Testosteronbom hond

Na het uitproberen van chemische castratie en onze reu daardoor incontinent van urine werd, is castratie voor Guus geen optie.   Echter, sinds de chemische castratie is uitgewerkt, is Guus veranderd in zijn gedrag, met name buiten.  Hij heeft ontzettend macho gedrag, legt kop op de rug van andere honden, klimt er regelmatig op om te rijen, gelukkig mondt het niet vaak uit in vechtpartijen.   Eerst was de bal heilig voor hem, deed hij alles voor, maar nu laat hij deze ook geregeld  gewoon liggen om overal te snuffelen en zijn eigen plan te trekken. Boos worden, enthousiast roepen, etc., meneer is dan helemaal met zijn eigen ding bezig. Zelfs op de fluit reageert hij meestal niet meer. Overal tegen aan piesen, vlaggen, vlaggen, vlaggen,...   Wie heeft tips of hier ervaring mee? Guus zijn hormonen zijn duidelijk een oorzaak van zijn gedragsverandering, maar helaas kunnen we hier niet veel mee. Of zijn er mogelijk andere manieren om dat testosteron een beetje in te dammen? Mogelijk homeopatisch?  

Hoe oud is hij? 

Er is een manier van steriel maken die de testosteronproductie aanzienlijk verminderd, maar weet niet of dat in nederland te krijgen is. Ben er ook nog niet uit of ik het een fijne manier vindt.

Het heet zeuterin. Het is info van de fabrikant, dus uitsluitend positief...... 

Denk dat is sowieso wel even kan duren voor zn hormoonspiegel stabieler is.

Geen ervaring met castraties in algemeen maar wel een paar vragen ivm. je OP omdat ik het wel een interessant topic (castratie, voortplantingsdrang etc.) vind.

Om welke reden heb je de chem. castratie uit laten voeren? En was het incontinentie of juist markeren wat hij deed tijdens de werking vd. chemische castratie?

We hebben een chemische castratie gedaan ivm machogedrag, mn tot vervelends toe rijden op andere honden, vooral reuen, in de dagopvang. Met teefjes hetzelfde, echter na chemische castratie was dat minder en kon Guus samen met teefjes de dag doorbrengen. Tijdens chemische castratie was Guus echt incontinent. Heel vaak zijn mand nat na het slapen. Ook heel vaak bij het opstaan en flink beginnen te druppelen. Had in deze fase niets met markeren te maken.

Guus is nu net 3 jaar.

Incontinentie zoals bij de gecastreerde teef komt bij de reu veel minder vaak voor. De plasbuis is veel langer en daardoor lekt ie minder snel, minder kracht nodig om hem waterdicht te maken. Wat ook kan is dat er anatomisch iets mis zit "hoger". Bv de blaas ligt meer in de bekkenholte dan normaal (pelvic bladder) of de buisjes (of 1) van de nier naar de blaas monden op een verkeerde plek uit in de blaas(ectopische ureters). 

met een chemische castratie incontinent, moeilijk advies om dan toch te laten castreren, vaak vertellen ze je dat het de teefjes zijn die incontinent worden, maar ik kom zovaak reutjes tegen die dit ook zijn na castratie.

ik zou een cursus gaan volgen met je hond, een goede school opzoeken, het probleem voorleggen, misschien kan je apart les krijgen hoe om te gaan met je hond. misschien is dit een optie voor je ?

het macho gedrag kan je met opvoeding heel goed indammen, zoek er hulp in.

zoek eens op internet, geslachtsdrift, ook voor de reu is er een homeopatisch middel Puur.... daar worden ze hormonaal rustig door, zoek het eens op.

middel tegen geslachtsdrif voor reutjes. kom je op een site , lees dat eens door. misschien een optie voor jouw hond.

wil nog even reageren op wendy,s berichtje... wanneer de buisjes verkeerd liggen, komt dat meestal voor bij pups, zelf een hond gehad die haar plas liet lopen, zinderlijk was , maar overal plas liet lopen.

ik begreep er niets van en ook een dierenarts niet die vertelde me dat ik te veel puschte tot.... ze sliep en ik haar poot optilde en het er uit liep... en ook als ze stond liep het eruit.

ben naar een goede kliniek gegaan en daar hebben ze geconstateerd met een echo dat de buizen verkeerd lagen, pas met vijf maanden kon er geopereerd worden, eerder niet, na de operatie die zeer goed gelukt was, geen problemen meer.

als er wat verkeerds ligt komt dat tot uiting al heel vroeg, als pup van acht weken was dat al bij mijn hond aanwezig, maar een pup is niet zinderlijk, dus dachten we niet aan een afwijking, het bleek een geboorte afwijking te zijn.

Soms komt de incontinentie pas veel later. 

Na een operatie, narcose of ziekte.