? waar moet ik op letten?
Waar je op moet letten ligt denk ik voor het grootste deel aan wat je zelf zoekt in een hond, en wat je deze kunt bieden. Wil je bijvoorbeeld graag dat de hond zonder problemen los kan lopen, dan zou ik niet kiezen voor bijvoorbeeld een podenco. Een zeer actieve hond zou ik dan weer niet nemen wanneer je weet dat je niet iedere dag uren kunt wandelen, etc. Vaak als je de gewenste eigenschappen, plus wat jij kunt bieden aan beweging etc. op een rijtje zet, kom je vanzelf bij een bepaalde rasgroep uit
Dus bijvoorbeeld voor jezelf nagaan of...
- De hond een jacht instict mag hebben
- De hond waaks mag zijn
- De hond alleen moet kunnen blijven (sommige rassen hebben hier, zelfs na rustig aanleren, gewoon véél meer moeite mee dan anderen)
- De hond drijf instinct mag hebben (vee drijven)
- Hoeveel uur je per dag met de hond kunt lopen
- Of je een sport met de hond wil gaan doen
- Hoe vaak je met een hond naar de trimmer wil
- Wat je zelf aan vachtverzorging zou willen doen
- Hoe baasgericht je een hond graag zou zien
- Of de hond met andere honden/katten/kinderen overweg moet kunnen
... En andere dingen waar jij waarde aan hecht.
Denk jij dat als een pup vroeg gesocialiseerd wordt met een konijn dat hij dan nog zal jagen op hem? Wij hebben thuis twee katten en een konijn (dat ongeveer net zo groot is als de kat :P). Onze katten zijn echte jagers, maar het konijn laten ze met rust. Sterker nog: Het gebeurt regelmatig dat als ik het konijn binnen heb en ik even naar de supermarkt ga dat als ik terug kom dat ze met z'n drieën aan het spelen zijn of in de mand liggen.
Daar zou ik geen antwoord op durven geven, ik heb geen echte ervaring met jachthonden (heb zelf twee herders). Er zitten hier wel veel mensen met Spaanse jachthonden op het forum, dus hopelijk kan iemand anders je daar beter bij helpen
Zou dit leuke pupje misschien wat voor jullie zijn? Is zo te lezen ook al katten gewend en ziet er ontzéttend lief uit. <3
http://www.dogrescuegreece.nl/baasje_gezocht_Chip_reutje_in_NL.php
Deze kwam ik ook nog tegen...
http://www.dogswithhope.nl/honden-in-nederland/puppen/p-1a/DIAN.html
Hier zijn de papegaaien ook gewoon veilig, wat ik heel vaak hoor, ik ken mensen met Podenco's die kippen ganzen konijnen hebben, in het begin even lastig maar die doen hun eigen Vee dus niks.
het is nooit een garantie natuurlijk, maar ik heb nog nooit een bericht gehoord dat een kat is aangevallen.
Waar ik op zou letten is of de hond niet te angstig is, hoe hij met mensen is en vooral mannen, want daar zijn ze vaak wat banger voor.
Mijn hond zou geen jachtinstinct hebben, liep langs kippen, ganzen alles daar.
maar hou hem geen wild haasje voor of een hert, hij heeft zeker wel een jachtinstinct.
Maar Podenco's zijn wel extreem met jagen lees ik steeds, wij hebben het aardig onder controle.
Als je de hond niet van te voren kan zien, vraag filmpjes, of laat ze die maken, je kan zo veel zien in een filmpje.
Ik heb een kruissin podenco die nog niet achter een wild muisje in huis aangaat. De katten van de buren zijn wel om héél boos tegen te doen...
Maar ik denk dat als je je pup er mee op laat groeien dat het wel mee valt.
Nou wees maar blij hoor, ik ken verhalen, al haan die er wel wat anders mee om dan ik.
Ik laat Faro niet echt jagen, ik vervang dat door speuren en dingen die lijken op jagen, want die behoeft is er wel, en hondje moet wel blij zijn natuurlijk.
Faro is 3 jaar van en jager geweest Podenco/staffort mix, en is voor de zwijnen en hertenjacht gefokt, hij heeft dus moeten jagen.
In het begin wilde hij ook alleen maar jagen, gelukkig vind hij ons nu leuker dan jagen, maar ik moet er wel met mijn neus bovenop blijven.
Aaan de ene kant is het een prachtig gezich als ze in jachtstand gaan, maar ik vind het ook wel onhandig, want de meeste honden komen wel terug, Podenco's ook wel maar die blijven gerust een paar uur weg lees ik wel eens.
Ik heb liever een hond die los kan.
Ik weet dus ook niet of ik weer een Podencomix zou willen (over heel veel jaar) maar het karakter is geweldig.
Een volle Podenco zou ik om dat jagen niet willen.
Wat een schatjes! ik ben zelf ook al een beetje aan het kijken, maar het hondje komt pas in februari of in april, want ik wil de eerste 2 weken dat de pup er is in ieder geval thuis zijn
Omdat hier een kat rondloopt heb ik Jenna in het asiel eerst laten testen of het geen kattenkiller is, en zijn ze met haar naar het kattenverblijf geweest. Volgens het asiel was ze eerst wat angstig, maar daarna negeerde ze de katten. Hier eenmaal gewend, dult ze dus geen kat in "haar" tuin, maar de kat woont niet bij ons thuis maar bij de verhuurder van het huis die boven ons woont, dus misschien is dat dan toch weer anders.....
Dat begrijp ik, en is ook zeker verstandig.
Houd er ook rekening mee dat de meeste stichtingen eerst een kennismakingsgesprek en soms zelfs een huisbezoek willen organiseren voordat men tot adoptie over kan gaan. Hier gaat natuurlijk ook wat tijd overheen (meestal enkele weken). Dian bijvoorbeeld (het onderste pupje) arriveert pas vandaag in Nederland, zal eerst een tijdje in een gastgezin verblijven om het gedrag te observeren e.d., en pas dan kunnen mensen een hondje reserveren en ontmoeten. En natuurlijk kan er bij een goede stichting ook overlegd worden over de datum van ophalen. Het is zeker nuttig alvast wat rond te kijken.
Bij ACE zijn op dit moment een aantal pupjes binnengekomen zag ik vanmorgen. Die zullen dan tegen februari maart pas mogen komen. Kijk maar even op hun facebook
ace ace charity.
Wij hebben Sasha uit het asiel toen ze 13 maanden was. Ze was dus geen pup meer, had al haar volwassen hoogte, maar was nog niet volwassen.
Mij maakte het ook niet zo veel uit of het een rashond was en ik vond dat als het toch geen rashond moest zijn, ik even goed een 'afdankertje' een beter leven kon geven.
Sasha is vlak voor haar eerste verjaardag in het asiel beland. Ze is in huis een schat van een hond. Ze had eerst verlatingsangst, maar dat hebben op een half jaar opgelost gekregen. Ze is heel lief en heel enthousiast. Ook buiten. In het begin hing ze continu in de lijn. Ik mag zeggen dat we dat er goed hebben uit gekregen, totdat ze een andere hond ziet....
Ik denk dat ze bij haar vorige eigenaars niet is gesocialiseerd. Ze had schrik voor water, voor bruggen, trappen, boten, ... Gelukkig hebben we snel haar vertrouwen gewonnen en zijn die angsten snel overwonnen, maar ze heeft duidelijk als pup nooit geleerd dat ze niet op elke andere hond moet afstormen en dat wil ze dus nog steeds, ondanks al jaren met dat punt bezig zijn. Dat maakt wandelen niet altijd even leuk...
Ik heb geen spijt van ons 'afdankertje', ze is een prachtige hond en met een prachtig karakter, maar ze heeft zo haar dingetjes, niet alles is even positief.
Sasha is geen buitenlander voor zo ver ik weet, ik denk ook niet dat het zo veel verschil maakt of een hond uit een asiel komt of bij een buitenlandse stichting vandaan. De kans op een rugzak(je) is er altijd.
Veel succes in de zoektocht naar een nieuwe kameraad.
je moet aan kunnen tonen dat het na de aanvang v/d verzekering is ontstaan
en dat kan je niet tenzij de hond langer dan 7 jaar bij je is
mijn honden zijn verzekerd maar leishmania wordt dus echt niet vergoed (gelukkig hebben ze dat ook niet)
Iedere adoptiehond of herplaatser kan natuurlijk minder prettige eigenschappen hebben, of punten van aandacht, maar pups hebben/ontwikkelen dit net zo goed (een pup is namelijk ook zeker geen 'onbeschreven blad', zoals mensen wel eens denken). Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik de opvoeding van onze twee herplaatsers (waarvan 1 buitenlander) zelfs als gemakkelijker heb ervaren dan onze hond die we vanaf pup hebben.
Ook een pup kan uitgroeien tot een hond met bepaalde eigenschappen waar je mogelijk als baasje niet altijd even blij mee bent en waar aan gewerkt zal moeten worden. Veel eigenschappen zijn namelijk aangeboren, dit zit dus in de aanleg van de hond. Ongeacht de herkomst. Zoek dus simpelweg naar een hondje waar je duidelijk een klik mee hebt en ga er 100% voor, dan komt het helemaal goed.
Maar dat kan altijd nog veranderen. Mellow was een bedeesd hondje, vond in het begin de dingen wel spannend (rode prullenbak langs het fietspad, rammelende fiets van iemand), maar inmiddels is ze veel onzekerder/angstiger dan toen.
Dus om maar even de reclame-slogan te gebruiken "resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst"
Ik weet dat veel eigenschappen aangeboren zijn. Daarom wil ik een pup, om het goed aanleren, of zo snel mogelijk afleren van dingen die ik niet goed vind. :)
Maar wat nou als dat pupje het eerste jaar best goed functioneert, je hem langzaam aan 'enge' dingen (rode prullenbak, paaltje langs het fietspad, pallet met bakstenen, stapel boomstammen in het bos) hebt laten wennen en het na een jaar ineens héél anders is? Omdat je hond echt ENORM is geschrokken van iets en je vervolgens weer terug bent bij af (of zelfs nog verder terug dan af...)
Dan gaan we daar aan werken, maar dan (hoop ik) dat de hond mij al vertrouwt en dan begrijp ik mijn hond en zijn karakter al een beetje. Natuurlijk weet ik dat een pup een best groot rugzakje kan hebben, maar dit wordt wel mijn eerste hondje, dus het is denk ik niet zo'n slim idee om een hondje te nemen die al een groot rugzakje heeft en dan ook nog is helemaal uit zijn eigen omgeving wordt gehaald.
dus waarvan je gelijk al weet dat het hondje problemen heeft, maar jij voor zowel de hond als de hond voor jou een vreemde is.
Hallo,
Kijk eerst wat voor hond je zoekt , Het word je maatje voor hopelijk 15 jaar en dat is niet niks.
Kijk naar het onderhoud en verzorging,hoe vaak kan en wil je hem/haar uitlaten.
Dan praat je over een werkhond/waakhond/is hij altijd bij je
hoe is ie met kinderen informeer eerst wat je met de hond moet doen en de prijs ach mijn honden zijn ook tussen de 1000 en 1200 euro maar dan zijn ze gezond met alle keuringen en papieren en de dierenarts zal er dan ook niet veel aan verdienen maar je hoort achteraf altijd als ik dat geweten had dus ga de kennels langs van de fokkers en informeer je op clubdagen van de honden soorten voor meer info mag je altijd langs komen veel succes met je speurtocht
Maar dat bedoel ik niet helemaal. Mijn hond was 4 maanden, had wat onzekerheden, maar viel reuze mee.
Die rugzak is later pas gekomen, er ging wat uit, kwam wat anders in.
Pas na een jaar wist ik dat zij eigenlijk geen beginnershond was (en zij was dus onze eerste hond).
Ik snap best dat je niet gelijk een heel ingewikkeld exemplaar neemt, maar het kan dus dat het pas later tot uiting komt.
Ik zeg ook dat ik niet aan een hondje begin die gelijk al een 'groot' rugzakje heb, omdat ik daar mee moet leren omgaan dat niet iets is wat je leert in een dag, maar dat als ik mijn hondje een beetje ken ik kan leren of aanvoelen hoe ik hem moet helpen.
Kijk eens op de site van Norma Miedema op facebook. Kan ook op Normas universum. Zij heeft diverse honden welke uit het buitenland en binnenland komen. Voor zover mij bekend rekend zij geen geld (maar een gift aan haar voor haar dieren is natuurlijk altijd welkom). Je kunt haar bezoeken en zo kennismaken met haar dieren.
Norma Miedema geeft geen dieren mee als zij niet 100% zeker is dat er een klik en goede zorg voor het dier komt bij de nieuwe eigenaar.
Ik volg Norma miedema ook op facebook, maar ik vind persoonlijk (dit is echt mijn mening) dat buitenlanders het sneller verdienen dan haar honden, tenzij er spoed op zit. Omdat ze in spanje nog lang niet net zo veel zwerf honden hebben als in Nederland bijvoorbeeld. Je kan ook Sos straathonden turkije, daar hebben ze net puppies binnen , en daar worden de honden letterlijk vergiftigd en doodgeschoten et , je moet alleen dan wel even vrienden worden met Julie Verheyde, dan zie je wat voorbijkomen.
Een hond adopteren is altijd een mooi initiatief. Toch een kleine kanttekening maken: Zoals je hier meerdere malen hebt gelezen brengen ze allemaal, jong of oud hun rugzak mee.
Er is enorm veel liefde en geduld voor nodig om de hond her op te voeden en ook neemt dat heel wat tijd in beslag en zal je nooit zeker zijn of het gewenste resultaat bereikt kan worden.
Zelf heb ik 2 geadopteerde Greyhounds uit Ierland die daar onder erbarmelijke toestanden hebben gerend. Allebei met een zwaar beladen rugzak maar aangezien ik "bewust" gekozen heb om ze in mijn huis en leven te laten, geniet ik telkens weer van elke kleine vooruitgang en ik kan mijn allergrootste schatten voor geen goud ter wereld meer missen.
Mijn raad die ik je wil meegeven, denk aub 10 keer extra na of je bereidt ben dit te doen, "all the way".
Het zijn dieren met een hart en een ziel en niet bestemd om van het ene gezin naar het andere te moeten gaan.
:)
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?