Het vrouwtje is ziekjes..

Ik werd gister avond ineens niet lekker en ging vroeg mn bedje in. Drib wilde toen al perse mee naar boven (wat ze normaal niet heeft), maar ik liet het niet toe.
Toen mijn vriend even later wilde kijken hoe het met me ging, gaf ze hem geen keus. Ze racete hem voorbij en ging naast mijn kantje van het bed liggen, nadat ze even met haar neus controleerde of ik onder de dekens lag.
De hele nacht heeft ze daar gelegen.

Vanmorgen deed mijn vriend haar naar beneden (hij werd wakker van haar nagels op het laminaat), waar ze ineens zeer waaks op dingen buiten reageerde. Ik was er klaar wakker door en ging op de bank tv kijken. Drib kwam direct weer naast me liggen en ging echt niet bij me vandaan. Ze wilde zelfs absoluut niet met mijn vriend naar buiten..

Inmiddels lig ik weer op bed. Drib moest van mij weer beneden blijven. Ze is weer super waaks.

Ik vind het bijzonder hoe Drib mij zo enorm goed aanvoelt (vaak nog eerder als ik zelf) en dan zo beschermend word.

Doen jullie honden dat ook op deze manier of reageren die anders?

goed teken dat je hond dat doet, lekker mee laten gaan als je hond dat wenst en je hond normaal altijd bij je in de slaapkamer slaapt.

honden zijn ook onverschillig als vrouwtje ziekies is , dit heb ik liever wat je daar beschrijft Roosje.

de mijne reageert als ik snachts hoest, niets aan de hand maar ze komt toch even bezorgd kijken, poten op bed van... is er wat ? en als ik zeg, het is niets ga lekker slapen, okee, vind dat een geruststellend iets.

Gigi reageerde ook er altijd op. 

Vroeger was ik een x geduwd en kon ik niet meer lopen onze Duitse herder reageerde er toen ook heel erg op.

Herkenbaar Roosje! Vorige week was ik wat grieperig, en vooral Senna hield me constant in de gaten en lag steeds naast me als ik als een zoutzak op de bank hing. Ik vind het wel troostend als je je niet lekker voelt!

Beterschap!

Hier hetzelfde hoor.
Als ik een migraine aanval heb ga ik ook naar boven even op bed liggen.
Hus voelt het meteen aan en staat vaak nog eerder boven als ik dat ben.

Beterschap roosje!

Ik ben ervan overtuigd dat je hond je gemoedstoestand aanvoelt.

Ligt ook een beetje aan hoe ' mensgericht' en gevoelig  je hond is en hoe goed je onderlinge band.

Mijn hond voelt mij ook griezelig goed aan....Ik merk soms eerder aan haar dat er iets scheelt dan aan mezelf.....niet met meer waaksheid, daar heeft ze bijzonder weinig van, maar meer van: nog vaker naar me kijken, vaker naast me willen zitten, kop op mn schoot leggen enz. Dan denk IK dus: is er wat dan? Ja, blijk ik de volgende dag verkouden of grieperig oid te zijn...

En wat denk je van honden die ziektes kunnen ruiken voordat de mens die merkt? Daar wordt nu al mee getraind en mee gewerkt. Er zijn bv al honden die huidkanker in een vroeg stadium kunnen ruiken.

En wat dacht je van al die hulphonden die een epileptische aanval of een hypo bij diabetici kunnen voelen of ruiken voordat de baas het voelt? Zodat de hulphond tijdig kan waarschuwen! Zo knap

Mooi om te lezen hoe Drib jou aanvoelt en daar zo op reageert!
Clooney laat het koud als ik ziek ben, daar heeft hij geen tijd voor. Hij wilt spelen, wandelen en eten en het boeit hem niet hoe, maar ik moet en zal dat voor hem regelen haha. Zo van "kom vrouwtje, stel je niet aan, je kunt je ziek voelen nadat we gespeeld hebben"

Trouwens: beterschap Roosje! Gaat vast sneller nu Drib zo over je waakt.....

wanneer je hond zo op je reageert, is er een super band tussen baas en hond, daar blijf ik bij.

een hond baasband die er niet is, is een hond onverschillig.

Ja Charlie voelt ook snel wanneer er iets aan de hand is, hij komt dan ook regelmatig eens "checken" of alles nog oke gaat. 4 jaar geleden heb ik een galblaasoperatie gehad, Charlie was toen enorm voorzichtig ook al kon hij het natuurlijk niet weten dat ik geopereerd was. Hij week de eerste paar dagen niet van mijn zijde en 's nachts lag hij de hele nacht te waken op bed. Schattig toch hoe ze zo bekommerd kunnen zijn 

Leuk om te lezen

Dat van vroegtijdig kanker constateren ed is idd ook knap.

Mijn ene poes komt ook aldoor bij me liggen en heeft me ook een keer gehaald toen iemand in een andere kamer van ons huis een epileptische aanval had. Ze heen en weerde tussen mij en de trap, al miaauwend. Dit had ze nog nooit gedaan, dus liep ik achter haar aan. Ze bracht me bij die persoon die een status epilepticus had en met ambu naar de seh moest..

Mijn australian shepherd voelt het ook heel goed aan als ik mij niet lekker voel, ook ik was van de week een paar dagen niet lekker, en dan ligt ze de hele tijd bij mijn voeten of ze legt haar kop op mijn schoot en blijft dan ook heel rustig zo staan terwijl ze normaal gelijk mijn handen of gezicht begint te likken.

Ook toen ik met mijn been in het gips zat en zij bij mijn ouders aan het logeren was deed ze als ik daar kwam heel voorzichtig ( ze ging meestal naast mij liggen knorren en piepen op de bank ) omdat zij blij was om mij te zien, terwijl ik normaal gesproken gewoon besprongen en bijna omver gelopen wordt als zij bij mijn ouders was en ik haar daar ging ophalen.

Ik heb eenmaal gehad dat ik 's nachts erg ziek werd en lag te woelen in mijn slaap. Rupert kwam dicht tegen mij aanliggen en legde zijn koppie in mijn nek en bleef zo een hele poos liggen. Zijn koppie in mijn nek leggen, doet hij verder nooit.

Vorig jaar dat ik in het ziekenhuis lag en mijn man hem af toe )op de parkeerplaats) gauw even meenam naar het ziekenhuis, wilde hij niets van mij weten. Echter thuis bleef hij mij maar volgen en naast mij liggen.

Maar meneer is niet altijd zo zorgzaam als ik wat ziekjes ben hoor

Hier ook zo'n empatisch type. Een poos geleden lag m'n dochter van de pijn aan haar verstandskies op de koele grond. Byr ging bij haar liggen met zijn kop precies tegen de zere plek.

En.... bijna griezelig maar echt gebeurd... toen mijn moeder was gevallen liep mijn vorige hond die nacht 3x de trap op om aan de deur te krabben. Deed hij anders echt nooit, heeft hij daarna ook niet meer gedaan. Was 125 km verderop....

Mijn vrouw heeft voor 2 jaar terug bijna een jaar moeten revalideren na een zwaar ongeluk en heeft een hele tijd op de IC gelegen.

Opeens waren Puk en ik helemaal alleen, de teckel hadden we toen nog niet. In het begin was het helemaal niet duidelijk in hoeverre mijn vrouw het zou gaan halen.

Zeker in het begin ben ik hierdoor lichamelijk en geestelijk ook zwaar ziek geweest door de stress. Puk heeft me erdoorheen gesleept en is er altijd voor mij geweest. Weet nog goed dat ik toen een hele tijd 's nachts pas ging slapen als ik echt totaal vermoeid was, bijv. eerst tot 4 uur TV kijken.

Dan sukkelde ik op de bank op slaap en werd tussendoor wakker en dan lag Puk boven op me en keek ik in die pikzwarte kraalogen. Hij hield me echt continue in de gaten, dat vond ik echt zo mooi.

Dat honden heel veel aanvoelen, daar ben ik echt van overtuigd.

lo kruipt dan ook bij me ja...zit dan graag aan me vastgeplakt.

waaks of beschermend ofzo verder niet. en ze doet dan voor mij graag een kort rondje om dan weer op bed of bank te ploffen.

pijntjes enzo merkt ze ook vaak op en dan komt ze dokteren, doet ze bij mensen en honden overigens, dat wondjes dokteren

Wat een mooie verhalen

Toen ik aangereden was geweest, kon ik het kleinste rukje aan de riem niet verdragen. Ik kon ook niet ver lopen. Drib moest toen dus los lopen naast een weg. Ze zat in haar puberteit (Vrijheid blijheid en wat is naast?) en ik was doods bang dat haar iets zou overkomen.
Drib liep echter de gehele weg PERFECT los naast! Ik was stom verbaast..

 wat een mooi verhaal

Bijzonder he, die honden :)

Ik kwam gisteravond laat thuis, niet vrijwillig.. Maar heb in een verschrikkelijke file gestaan.. Dus Duke had best lang alleen gezeten, meestal is hij dan door het dolle heen en de hele avond niet rustig te krijgen.
Nu voelde ik me gisteravond niet echt lekker en Duke was opvallend rustig, ook vandaag weer zo dat hij eigenlijk enkel maar heeft liggen slapen en als hij niet slaapt ligt hij rustig op ze beertjes te knauwen. Af en toe komt hij op de bank gekropen, maar dat is dan toch te warm.

Voor een jonge hond van 6 maandjes vind ik dat al super

Karas die kon vroeger altijd heel grappig reageren als mijn vriend moest niezen, hij schoot als een gek op met zijn grote lichaam en kwam echt aangerend of alles ok was

Karas die kon vroeger altijd heel grappig reageren als mijn vriend moest niezen, hij schoot als een gek op met zijn grote lichaam en kwam echt aangerend of alles ok was "

Saskia

 Kon hij dan niet gelijk een zakdoek meenemen?

"  wat een mooi verhaal
 
Bijzonder he, die honden "

Stabij Gijs

Helaas is het een "waargebeurd" gebeurd verhaal.

Maar honden zijn zo bijzonder, je krijgt er zoveel plezier van terug.

Ik ben toevallig ook ziekjes en heb vanmiddag de hele middag op de bank gelegen met een heel lief hondje onder de deken naast me <3