mijn Roemeense vriendinnetje Lupa :: Genieten & gelukkig zijn op blz 15

Ze is zoo leuk. echt een uber schattig koppie zit daarop!!

ja inderdaad een superlot uit de loterij heb je daar

Mooie foto's weer! Kan me voorstellen dat je haar een juweeltje vind.

Ik vind Lupa toch zo super schattig! Echt leuk ook om die foto's telkens te zien :D

Weer even een kleine update van mijn lieve vriendinnetje. Het gaat goed met haar. Ik merk dat ze wat minder slaap nodig heeft, weer wat langer kan wandelen en ook 's avonds nog wel eens even een piepkikker wil vermoorden i.p.v. dat ze de hele avond slaapt. De 28ste is ze alweer zeven maanden oud en twee maanden hier. Alsof ze er altijd al is geweest, heel cliché maar ze sluit naadloos aan in mijn leven en dat voelt heerlijk. Voor mij fijn maar vooral voor Lupa zelf vind ik dat zo fijn. 

Het is zo'n heerlijke kroelerd! Niks zo lekker als op/onder/in een dekentje kruipen en alle kanten op kroelen. Net een wokkeltje! Op dat soort (en heel veel andere!) momenten kan ik haar wel opvreten! 

Gisteren kwam mijn bestelde 8 meter flexilijn binnen. Nooit fan geweest van de flexilijnen met Tico maar voor Lupa wilde ik het wel proberen. Ze gebruikt erg graag haar neus en langs bermen en in het bos mag ze van mij ook lekker snuffelen, maar om nou zelf bij elke grasspriet te staan wachten met mijn nylon lijn... nee dank je. Dus op de stoepen en langs de wegen netjes naast en daar waar kan lekker scheumen en vanzelf weer mee hollen.  Gisteravond gelijk geprobeerd en ze vond het heerlijk. Ze holde alle kanten op en had snel door tot hoever ze kon gaan. 

Vanochtend dus gelijk de sneeuw in met flexi. Hier vlak achter heb je een bosrand langs een weg. Dit was vroeger een groter stuk bos, maar het industrieterrein is steeds groter geworden. Nu is het dus nog een strook bos langs de weg met daarin een pad. Prima om te wandelen maar niet om (nu al) los te lopen. Met de flexi kan ze dus heerlijk rondrennen en snuffelen zonder dat ik bang hoef te zijn dat ze in haar enthousiasme doorrent. 

De sneeuw vind ze heeeeerlijk! In de tuin werd ze al helemaal gek, daar heb ik een kort filmpje van. Tip, zet je geluid zacht want mijn microfoon is stuk dus maakt een naar geluid!

Van de rest van de wandeling aan aantal foto's. Wat nog niet makkelijk is van zo'n enthousiasteling hihi. Onderweg nog uitgebreid met twee hondjes van hetzelfde formaat gespeeld. Sinds ze twee keer met dezelfde grote, enthousiaste jonge heeft gespeeld die echt te wild voor haar is, vindt ze het spelen wat spannender. Met die hond spelen we voorlopig niet en nu houden we het even bij rustige en/of kleinere hondjes. Van de week al heerlijk met twee hondjes gerend en gespeeld, en vandaag weer 2x met kleine hondjes. 

Om de foto rechtsboven moet ik zo lachen. Geen idee wat ze doet maar de blijheid straalt er van af. 

We zijn aan het oefenen met commando "wacht" bij stoepranden/oversteken en Lupa heef zelf verzonnen er bij te gaan zitten. De eerste keer dacht ik dat het toeval was maar zodra ik nu bij een stoeprand "wacht" zeg gaat dat kontje omlaag 

Thuis heeft ze mijn natte sokken veroverd! Net toen ik mijn schoenen had uitgetrokken en de handdoek had gepakt, pikte ze de handdoek en rende de achtertuin weer in. Mooi niet dat ze dan wil komen dus mocht ik zelf op mijn sokken de sneeuw in. Niet zo'n lekker gevoel! 

Oh dat is minder klein dan dat ik in gedachten had ;-)

Echt een schatje is t.

Zo zijn we weer up to date ;) Leuk hoor die verhalen :D

Jeej, het is niet meer zo ijzig koud dus we konden weer op de fiets weg! Lupa vindt op de fiets mee zooo leuk. Zodra ik de kussentjes pak, kijkt ze al hoopvol en als ik dan zeg "Ga je mee?" begint ze op haar achterpootjes naast de fiets te springen.  Ik vind het ook zo gezellig, samen fietsen! En we komen nog eens ergens, met die korte pootjes van haar hihi. Al valt het me 100% mee hoeveel ze aankan met haar korte pootjes, ze heeft meer dan genoeg energie om lekker een stuk te wandelen! 

Ik moest nu duivenvoer hebben dus naar de andere kant van het dorp gefietst, gelijk haar eerste trein gezien - waar we binnenkort mee gaan oefenen. En aan die kant van het dorp lekker gewandeld en met modderpoten weer terug! 

We zijn gelijk langs de brievenbus gefietst om een verjaardagspakketje voor Lupa haar pleegmama te posten. Onder het saaie bruine papier zit een vrolijk pakketje met wat kleine cadeautjes. En natuurlijk met de Lupa postzegels! 

Ik zie dat je haar ook aan beide kanten goed vastmaakt . Doe ik ook

met Lance.

Maar ik heb dan nog een draadkooi hier in Belgie erover.

Als ik in Spanje fiets dan zit hij vrij en open in de mand, dus ook twee extra klipsen langs beide kanten en een leibandje nog om mijn hand gedraaid.....

 En trappen maar vrouwke, ik zal wel rondkijken. Grappig he. 

Wat is Lupa toch moooii....  Dat snoetje, smelt...

Lekker weer samen op pad! Ook zo'n zin in het voorjaar? 

Lekker weer samen op pad! Ook zo'n zin in het voorjaar? 

" Ik zie dat je haar ook aan beide kanten goed vastmaakt . Doe ik ook
met Lance.
Maar ik heb dan nog een draadkooi hier in Belgie erover.
Als ik in Spanje fiets dan zit hij vrij en open in de mand, dus ook twee extra klipsen langs beide kanten en een leibandje nog om mijn hand gedraaid.....
 
 En trappen maar vrouwke, ik zal wel rondkijken. Grappig he.  "

Anny en Lance

  Precies, de lijn aan haar tuigje zit links en rechts vast. En dan heb ik een retrieverlijn om haar nek en in mijn hand. Ze blijft netjes zitten maar als er ineens vogeltjes langs vliegen wil ze wel eens meehoppen in het mandje. Dus liever wat extra dan dat ze er uit springt! Moet er niet aan denken! 

Haha ja en ik maar fietsen. heerlijk om alles te bekijken! 

Heeeeeel veel zin!  verheug me ontzettend op het voorjaar! 

Oh en vergeet ik nog te vertellen, haar extra hoektandje aan de linkerkant is er ook uit! Van de week lag ze op haar rug te kroelen naast me en zag ik het ineens. Niet gemerkt dat hij er uit is gekomen maar wel blij dat hij er uit is.  hoef ik me daar geen zorgen meer om te maken. 

Oh mooi zo, scheelt weer!

Afgelopen vrijdag was de opvangmama van Lupa jarig en moesten we natuurlijk even een feestfoto maken. Ze mist Lupa heel erg en met dit soort kleine gebaren maak ik haar weer blij - dat doe ik dan graag! 

Afgelopen weekend kwam mijn jongste nichtje logeren, de eerste keer dat ze ergens alleen logeerde want normaal gaat haar grote zus mee. Erg dapper na een avontuur van de zomer in het bos bij de camping waar ze een wild zwijn hoorde brommen en sindsdien wat bang is in het donker  maar Lupa maakte dat ze perse wilde komen logeren. 

Ze vindt het geweldig om met Lupa te mogen wandelen en voelt zich zooo wijs. Haar grote zus is dol op honden maar zij vond tot voor kort honden toch wat eng. Maar zij en Lupa, dol verliefd op elkaar!

Ze vraagt dan ook standaard "Ruch, wil je me kussen zodat Lupa mij gaat kussen?" Als ik met extra veel smakgeluiden haar wang kus wordt Lupa gek en gaat mee kussen. De tong in haar mond & neus vindt ze grappig en vies tegelijk 

En tijdens een mal potje vechten waarbij we oude achterin de kast gevonden luiers droegen als ridderhelmen wilde Lupa dolgraag mee stoeien. Mooi om te zien hoe vertrouwd genoeg ze raakt om zelfs mee te stoeien! Bij gegil & gestoei ging mijn vorige hond enorm blaffen maar Lupa gaat mee sokken sjorren en luiers van ons hoofd jatten hihi. Dus even een foto van Lupa met eigen helmpje op! 

Vandaag kwam een goede vriendin op bezoek om Lupa te ontmoeten! Ik had haar gewaarschuwd dat het wel even kon duren voor Lupa zich überhaupt liet aaien, laat staan gezellig knuffelen en/of spelen. Al gezegd dat ik haar tegemoet zou lopen zodra ze er zou zijn, omdat Lupa daar beter op reageert dan wanneer er vreemden binnen komen. Loop ik met een vrolijk kwispelende Lupa op de auto van Lies af, die achter de achterklep haar tas stond te pakken. Ik Lies knuffelen en daarna nam Lupa gelijk haar moment! Ze dook op Lies af, gelijk hand snuffelen, lekker aaien en kwispelen. Nou ja! Ik stond met open mond te kijken haha.

Even samen naar de bak gelopen en ook daar zocht Lupa zelf contact met Lies, liet zich gelijk aaien en nam koekjes aan.  Eenmaal binnen heeft Lupa even zitten blaffen maar voor ik het wist sprong ze bij Lies op schoot, heeft ze geknuffeld, gespeeld en gekust. Ha! Ik ben zo trots op mijn lieve meisje! De halve middag die ik in gedachten had werd nog geen minuut!

´s Middags zijn we met de auto naar de Soesterduinen geweest en hoewel ze de vorige keer nog enorm zat te trillen & hijgen, was ze even een paar seconden wat gespannen en onrustig maar ging al snel zonder trillen & hijgen op schoot liggen. Wauw! In de duinen heb ik haar gelijk los gelaten. Iets wat ik dooooodeng vind omdat ik dit niet gewend ben (Tico kon niet los i.v.m. zijn sterke drang om te drijven) maar aan alles van Lupa merk dat ze geen weglopertje is. En dat heeft ze bewezen! Ze bleef zo goed in de buurt, alsof er op 20 meter om ons heen een soort grens lag en ze op de rem ging en vanaf daar ging zitten kijken i.p.v. doorrennen. Heel vrolijk met andere honden kennisgemaakt. Ze hield ons heel goed in de gaten en kwam regelmatig even een koekje & aai komen halen met een blij bekkie van "Leuk is dit he!?" Heerlijk om haar zo los & vrij te zien genieten en er zelf ontspannen bij te kunnen lopen. Eén keer rende ze zo enthousiast een kraai achterna dat ze achter een heuveltje uit zicht verdween. Na even wachten riep ik haar naam en kwam er een heeeel blij hondje van de andere kant achter het heuveltje vandaag rennen haha.

Met haar dansende broek haha

Het gebruikelijke vosje! 

Terwijl ze hier weer echt een wolfje is!

Ik ben gewoon ontzettend trots op en blij met Lupa 

en Lupa is met haar dikke neus in de boter gevallen

daar word ik erg blij van

ze hoort bij jullie

Zo heerlijk om te lezen hoe goed jullie t doen samen. Geweldig!

Wat lief, dank je wel! Ik heb ook wel eens momenten dat ik me afvraag of ze Roemenië en het gastgezin niet mist (voor zover een hond kan missen, is natuurlijk een menselijke gedachte ) maar ze maakt zo'n gelukkige indruk. Ze geniet ook zo van alles wat daar niet was of niet kon.  Het voelt inderdaad alsof we samen horen, fijn gevoel! 

Dank je wel, we zijn erg blij samen! 

Even drie leuke foto's van de fijne wandeling door het kleine laagje sneeuw vanmorgen.

Vanavond krijgen we een logeetje! Voor het eerst sinds Lupa hier is. Badou heeft hier vlak voor Lupa kwam een weekendje gelogeerd en dat ging erg goed. Vanavond maken ze voor het eerst kennis (het is de hond van een kennis die ik wel wekelijks zie maar nooit met de honden er bij) en blijft ze tot zondagavond. Ik ben erg benieuwd hoe ze het gaan hebben samen. 

Lupa is dol op gezelligheid en natuurlijk de twee honden van haar opvanggezin gewend. 

Ach wat een lieve foto's! Gezellig een logeetje, ze vindt t vast leuk. Misschien buiten even kennismaken?

Wat een lekker kind! En weer een hondje een goed huisje, super.

Veel geluk en knuffels van mijn Spaanse meiden

Ja dat doe ik sowieso! Ook omdat Lupa vreemde mensen in huis nog niet heel denderend vindt wil ik niet dat ze de hond gelijk associeert met "eng mens in huis" dus gezellig samen een stukje wandelen buiten!

Het is mijn eerste herplaatser/buitenlands hondje maar ik had geen ander hondje willen hebben, wat heb ik het met haar getroffen! 

Liefs terug voor jou Spaanse meiden! 

Top, ik ben weer benieuwd naar foto's natuurlijk. Ze is zo leuk, dat hondje van jou!

Hèhè! Lupa en ik zijn gesloopt en zo blij dat we weer lekker samen zijn haha. Het logeren is allemaal prima verlopen maar het idee van op korte termijn een tweede hond erbij heb ik toch echt uit mijn hoofd gezet 

Het was de eerste keer dat Lupa en Badou elkaar ontmoetten en dat ging gelijk prima. Samen even een stukje gewandeld en los in de bak waar Lupa gelijk enthousiast was, Badou iets terughoudender.

Eenmaal binnen was het uitdagen en sjeezen. Lupa voorop en die dook steeds onder mijn stoel, waar ze net onder kan komen en Badou sprong dan boven op de stoel. Waarop Lupa weer met haar neus er onder vandaan kwam om Badou uit te dagen. Belachelijk gezicht maar vooral leuk om ze zo te zien spelen! 

De donderdagavond was vooral heel druk samen en veeeeel spelen. Er zat geen rust in die twee konten. Zodra de een bewoog, bewoog de ander ook. Dus besloten ze apart te laten slapen. Badou in haar bench (wat ze gewend is 's nachts) beneden en Lupa haar mand naast mijn bed gezet. Dit ging prima en ze hebben beide heerlijk geslapen.

Ik was zelf de donderdagmiddag ziek geworden (alsof er iets in mijn heup was geschoten en zo beroerd van de pijn dat ik bleef overgeven. Gelukkig ging dit donderdagavond weer oké toen de diclofenac werkte maar vrijdag was weer een ramp) en vrijdag voelde ik me zo beroerd. Bleek ik naast die zere heup gewoon de griep te hebben. Gelukkig vermaakten Lupa en Badou zich prima maar lange boswandelingen waar ik me op verheugde zaten er helaas niet in. 

Vrijdag dus zelf vooral gewisseld tussen boven de wc hangen en op de bank liggen en gelukkig had ik lieve kroelerds die zelf bekaf waren van al het spelen en mij verwend hebben met veel knuffelen (en boven op me liggen ) Af en toe een verplicht rustmoment voor Badou in de bench waarop Lupa zoiets had van "Oh arm ding, moet je in die kooooi!" en met haar neus er tegenaan ging liggen.

Vrijdagmiddag ging het drukke en overdreven enthousiasme eindelijk  van beide honden af en pakten ze ook hun eigen rust. Lekker spelen met samen slapen afwisselen.  Zelf heb ik me vooral verwonderd over het verschil tussen Lupa en Badou. Badou is zo'n lekkere lomperd die altijd voor zichzelf zal kiezen. Terwijl Lupa heel bescheiden is, de ander de ruimte gunt, wilt delen en zo licht als ze op schoot ligt haha. Badou kon me echt verstikken door boven op mijn borst te willen liggen. 

Ook mooi om te zien hoe ze zich al snel als twee zussen gedroegen, aan synchroon plassen, zitten, rennen en graven deden. Op een gegeven moment was keeshond Wolfje wel erg van Badou gecharmeerd en begon ze op haar te rijden, waarop Lupa Badou begon te beschermen en helpen door op haar manier Wolfje (wat een goeie naam!) van Badou af te trekken aan zijn achterpoot en toe te blaffen.

Ook met wandelen weer een groot verschil tussen beide. Waar Lupa echt op mij gericht is, ik haar riem aan mijn pink kan laten hangen tijdens het wandelen loopt Badou door alsof er een haring voor haar neus hangt en vol in de lijn. Ik ben Tico gewend die op bepaalde momenten echt wel kon trekken, maar oei, wat is Badou sterk! (of gewoon zwaar... )

Gisteren en vandaag voelde ik me gelukkig al een stuk beter en waren de dames niet meer zo druk. Gisteren waren zij vooral gesloopt en hebben ze bijna de hele dag geslapen. Inclusief uitgebreid snurken van Badou waar Lupa echt met een blik "wat een herrie maak jij..." naar kon zitten kijken hihi. 

Een poging tot een foto van de dames samen... Onmogelijk! 

Conclusie... het was erg leuk en gezellig. Maar ook lastig voor de dames omdat ze beide dol zijn op aandacht. Als de een op schoot springt om te kroelen, springt de ander er gelijk bij. Dus steeds geprobeerd even apart aandacht te geven. En ondertussen mijn eigen fijne meisje missen want ook ik kreeg minder aandacht dan normaal.  Ik ben er wel weer achter hoe ik het heb getroffen met Lupa. Wat een bijzonder meisje, zoveel liefde & plezier in dat kleine lijfje! Zo mooi bescheiden en attent. Ik die altijd gilde nooit een klein hondje te willen, ben dolblij met dit kleine zachte lijfje haha. 

Badou is vanavond weer opgehaald en blij haar baasje te zien. Lupa is blij dat we weer samen zijn en er rust in huis is en nu... slapen!