Verwarrend...

Vandaag zijn we wezen wandelen met Rik bij kasteel Groenenveld wat voor ons onbekend terrein was. Rik lijkt al iets minder te gaan puberen en we konden hem daar goed los laten lopen. Het was erg druk, veel honden, mensen, vooral veel kinderen. Meestal reageert hij te enthousiast op andere mensen maar nu sprong hij tegen niemand op, ging lekker spelen en was sociaal tegen werkelijk iedere hond die we tegen kwamen, bleef steeds bij ons in de buurt en als hij wel eens in zijn spel met de andere honden ons kwijt was, hoefde ik maar te fluiten of hij kwam al weer naar ons toe. We kregen allemaal reacties van wat een lieve gehoorzame hond hebben jullie. Ik was helemaal trots en blij dat we zo relaxed konden wandelen. 

Maar... net bij de avondwandeling op weer bekend terrein had ik hem loslopen bij de bosrand waar we een vrouw met kindje en een jong, middelgroot hondje tegenkwamen. Rik stoof voordat we er erg in hadden op het hondje af en zo sociaal hij zich vanmiddag gedroeg zo lomp was hij nu. Hij gooide het hondje steeds om, gromde zelfs af en toe en liet hem nauwelijks overeind komen. Het hondje jankte op een gegeven moment, stelde zich onderdanig op maar Rik bleef doorgaan. Het kindje raakte een beetje in paniek, terwijl haar moeder haar probeerde gerust te stellen dat het alleen spelen was maar probeerde haar hondje ook aan te lijnen omdat ze het waarschijnlijk ook te ruw vond gaan. Ze zei op een gegeven moment ook dat ze het te ruw vond. Ik probeerde Rik ook aan te lijnen terwijl hij er een spelletje van aan het maken was. De vrouw kon uiteindelijk weglopen met het hondje en Rik liep snel een andere kant op omdat hij waarschijnlijk wist/ voelde dat ik kwaad was. Ik ben toen van hem weggelopen waarop hij eindelijk weer bij me kwam. Ik was toen intussen zo boos en teleurgesteld dat ik hem heb aangelijnd en we rechtstreeks naar huis zijn gegaan. 

Hoe kan het nu toch zo zijn dat hij vanmiddag in een park vol met mensen en honden zich zo sociaal en gehoorzaam gedraagt en hij net de deemoed signalen van het andere kleinere hondje volledig negeert. Hij wordt intussen ook al een flinke grote hond van ruim 20 kilo en met zulk gedrag kan hij ook imponerend overkomen. Hij heeft niet gebeten of geblaft maar liep/gooide het hondje steeds omver waarbij ook af en toe gromde  Hebben jullie een idee waar dit gedrag vandaan komt?

Mijn ervaring is dat op onbekend terrein Santa vaak ook beter luistert.

je hond kent het bekende terrein al. Op een onbekende terrein zijn honden vaak onzekerder en bang om hun baasje kwijt te raken, daarom luisteren ze beter.

Ik ben sociaal ook niet op mijn best als ik moe ben.

Inderdaad ben jij zelf op onbekend terein ook sneller beleefd.

Honden zijn net hetzelfde.

Het kan ook zijn dat je lieve schat gewoon zo moe was dat die letterlijk liep te kwallen.

Op dat moment moet je hem dan niet los laten, maar een korte wandeling geven zodat die kan plassen/poepen zodat die daarna lekker kan slapen in zijn mand/bench.

De volgende dag heb je vaak weer je bekende hond terug qua energie.

Eens,hij zat gewoon aan zijn max. wat betreft prikkels binnen krijgen.Dan trekt hij het 'ineens 'niet meer om goed te kunnen handelen in een vrij normale situatie,en luisteren is ook niet meer het sterkste punt als honden doodmoe zijn.

Niet boos of teleurgesteld zijn,morgen is een nieuwe dag,en doe die dag ook iets rustiger aan met hem.Neem wandelingen die jullie samen maken,zonder gespeel met andere honden,en thuis lekker veel neus/denkwerk spelletjes laten doen.

Misschien was hij, zoals Wendy ook zegt, toch moe van vanmiddag. Nieuw, onbekend terrein, veel mensen en honden, lekker gerend.

En dan was deze tweede losloopwandeling, op wél bekend terrein, net even de druppel. 

Inderdaad niet boos zijn, morgen weer een nieuwe dag, met nieuwe kansen 

Edit: je wilt niet weten wat moeheid met mijn humeur en dus sociaal gedrag doet

ah, van het onbekende terrein kon ik me al een voorstelling maken maar hij heeft zich op bekend terrein nog nooit zo erg misdragen en ik bedenk me nu dat vermoeidheid inderdaad een grote rol kan spelen. We zijn na de wandeling vanmiddag ook nog bij familie op bezoek geweest. 

Wat fijn dat het vanmiddag zo goed ging! Ik vind Kasteel Groeneveld heerlijk om te wandelen, vind een prettige sfeer hangen. 

Maar inderdaad op bekend terrein toch wat overmoediger en dan ook nog i.c.m. met wat moe zijn... niet meer dan normaal. Wat jammer is natuurlijk maar wat degene boven me zegt, alleen even alles laten doen en een lekker rustig avondje! 

Ja, inderdaad er hing een hele ontspannen sfeer ondanks de vele honden die er los liepen, geen enkel persoon die zich eraan ergerde. 

Hoe oud is hij?

Op bekend terrein kent hij de weg zo goed, hij heeft je daar niet nodig. Hij weet wat er komen gaat. 

Vreemd terrein, alles nieuw, dat is onzeker en dus heeft hij je nodig.

Wel heel stout hoe hij zich gedroeg, maar hoe boos je ook bent, altijd belonen als hij naar je toe komt. Als je straft op zo een moment, straf je het laatst wat er gebeurd en dat is niet het niet komen, maar juist het komen.

Zo iets los je niet op door te straffen, maar het voorkomen.

Ik schat in dat hij nog jong is en volop zijn grenzen aan het verkennen. Dat gebeurd nu eenmaal. Heel belangrijk is, dat je nu gaat laten zien welk gedrag je niet en wel wilt hebben.

Het makkelijkst is, voorlopig op bekend terrein een lange lijn er aan doen. Als hij naar een andere hond wilt rennen, loop je de amdere kant uit. Hij zal nl moeten leren dat het niet de bedoeling is op alles af te rennen. 

Met bekende honden kan je hem laten rennen, met vreemde honden weg lopen.

De meeste redenen zijn al genoemd;

Bekend/onbekend terrein.

Je hond was te moe.

Maar wat ook nog kan, misschien vond hij de sfeer fijner bij kasteel Groeneveld dan bij de bosrand. Uitstraling van het gezinnetje kan ook nog indruk hebben gemaakt.

Laat je niet ontmoedigen, je zult sowieso ups en downs hebben als het aankomt op opvoeding

" Hoe oud is hij?
 
Op bekend terrein kent hij de weg zo goed, hij heeft je daar niet nodig. Hij weet wat er komen gaat. 
 
Vreemd terrein, alles nieuw, dat is onzeker en dus heeft hij je nodig.
 
Wel heel stout hoe hij zich gedroeg, maar hoe boos je ook bent, altijd belonen als hij naar je toe komt. Als je straft op zo een moment, straf je het laatst wat er gebeurd en dat is niet het niet komen, maar juist het komen.
 
Zo iets los je niet op door te straffen, maar het voorkomen.
 
Ik schat in dat hij nog jong is en volop zijn grenzen aan het verkennen. Dat gebeurd nu eenmaal. Heel belangrijk is, dat je nu gaat laten zien welk gedrag je niet en wel wilt hebben.
 
Het makkelijkst is, voorlopig op bekend terrein een lange lijn er aan doen. Als hij naar een andere hond wilt rennen, loop je de amdere kant uit. Hij zal nl moeten leren dat het niet de bedoeling is op alles af te rennen. 
Met bekende honden kan je hem laten rennen, met vreemde honden weg lopen.
  "

Suzanne en Luca

Hij is 9 maanden en volop aan het puberen, wat overigens wel steeds minder wordt (hij heeft de gehoorzame hond cursus vorige week bij de Kynologenclub afgesloten als beste van de groep) Wij wonen tegenover het bos waar hij de laatste maanden juist weer aan de lijn liep wegens het niet luisteren, terwijl hij voor de pubertijd prima los kon lopen.

Sinds een paar weken zijn we weer aan het proberen hem wat meer vrijheid te geven wat eigenlijk heel goed ging maar vanavond had hij dus duidelijk een terugval door alle prikkels van vandaag en de vermoeidheid daardoor. Althans ik hoop dat het daardoor komt, het ging dus juist weer wat beter...

Hij is ook een buitenlands hondje toch?

Ook dat maakt vaak verschil in gedrag met een ''normale'' Nederlandse puberhond..

Nou, dat vind ik nogal een vooroordeel.

Rik heeft afgelopen week, als jongste van de groep, naast alle 'normale' Nederlandse honden, zoals je dat noemt, met stamboom en al, het examen van de Gehoorzame Hond cursus foutloos heeft doorlopen en werd 'beste van de groep' 

Hij vertoont volgens de instructrice geen vreemd gedrag wat niet onder 'puberstreken' valt. Alleen het voorval van vanavond was extremer dan anders omdat hij maar doorging. Maar ik hoop dat dit inderdaad door de vermoeidheid komt zoals anderen hierboven ook aangaven. Wil dit zelf niet direct op zijn 'afkomst' gooien...

Rustig aan, het was niet negatief bedoeld.

Hier ook een buitenlandse hond die in de trainingen altijd de beste is (geweest) in de groep. Dus ik weet prima wat je bedoelt.

Maar buitenlandse honden zijn erg goed in aanpassen. En als ze zich zo hebben aangepast dat ze zich veilig voelen (in de zin van; hij vertrouwt jou en jij vertrouwt hem) laten ze soms ander gedrag zien.

Ook zijn buitenlandse honden van nature wat wantrouwiger naar andere honden; ze hebben in het buitenland immers ook niet allemaal lieve en sociale honden, en daar is geen baasje om ze te beschermen.

Nogmaals, het was niet negatief bedoeld, ik vind buitenlandse honden fantastisch.

Ik snapte ook wel hoe Tamara het bedoelde, ik las het niet negatief in ieder geval.

Bij Mellow merk ik ook verschil in hoe ze is in wandelgebied A of wandelgebied B. Nieuw is spannend, dan is ze veel onzekerder.

Oud en bekend is leuk, dan weet ze precies wanneer we naar links gaan en wanneer naar rechts.

Mellow was dan weer niet zo geweldig bij (vooral!) de laatste cursus, GGA-beginners. Als er een grasspriet bewoog of er had een half uur eerder een konijn over het veld gehopt was dat vele malen leuker dan een minuut lang met je blote billen in het natte gras zitten 

Ik reageerde misschien inderdaad wat fel maar ben al regelmatig mensen tegengekomen die er bij voorbaat vanuit gaan dat een hond uit het buitenland problemen zal geven. Vandaar mijn gevoeligheid hierin...

Rik is overigens als pup met zijn moeder en broertjes van straat afgehaald in Roemenië voordat hij negatieve ervaringen had meegemaakt, is toen in een gastgezin opgevangen tot hij volledig ingeënt was en oud genoeg om naar Nederland te kunnen. In Nederland zat hij een paar weken in een gastgezin tot hij definitief bij ons kwam. Hij heeft daar dus nooit op straat geleefd...

Dan zal hij er inderdaad weinig aan hebben overgehouden. Fijn!

Houd er rekening mee dat hij wel is opgevoed door zijn moeder, die wel straathond is geweest.

Moederhonden geven veel door aan de pups, na 8 weken gaan de eigenaren hier normaliter mee verder. Rik heeft deze socialisatieperiode bij de opvangers en zijn moeder meegekregen.

Ik zeg niet dat hij veel gemist heeft, want hij is zo vroeg mogelijk naar Nederland gekomen en is goed opgevangen. Maar feit blijft dat hij een andere start heeft gehad dan een ''stamboom''pup.

Hij klinkt in ieder geval heel sociaal en het lijkt erop dat zijn omgeving veel invloed heeft op zijn gedrag.

Ja, ben erg blij dat ze Rik zo goed opgevangen hebben, zowel de dame in Roemenië, als de dame in Nederland. Ik heb met beide nog contact via facebook.

Gelukkig weet ik van hen ook dat de moeder van Rik een erg zachtaardige 3- jarige hond is die vlak na de adoptie van Rik ook is geadopteerd is door een Nederlands gezin. Ik heb ook filmpjes van haar gezien, samen met haar 3 pups (waaronder Rik dus) Weet natuurlijk niet wat voor soort hond 'papa' was.

 Gefeliciteerd, goed gedaan op cursus, iets om heel trots op te zijn!

Je bent zo te horen al heel goed bezig. Een keer een terug val kan, idd moe. 

Voor de volgende keer weet je dit en als hij moe is, gewoom weer even aan de lijn. Belangrijk is dat hij geen successen behaalt. Hij is echt nog jong. Toen Luca 1.5 was had ik het idee dat ze echt volwassen was. Onder steeds moeilijkere omstandig heden luisteren en minder snel afgeleid. 

Het komt vast helemaal goed!