help mijn hondjes gaan niet meer samen?!

Hallo,

ik heb een cane corso, Bandos(1,5 jr.), en een kruising stafford/bull terrier, Buddy(6 jr.).

Bandos is een best wel dominante hond, zowel naar mens als hond.

Buddy is een stuk minder dominant, maar ontzettend druk en snel jaloers.

Doordat ik Bandos speciale trainingen geef, besteed ik op een dag iets meer tijd aan hem dan aan Buddy...

Aan het begin ging het allemaal heel goed, ze konden alles samen doen. Wel heeft Bandos een keertje met een flinke knauw aan Buddy duidelijk gemaakt dat hij de baas is. Dit werd bijna vechten maar met een simpele commando lagen ze allebei in de mand.

Nu zijn we ongeveer een maandje verder, en Buddy begint Bandos heel erg uit te dagen.. dit doet hij door uit zijn voerbak te gaan eten, exres zijn speetjes te pakken, hij probeert de mand van Bandos te claimen en word heel opdringerig als we met Bandos spelen...

Als Buds in de mand van Bandos gaat liggen, loopt Bandos er eerst naar toe, gaat staan kijken alsof hij hem wilt waarschuwen en dan zie ik ineens die haren en die lip omhoog gaan, gaat Bandos stijf op de poten staan en blaft ter waarschuwing.. De eerste keer vloog Buddy gelijk zijn mand uit, maar bij de tweedde keer werd hij al brutaler bleef liggen, en toen Bandos hem wou corrigeren op zijn manier, probeerde Buddy Bandos aan te vallen... ook deze keer is het gelukkig net goed gegaan.

Ik ben geen voorstander van fysieke methodes, maar heb Buddy (bij de zoveelste keer bijna vechten) in zijn nekvel gepakt en een tien minuutjes op de gang tot zichzelf laten komen.

Nu is mijn vraag aan jullie op het forum, wat kan ik doen om te zorgen dat mijn twee schatjes beter met elkaar om kunnen gaan.. Doe ik zelf iets fout ? Komt het doordat ze hun plek samen nog niet helemaal hebben bepaald ? of komt het doordat Buddy een stuk ouders is ?

Het zou fijn zijn als ik snel antwoorden, adviezen en tips zou kunnen krijgen want ik wil de veiligheid voor mijn hondjes zo goed mogelijk waarborgen.

Uit elkaar houden en de postings van Mick lezen... Dan weet je al genoeg..

waar kan ik die vinden ? ik ben net nieuw op dit forum

Meer aandacht aan Buddy besteden? Het komt voor hem net over alsof Bandos nu je nieuwe lieveling is, terwijl hij eerst toch echt het rijk alleen had en alle aandacht van je kreeg!

Als Charlie in Bruno zijn mand gaat liggen, til ik haar eruit en leg ik haar in haar eigen mand, het is immers niet haar mand maar die van Bruno. En die moet daar gewoon in kunnen als hij dat wilt en dan moet zij daar dus niet gaan liggen. Ik zal het dus niet toelaten dat Buddy in Bandos zijn mand gaat liggen.

Ook zal ik de speeltjes een tijdje weghalen en alleen tevoorschijn halen als je samen met ze gaat spelen, onder toezicht dus...

Als je Buddy nou eens alleen mee neemt op wandeling en leuke dingen met hem doet, krijgen jullie misschien een betere band en merkt hij dat hij niets hoeft te verdedigen tegen Bandos, je vind hem ook nogsteeds leuk.

Dit doe ik nu ook met Bruno, die er eerder was de Charlie en in het begin erg jaloers was. Het gaat echt al steeds beter!

Nynke, bij verzorging is een stafford topic, hoe om te gaan met staffords en aanverwanten.

kijk daar eens, scrol naar beneden dan vind je het topic. onderwerp, verzorging.

Ik heb Buddy later dan Bandos gekregen..daarom snap ik ook niet goed waarom Buddy zo doet.. Ook neem ik de hondjes regelmatig apart mee, Bandos blijft dan bij een oppas, en met Buddy ga ik dan een flink stuk fietsen,wandelen of skieleren.

Ook in huis speel ik vaak met ze, met een bal aan een touw en met stokken die ze hebben gevonden, speel wel vaak individueel met ze maar langzaamaan steeds vaker samen, dat hangt meestal af van de stemming van Buddy...

uit de tekst haal ik eigenlijk dat ik ervoor zal moeten kiezen de honden gescheiden te laten leven, is er dan geen enkele mogelijke manier om ze samen te laten leven ?

Je hebt een stafford die zo te lezen de grenzen op gaat zoeken, ik zou het niet willen proberen want beide rassen kunnen erg veel schade toebrengen... Hopelijk komt Mick snel met een helder en duidelijk antwoord

Of het ooit nog kan weet ik niet, en heb ik ook helemaal niet genoeg verstand van deze rassen voor,

maar hou ze in ieder geval tot je goeie hulp ermee hebt gescheiden.

sorry, ik wil niet gemeen klinken...

maar nergens had je al in je achterhoofd dat dit kon gebeuren? 

misschien kun je nog wat oplossen, maar dan moet je echt naar de taal van je beide honden gaan kijken.

kijk waar dingen de mist in lopen, en of je met begeleiden en ingrijpen nog wat kunt bereiken. als ze op elkaar duiken ben je te laat, het gaat om het verhaaltje vooraf

maar ik begrijp dat je 2 reuen hebt? 

een CC, en een stafford/bull kruising, pittig...en behalve de stafford, staan corso's volgen mij ook niet bekend om hun makkelijke en sociale gedrag naar andere honden, met name geslachtsgenoten

reeele kans dus, dat er weinig op te lossen valt en je honden elkaar in de haren vliegen. dat het vroeger wel kon zegt weinig, als pup gaat het vaak. maar eenmaal volwassen, kun je er een lastig plaatje aan hebben

wat je kunt doen is een beetje lastig te zeggen. dat hangt er vanaf wat er precies mis gaat. 

ik zou ze iig niet meer de lip naar elkaar op laten trekken en maar aanschouwen wat er gebeurt, want dan had je er naar mijn mening al lang tussen moeten staan of er 1 wegsturen. je moet dat niet zo op zn beloop laten

ja, honden kunnen veel oplossen met hun taal, zijn ook veelal conflictvermijdend. 

jij hebt echter 2 rassen die niet zo vermijdend zijn en graag knokken. dus vertrouw niet op hun kunde om het zelf op te laten lossen

misschien kun je met een goede gedragstherapeut wat  bepalende knelpunten opsporen en daar een begeleiding voor opzetten

wat ik voor nu op zn minst zou doen is scheiden als je er niet bent, of als je uit de buurt bent

je wilt niet weten wat voor ravage je aan kunt treffen

ben je er bij, let dan goed op de keinste dingetjes. en laat geen spullen slingeren waar ruzie om komt. speeltjes, kluiven, eten enz...

De dominantie theorie is achterhaald, als je traint met deze techniek begrijp jij je hond verkeerd, en geef je ze onbewust veel stress.
Www.hondenwijzer.com/dominantie

Ik zie op jouw profiel dat de cc nog maar 3 maanden bij jou is en de staff/bull 1 maand. 

Dat is erg kort en de honden zullen ook nog niet 100% hun 'ware' aard hebben laten zien denk ik. 

Dat het bijvoorbeeld 2 weken goed gegaan is onderling zegt niet zoveel. 

De combi lijkt me idd niet heel gelukkig,  2 reuen van nogal pittige rassen. Ik zou er een gt bij halen met verstand van deze rassen. Hij/zij kan je misschien een spoedcursus proberen te geven om de kleinste signalen op de pikken en ze te begeleiden. 

Verder lijkt me wat Jeroen zegt goed advies. Niet alleen laten en op tijd ingrijpen. 

Weet je hoe buddy bij de vorige eigenaar was? 

Ja laat Mick zijn geweldige waarheden over deze honden weer verkondigen: 1. Intolerant en moeten wellicht op den duur gescheiden, 2. Kruisingen zijn ongewenst en verspreiden een negatief beeld over dit geweldige ras... gaaaaaaaaap neem vooral al het gezwets voor waar aan en stop zelf met nadenken, hij weet het immers beter.

Ik zou al beginnen met ze apart te voeren, apart te zetten als je weg gaat en al het speelgoed weg te halen.

zijn het 2 volle reuen? Want reu en reu is ook alles behalve een perfect combi. 

Als ik zo lees denk ik dat je als baas veel eerder kan ingrijpen. Jij bent de baas en bepaalt de regels. Uit een voerbak van een ander wordt niet gegeten. Ik zou ze elk in een eigen ruimte eten geven. Eten moet in alle rust, voor Buddy niet leuk als zn eten wordt afgepakt.

Als Bandos de speeltjes afpakt of de mand inpikt van Buddy, grijp jij als baas in, zo wordt er niet met elkaar om gegaan.

Haal Bandos weg en doe hem in zn eigen mand. Niet boos worden, niets zeggen. Zo laat je zien wat je niet wilt en wat je wel goed vind.

Als je met Buddy speelt, zet Bandos even appart. 

Als baas zorg jij voor regels in huis. Die regels zorgen dat iedereen weet waar hij aan toe is, je hebt respect voor elkaar, niet elkaars speeltjes of lig plekken afpakken. 

Dit heeft niets met dominantie te maken, maar Bandos moet leren wat hij wel en niet mag, hij moet leren waar zijn grenzen liggen en jij bepaalt die grenzen.

Dit heet gewoon opvoeden. 

Ik hoop dat ik het zo een beetje goed heb uitgelegd? 

Je hebt beide honden nog maar recent zie ik op je profiel.

Om welke reden zijn ze bij jou terecht gekomen? Waarom hebben de vorige eigenaren hen weggedaan?

Persoonlijk vind ik het ook geen goede combinatie.

2 reutjes van het zelfde kaliber en beide hond-intollerant zijn.

Je geeft nu al aan dat ze wat strubbelingen hebben, echt knokken is dit niet want dan zijn de gevolgen heel wat erger hoor. 

Houdt ze zo vaak mogelijk apart en geef ze apart eten en apart spelen en wandelen. 

Heb zelf ook 2 reutjes samen zitten, een dd en am staff, maar dit heb ik ook enkel kunnen doen omdat ik ze beide vanaf pup heb en de oudste extreem makkelijk in omgang is met alle andere honden en absoluut niet dominant is. 

Bandos is een best wel dominante hond, zowel naar mens als hond.

hoe uit hij zich naar mens en hond, heb je hier voorbeelden van?

Bandos is bijna volwassen nu, en twee volwassen honden van eenzelfde geslacht en een pittig ras, dat is niet zo makkelijk begeleiden. Mijn vriend had bij hem thuis 2 chow chow teeftjes die tot het einde van hun leven gescheiden moesten blijven (ik weet niet of dit beter had gekund hoor, hoe het begeleid is, is mij onbekend)

De honden zijn beiden herplaatsers begrijp ik? Ook niet echt heel makkelijk soms, om te begeleiden.

Ik zou er iemand bijhalen die met calming signs werkt, vooral niet een of andere driller die er een slipketting omgooit en je een paar ruwe handelingen leert want dat maakt het voor iedereen onveilig en kan je erop wachten dat het een keer echt flink mis gaat.

Hondentaal leren kennen is heel belangrijk. Bij een herplaatser kan dit best even duren voordat jij weet wie wat bedoeld.

Een herplaatsing zelf levert al veel stress voor een hond en nu ook nog de extra stress van elkaar erbij. Dit zou ook zijn uitwerking buiten kunnen hebben, zoals uitvallen naar andere honden e.d. doordat de hond thuis al veel stress heeft.

 Jouw doel moet nu gaan zijn dat beide honden zich veilig en goed bij jou voelen, laat het ze niet zelf uitvechten, jij als baas bent voor beiden verantwoordelijk. Beide honden moeten op jou kunnen rekenen.

In elk geval uit elkaar houden als je er niet bent, en heel tijdig ingrijpen als je maar ziet dat de een de ander gaat fixeren, zelf je stem en houding hierbij altijd rustig houden en liever een hond naar je toeroepen dan er op aflopen.

Speeltjes en botjes niet over de vloer laten slingeren dat is vragen om problemen. De honden apart te eten geven en ze beiden hierbij met rust laten.

Leer de honden ook dat in huis rust heerst, daar wordt niet gespeeld of wild gedaan.

Ik zou met beiden apart denkwerk gaan doen en verder langzaam aan met aktiviteiten buitenshuis eerst (vanwege dat het herplaatsers zijn en al zoveel nieuwe dingen hebben waar ze zich aan aan moeten passen) een heerlijke boswandeling zonder stress of druk, is natuurlijk wel goed.

Ik denk dat er zoveel informatie nog te geven is, over herplaatsers, over volwassen reuen,  over rassen, over individuen, over onzekerheid, niet veilig voelen, niet weten waar je aan toe bent (voor de hond), dat iemand ter plekke je meer uit kan leggen want dit lijkt me echt niet makkelijk.

Hieronder wat links over hondentaal

https://www.youtube.com/watch?v=00_9JPltXHI

http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/stress-signalen-bij-honden.php

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

Ik denk dat je jezelf aardig in de nesten hebt gewerkt. Twee recentelijk binnen gekomen herplaatsers, beide van krachtige rassen die er om bekend staan regelmatig problemen te hebben met honden van hetzelfde geslacht, en het zijn 2 reuen. Verre van een ideale situatie.

Het zou al riskant zijn als 1 hond al langer bij jullie was en stabiel om die twee rassen bij elkaar te zetten, laat staan met 2 honden die je niet volledig kent en die pas na een tijd van aanpassing hun ware karakter laten zien.

Om te illustreren wat ik bedoel: ik heb hier op het forum ooit geschreven dat Dobby de best luisterende hond was die ik ooit had gehad. Toen had ik hem net uit het asiel. 1 maand later en hij voelde zich zo thuis dat hij volledig door het lint ging bij zwemmende vogels. We schrijven nu 5,5 jaar later en dat gedrag is er nog steeds niet uit. Honden die in een nieuwe omgeving komen laten hun ware ik niet meteen zien.

Dus al ging het in het begin goed, dat zegt he-le-maal niets. Zeker niet als Bandos ouder wordt en zijn echte volwassenheid nadert, dan kan hij steeds meer op zijn strepen gaan staan. Als je dan een hond erbij hebt die dat niet zomaar klakkeloos accepteert, wat bij een Stafford reu zeker een risico is...

Nooit meer samen alleen laten en zijn ze samen in de kamer zul je constant op moeten blijven letten op signalen van beiden, of ze elkaar niet zitten uit te lokken. Leer wat je moet doen als het goed mis gaat en neem contact op met een gedragsdeskundige om je bij te staan.

Eerlijk gezegd zou ik in jouw situatie de meest recente binnenkomer proberen te herplaatsen... Instabiel plus instabiel... nee, ik zou er niet aan beginnen en ik heb al 15+ jaar honden.

Ze knokken inderdaad nog niet. Heel onaardig gezegd maar als dat zo was dan was er nu eentje dood want dat ga je nooit uit elkaar kunnen halen in je eentje.

Maar goed, het is niet de vraag of ze dat gaan doen maar wanneer ze het gaan doen als ik het zo lees. Je hebt ze nog maar net, je bent helaas nog helemaal niet de baas (vertrouwen etc heeft nu eenmaal tijd nodig) en aangezien je sowieso 1 hond van een ras hebt dat je daar hoogstwaarschijnlijk op gaat testen... Ben ik toch even heel blij dat ik niet in je schoenen sta. Eerlijk waar.

Ik zou ze ook scheiden en langzaam zoeken naar een goede baas voor een van de twee. GT's kunnen niets veranderen aan genen, je kunt het na eindeloos trainen hoogstens beheersbaar maken maar weg gaat het niet. Altijd ogen in je achterhoofd, altijd situaties analyseren en dirigeren... Geen doen.

Hondjes zegt ze dan... een Cane Corso en een kruising staff heten bij mij toch wel honden... 

Een volwassen intacte (?) reu en een puber erbij die volwassen aan het worden is. Die zijn grenzen opzoekt... En als ik dan lees wat Buddy aan het doen is dan is het woord "schatje" toch wel iets te liefjes? Buddy loopt Bandos te terroriseren, hij eet zijn eten, hij claimt zijn mand, kortom hij gedraagt zich als een 18-jarige die zijn oudere broer het huis uit wil hebben. Wegwezen jij en "alles is voor Bassie". Daarbij loopt hij te staren en te grommen, kortom te schelden en te tieren en te dreigen. Onbeschofte vlegel. En 1x gaat hij te ver en heb je ze aan het vechten. 

Als je dit in goede banen wil leiden heb je een hele kluif. Ten eerste zal je heel strak moeten gaan sturen. Jij bent de baas en jij bepaalt wat er gebeurt. Daarbij hoef te helemaal niet fysiek te straffen maar die time out die je gegeven hebt is helemaal prima. 

Maar: dat vereist in ieder geval dat jij de leiderschapsrol op je neemt. En dat is helemaal niet met "grof geweld" maar juist subtiel, je moet de situatie de-escaleren zoals dat zo mooi heet. En dan wel 24 uur per dag, niet tijdens een trainingssessie

Ik zou dit artikel eens lezen http://suzanneclothier.com/nederlands/basisaspecten-van-het-leiderschap

Deze is ook wel interessant voor wat achtergrond: 

http://suzanneclothier.com/nederlands/die-verdraaide-dominantie-discussie

Deze over hoe je Bandos kan leren zich wat fatsoenlijker te gedragen 

http://suzanneclothier.com/nederlands/richtlijnen-om-zelfbeheersing-aan-te-leren

en deze waarom ik zeg dat Bandos zich niet 'fatsoenlijk" gedraagt en om te kijken of je nog dingen mist in hun gesprekken 

http://suzanneclothier.com/nederlands/waarom-mag-je-geen-snoepje-van-een-baby-afpakken-als-hij-het-goed-vindt

Ik wens je heel veel succes maar ik vrees met dit soort rassen toch het ergste, want als ze eenmaal gaan vechten zit er niks anders meer op dan ze gaan scheiden. 

EDIT: Ik had nog niet alle reacties gelezen en zie nu pas dat ze pas beiden kort bij je zijn. Dan denk ik inderdaad dat je er beter 1 kan gaan herplaatsen, dat gaat je niet lukken. JE hebt gewoon met beiden nog niet genoeg band om dat leiderschap afdoende op je te nemen. Als ik al kijk hoe lastig het af en toe met mijn twee heren was... en die had ik vanaf pup en het zijn honden die ook nog eens niet zo snel/makkelijk vechten als bij jouw rassen. 

Ik denk dat je te enthousiast bent begonnen. 

Vanuit een goed hart, ongetwijfeld!

Waarschijnlijk is de beste keuze een van de twee te herplaatsen, hoe moeilijk dat ook zal zijn...

Eens met Dobry. Ik lees dat ze allebei nog maar net bij je in huis zijn. Herplaatsing geeft veel stress vaak, daarnaast zijn het 2 puber-reuen met een verleden, van niet de makkelijkste rassen in mijn ogen.
Beginnen met de botjes en speeltjes op ruimen en apart voeren, dat zal in mijn ogen al een hoop stress schelen. Daarnaast niet zoveel denken in termen als dominant, gedrag als dit is veelal stress in combinatie met factoren als bijvoorbeeld ras,leeftijd, etc. Dingen als nekvel pakken is niet erg leerzaam voor ze en bovendien nog een gevaarlijke handeling ook in mijn ogen. Als het vechten niet voorkomen kan worden door het 'resource-guarding' aan te pakken dan doe je er wellicht verstandig aan ze te scheiden en een gedragstherapeut erbij te halen..
Sterkte!

Vind het prachtig om te zien dat er een aantal mijn naam noemen, zowel positief als negatief. Jammer dat men dat dan weer niet durft met zijn eigen naam.......

Goed beste Nynke,

Je heb je nogal wat op de hals gehaald en ik lees al een paar zaken waarmee je een oorlog in huis zal gaan krijgen (is wellicht nu al iets begonnen).

Ik weet het een en ander van staffords en hun gedrag, zo ook de juiste aanpak bij rastypische stafs. Maar we hebben het hier over een kruising met BT. Deze 2 rassen liggen kwa oorsprong niet ver uit elkaar en zijn vroeger veelvuldig gekruist, dus dat scheelt iets..... Je zou kunnen stellen dat het karakter van Buddy redelijk voorspelbaar zal zijn als je kijkt naar de rastypische kenmerken van een stafford. Vind het fijn dat je een aantal voorbeelden hebt beschreven, want die zijn voor mij heel herkenbaar.

Ik weet NIETS!! van de cane corso, maar dan ook werkelijk helemaal niets. Ik kan ze herkennen op een plaatje en daarmee is alles gezegd. Dus van die kant kan ik je weinig zeggen.

Quote: Nu zijn we ongeveer een maandje verder, en Buddy begint Bandos heel erg uit te dagen.. dit doet hij door uit zijn voerbak te gaan eten, exres zijn speetjes te pakken

Als er iets is waarmee je een oorlog tussen honden kan starten is het voer, speelgoed en aandacht! Gooi een balletje tussen mijn honden en je komt handen en breaksticks te kort, terwijl ze elkaar redelijk tolereren (ook niet geheel van harte).

Eigenlijk is dit heel simpel op te lossen, eten geef je apart van elkaar (bv 1 in een bench, 1 in de keuken). Laat zeker geen voer staan (is overigens ook nergens goed voor, 1 a 2 keer per dag voeren is voldoen als ze geen medische problemen hebben). Speeltjes en kouw materiaal precies hetzelfde, niet laten slingeren en alleen gescheiden geven. Als er geen aanleiding is, word er niet geknokt, simpel toch? Leuk of makkelijk is anders, nadeel van dit soort honden.....

Oke, ik ga nu eerlijk zijn, iets waarvoor ik hier geroemd of gehaat word..... 2 reuen is van dit soort rassen is eigenlijk een zeldzaamheid dat het goed zal gaan. Als 1 van de 2 zich als onderschikte zou opstellen, had je een kans. Het gedrag wat ze vertonen is alles behalve dat en het is dus al duidelijk dat ze beide haantjes zijn. Dan zijn het ook nog eens herplaatsers die je nog maar kort hebt, die zullen dus nu nog niet het achterste van hun tong laten zien. Gezien je nu al tegen deze problemen aanloopt en (niet vervelend bedoeld) de vragen waar je nu mee komt, vraag ik me af of je enig idee heb, wat je aan het doen bent. Weet niet hoe je aan deze honden gekomen bent, maar je heb meer dan een zeer pittige giga uitdaging voor je liggen. Een uitdaging van deze vorm zou ik mijn vingers niet aan branden......

Even in het kort met betrekking tot buddy, het claim gedrag is iets wat heel veel staffords hebben. Nu is dat een paar keer met een sisser afgelopen, maar dat gaat niet heel lang meer duren. Een stafford is namelijk geen conflict vermijdende hond en zal indien uitgedaagd (lip optrekken is al voldoende voor een stafford om op te vatten als uitdaging om eens lekker een flinke pot te knokken tot de dood aan toe) de uitdaging zeker niet uit de weg gaan. Vooral reu x reu is een presenteer blad om te knokken (ze zijn immers in het verleden gefokt voor dit). Er zijn bijzonder weinig rastypische staffords die als reu een andere reu in hun buurt tolereren, denk dat 99% van degene die ik ooit heb meegemaakt, vol in de aanval zullen gaan.

In mijn ogen heb je 2 opties; scheiden of 1 van de 2 terug brengen. Ik geloof namelijk niet in al die goed bedoelde gedrags therapieën, ik zie daarvan meer tikkende tijdbommen als honden die er werkelijk sociaal van worden. Zeker met dergelijke krachtige honden kan een flinke beet naar elkaar je enorm veel geld kosten (en dat is zelfs nog positief te noemen), of als jij er niet op tijd bij bent en juist handelt, kun je er een of beide verliezen.   

Mocht je ze toch beide willen houden zorg dan iig dat je een breakstick bij de hand heb (ten alle tijden) en weet hoe deze te gebruiken.

Hoop dat je de wijsheid vind!

Ik weet wie je bent en alleen daarom krijg je van mij een super antwoord! Hoop dat je er blij mee bent

Je heb wel goed opgelet, dus een pluim voor jou!

 Wat ik weet van de cane corso is dat ook zij niet zullen wijken als dit nodig is.

Ik heb ook nog even op de rasvereniging gezocht en kwam dit al als eerste tegen bij karakter:

''– De hond moest onverschrokken zijn (strijdlustig)''

Ik vraag me ook af hoe veel ervaring je al hebt met honden ts?

Ik zag op je profiel staan dat je 19 bent. Dat is opzich niet te jong om een hond te nemen maar met weinig of geen ervaring vindt ik dit toch wel wat link. Je zult, als dit nodig is, de honden ook nooit als vrouw zijnde in je eentje uit elkaar krijgen als ze wel op de knok gaan. En de afloop er van is dan het gene wat Mick hierboven heeft geschreven.

ik zou eerst Buddy krijgen, van een vriendin van mij die chronisch ziek is en het niet meer voor elkaar kreeg en het zielig vond voor Buddy... Toen is Buddy een tijdje bij een oppas bij haar in de buurt geweest tot mijn huisje af zou zijn.. ze vond het echter zo leuk om Buds in haar buurt te hebben dat ik toen heb gezegd, dan laat je Buddy bij haar en ga ik rustig verder zoeken naar mijn maatje :) Toen heb ik een paar dagen later Bandos gekregen en weer drie dagen later werd ik gebeld door mijn vriendin, de oppas bleek allergisch :( toen heb ik voor Buddy een thuis geregeld bij mijn beste vriend, maar deze bleek niet helemaal eerlijk te zijn geweest, want hij mocht geen hond hebben Buddy is vanaf dat moment bij mij... anders zouden de ouders van mijn beste vriend hem meenemen en dat kan ik niet maken naar mijn vriendin, omdat ik verantwoordelijk ben voor die schat dat het goed met hem gaat.. Buddy is eigenlijk niet gepland en ik hoop heel erg dat ik het voor elkaar ga krijgen, want Buddy is geen makkelijke hond en niet makkelijk nog een keer te herplaatsen :(

beste mensen,

effies voor de goede orde..

ik ben nog maar 19 ja dat klopt.... dat is heel jong ja ja zeker voor twee van zulke rassen, nu heb ik echter wel armpjes waarmee ik in de sportschool gemiddeld zo'n 50 tot 60 kilo druk.. en beentjes waarmee ik zo'n 100 kilo druk en zoals op mijn profiel beschreven ben ik een super sportief meisje, ik wandel met de honden zo'n drie uur per dag, daarnaast ben ik meestal de hele dag buiten, gaan ze mee fietsen of gaan we spelen in de tuin..

speeltjes liggen op geborgen er word alleen gespeeld in de tuin, voer word apart gegeven..

en deze dingen doe ik al van begin af aan.. Buddy heeft totaal geen verleden met slechte dingen, die heeft juist een hele lieve en warme opvoeding gehad.. naar mensen is hij ook echt de lievigheid zelve.. Bandos daarentegen die heeft wel een verleden, al willen zijn oude baasjes daar niks over los laten.. er zijn duidelijk dingen in zijn gedrag die niet kloppen..

Buddy zal zelf het gevecht nooit beginnen, zover is wel duidelijk..

en dan nog even over het puntje ervaring.. ik heb al van jongs af aan ervaring met honden en ben er mee opgegroeid..

ik heb in huis voor de hondjes heel duidelijk, dat ik de baas ben en dat ze niet boven mij zullen komen. ik behandel de honden op een rustige manier, zonder stemverheffing e.d.

als Buddy Bandos zo aan het uitdagen is, stuur ik he meestal rustig in zijn mand, gaat hij dan alsnog door dan zet ik hem 10 minuutjes time out op de gang..

ik ben vandaag voor het eerst begonnen om met ze allebei tegelijk te gaan fietsen, zodat ze wel samen moeten werken.. dit lijkt ietsje te helpen

weet niet of het misschien goed zou zijn voor de honden als ze iets meer samen moeten werken voor dingen...?

in ieder geval bedankt voor de reacties en de tips ik ga heel hard me best doen en hopen

No offence, ook al druk je 200 kg met je armen maar 2 vechtende honden is toch wel even wat anders als een gewichtje op en neer duwen. Vast = vast bij ze en probeer dat maar is van elkaar af te halen. Zo bedoel ik het.

''Buddy zal zelf het gevecht nooit beginnen''

Zeg nooit nooit, een pluisje kunnen ze al om in gevecht gaan.

Wat ik hier mee wil zeggen is neem geen onnodige risico's en heb ogen in je achterhoofd want het is echt een hele uitdaging wat je daar hebt zitten.

Nynke sterke armen moet je niet hebben maar een natuurlijk overwicht en een breakstick voor het geval dat.

Ik persoonlijk zou niet met 2 honden tegelijk fietsen.

Een hond kan je het beste opvoeden met 1 op 1 aandacht.

Mijn ervaring met een stafford is,dat die wilt winnen,samen fietsen

kan de strijd groter maken.

Een hond kan genieten om in zijn ééntje hard voor de baas te werken.

Toen ik de topictitel las,had ik even een ander beeld bij hondjes...dat zijn honden die

je hebt.