Wel of niet? Iemand tips?

Hallo allemaal,

Het is weer even geleden dat ik actief was op het forum. Niet dat ik jullie niet aardig vind hoor :) maar ben erg druk geweest. Zo ben ik o.a. verhuist en gaan samenwonen :)

Ik heb echter iets waarbij ik graag jullie ervaring of ideeën bij zou willen horen.

Mijn zus heeft een hond (reutje middel groot, kruising kortharige border collie) die eind okt. 1 jaar is geworden... Een jonge puber... Zij hebben hier inmiddels dusdanig problemen mee binnen hun gezin, dat ze nog maar 1 ding kunnen doen en dat is hem proberen te herplaatsen bij passende mensen. Ik hoop ook nog van het modteam toestemming te krijgen voor een oproepje bij herplaatsers, mijn aanvraag loopt nog

Het is echt niet zo, van owh hij is toch wat anders dan gedacht dus huppa eruit ermee... Dat zeker niet... Van jonge pup af aan zijn ze er intensief mee bezig geweest, trainingen mee gevolgd en geregeld een huisbezoek met training gehad van een gedragstherapeut. Echter zit de hond bij hun gewoon niet op zijn plek en alle partijen incl hond ervaren hier dusdanig stress en frustraties van, dat met groot verdriet de knoop om te willen herplaatsen is door gehakt.

Nu zit ik te twijfelen of ik de hond tijdelijk bij ons in huis zal halen tot we een definitief thuis hebben gevonden. Ruby is inmiddels behoorlijk stabiel te noemen en ook Lex mijn bejaarde jack kent de hondentaal perfect.

Mijn twijfel zit er met name in dat wij net verhuist zijn ( 4 weken geleden) en echt nog niet volledig gesetteld zijn. Mijn katten zitten bijv nog in mijn huis omdat hier het huis en tuin nog niet volledig katproof is enz... Oftewel klaar zijn we nog niet!

Aan de andere kant, we wonen nu aan het bos, je steekt de straat over en je loopt zo het bos in, ruimte voor training en beweging genoeg, ik ben vrijwel de hele dag thuis (alleen dagelijks mijn katten verzorgen), heb enig sinds ervaring met honden die een verleden hebben en wat bij geschoold / training nodig hebben.

Het is een super leuke en lieve hond (ook voor de jonge kinderen van mijn zus 3 en 7 jaar). Hij traint en werkt heel graag, leert super snel, is speels, energiek en heeft humor... Maar hij is ook angstig, onzeker en nerveus aangelegd. Hij heeft zoveel mogelijk een duidelijke leider nodig, stabiliteit, uitdaging en regelmaat. Hij heeft het drijversinstinkt duidelijk in zich zitten en uit dit ook om een situatie onder controle te dwingen (zoals kinderen, auto's, fietsers enz), hij is waaks en alert bij vreemde mensen/vreemde situatie uit zich dan door onzeker te gaan blaffen en een onzekere houding aan te nemen... Niet echt het stoere type van zich groot maken maar juist in elkaar kruipen met veel stress uitingen erbij zoals tongelen enz hij weet zich echt geen houding te geven. Eigenlijk een type hond dat niet uit de verf gaat komen in een asiel situatie en daar echt diep ongelukkig word en zichzelf van binnen (en misschien ook van buiten) opvreet.

Maarja vind het ook lastig wat als het niet goed gaat hier? Dan is terug naar mijn zus ook niet handig..... Het laatste wat we allemaal willen is dat hij heen en weer gesleept gaat worden of dat deze hond naar het asiel moet. Daar is hij echt de hond niet voor, daar raakt hij in shock vrees ik. (en nee een asiel hoeft niet altijd een drama te zijn maar dat hangt wel erg van het type hond af)

Wat denken jullie,  zou ik er goed aan doen om hem hier in huis te halen of maak je dat voor hem enkel nog onzekerder en onvoorspelbaarder?

als ik het zo lees is het idd geen hondje die het asiel aan zou kunnen ( mijn border is ook angstig en die zou ik echt de vernieling in werken als ik haar naar het asiel zou brengen, niet dat ik dat ooit zal willen :p ). Is het geen optie voor de hond om bij je zus te blijven tot dat er een nieuw baasje gevonden is? Anders zou ik hem bij jouw in huis nemen, dat is voor de hond veel beter dan in het asiel zitten lijkt mij ;) Ik ben zelf lid op facebook van devrolijkebordercollieclub, miss kan je daar lid van worden en daar het verhaal neer zetten? Er zitten daar heel veel mensen die heel veel verstand hebben van border collies en hun drijfgedrag. Misschien kan de hond via deze weg wel een heel mooi nieuw huisje vinden!

dubbel

Vaak is het het beste om niet de hond te willen aanpassen,maar te accepteren dat een hond anders kan zijn,zoals deze met zijn onzekerheden en angsten en deze zo goed mogelijk te ondersteunen in het gedrag(dan na die onzekere 2 onstuimige jaren die honden doormaken,zal er meer rust komen,dan komt eruit wat je erin hebt gestopt)

Ben wel benieuwd wat je zus en familie de hond niet (zouden moeten)kunnen bieden wat zij nu wel zouden verwachten/vragen van een nieuw gezin?

@ Inge, bedankt voor je reactie en tip, ga er morgen even naar kijken

" als ik het zo lees is het idd geen hondje die het asiel aan zou kunnen ( mijn border is ook angstig en die zou ik echt de vernieling in werken als ik haar naar het asiel zou brengen, niet dat ik dat ooit zal willen :p ). Is het geen optie voor de hond om bij je zus te blijven tot dat er een nieuw baasje gevonden is? Anders zou ik hem bij jouw in huis nemen, dat is voor de hond veel beter dan in het asiel zitten lijkt mij Ik ben zelf lid op facebook van devrolijkebordercollieclub, miss kan je daar lid van worden en daar het verhaal neer zetten? Er zitten daar heel veel mensen die heel veel verstand hebben van border collies en hun drijfgedrag. Misschien kan de hond via deze weg wel een heel mooi nieuw huisje vinden! "

Inge, baasje van Sasha en Myra <3

Ik ben lid geworden op de FB pagina die jij noemde. Leuke pagina zeg! Ik heb een oproepje geplaatst :)

Mijn Ruby is een Tibetaanse Terriër, (ook met veel drijfinstinkt) en ben daar ook lid van meerdere FB en rasverenigingen. Vind het altijd zo leuk om te zien, dat bepaalde dingen echt zo typisch kunnen zijn voor een ras... bepaalde slaaphoudingen of echt karaktertrekjes die je overal weer terug ziet :) Maar goed, das nu even offtopic :)

Even een update,
Zoals het er nu uitziet komt Jim (de hond van mijn zus) volgende week hier logeren, mits het goed gaat samen met de dieren hier in huis. Zo kan het gezinsleven bij mijn zus een beetje tot rust komen en kan ik mogelijk kijken hoe het met Jim gaat als hij in een "roedeltje" verblijft. Daarnaast heb ik hier tijd om met hem aan de slag te gaan. Het zal best pittig worden denk ik ook omdat wij hier in huis ook nog niet volledig klaar zijn maar ben ook wel heel benieuwd. Hij kan ten alle tijden terug naar mijn zus. Daarnaast blijven we uiteraard echt op zoek naar een leuk en passend definitief thuis voor hem.

Vind ik echt heel goed van je! Hopelijk vind hij snel een goed nieuwe thuis :) 

Succes met alles! Vergeet jezelf niet in de drukte!

Dit is Jim trouwens :)

Hij is nog een intacte reu van ong. 50cm hoog (dat word dus wel extra op letten met Ruby die ook nog intact is, dat zij niet loops word). Het is een kruising met wat wij zeker weten border collie x nova scotia duck tolling retriever met mogelijk meer DNA sporen van andere rassen... Maar zijn uiterlijk en karakter heeft het meest weg van een kortharige border collie :)

Ohw wat een leukerd! Hij lijkt op Isa, vriendinnetje van de heren, teefje, ik denk net wat kleiner maar qua koppie en vacht ed. Toch wel grappig, Isa is een vondelingetje, 'verkocht' uit asiel als herder kruising en ik heb altijd gedacht dat er iets van collie in zou zitten.

heel veel succes jullie. Helaas hier geen plek voor 3e energieke reu 

Kruising Pitbull was het, toch?

Super dat je je gaat inzetten voor Jim, als je een extra paar ogen of handen (of honden) nodig hebt dan roept u maar, hé!

Kan me niet voorstellen dat die knapperd niet een goed thuis gaat vinden!

Wauw, heel mooi dier inderdaad!

Fantastisch beestje <333

Maareh wat ik dan niet snap is, waarom neem je in een drukke gezinssituatie uberhaupt een hond met zo'n energieke genenpoel in zich...? Begrijp dat dan weer niet van je zus, met kleine kinderen is toch de drukste tijd van je leven, dan heb je toch zelden tijd voor zo'n actief ras tenzij je met honden of met schapen werkt?

Heb trouwens een poging gedaan, maar mag niet van manlief :( Ws. ook niet verstandig, onze hond is ook onzeker en energiek etc, kan elkaar natuurlijk goed versterken. Kan hij eigenlijk goed met andere honden?

Bedankt allemaal voor jullie reacties

De situatie is gewijzigd :)

Jim is gisteren avond voor een week op proef weg gegaan naar een mogelijk permanent gouden mandje. Hij is daar nu op proef en de eerste 24 uur zijn goed gegaan. Als het zo blijft gaan mag hij daar voor altijd blijven wonen en heeft hij dus een gouden mandje :)

Goed te lezen dat Jim misschien zijn gouden mandje gevonden heeft.

Ik vind het altijd moeilijk te lezen dat een hond "op proef" is. In mijn opinie ga je ervoor of niet en neem je de hond zoals hij is, dan heb je de beste kans van slagen.

Hoe een hond zich op de lange duur gedraagt daar ben je trouwens in een week niet echt achter is mijn ervaring, dat hangt van zoveel faktoren af. Maar laten we hopen dat dit de juiste mensen voor Jim zijn.

"

Goed te lezen dat Jim misschien zijn gouden mandje gevonden heeft.

 

Ik vind het altijd moeilijk te lezen dat een hond "op proef" is. In mijn opinie ga je ervoor of niet en neem je de hond zoals hij is, dan heb je de beste kans van slagen.

Hoe een hond zich op de lange duur gedraagt daar ben je trouwens in een week niet echt achter is mijn ervaring, dat hangt van zoveel faktoren af. Maar laten we hopen dat dit de juiste mensen voor Jim zijn.

"

Dobry

Snap goed wat je bedoeld hoor dat het wat afwachtend klinkt, dat op proef en ben het zeker eens dat je na een week niet weet hoe het gaat op een langer termijn... Vaak zie je vooral in het begin "logeergedrag" en komt de ware ik pas later naar boven. Maar kan me wel voorstellen dat mensen het lastig vinden om meteen een inschatting te maken bij het kennismaken met een hond. Dan zie je hem toch in een andere situatie die vaak niet gelijk is aan je eigen situatie en ben je vaak ook niet echt helemaal jezelf als je bij vreemde thuis zit... Net als de hond ook niet meteen zichzelf is na de verhuizing... Ik snap dan wel dat mensen graag willen kijken hoe het bij je thuis gaat en je dagelijks hem mee maakt.

De boxer van mijn ouders hebben wij verplicht een halfjaar op proef moeten nemen voor wij haar stamboom papieren kregen en zij op naam gezet werd, dat gebeurde pas na een huisbezoek 6 maanden later, terwijl wij meteen wisten dat ze zou blijven.... Het is een beetje 2 kanten op natuurlijk.

Zelf heb ik nooit mijn honden op proef gehad, sterker Ruby kon ik absoluut niet terug brengen nadat ze in de auto zat... En dat terwijl ik niet eens wist of het zou klikken met Lex... Maar Ruby zou ik ook nooit terug gebracht hebben naar die situatie, dan had ik het mogelijk wel op een andere manier opgelost als het echt niet zou gaan, maar zeker niet daarheen... Mijn vol getraumatiseerde herder die ik had, had ik ook niet proef, het moest gewoon gaan werken :) Ik wist dat als het bij mij niet zou werken, zij geëuthanaseerd zou worden in het asiel, zij was oud en had veel probleem gedrag, ik was haar laatste kans... en het werkte super zij heeft nog 5 jaar met veel liefde en plezier bij mij gewoond tot haar kaarsje op was.

Mijn paarden heb ik echter altijd op proef genomen, kon dat niet, ging bij voorbaat de koop niet door.... Dus ja, het is een beetje dubbel....

Ik neem aan dat je geen hond in huis haalt als je het niet vertrouwd maar kan me wel voorstellen dat je ook een soort van zekerheid wilt, als het niet goed blijkt te werken, dat je dan niet met een probleem op gezadeld zit of nog meer met zo'n dier wilt gaan slepen van de ene plek naar de andere....

Fijn voor Jim! Hopelijk blijft het goed gaan.

als wij ooit een tweede hond zouden krijgen, zou die ook op proef moeten komen trouwens... Niet zozeer voor ons, maar wel voor onze hond. Je kunt buiten wel testen met kennismaken etc maar we hebben nu eenmaal een lastig geval met andere honden, dus we zouden echt een tijdje in ons eigen huis moeten zien of zij de andere hond gaat accepteren of niet. Waarschijnlijk is dat van tevoren wel in te schatten, maar voor het geval dát zou ik toch graag een slag om de arm houden. En zo zijn er natuurlijk wel meer situaties te bedenken waarin er een factor is die niet van tevoren te overzien is. Is aan de herplaatsende persoon of die daarin mee wil of niet, natuurlijk.