Het valt me op dat socialisatie als erg belangrijk wordt gezien, natuurlijk!
Maar wanneer ik kijk naar de betekenis ervan; het proces waarbij iemand, bewust en onbewust, de waarden, normen en andere cultuurkenmerken van zijn groep krijgt aangeleerd, dan vraag ik me soms af waarom baasjes zo gefixeerd zijn op het negeren van de soortgenoten van de groep.
Ik ben een voorstander van het loslopen, het omgaan met zijn groep.
Ik snap dat dat moeilijk is, wanneer de hond angstig is, maar zou het streven niet moeten zijn los te kunnen lopen ipv het negeren van soortgenoten?
Blijven moeilijke dingen. Niet alle honden kunnen dat.
het heeft voor mij en Fedor zeker ook de voorkeur. Als hij los is is hij supersociaal, aan de lijn geeft frustraties. Maar ja, in de praktijk natuurlijk niet echt doenbaar. Daarnaast blijven er honden die ondanks alle energie die de baasjes erin stoppen, niet goed met soortgenoten kunnen. En daar moet je ook rekening mee houden.
precies, ondanks goede socialisatie zijn er altijd honden op latere leeftijd die gewoon niet met soortgenootjes om kunnen gaan, ook al is de socialisatie periode goed verlopen.
een pup veranderd door de leeftijd net als wij mensen, mensen veranderen ook door het ouder worden, kinderen spontaan, en wat ouder wat terug getrokken, zo ook met honden.
vaak een onbesuisde hond die op latere leeftijd of bedaard wordt of geen belangstelling meer heeft in andere soortgenoten, eigen gangentje gaat, of sociale pups waarvan het ras bekend staat dat er op latere leeftijd niet meer met soortgenootjes om kan gaan. je hebt ze toch, dat is de ervaring .
Als ik bij wijze van een sprookje kon kiezen of ik een hond zou hebben die heel sociaal los kon lopen, of een hond die heel goed andere honden kan negeren aan de lijn.. Dan kies ik zonder twijfel voor het negeren. Loslopen is leuk als het gaat, maar ook door jachtinstinct kan het soms niet. Echt een luxe. Hond die andere honden niet kan negeren wordt je elke wandeling weer mee geconfronteerd, en vooral als het zich uit in uitvalgedrag is dat heel erg vervelend. Andere honden negeren bij het wandelen zou bij mij als ik een pup zou hebben dus best hoge prioriteit hebben, dat zie ik namelijk echt als een vereiste bijna. Loslopen is een luxe, wat geweldig leuk is als de hond het kan, maar voor mij minder hoge prioriteit.
... Of begrijp ik je vraag nu verkeerd.
eea hangt ook af van je definitie van de "groep"
ik vind het belangrijk dat mijn honden goed kunnen omgaan met de mensen en dieren in mijn omgeving, waar ze veel contact mee hebben
wildvreemde honden die ik tegenkom, daar heb ik helemaal niets mee te maken. mijn honden negeren die dan ook volkomen. mijn herder blokt ze ook gewoon af, geen enkele hond komt eigenlijk in de buurt van hem. maar toch vind ik mijn honden super sociaal: nooit gedoe met andere honden, en erg mensvriendelijk
ik denk dat het streven bij de opvoeding van je hond moet zijn dat 'ie normaal moet kunnen functioneren in onze maatschappij, zonder overlast voor anderen. veel mensen vinden hun hond sociaal maar ik zie vaak gewoon onbeleefd onopgevoed gedrag
en een hond kan toch prima los lopen en soortgenoten negeren?
ik snap dat nooit zo, die ontzettende behoefte om maar met iedere hond te moeten socializen... jij vliegt toch ook niet iedere wildvreemde om de nek? mensen die jij tegenkomt tijdens wandelen, boodschappen doen, tanken... uiteraard is het beleefd om ze goedemorgen te wensen, maar verder, negeer je die in feite toch ook?
Ik vind het altijd leuk als Misa met andere honden speelt. Ik heb ook veel meer contact met buurtgenoten hierdoor. Erg gezellig. Ik heb haar ook veel met andere honden laten spelen.
Wat betreft het negeren, ook daar ben ik op aan het trainen. Ik wil soms ook gewoon door kunnen lopen. En dat ze komt als ik roep, ook als er een andere hond in de buurt is. Dit gaat nog voor geen meter. Ik lijn haar ook altijd aan als er een andere hond aankomt, anders ben ik haar gewoon kwijt. Pas als blijkt dat het andere baasje het ook wel gezellig vindt om even te kletsen als de honden spelen, laat ik haar weer los.
Maar ik snap je vraag! Wij leggen onze honden allerlei gedragingen op die door ons gewenst zijn. De ethiek daaromheen is heel interessant. Honden zijn één van de meest succesvolle dierensoorten op aarde in biologisch opzicht. Ze komen in grote aantallen voor. Dit komt omdat ze een samenwerking zijn aangegaan met mensen. Ik heb wel eens een documentaire gezien waar door biologen werd gezegd dat de hond nooit zo succesvol zou zijn geweest als ze ons niet hadden (kijk naar de wolf, een stuk minder succesvol) en andersom. Wij hadden nooit zo ver kunnen komen zonder honden. Doordat die samenwerking zo belangrijk is, vind ik het ook acceptabel dat we soms dingen van ze vragen die niet in hun natuur ligt. Andersom vind ik wel dat je op moet blijven letten en dat ze af en toe ook lekker hond mogen zijn. De balans daartussen is af en toe wel moeilijk om te bewaken.
Het gaat er niet om dat ze moeten 'spelen' als ze los zijn. Mijn ervaring is dat de ontmoeting dan rustiger verloopt, omdat ze in alle vrijheid hun lichaamstaal kunnen gebruiken. En dan is met een grote boog er omheen lopen ook prima. Er wordt niet altijd gespeeld, zelfs niet altijd gesnuffeld. Heel fijn als je een hond hebt die in staat is andere honden te negeren, die van mij kan dat niet ondanks al het oefenen van pup af aan. En dan is een losse ontmoeting voor mij het prettigst. Kan dat niet, dan draai ik om en loop een andere kant op.
Het is precies wat Joop zegt. Binnen de groep waar ze regelmatig contact mee hebben is het belangrijk dat ze elkaar heel goed leren kennen. Daar moeten ze ook sociaal contact mee hebben. ALLE andere honden maken geen deel uit van die groep en daar hoeven ze ook niets mee. Ze hoeven er ook niet bang voor te zijn, ze moeten er dus wel aan wennen dat ze er zijn, maar ze hoeven er dus niet mee te socialiseren.
voor mij zijn er ook regels aan het socialiseren. Zo mogen ze ook niet zo maar op de andere honden afstormen. Alleen als het rustig gaat mogen ze er naartoe, anders komen ze er niet. Wat mij betreft kun je socialiseren niet los zien van opvoeden.
hoe zie jij spel/spelen tussen onbekende cq vreemde honden?
Ik had héél graag gehad dat Mellow los kon lopen, was ook zeker wel het plan. Maar ja, het liep wat anders.
Ze is onzeker, bang en vertoont soms nog steeds vluchtgedrag.
Ook is ze niet zo heel makkelijk in de omgang. Niet alleen wanneer ze aangelijnd is, maar op haar logeeradres bleek dat ook weer. Ze had de baasjes geadopteerd, hun eigen honden mochten geen knuffel komen halen...
Hoewel ik het heel jammer vind dat ze niet los kan had en heb ik andere prioriteiten. Ik vond het belangrijk dat ze fietsers niet wilde ontdoen van hun kuitspieren bijvoorbeeld (is gelukt, hoera!), dat ze bij me zou komen als ik haar roep (gaat meestal ook goed).
Met haar jachtinstinct en de eerder genoemde dingetjes voel ik me (voor nu) fijner met een aangelijnde hond.
Precies hoe ik erover denk!
Maar het hangt ook wel van het karakter van je hond (en evt eerdere honden) af waarschijnlijk hoe je het ervaart. Als je een hond hebt die van andere honden houd en heel blij word van spelen met vreemde honden dan is negeren totaal onbelangrijk, maar als je een aantal keer per dag de straat op gaat met een hond die andere honden erg spannend vind, en al verstijft zodra ze er een heeft gespot, en uiteindelijk uitvalt als een hond zomaar in haar ruimte komt, dan is het natuurlijk heel anders.
Mocht er dus ooit nog een andere hond in mijn leven komen dan is het eerste en belangrijkste dat ik ga oefenen: negeren van honden
Met een angstige hond zou ik heel hard aan de angst gaan werken.
Met socialisatie kan je een hond leren dat hij niet altijd iets met andere honden hoeft.
Aan de lijn, vind ik contact maken niet altijd handig. niet alle honden vinden dit fijn. Ze kunnen anders reageren.
Los kan een hond zelf bepalen of het klikt met een hond of niet. Zelf wil je ook niet met iedereen knuffelen, een hond hoeft dit ook niet.
Belangrijk is met socialiseren dat je hond goede ervaringen opdoet. Heel goed kijken met wie je je hond loslaat. Een hond die geen nare ervaringen heeft opgedaan, zal meestal ook geen problemen hebben met andere honden.
Let wel goed op als baas, als honden moe worden, of als een hond het spel niet meer leuk vind, grijp dan optijd in, zo zorg je dat je hond het de volgende keer ook nog leuk vind.
Is dit n.a.v. mijn bericht?
Edit: aangezien ik het heb over onzeker, angstig en vluchtgedrag.
Even op het openingsbericht.
Ik heb een husky die vrijwel nooit los kan.
Voor mij was het dan ook belangrijk dat hij ( zover meneer het met me eens is ) leert/geleerd heeft om andere honden te negeren.
Hier geld aan de lijn geen andere honden erbij.
De spanning tussen honden kan enorm oplopen als een of beide honden aangelijnd zitten.
Nee,Moos had het over een angstige hond in het begin topic. Dan zou ik wat proberen aan de angst te doen.
Ik weet dat Mellow onzeker en angstig is. Dat met zijn vlucht gedrag geef ik je gelijk dat je hem niet loslaat.
Om misverstanden te voorkomen, ik heb iedereen een eens of superantwoord gegeven .
Moos loopt graag los, maar hecht zich steeds meer aan het vaste groepje loslopers, de "groep" inmiddels. Vreemde honden benadert Moos steeds voorzichtiger, waar ik overigens erg blij mee ben.
Ik ben ook geen super sociaal mens , dus ik vlieg zeker niet zomaar iedereen om zijn nek .
Het contact met soortgenoten lijkt me zo belangrijk. Dat vind ik ook belangrijk, natuurlijk is hij gehecht aan ons gezin, gelukkig maar.
Aan de riem is Moos een drama, daar oefenen we mee. Zelfs naar bekende honden.
Negeren, aan de riem helemaal eens, daarom. Maar soms lijkt het negeren een belangrijker issue dan het sociaal omgaan met. Puur, omdat omgang met soortgenoten ipv de mens me een grote meerwaarde lijkt.
Angstige honden, ik snap dat ondanks veel inspanningen dit mogelijk niet verandert. Erg jammer, maar helaas is de vroege jeugd, en ervaringen vaak erg bepalend voor het huidige gedrag. Hechtingsproblemen, gebrek aan veiligheid etc, het zijn net mensen...
Dan veranderen we van mening , maar goed hier is het mogelijk op veel plekken om los te lopen.
Dat negeren aan de riem, is nog een uitdaging.... mn dat uitvalsgedrag!
Ik bedoel meer de grote meerwaarde, tenminste zo zie ik dat, van het loslopen met soortgenoten.
Wat ik wel merk, nu Luca ouder wordt is ze zelf veel selectiever met welke hond ze contact wilt. Ze zal door ervaring al van te voren een hond goed kunnen inschatten.
Pups willen spelen, met elke hond. Dan moet je als baas heel goed opletten en zelf de keuze laten maken of je laat spelen of niet.
Voor pups is het spel ook belangrijk om je eigen kracht te leren kennen en hoe je omgaat met andere honden.
Voor een volwassen hind is dit veel minder belangrijk, jij als baas neemt (als het goed is) een hele belangrijke rol in.
Regelmatig lopen Luca en ik bijna alleen in t bos, of duinen en zo samen genieten we, hebben we eigenlijk niemand anders nodig.Hier op de foto, zijn we samen op boomstammen aan het klimmen, heel erg leuk!
Superleuk!
Alleen merk ik bij Moos, dat hij andere honden echt superleuk vindt.
Ons ook hoor , hij volgt ons overal, en wanneer er eentje niet thuis is.....
Eens, ben druk bezig.
Maar het is vooral lastig, wanneer we op weg zijn naar de losloopplaats.
Nou, moet je Moos eens zien Peter is sterk ...
Nee hoor, geintje!
Penny is onderdanig? Hier op de losloopplaats ook zo'n hondje. Op haar rug, tanden likken, superonderdanig... Gisteren likte Moos haar bek, leuk om te zien.
Een "ideale" hond , behalve, wanneer er fietsers langskomen!
De labradoodles die ik ken spelen ook allemaal heel graag met andere honden. Ik ken ze als hele vrolijke sociale honden, lekker druk ook.
De schotse collie is heel graag met de baas aan het werk. Als ze een hond tegen komt die ook graag rent, gaat ze even heel hard rennen, daarna staat ze weer naast me: gaan we nog wat doen!
Ik ben wel blij dat ik me niet druk hoef te maken als ze los is, weet dat zij zich goed gedraagt
Ik zou ook liefst een hondenwereld willen waar alle honden vrij kunnen loslopen. Een Utopia vrees ik.
Niet alleen omdat de kleintjes dan onder de voet worden gelopen, ook hond agressieve honden ....zuller er altijd zijn en blijven.
Realist zijn dus.
Wat dat op de rug gaan liggen betreft.
Lance deed dat ook in zijn pubertijd,telkens hij iemand begroette. Gewoon negeren en doe iets anders om af te leiden. Bij hem is het op die manier afgeleerd Jenny
interessant punt wat je hier aankaart. honden zijn, net als mensen , sociale wezens. maar is omgang met soortgenoten belangrijk voor ze?
jouw punt is dus eigenlijk, doe je honden tekort als je ze sociale omgang met soortgenoten verbiedt (door het aanleren van negeren van andere honden)?
ja, wie zal het zeggen. ik denk dat het heel erg hondafhankelijk is, en opvoedingsafhankelijk. als ik naar mijn eigen honden kijk, die zijn ontzettend mensgericht. zal deels in hun karakter zitten, en een deel is opvoeding.
maar goed, ik verbied mijn honden een heleboel wat ze misschien erg graag willen, of wat van nature heel belangrijk voor ze is. is dat nadelig voor hun welzijn? ik denk het niet, als je voldoet aan wat ze nodig hebben
Moos het boek de wijsheid van honden van Brian Hare en Vanessa Woods is misschien iets voor je, echt heel intressant en een deel daarvan gaat ook over dit onderwerp.
Dankje Dobry, zal het gaan lezen !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?