Het gaat toch al langer niet zo heel goed met onze kleine oude lieve muis, Lady.
Vandaag was het weer heel erg schrikken en weten we dat het afscheid dichtbij is. Ze wilde vandaag ineens niet eten. We hebben contact gehad met de dierenarts en het moment dat we wilde gaan was Lady zoek. Nog nooit gebeurd.. onze kleine muis was zomaar zoek en had zich ergens verstopt. We konden haar zelfs echt niet vinden terwijl we met 3 man aan het zoeken waren dus ik schakelde de hulp van Obi in.
Die vond haar meteen onder de bank tegen de muur aan gedrukt, zo ver in het hoekje als het maar kon. We zijn richting dierenarts vertrokken. Ik had eigenlijk wel gedacht dat we niet met haar weer terug naar huis zouden keren. Maar de dierenarts stelde inslapen toch nog niet direct voor, en heeft haar 3 injecties gegeven. Twee om haar vochtbalans weer aan te vullen en één middel om haar op te peppen. Geen idee wat dat precies was maar waarschijnlijk pijnstilling. Volgens de dierenarts had ze uitdrogingsverschijnselen en beginnende tekenen van orgaanfalen. Daarbij heeft ze een bultje in haar buik wat een gezwel zou kunnen zijn. Ze is ook al een oudje wordt 14 januari al 17 jaar. Wat ze dus misschien niet zal gaan halen. Het belangrijkste is dat ze geen pijn heeft, maar daar twijfel ik aan. Lady is eigenlijk mijn moeders hondje en die wilde haar sowieso nog niet opgeven. Zit een beetje met gemengde gevoelens.. ergens denk ik dat we het beter niet kunnen hadden rekken maar het is mijn hondje niet. Obi lijkt wel te merken dat het niet goed gaat... hij gaat telkens kijken bij der en doet voorzichtig z'n poot op haar rug leggen. Dat en het feit dat ze zich ineens ging verstoppen (wat ze in 16 jaar nog NOOIT gedaan heeft) geeft me dit gevoel vooral.
Ik ben me al langer aan het voorbereiden op haar afscheid al zal dat nooit kunnen. Lady is echt een kanjer die nooit zal opgeven wat haar ook gebeurd, dat lijkt nu voorgoed voorbij. Kleine sterke dame is het, wel een hartje van goud. Hopelijk gaat het morgen weer beter met der. Ze heeft wel weer wat gegeten.. maar lijkt nu doodop van alle spanning bij de dierenarts.
WWens je veel sterkte en wijsheid Hein.
Wens jullie heel veel sterkte, ga er zelf ook doorheen dus weet hoe jullie je voelen....
Ik denk idd dat je gelijk krijgt en het niet lang meer duurt.
Ik heb vaker gehoord dat honden zich
Verstoppen als ze voelen dat ze 'gaan'
Veel sterkte ermee!
Ach jakkes, zo moeilijk he? Ze heeft trouwens wel een prachtige leeftijd al bereikt. Jammer dat onze honden niet zo oud kunnen worden als wij. Heel veel sterkte en ik hoop dat ze toch nog opknapt.
Wat een mooie leeftijd al bereikt!
Als je hondje zo ziek word en je niet goed weet wat er scheelt, dan blijft het altijd moeilijk om over leven of dood te beslissen.
Hoewel als er een knobbeltje in de maagstreek wordt gevonden..
Mijn harde ervaring is wel dat dieren die zo ziek zijn en niet meer beter worden, meestal genegeerd worden. Dit was zeker bij onze katten zo toen één van de katjes nierfalen had.
Wens jullie veel sterkte met de beslissing! Wie weet knapt ze nog een beetje op van de medicijnen.
Hoi,veel sterkte en geniet nog van elk moment dat je samen hebt.
Dit is ze trouwens, wel in betere tijden. Ze is hier een stuk jonger. Maar die blik zegt wel genoeg over wat voor soort hondje het is. Kleine baas is het. Ik zat nog op de basisschool toen we haar kregen. Dat was in 1998, wat een eeuwigheid geleden lijkt. Ze liep toen nog tussen onze jack russell en Duitse herder reu als kleine ieniemieni pup. Ze heeft op 12 jarige leeftijd een verschrikkelijk ongeluk gehad. Haar bekken compleet gebroken aan beide kanten omdat er in de tuin een stuk boom naar beneden viel na de storm. (Een boomstronk met een doorsnede van zeker 30cm). Ze zou waarschijnlijk nooit meer normaal kunnen lopen omdat er waarschijnlijk ernstige zenuwschade zou zijn, aldus de dierenarts. Maar Lady liet het er niet bij zitten. En het leek een wonder toen ze een aantal weken na het ongeluk weer met beide poten aan haar oor aan het krabben was. Ik moest twee keer kijken en nagaan of ik links en rechts niet door elkaar haalde. Want één kant zou waarschijnlijk verlamd worden. En reageerde ze ook niet op toen de dierenarts het gevoel testte. En de rontgenfoto's zagen er op z'n zachts gezegd hopeloos uit. Maar het was niet... Ongeveer 6 weken na het ongeluk werdt ze boos op de bench waar ze in lag en stond ze op, zomaar ineens. Na wekenlang in spagaat te hebben gelegen en elke paar uur verschoond te moeten worden door ons omdat ze zelf niet recht kon. (wat overigens een heel karwei was bij een hond die het zelf beter weet dan de baas). Ze heeft nog een aantal weken met speciale schoenen rondgelopen voor de grip op gladdere vloeren en zodat de bespiering weer terug kon komen. Daarna beet ze op een dag de schoenen los en liep ze zelf weer... Ze heeft zoveel te verduren gehad toen... en toch liep ze weer. Kleine kanjer... Bovendien is ze altijd zo lief voor ons maar ook tegen andere honden. Al laat ze wel heel duidelijk weten wat ze allemaal wel en niet wil. Beetje een soort moederfiguurtje.. dat was ze vooral voor Lobbus dat is van alle honden waarmee ze ooit heeft samengeleefd wel haar favoriet. Dat ze hem zou overleven ondanks dat ze veel ouder was heeft me nooit verbaasd...
Dank je wel overigens voor jullie lieve reacties.
Heel veel sterkte!Het is zo moeilijk afscheid te moeten nemen van je lieve diertje.
Och ... Altijd zo dubbel ... Mooie leeftijd en toch het naderende afscheid.
Hoop dat ze nog even opknapt, heel veel sterkte de komende tijd.
Oh jee dat is toch schrikken.Lady is een westie.Mijn lieve westie Bobby is 5 maanden geleden overleden.Dat is toen zo snel gegaan.Wilde op zaterdag zijn eigen eten niet meer.At wel rijst en kip.Maar op dinsdag begon hij te hijgen en at helemaal niks meer.Dinsdagavond naar de dierenarts,had hij vocht achter zijn longen.Nog 2 injecties gehad maar heeft niet meer geholpen ik was te laat.Hij is dezelfde nacht nog uit zichzelf op mijn bed overleden.Hij was 16 jaar.Wat mis ik hem.
Zo moeilijk... Je kent Lady al zo lang, meer dan je halve leven denk ik...
Wat heeft ze het al altijd goed gedaan en wat een doorzettertje. Ze heeft dan ook een heel mooie leeftijd bereikt. Zoveel honden met die leeftijd zijn er niet op HP. Ze viel me dan ook meermaals op.
Ik wil je sterkte toewensen. Ook ik hoop dat ze zich vlug beter gaat voelen en dat ze nog een poosje bij jullie kan zijn, maar dan wel zonder echt af te zien.
Heel veel wensen voor nog een goede tijd samen en als er toch afscheid genomen moet worden dat het een vridig afscheid mag zijn. In gedachten bij jou en een aaitje voor Lady en Obi. Konden we maar toveren he...
Ik ben nu 28, bijna 29 ja, dus ik ken haar al heeel erg lang, sinds mijn 11e of zo? Een leven zonder Lady is bijna niet voor te stellen. Alsof er een wereld gaat eindigen, een tijdperk. Ik ben hier altijd al zo ontzettend bang voor geweest... al jaren geleden piekerde ik erover. Iemand gaat wegvallen die ik bijna beter ken dan ik mezelf ken. En die mij beter kent dan bijna iedereen mij kent. Iemand die deel is van mij, familie. Die mij altijd troostte onvoorwaardelijk, en waarvoor ik nu niets kan doen. Behalve afvragen wat zij nu voelt en ik weet het niet. Ik hoop dat ze er niet teveel van mee zal krijgen. Maar ben bang dat ze zich toch ellendig voelt... en zal denk ik ergens opgelucht zijn als ik weet dat ze niet meer zal lijden of kunnen lijden. Dat verdiend ze niet... Het is allemaal zo dubbel..
och wat een rottijd voor je, ik wens je veel stekte, en je beschrijving over Lady, het lijkt me een prachtige hond, met een sterk karakter.
Ik zou genieten van de momenten die je nu nog hebt, doe je vast al, en dat het gemis groot zou zijn dat geloof ik meteen.
Sterkte hoor!
Doordat Lady dik 16 jaar is kun je bijna niet anders dan ongerust zijn als ze zich plots gaat verstoppen. De kans is groot dat ze zich afzonderd omdat ze voelt wat er gaat gebeuren...
Maar sluit daarom niet automatisch andere oorzaken uit.
Kylie was 11 toen ze zich voor het eerst in haar leven achter de bank ging verstoppen en daar zielig hijgend lag. Reden bleek dat ik in de keuken een paar vliegen aan 't meppen was. Ik stelde haar gerust... ze deed weer gewoon... en een volgende keer dat ik mepte stootte ze een tafeltje met bloempot om omdat ze achter de kast wilde kruipen.
Geen idee hoe dat zo kon, maar het geluid van de vliegenmepper maakte haar bang. Ze hapt zelf naar vliegen en als ze met haar staart tegen het fornuis slaat maakt zeker meer lawaai... Misschien heeft Lady toch iets gehoord wat jullie niet hoorden of normaal vinden... Nog een bepaald soort vuurwerk in de verte ofzo...
Moeilijk om te proberen voelen hoe het voor Lady is... Maar het is goed dat je het doet en ik denk wel dat jullie zullen weten wanneer het moment daar is dat je een keuze moet maken. Je zult dit wel in samenspraak met je moeder moeten doen. Zij zal misschien langer willen wachten dan jij maar zij kent Lady ook en zal zeker ook de juiste beslissing nemen als het zover komt.
Even een update...
We zijn nu alweer een week verder. Maar het gaat toch weer beter met der. Ik heb ervoor gezorgd dat ze extra vocht binnen kreeg. En wat extra verwend met paté en andere lekkere dingetjes in haar eten verstopt. Ze heeft haar bakje nog elke dag nagenoeg leeg gegeten. (afgezien van de randjes die ze altijd mist, omdat ze zo slecht ziet).
Ze slaapt nog steeds veel natuurlijk, maar heeft zich niet meer verstopt. Ze drinkt zelf weer en we houden dit ook beter in de gaten nu. Gelukkig gaat het tot nu toe goed!
Goed nieuws
Top, duimen maar...
Wat lief dat je extra lekkers gaf en er bovenop hebt geholpen. Duim voor jullie dat het aan de beterende hand blijft.
Goed nieuws!!
Aanstaande woensdag is ze jarig!
Groot feest! Maar wat koop je voor een hondje die zo stokoud is?
Nog even over nadenken dus... ondertussen de koelkast alweer gevuld met paté.
Ik heb Obi al ingefluisterd dat ze z'n oma waarschijnlijk gaat trakteren! (Ookal weet ze dat zelf nog niet hehe).
Fijn dat het weer wat beter gaat.Verwen haar maar lekker.
Maak er een mooi feest van. En wat te geven? Nog wat extra liefde? Honden zijn veel sneller tevreden dan mensen
Goed te horen dat het weer beter met Lady gaat.
Mijn man zegt altijd :
De reden waarom honden niet zo oud als mensen worden, is ommdat we dan de pijn van het gemis niet aankunnen.
Vind ik nog steeds een mooie zin,
17 is een prachtige leeftijd.
Heel veel sterkte met het poppetje!
Fijn dat het weer wat beter met haar gaat.
En?? ben je het huis al aan het versieren, met hondenslingers?
Bedoel je nu woensdag 14 januari ? Natuurlijk moet je dat vieren.
ik heb al een mooi kaartje klaarliggen ......
Komaan Lady 14 januari 2015...... 14 januari 2016......kan allemaal meisje, ik duim
Van harte gefeliciteerd met Lady!! 17 jaar is een schitterende leeftijd en ik hoop dat je nog héél lang van haar kunt genieten!
Gefeliciteerd shoonheid
Lance is op komst hoor ..
Welgefeliciteerd Lady! Fijn dat je je verjaardag nog kunt vieren
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?