Zo waanzinnig trots op Abby!

Jeetje zeg wat ben ik WAANZINNIG trots op Abby! Word gewoon bijna emotioneel nu... Komt ze me vanmorgen wakker maken. Piepen, zoenen, springen tegen het bed, alles om me maar wakker te krijgen hoe vaak ik ook zei dat ze weer terug moest gaan slapen. Want wat bleek, Ashley had een epileptische aanval en ik had het niet door. Ze heeft alles uit de kast getrokken om mij dit duidelijk te maken zodat ik haar kon helpen. Omdat ik vannacht zelf geen oog dicht had gedaan en mijn pijnstillers eindelijk een beetje werkten had ik het niet eerder door. Ik was alleen thuis en voel me op dat soort momenten altijd zo kwetsbaar, als mijn eigen gezondheid me weer eens in de steek laat en ik niemand heb om hier bij mij te blijven. Ik zeg wel vaak lollig dat Abby mijn hulphond is maar vandaag heeft ze weer eens bewezen hoe serieus ze deze taak neemt. Ik zou echt niet weten wat ik zonder haar moet, zeker op dit soort momenten! Abby maakt mij 's nachts ook altijd wakker als ik een hypo heb en dit zelf niet aanvoel (meestal word ik hier zelf wel wakker van, maar de enkele keer dat dit niet gebeurt is zij er voor me). Ze is echt geweldig met dit soort dingen en steunt Ashley ook zo goed als haar hernia weer opspeelt bijvoorbeeld. Ben echt vreselijk trots op onze kleine meid die het zelf ook niet makkelijk heeft met haar eigen epilepsie natuurlijk! Moet wel eerlijk zeggen dat ik eerst echt niet door had wat ze aan het doen was hoor. Ik dacht wat doet ze nou toch irritant, moet ze naar buiten of zo... Tot ik door kreeg dat ze echt half op m'n bed sprong om me te zoenen, en dit doet ze nooit want ze mag eigenlijk niet op bed. Toen dat kwartje viel had ik door dat er iets goed mis was en toen zag ik Ashley staan/wiebelen. Ashley en Abby hebben nadat de aanval over was flink wat lekkers gekregen natuurlijk. Was alweer best een tijd geleden sinds de laatste aanval hier, hopelijk zal er nu ook weer op z'n minst zo een poos tussen zitten want het blijft vreselijk. Dit bewijst maar weer eens waarom deze twee dames nooit alleen zijn. Ik hoop dat de stress uiteindelijk voor Abby niet teveel wordt en zij nu ook een aanval zal krijgen... Maar goed, ik let maar extra goed op de komende dagen meer kan ik helaas niet doen.

Kan me heel goed voorstellen dat je trots op haar bent. Super gedaan van Abby !

Super goed van haar

je hebt een ..gouden hondje..

hoop dat Ashley snel herstelt.

Wat een super hondje is Abby..., geweldig dat je zo op haar kan vertrouwen en dan niet alleen voor jezelf maar ook voor Ashley.

Gaat het met haar ondertussen weer beter, niet te veel naweeën van de epileptische aanval?

En voor Abby is een extra knuffel wel op zijn plaats (maar die heeft ze vast en zeker al wel gehad  ) 

En je mag zeker trots wezen op de knappe meid 

Geweldig dat Abby je heeft gewaarschuwd. Een echte hulphond.

Wow wat goed!!!!

Hoe mooi en bijzonder kan een band tussen hond en mens zijn ....

Hoop dat het met haar en met jou alweer beter gaat.

super goed !!!

 geweldig wat je hondje gedaan heeft!

je mag zeker super trots op haar zijn

Goedzo abby!! 

wat een verhaal ik krijg er kippenvel van

wat een geweldig hondje is Abby, je steun en toeverlaat,

dat verwennen heeft ze zeker verdiend.

ik hoop dat Ashley snel hersteld en Abby geen last krijgt.

Abby ... Superhond!!!!

Fijn voor je!!!

Mijn dog heeft ooit zo een paard gered, dat was vastgerold in zijn stal. Wij waren binnen en hij liep steeds maar over en weer van de stal achter naar de deur, blaffend, springend, steeds gaan zitten voor een bepaalde staldeur ...

Uiteindelijk weet je dan dat er iets mis is, vlug kijken, en zo blij dat ik was dat Blue mij kwam halen!!! Paard met enkele mensen rechtgetrokken, geen gewonden!

Als het dier had moeten blijven liggen tot 's anderendaags, kon hij misschien wel dood in de stal hebben gelegen!

Dan weet je weer hoe extra speciaal zo'n hondenvriend wel niet is!

Abby heeft ook de borstkanker bij mijn oma ontdekt... Wekenlang begon ze telkens op dezelfde plek te krabben als ze bij haar op schoot zat. Tot er een grote blauwe plek ontstond en mijn oma hier mee naar de huisarts ging. Exact op die plek zat de kanker kwamen ze enkele weken later achter.

Abby is altijd al zeer gevoelig geweest voor bepaalde dingen, maar het blijft toch telkens weer bijzonder als ik haar dit soort dingen zie doen. Al mijn meiden hebben zo hun speciale dingetjes natuurlijk, en ik zie ook zeker in Abby's nakomelingen wat van die zorgzaamheid terug. Maar zo gevoelig en oplettend als Abby is er maar een hier in huis.

Overigens maken ze het beiden naar omstandigheden goed hoor. Dat is een van de weinige voordelen van epilepsie... Ze merken er zelf meestal weinig van en daarna zijn ze, in ieder geval bij ons hier in huis, vaak snel weer de oude. Maar het blijft toch iedere keer weer eng om mee te maken.

Wat kunnen honden toch bijzonder zijn 

Wat bijzonder dat Abby die gave heeft!

Wat een superhond,heel goed.

Wees maar trots op haar!

Prachtig echt!

Had het al gelezen op Fb trouwens hihi

Doet mij denken aan vorig jaar toen mijn kat was vergiftigd en epileptische aanvallen kreeg ,Lobke mijn teckel kwam mij dan halen. ook als Vlaai ontsnapte wist Lobke hem te vinden . sommige honden hebben dit in zich. wees maar zuinig op jou Abby. Hein.