Er was eens een hond...

Voor Syl is het water nog zo eng.

Hij weet niet hoe diep het is en hij weet niet of het gevaarlijk is.

Maar dan ziet hij plotseling aan de andere kant van het water nog een hond in het water!

Ook nog een jonge hond en die zwemt samen met een meisje.

Dat ziet er wel heel leuk uit, hij wil zo graag mee doen!

Wat zal hij doen...?

Vitani zegt laten we aan de hond vragen of hij mee wilt zwemmen met ons.

De hond en het meisje vinden dat heel gezellig en komen er ook bij. Syl staat nog steeds op de kant. Heel voorzichtig doet hij weer een stapje het water in om meteen weer achteruit te springen. Blaffend rent hij langs de waterkant heen en weer. Steeds doet hij even een stapje naar voren om meteen weer gauw terug te springen.
Het meisje hoort hem en lokt hem bij zich: 'Kom maar hondje, kom maar'. Syl aarzelt. Het meisje lijkt hem erg lief en als zij het zegt zal het water toch niet zo erg zijn? Heel voorzichtig doet hij weer een stapje het water in. 'Goed zo hondje', moedigt het meisje hem aan, 'kom maar'. Syl staat nu tot aan zijn borst in het water. Nog een voorzichtig stapje naar voren, nog een. Dan opeens voelt hij geen grond meer onder zijn voetjes. Help, wat nu?