Onrustwekkende wrat op de neus

Hoi,

Mijn 8 jaar oude Duitse dog heeft sinds 4 dagen een wrat op zijn snuit, net boven zijn neusje eigenlijk. Dit is heel normaal bij een ouder wordende hond, onze dobermann had dat ook, maar bij deze wrat is het anders. Ze is hard, net als een korst van een wonde, en wat me nog het meest verontrust: de wrat is op 4 dagen echt wel fel gegroeid. Van een klein korstje tot een bolletje van toch wel zo'n kleine halve cm dik.

Nog niet bij de DA geweest, omdat het misschien niks is, en ook omdat Blue dierenartsen niet zo fijn vindt. Hij doet niks hoor, maar hij is dan zo bang!

Hij vertoont sinds kort (zo'n 3 weken) nog meer ouderdomsverschijnselen, nl. hij krijgt een 'oudemannekesmodel', de spieren gaan weg, ondanks dezelfde beweging als anders, hij is rustiger en wil meer slapen, hij vraagt enorm veel aandacht, meer dan anders (sinds zijn vriendinnetje, de dobermann 4 weken geleden stierf)

Behalve naar de DA gaan misschien ervaringen die me kunnen helpen?

Moet ik in paniek slaan of kan ik rustig nog even afwachten?

HELP!!!

Ben zo bang hem ook binnen korte tijd moeten te verliezen. Ben net wat bekomen van zijn 'zus' en nou gaat het met hem bergaf!

Cin

Je kan het beste bellen met je dierenarts (vraag de assistente wanneer je hem kan spreken of terug bellen...gewoon telefonisch). Dan hoor je wat je het beste kan doen.

Meestal zal dat bekeken moeten worden, hoe het eruit ziet (kleur, vorm enz.).

Grote honden zoals Deense en Duitse doggen halen geen hoge leeftijd. Nu is dit niet van toepassing hier maar wel iets om rekening mee te houden. Sorry, wil je niet onnodig ongerust maken.

Ik zou even bij de de langs gaan,nu loop je ook maar te piekeren. 

Cindy, je moet niet panikeren hoor... Rustig blijven....

Maar een bult die in n paar dgn tijd zoveel en zo zo snel groeit, daar moet je mee naar een da.

Het kan een abces zijn, of een kyste of iets ergers. Hij heeft er misschien ook pijn aan.is misschien eenvoudig te verhelpen, misschien niet.

En dan kan je ook eens rustig met de da over de andere gezondheidsproblemen....

Soms is niets doen niet de beste optie!

Sterkte, het is hoe dan ook niet makkelijk als je je hond ouder en kwakkelig ziet worden...

Ik zou niet afwachten. 

Ik volg mee , en duim mee uiteraard .  Niet direct het slechtste denken, alleen een dierenarts bezoek kan uitsluitsel geven. Ga nog vóór t weekend ? 

wat een zorgen, de dierenarts kan je zorgen uitschakelen of toch jou vertellen wat er aan de hand is, gaan zou ik zeggen, niet uitstellen.

Tja... Hij is 8 jaar, een senior... Dus alle reden om je zorgen te maken...

Ik zou toch langs de dierenarts gaan, ook even nieren laten checken... (Met nier aandoening bij een Dog heb ik wel ervaring, staat op mijn profiel)

Het zijn erg gevoelige honden hè, dus hij zal zijn vriendinnetje wel verschrikkelijk missen....

Ik wens je heel veel sterkte, dit is heel moeilijk....

Check up da.

Op 8 jaar niet meer zo jong. Beter teveel zorgen op deze leeftijd dan te weinig.

Duim!

ik denk ook dat je het beste bij een dierenarts met je vragen moet zijn.

ik lees alleen dat hij dat nogal gestressed van raakt... een optie is om te kijken of er in jou regio een mobiele dierenarts is.... veel delen van nederland kennen inmiddels dit verschijnsel.... dan komt de dierenarts gewoon bij je thuis.... met een busje met alles erop en eraan....

het is een ideetje :-)

" ik denk ook dat je het beste bij een dierenarts met je vragen moet zijn.
 
ik lees alleen dat hij dat nogal gestressed van raakt... een optie is om te kijken of er in jou regio een mobiele dierenarts is.... veel delen van nederland kennen inmiddels dit verschijnsel.... dan komt de dierenarts gewoon bij je thuis.... met een busje met alles erop en eraan....
 
 
het is een ideetje "

Claire & Tess & Bonny

 Hoi,

Bedankt voor de steun allemaal, maar de DA komt steeds aan huis bij ons. Het is gewoon een hond die wegens zijn verleden (komt uit asiel) heel erg bang is en dus niet zo graag onderzocht wordt. Enkele weken geleden kreeg hij 2x een soort van hartritmestoornisachtig iets waarbij hij flauwviel. DA er meteen bijgehaald, bloed genomen, cardiogram, ... Niets aan te zien! Is ook niet meer gebeurd sindsdien.

Wil hem echt niet onnodig laten onderzoeken, maar vrees dat het toch zal moeten ...

Mijn arme sjattie!

Kun je eventueel al wat foto's doormailen naar je da?(zacht begin voor je hond, eerst op afstand)

Kan zijn dat hij dan al iets kan concluderen, hij kent je hond klinisch het beste.

en als dat wratje er twee weken geleden nog niet was....

Al even bellen met de DA en uitleggen hoe de wrat eruit ziet of zoals hierboven voorgesteld, een fotootje doorzenden.  Dat het wratje er twee weken geleden nog niet was hoeft niets te betekenen. Tibo heeft ook last van wratten en ook wratten die wel erg snel groeien, de ene moment zie je ze niet en opeens zijn ze veel groter.

Ik heb ze net laten weghalen, geen verdoving nodig...enkel een draadje eromheen en na twee weken zijn ze verdwenen. Dus zou nog niet meteen panikeren maar wel degelijk zo snel mogelijk even laten nakijken ! Nu maak je je toch ook ongerust, het is beter uitsluitsel te vragen.

Gisteren DA gebeld, ze zei ook dat ik niet moest panikeren. Nog even afwachten, kan ook bloeduitstorting of zo zijn, hoewel ik dat raar zou vinden. Ze zijn natuurlijk met zijn drieën, dus zou mss wel kunnen dat Babe (Jack Russel) er met haar tand tegenaan is gebotst of zo.

Ben al iets geruster nu.

Als het volgende week er nog staat en/of het wordt nog groter, dan gaat ze toch eens komen kijken ernaar.

Ik kreeg wel meteen de boodschap dat Blue met zijn 8 jaar niet meer gebaat is bij operaties! Het wordt steeds gevaarlijker om hem te verdoven natuurlijk.

Duimen maar!!!

Ik weet niet hoe traumatisch het precies voor hem is om onderzocht te worden, maar als hij zich maar heel even naar voelt, en er daarna overheen is, zou ik er toch even naar laten kijken.

Omdat het op een goede zichtbare plek is, hoeft de DA er misschien niets aan te onderzoeken, behalve kijken, en dat is misschien niet zo erg voor hem? En misschien helpt het wel een beetje voor hem om te merken dat je bij de DA af en toe alleen maar wat wordt aangehaald en verder met rust gelaten wordt (terwijl de DA dan ff een goed kijkje kan nemen)

En misschien is het inderdaad helemaal niets, maar je slaapt toch rustiger als je ook bevestiging hebt dat het niets is, helemaal omdat je net aan het bijkomen bent van het vorige verlies :(


Heel veel sterkte toegewenst!

Liefs Wendy