ik wil graag een hond anders ben ik zo alleen...

Mijn ouders (en dan vooral mijn vader) denken dat ik zelf geen hond kan verzorgen. Ik ben al elf jaar hoor! Ik woon op een boerderij en ben dus best wel vaak alleen. Ik zou graag een Westy pup willen. Het is maar een klein hondje en dus niet te sterk voor mij. Wat kan ik doen om mijn ouders (vooral mijn vader die blijft denken dat ik niet verantwoordelijk genoeg ben) over te halen voor een puppy??   Help me please....   groetjes Danique

Sorry, maar ook ik denk dat je te jong bent. Een hond hebben wordt vaak onderschat. Ook ik heb het onderschat, het is veel zwaarder dan het lijkt.

Je bent PAS 11 

Ik snap dat het heel leuk is, een hond. Het ís ook heel leuk, maar het is niet alleen maar leuk, er komt ook heel veel verantwoordelijkheid bij kijken en daar ben je denk ik ook nog wat te jong voor.

Straks ga je naar het VO, dan ga je in het weekend misschien wel uit, je gaat studeren. En wat dan? Wie zorgt er dan voor je hondje?

En een hond is er áltijd he. Ook als het -10 is, als het heel hard regent. Als je ziek bent, als je moe bent. Misschien is het hondje ook een keer ziek en dan moet je 's nachts je bed uit, hoe moe je ook bent.

Wacht lekker nog een paar jaar, tot je oud genoeg bent.

Je ouders zijn toch echt de enigen die hierover de eindbeslissing kunnen nemen.

bedankt voor de goeie tip... alleen ik wil het zo graag en ik denk als ik echt mijn best doe dat het dan het lukt...

Je DENKT dat het lukt als je je best doet. Ik denk vooral dat je er wat te makkelijk over denkt. Kan ik ook inkomen, ik ben al 38 en zelfs ik heb me er een beetje op verkeken (maar goed, dat komt ook deels door het rugzakje wat mijn hond met zich meedraagt).

Ik ben de laatste om te zeggen 'het is niet leuk, doe het niet', maar er wordt inderdaad vaak te makkelijk over gedacht waardoor vaak de hond de dupe is.

Dat denken heel veel mensen van jouw leeftijd, voor mij neefjes had mijn tante ook een hond gehaald, nu willen ze er van af omdat niemand er meer naar omkijkt

Tsja, je woont op de boerderij, dus ruimte is er wel. Is het ook mogelijk dat je een hondje krijgt, maar dat je ouders bijspringen als het nodig is? Denk aan financiele zaken en zo.

dank jullie allemaal maar mijn moeder zou mij op zich wel willen helpen zou ik het wel met haar kunnen??

 Weet je wat het is, Westy's worden ongeveer 14-16 jaar oud.. heb je na zo veel tijd nog steeds zin en tijd om een hond te verzorgen? Dat weet je nu nog niet.. nu is het leuk, maar alle honden worden groot en zijn er altijd, ook als jij geen zin hebt om hem uit te laten en jouw vrije tijd aan hem te besteden.

Een hond nemen, daar moet het hele gezin achter staan. Ik was geen 11 meer toen ik een hond wilde (al bijna 30), maar als mijn vriend en dochter het niet leuk hadden gevonden.... Tja, dan had ik nu geen hondje gehad. Ook al ben je nog zo verantwoordelijk je ouders zullen toch moeten helpen. Het hondje moet ook uit als jij op school zit. Een pup moet er 's nachts ook uit, want ze is nog niet zindelijk. Zelf mag je nog niet werken, dus je ouders zullen ook alles moeten betalen.

Tuurlijk mag je als kind je wensen duidelijk maken. Ga is een keer goed met ze rond de tafel zitten. Leg ze uit wat je allemaal voor het hondje wilt doen. Dat je beseft dat het heb ook werk en geld kost. Zoek uit wat je allemaal moet doen en wat het kost. Als je ouders dan nog 'nee' zeggen, zal jij je daarbij neer moeten leggen en wachten tot je ouder bent.

ondertussen kan je je wel alvast inlezen en veel leren over honden. Zodat je later een heel goed baasje wordt voor een schat van een hond.

Het is ook leuk maar het is ook niet altijd leuk.

Je bent 11 dus ik neem aan nog op basisschool. Een dier in huis brengt aardig wat verandering met zich mee zo ook middelbaar wat bij jou voor de deur staat.

Ik zou eerst dat aankijken. Hoe is het om op middelbaar te zijn, verschillende vakken, verschillende uren, meer huiswerk en dan het leuke aspect hieraan ..... Andere vrienden, andere interesses.

Dat is voor velen al meer dan genoeg verandering. Kijk dat een paar jaar aan en zie dan verder of een hond nog in jouw nieuwe levensstijl past en hoe je ouders er dan over denken.

Een hond hebben is ook hartstikke leuk, maar er komt een hoop bij kijken. Is het misschien een idee om te beginnen met een hamstertje of 2 ratjes? Vooral ratjes kan je erg veel dingen mee die je met honden ook kan/moet. Je moet ze er elke dagen uithalen en veel aandacht geven en je kan ze trucjes leren. Een hond zal het hele gezin achter moeten staan. Ik heb ook moeten wachten toen ik uit huis ging, en wilde al een hondje vanaf dat ik een kleuter was. Zeker later, toen ik me ook heel eenzaam voelde door een depressie, mocht ik nog steeds geen diertje, laat staan een hond. Ik begrijp je gevoel dus wel dat je een leegte wilt vullen. Maar als je ouders niet willen houdt het op. Als je moeder net zo graag een hond wil als jij kan het natuurlijk wel, want dan is zij de verantwoordelijke. Anders wordt het toch even geduld hebben tot je op jezelf gaat en genoeg tijd hebt. Geloof me, het is het wachten meer dan waard 

 Trouwens.. Westy's zijn behoorlijk sterk hoor! Ik weet niet hoe zwaar je bent, maar van origine zijn het best pittige jachthondjes. Als je straks buiten loopt en hij gaat ineens hard trekken, dan lig je zo omver

Hoi Danique,

Heb je enig idee waarom je vader denkt dat je geen hondje kunt verzorgen ?  Zijn er eerder al dingen gebeurd waardoor hij zijn vertrouwen kwijt is ? 

Of is dit eigenlijk voor het eerst dat je zelf iets vraagt wat ook verantwoordelijkheid vraagt en... heeft je vader nog gewoon het beeld van Danique is nog een kind en kinderen hebben nog geen verantwoordelijkheidsgevoel ?

Op een boerderij zijn toch meestal ook nog andere dieren ? Konijnen ? Schapen ? Of niet bij jou daar?

Als je ouders echt niet willen meisje

Ik zou volhouden met erom te vragen. De aanhouder wint.

Soms helpt het ook van je ouders op papier netjes te schrijven dat je je verplicht van met je hond dit en dat.....(vul,maar zelf in ) te doen. Hebben ze een zekerheid die ze later onder je neus kunnen duwen als je het niet doet.

Misschien geeft hen dat meer vertrouwen ? Stel het eens voor

Indien je je alleen voelt ga meepraten op de jongerentopic die hier loopt zit je onder leeftijdsgenoten.....doen !

Ik wilde nog op iets anders reageren.

je zegt dat jij je alleen voelt. Hoe komt dat? Heb je het hier wel eens over gehad met je ouders? misschien kunnen jullie samen een andere oplossing te vinden voor dat gevoel?

Bij een hondje kun je zeker even je hart luchten... Maar de vraag is ook : "Wat heb jij een hondje te bieden ?"  want dat kan ook heel eenzaam zijn als jij naar school bent...

Ja ik snap je wel. Een levende knuffel dát zoek je, eentje om je probleemkes aan toe te vertrouwen. Een echt vriendje .

Ik heb ook altijd als kind zulke knuffels gehad en nu mijn kleine Lance. Wat die al allemaal te horen heeft gekregen .....sjonge 

Besef dat je dan ook heel veel verantwoordelijkheden hebt , kan je dat aan denk je ? go go go.......

waarom wil je eigenlijk een westie??

niet slecht bedoeld gewoon uit interesse  

Als je hier zeker van bent, dan zou ik het zeker in een briefje aan je ouders schrijven, met daaronder dat je echt je best ervoor gaat doen en hen dat gaat bewijzen en dat dat het mooiste cadeau is dat ze je kunnen geven.

En neit te vlug ontgoocheld zijn als het niet van vandaag op morgen gebeurt.  Zorg inmiddels dat je nog meer over een hond (pup ?) verzorgen te weten komt en waar je die het beste kunt gaan halen.  Wat je moet weten vooraleer je een pup "koopt" of terwijl je op een nestje bij een fokker wacht... welke hond bij jullie past en hoe je hem gaat opvoeden. Dat is echt geen verloren tijd. 

Als alles goed gaat dan heb je je hondje voor heeel lang.  Goed voorbereiden is dus heel belangrijk.

Een hondje nemen om je eenzaamheid op te lossen vind ik geen goed idee.
Mijn zoon wilde vroeger ook graag een hond.Hij had aangegeven er heel veel mee te doen. Ik heb gezegd dat is goed, maar het wordt niet jou hond maar onze hond.
Dat was maar goed ook,want hij heeft er bijna niets mee gedaan.
Je bent erg jong,het kan ook heel erg tegenvallen.
Ik gun je alles, maar het is een grote verantwoordelijkheid. Het gaat om een levend wezen.

wonen er mensen bij je in de buurt waar je eens mee kan lopen met hun samen uitlaten van hun hond of dat je daar even met hun hond kan spelen aaien knuffelen etc

en als het klikt en ze hebben een keertje oppas nodig( bv als ze avondje weg gaan) dat je hun kan helpen

kan je een beetje ervaring op doen en zien wat een hond werkelijk allemaal inhoudt

 onderschat de westie niet!

als ik jou was dan zou ik me eerst goed informeren over westie's en hun karakter en welke behoeftes ze hebben....

nu wil je eigenlijk enkel een hond (of dat komt zo over) om mee te knuffelen. met andere woorden,  ze denken (ouders) dat je na een tijdje wel iets anders vind en dat zij dan voor de hond kunnen zorgen!

als je kan bewijzen dat je weet welke verzorging er nodig is, hoe vaak er mee gewandeld moet worden, eventueel hondenschool, enz.  

gaan je ze veel makkelijker kunnen overtuigen dat je er echt wel voor gaat zorgen en dat je er ook echt hebt over nagedacht!