Chihuahua

Zou je een chihuahua nemen? Waarom wel of niet?
Ik vraag dit voor iemand die een Chihuahua wilt.
En ze wilt weten wat de ervaringen van het ras zijn, en waarom mensen ze wel of niet willen, en wat het karakter is, en de opvoeding.

Ik zou ze niet nemen, want ik vind ze te klein.

Het zou niet mijn ras van keuze zijn voor een pup, maar zou ik helemaal verliefd worden op een herplaatser zou ik geen nee zeggen puur omdat het chi is. Hou er bij een chi wel rekening mee dat er redelijk wat gezondheidsproblemen zijn door hun kleine hoofdjes. Ik zou haar dan aanraden voor een grote chi te gaan van een goede fokker.

Ik heb een Chihuahua, dus dat beantwoord eigenlijk al de vraag!

Of ik in de toekomst weer een Chi zou nemen? Misschien... Er zijn een hele hoop rassen die me leuk lijken dus ik weet niet of ik misschien niet eerst een van die rassen in huis zou willen hebben voordat ik weer een Chi in huis haal. Maar zeg nooit nooit, ik vind het zeker een leuk ras!

Overigens... Als een Chi pup tussen de 10 á 12wkn nog geen kilo weegt dan spreek je over een teacup hoor, en dus geen gezond gefokte Chihuahua. In mijn ogen zouden ze rond die leeftijd echt flink wat meer moeten wegen, en gelukkig was dit bij onze Ashley ook het geval! Moet er niet aan denken eerlijk gezegd, een Chi pup van 11wkn en 500gr. Arm beestje!

Er waren op dit forum Chihuahua's die heel klein bleven, terwijl dat niet de bedoeling was.
Ik heb gelezen dat het gemiddelde gewicht van een Chihuahua van 4 maanden rond de kilo is.

Maar dan heb je het niet over verantwoordelijke, gezond gefokte Chi's. Een gezonde Chihuahua weegt volwassen tussen de 2 á 3 kilo. Echter is het een klein ras, wat betekend dat ze snel groeien en ook snel uitgegroeid zijn. Met een half jaar zullen de meeste Chi's niet/nauwelijks meer groeien (ze groeien hooguit door tot een maand of 9). Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen, en helaas is de Chihuahua ook een ras dat zeer populair is onder broodfokkers en pretnestfokkers dus ze zijn in heel veel soorten en maten te vinden. Niet allemaal ongezond gelukkig! Maar als je het hebt over echt goed gefokte Chi's (waar natuurlijk ook uitschieters naar boven of beneden bij kunnen zitten in zeer zeldzame gevallen, maar goed dat even ter zijde) dan zul je bij de meeste fokkers de pup ook niet mee krijgen als deze nog maar 500 gram weegt.

Onze Ashley (een raszuivere Chi met stamboom) was met 14wkn 1,6 kilo. Haar volwassen gewicht ligt gemiddeld rond de 3,5 kilo maar ze heeft wat overgewicht. Een juist gewicht voor haar zou zo'n 2,8 á 3 kilo zijn schat ik zo. Een zeer redelijk maat voor een Chihuahua vind ik persoonlijk! Iets kleiner mag, ze is wat fors voor een Chihuahua dat zal ik niet ontkennen maar ik zie Chi's zeker niet graag veel kleiner dan 2 kilo.

Ik vind persoonlijk dat ze 2-5 kilo moeten wegen.
Dat lijkt me gezonder dan 0,5-3 kilo.

Mijn eerste hond, een bastaard Yorkshire Terrier weegde rond de 5 kilo, en onze huidige Chinese Naakthond powderpuff van 32cm weegt eveneens rond de 5 kilo. Persoonlijk vind ik dan dat het ras niet meer op een Chihuahua lijkt omdat ze dan qua formaat echt weer een andere klasse in gaan. Onze hairless Chinese Naakthond weegt rond de 4 kilo, onze Chi zit daar met 3 á 3,5 kilo dus netjes mooi een kop onder en dat is ook hoe ik het het liefste zie. Geen extreme verschillen in formaat (zo hebben ze bijvoorbeeld dezelfde maat in winterjassen, onze kleinste Chinese Naakthond en Chihuahua bedoel ik) maar wel een duidelijk klein ras. Het hoeven niet ineens medium hondjes te worden om gezond te zijn. Het is een klein ras, en daar hoeft ook niks mis mee te zijn. Maar ze moeten inderdaad niet te klein worden dat het de gezondheid echt in de weg gaat staan. Ik zie een hond van onder de 2 kilo niet op een verantwoorde wijze een nest pups ter wereld brengen, dus inderdaad dan liever een teef van boven de 3 kilo dan eentje van onder de 2. Maar het is net zoals dat er bij de Shelties ook om maar een voorbeeld te noemen richtlijnen zijn qua formaat. Onder of boven een bepaalde maat krijg je toch dat de uitstraling dusdanig veranderd dat het niet meer op een hondje van dat ras lijkt, en ik begrijp best dat sommige mensen dit willen voorkomen. Er moet alleen wel een juiste tussenweg gevonden worden in dat formaatgebeuren en de gezondheid die toch echt op nr. 1 moet staan. Maar goed dat is weer een hele andere discussie natuurlijk.

2-5 kilo is nog klein hoor vind ik.

Even ter illustratie het verschil tussen 3,5 en 4 kilo en 3,5 en 5 kilo... Natuurlijk zit er ook qua hoogte een aanzienlijk verschil tussen deze hondjes (en ook in bouw, etc) maar het is puur even om te laten zien wat ik bedoel. Dat zeker bij die kleine hondjes een kilo al zoveel kan uitmaken. Dit geldt zowel omhoog als omlaag.

Dat is best een verschil.
Ik vind Minion al klein met 38 cm hoog en 7,1 kilo.

Het is nog klein ja. Maar ook binnen kleine hondjes bestaan veel formaat verschillen. De Sheltie is in mijn ogen met hun 7 á 10 kilo ook nog een klein ras, maar wel binnen een totaal andere formaatklasse dan de Chihuahua. Bij grote rassen heb je ook Labradors en Newfoundlanders, ook beiden grote honden maar in formaat niet echt met elkaar te vergelijken. Dat bedoel ik dus ook te zeggen. Een te kleine Chi is niet wat de bedoeling is maar een extreem grote is naar mijn idee nu ook weer niet de bedoeling. En nee natuurlijk is 5 kilo niet extreem groot in vergelijking met andere rassen, maar voor een Chihuahua in dit specifieke geval sla je dan wel weer de andere kant op. Een Sheltie van 15 á 20 kilo heeft immers ook meer weg van een Schotse Collie dan een Shetland Sheepdog. Betekend niet dat er iets mis is met zo een hondje natuurlijk! Want ook uit de meest gezonde en kleine oudercombinatie kan soms eens een uitschieter naar boven of naar beneden komen. Maar als je het echt hebt over rassen dan snap ik dat er ook wel een bovengrens aangehouden wordt. Deze is niet zo belangrijk als de ondergrens (zeker bij kleine rassen) dat ben ik met je eens... Maar zo een bovengrens is er nu ook weer niet geheel zonder reden.

Ik heb chi's. Ja ze zijn klein 2, 5 en 2, 7kg hier. Maar goed de mijne komen van asiel en herplaatsing. ik raad aan op naar een goede fokker te gaan die uitgebreid test. Liefst in mijn ogen ook op cm/sm, dit komt vanwege de kleine bouw steeds vaker voor binnen het ras maar hier word nog niet verplicht op gescand.Ik vind het leuke hondjes, ze worden alleen vaak onderschat. Dus ik zeg met genoeg uitdaging en beweging geen probleem. Ik wandel veel met ze, bies ze hersenwerk aan, doe praktijkspeuren en gehoorzaamheid oefeningen etc.
Ja ze zijn klein en daar moet je wel rekening mee houden, in die zin dat je goed weet en kijkt met welke andere honden ze samen kunnen. Ongeluk zit in een klein hoekje en in dat opzicht hebben ze hun formaat niet mee. Wat je vaak ziet is dat mensen ze nemen omdat ze denken dat ze er niets mee hoeven te doen en dan volgen de problemen van een kleine gefrustreerde hond. Ik heb er leuke honden aan, maar goed ik behandel ze gewoon als hond.

upje

Helemaal mee eens!

Wij hebben met onze Chi ook puppycursus/SHH gedaan en ze was de beste van de klas. Doggydance vindt ze ook geweldig, evenals behendigheid en balanssport op z'n tijd. Onze Ashley heeft haar gezondheidsproblemen die haar hier en daar in de weg zitten maar ondanks dat houdt ook zij zeker van lekkere lange wandelingen als het weer het toe laat. Ze is de roedelleider hier in huis dus ook in de ogen van onze andere honden doet haar formaat er niet toe.

Het zijn meestal hondjes met een gebruiksaanwijzing, maar goed zo ken ik nog wel meer rassen. Als je maar voldoende tijd, energie en liefde in je hond stopt heb je er een kanjer voor terug!

Maar dat is toch helemaal de keus van die 'iemand'?

Ik kan wel zeggen "ja, ik wil er een" of "nee, niet mijn type hond", maar wat heeft dat voor meerwaarde voor die persoon?

Er zullen ook zát mensen zijn die niet zo'n hond als Mellow willen, alleen maar goed, als iedereen dezelfde hond wil wordt het wel héél saai tenslotte.

Ik heb haar gewaarschuwd voor br**dfok.

Ik zou zelf nooit een Chi nemen puur om het feit dat ze me echt veels te kleim zijn en toch wat gezondheidsproblemen hebben. Vind ze wel leuk hoor daar niet van en een vriendin van mijn moeder heeft er twee. Eentje die toch wat te groot is en eentje die weer de helft is van de ander en in mijn ogen echt te klein is.

Beide komen ook volgens mij niet van erkende fokkers. Maar de grootste Lela is echt mijn tutje. Die zit ook altijd bij me als ik op bezoek ben en dan knort ze lekker in slaap. De andere Quinty komt helemaal niet en die weeg volgens mij net 2 kilo, terwijl Lela een stevige 4,5 kilo is maar mevrouw is ook te dik en is net een bijzet tafeltje maar ze krijgen der niet dun. Waarschijnlijk een veels te trage stofwisseling.

Mij zal je niet Sien met een chi

ik vind de gemiddelde chi te klein. Ik heb een kleine Kees en dat vind ik al klein genoeg. Kleiner zou ik niet willen. 

Maar verder zijn het leuke hondjes als ze niet te klein zijn. 

ik vind dwergkweesjes ook klein maar die zou ik juist wel willen hebben hahaha. Maar puur om een dwergkeesje die ik ken Lulu die mijn hart heeft gestolen. Heerlijk klein dingetje is het. 

 Daarom heb ik ook een kleine Kees. Als ik oud ben en geen sport meer kan doen met mijn honden zal ik waarschijnlijk wel een dwergkeesje nemen :D

Wij zijn honden gewend die rond de 60 Kg wegen.

Rustig, grote stappen nemen.

En honden die je op heuphoogte gewoon kan aanraken..

Waarom wij geen chi zouden willen hebben is enkel al wat wij hier van de buurhondjes zien.

Geen chi, maar ik heb net de ellende dat de chi's die ik ken, bijna 1 op 1 kan vergelijken met die mixen van de buurtjes.

Een mix boerenfox, en een spaans herplaatsertje.

Onze beren lopen relaxt door de tuin, hobbelen een beetje rond..

En dan zie ik de hondjes van de buren helemaal uit hun dak gaan.

Het getrippel, het snelle lopen..bij de minste beweging van wat dan ook, direct erop af vliegen.

Actie/reactie.*BAM*!!

Onze landseer staat bv heel verbaasd bij onze kippen te kijken , als ze opeens opvliegen.

Dan zie je die kop een beetje scheef gaan en hoor je zo'n hele diepe lage beren blaf..

Heel zachtjes...relaxt...Wwwwhooeef!.

Terwijl de kleintjes aan de andere kant de eikenhouten palen uit het gras staan te trekken als daar een kip opvliegt.

Ze zijn niet echt zenuwachtig, maar zo komen ze bij ons over.

Ook de chi's die we kennen.

Dat is dus niet dat ze allemaal zo zijn.

Waarschijnlijk hebben wij net het verkeerde voorbeeld gezien.

Maar het energie gehalte is voor ons echt veel en veel te hoog van bijna alle kleine hondjes die we kennen.

Chi, boerenfox, Malthezer.om over de jacks maar te zwijgen, en nog wat andere kruisingen..

Helaas allemaal SPRINGSPRINGSPRING modelletjes.

En dan zou ik er dus ook nooit aan beginnen, als ik nu die beren ben gewent..

Maar, er zijn gelukkig genoeg mensen die dat andersom hebben.. 

Het is maar net wat je van die andere rassen echt zelf meemaakt, en daar je menig op baseert.

ik heb twee hele relaxte chi's 1 van 2,7 kilo en 1 van 1,9 kilo, ze zijn

met stamboom van geteste ouders en kunnen met alles en iedereen

zeer goed overweg, knuffelen met iedereen, kan uren met ze op het

strand of door het bos wandelen.

ben stapel op mijn hondjes en wil nooit meer een ander ras!

vind het zo jammer dat er zoveel vooroordelen zijn over mijn 

hondjes.

Gelukkig dat iedereen die mijn hondjes leren kennen, totaal van

mening veranderen.

Chi's zijn niet te vergelijken met jack russels of boerenfox.

En vergelijken met totaal andere hondjes van de buren, een boerenfox mix en een spanjaard? Ik snap het niet.

Een chi is een gezelschap hondje, een jack is een zelfstandige jager. Ik ben niet zo gek op jacks omdat deze vaak uitvallen (degene die wij tegenkomen) en blafferig zijn en een hoog energie gehalte hebben en daarbij ook nog zelfstandig.

Het complete tegenovergestelde van een chihuahua.

Het probleem met kleine hondjes is dat ze onderschat worden. Dat ze geen beweging nodig hebben en veel verkeerd gedrag wordt goedgepraat want ze zijn immers maar klein.

Daarbij komt ook vaak bij dat chi's het vaak maar zelf moeten uitzoeken en die ontwikkelen op die manier een grote mond naar andere honden.

Als een chi goed opgevoed wordt, zoals elke hond een opvoeding nodig heeft, dan heb je een ontzettend aanhankelijk, vriendelijk en makkelijk hondje. Uiteraard kan elke hond een angst ontwikkelen of iets dergelijks door toedoen van anderen, maar dat heeft niets met ras te maken.

helaas zitten de asiels en herplaatsgroepen vol met chihuahua's ,ik zelf denk echt dat dat komt omdat het een dusdanig modehondje is dat de lol er snel af is als blijkt dat het een echte hond is die óók opgevoed moet worden , tegen de tijd dat ze daar achter komen in de schat al verpest en hup, weg er mee , laat je kennis voor een herplaatser kijken , met veel geduld en standvastigheid krijg je daar best nog een fijn vriendje aan

 helemaal mee eens Toki, merk dat je het ook een beetje gehad heb met de vooroordelen 

Haha, ja een beetje wel.

Ik had twee chihuahua's. 

Kwa karakter heel verschillend.

de ene was heel open en vrij en zou niemand ooit kwaad doen. Haar vertrouwden ik voor de volle 100 procent met alles en iedereen.

mijn reu is een heel ander verhaal en precies het tegenovergestelde van mijn teef.

ik zou zelf niet meer snel een chihuahua nemen door de gezondheid en ze zijn te kwetsbaar.

de enigste reden dat er hier nog een chihuahua zou inkomen om mijn reu een maatje te geven. 

Ik zou er zelf niet snel eentje nemen, want ik vind ze echt te klein en de chi's die ik ken zijn ongeloofelijke keffertjes.
Maar de vraag is eigenlijk waarom zouden zij er wel of niet eentje nemen, wat zoeken ze in een hond?