Ongelukshond :)

Hallo allemaal,

Ik zal Mayro aan jullie voorstellen. Wat ik nog niet echt gedaan heb :).

Hij is een Duitse Herder (zonder stamboom) van nu ongeveer 1,5 jaar oud.

Wat hebben we met Mayro meegemaakt?

-Toen we Mayro uitkozen was het een hele leuke lieve pup, die een band met ons leek te hebben. We kwamen thuis snel tot de conclusie dat hij niks kende. Nog geen gras. Hij had altijd in de schuur gezeten, wat ons overigens niet vertelt was (logisch) en wat er ook niet op leek. Een andere pup liep wel gewoon los, die wilden ze zelf houden en toen wij kwamen hadden ze de andere pups in de schuur gedaan (vertelde hij). Leek me logisch als er mensen kwamen kijken dat niet alle pups overal en nergens waren. Het was een groot erf. (achteraf kan ik me wel voor de kop slaan, maar daar heb ik niks meer aan). De moeder zag er goed uit en de pups ook.

- Hij had veel geïrriteerde en vieze oren toen hij ouder werd, veel jeuk. Rond 4 maand moesten we stappen ondernemen, het werd toen steeds erger en erger en het was toen echt duidelijk dat er meer aan de hand was dan sporadisch jeuk wat stress zou kunnen zijn. Bij bloedonderzoek bleek hij voor verschillende mijten allergisch te zijn. Hij scoorde voor andere zaken ook hoog, bepaalde bomen/ schimmels e.d. maar niet hoog genoeg voor het kenmerk allergie. Daarnaast bleek hij allergisch voor bepaalde voedingsstoffen; granen en rund steken hier met kop en schouders boven uit.

- Mayro heeft zijn teen gebroken gehad, hij was toen ongeveer 5/ 6 maand oud. Hij is mis gestapt op iets tijdens het spelen en we dachten eerst dat het de nagel was die was ingescheurd. Maar zijn teen bleek gebroken en die is nu nog steeds gevoelig. We kunnen dus niet zelf deze nagel knippen die de grond niet meer raakt.

- Tijdens het spelen in het gras, ongeveer 2 maand geleden, is hij in glas getrapt. Zijn voetzool was hierdoor gedeeltelijk opengehaald. We hebben ruim 3 weken rust gehouden zodat het kon genezen.

Waar iedereen langs loopt, daar trapt Mayro in. Het ongeluk lijkt hem soms wel op te zoeken. Bij de dierenarts weten ze ook precies wie Mayro is.

Maar Mayro is een hele lieve hond, hij is heel speels en op sommige momenten waaks. Hij is heel gevoelig. We zijn super gek op hem en soms van hem :-).

Vervelend allemaal, maar gelukkig heeft Mayro een goed baasje gekregen , heb je ook een foto?

Uiteraard! Onze trots en pechvogel :-)

Wat een mooie herder, en lieve ogen heeft ie. Aaaw en dat verbandje om zijn pootje.

Wat een mooie herder hebben jullie jammer van al de tegenslagen .Wel super dat Mayro zo goede baasjes gekregen heeft,ik wens jullie veel geluk en geen tegenslagen meer toe met Mayro

A gossie dat verbandje.

Wat een schatje

Schatje is het he  Wij hopen ook dat zijn tegenslagen nu een beetje verminderen... Die dierenarts ziet de €- tekens al als we weer aankomen  

Ze beginnen nu ook over hun eigen perfecte voer voor allergische honden, maar we houden ons nu bij wat we hebben, kost genoeg en is toch goedkoper dan we zij hebben...

Linda wat een prachtige hond, en wat een pech allemaal, maar als ik zo lees een perfect baasje, waar iedere hond blij mee kan zijn.

wat betreft voeding, graan en rund komen er slecht van af lees ik van je.

je zou vlees kunnen gaan geven dan kan je graan vermijden en rund... koop je vlees , een kvv van lam, geit paard kalkoen eend, meer niet, je kan alles apart geven, iedere dag, zodat rund kip is ook meestal allergie vermeden kunnen worden.

proberen ?

Dank allen voor de complimenten 

Wij hebben Mayro een tijd KVV gevoerd. Om te elimineren. Maar omdat hij een kg per dag eet, werd het voor ons uiteindelijk kostbaar. En juist de goedkopere rund/ kip mag hij niet hebben. Ze konden bij de leverancier niet garanderen dat er geen magen in zaten. Dus moesten we alles ontwijken wat granen tot zich neemt.

We geven nu brokken glutenvrij- hert van Naturis. Mayro doet het daar goed op. Daarnaast krijgt hij gedroogd konijn/ vis etc. als snack.

Hij krijgt in het weekend wel regelmatig KVV- zalm. Dat vindt hij echt super lekker.

Je hebt een mooie pechvogel! Die toch jullie heeft als baasjes, dus beetje geluk heeft hij ook wel, toch ?! 

Mooi hondje hoor. Merk je er nog wat van dat hij niet in huis is opgegroeid? 

Euhm, ik zou graag zeggen dat we niet merken dat hij de eerste weken van zijn leven in een schuur heeft doorgebracht, maar dat doen we wel.

In elke nieuwe situatie moet hij heel erg wennen. Nu vertrouwt hij ons volledig, dus hij zoekt onze steun dan wel. Herder eigen gaat wel op onderzoek, maar hij doet dit toch bijna met zijn haren overeind. Hij heeft ´minder´ vertrouwen in vreemden. Op zich is dit niet zo erg. Hij kijkt wel eerst de kat uit de boom, hij reageert niet agressief, alleen afstandelijk. Hij peilt onze reacties en dan maakt hij zijn besluit. Het zijn nu kleine dingetjes die het verraden.

In het alle begin begon hij te blaffen toen ik de afwas deed. Mijn vriend heeft hem opgebeurd zodat hij kon kijken. Sindsdien ging het goed. Maar dit gold voor alle nieuwe basale dingen. Iets laten vallen, stofzuiger etc.. Deze kent hij nu wel, maar hij heeft hierin toch, zij het lichtelijk, een achterstand.... De stofzuiger is nog steeds niet zijn vriend... Daar wordt in gehapt en tegen geblaft.

Het is al super dat jullie je er bewust van zijn. Het is jammer, t ras vraagt om een goede socialisatie. Maar zolang jullie zo doorgaan zal t wel goed komen.

Je zou nog eens iets van Bachbloesem kunnen overwegen. T kan soms nog wat doen, met name op maat gemaakt.

Wat een mooie pechvogel! Maar wat een geluk dat hij jullie als baasjes heeft getroffen

Mayro heeft in de 1,5 jaar van zijn leventje veel tegenslag meegemaakt.

Zo zie je ook maar dat socialisatie bij de fokker heel belangrijk is.

Mayro is een pechvogel, maar met het feit dat hij jullie als baas getroffen heeft, heeft hij super veel geluk.

Hij heeft een mooie uitstraling.

Ik hoop dat er nu goede tijden aanbreken en jullie van elkaar kunnen genieten.

Wauw, wat een prachtbeestje. Jammer dat ie zo veel pech heeft. 

Wij prijzen ons ook gelukkig met hem. We gaan nog steeds naar training met hem. We doen oefeningen, we zijn nu met Treibball begonnen...  We vinden het ontzettend leuk en Mayro uiteraard ook. Bovendien maakt dit ook dat hij steeds zelfverzekerder wordt en het vertrouwen tussen ons ook groeit

Daarnaast fietsen we dan ook met hem, dus hij komt aan aandacht en activiteiten niets te kort