bange hond blijft bang. wat te doen?

 inderdaad. Die foto zoals hij erbij ligt. Is echt alleen maar als het volledig stil en prikkel vrij is. Als ik dus naast hem zit even te Internetten en verder niks doe. Als ik opsta en dingen ga doen zit hij in een hoekje af te wachten wanneer hij vermoord word. Zo kijkt hij er echt bij.

Het zou idd fijn zijn als hij gewoon alleen al relaxed kan zijn bij de dagelijkse dingen. De dingen zoals erop uit en overal mee naar toe etc heb ik allang laten varen. Als hij maar gewoon lekker rustig kan zijn en uiteindelijk ook kan genieten van een rondje bos. En dat ik gewoon een muziekje aan kan zetten en alles kan doen zonder dat hij meteen helemaal strak en focus staat! Dat hoop ik toch wel te bereiken. 

Hey Robyn, ik heb geen gouden tips maar wil je gewoon even sterkte wensen met Bobby, want het is niet niks als je zo moet schakelen in je verwachtingen. Wat je beschrijft is ook echt wel extreem. Ik zou inderdaad toch overwegen een GT in te schakelen als bruin het kan trekken.. 

ik weet dat er nog een boek is, 'The cautious canine" waar misschien nog goede tips in staan maar ik ken het zelf niet. (Van Patricia McConell)

en ik zou contact opnemen met Roos van Jeff en Waldo, hoe zij ermee om gegaan is. 

**knuf*** en heel veel sterkte. 

Ik las hier even overheen maar dat is nog iets.. Hij pakt geen voertjes aan. Echt niet. Zelfs de uberlekkerste dingetjes vleesjes kaasjes pakt hij niet aan. Voerbeloning zou handig zijn inderdaad maar dat wil dus helaas niet.

Dankjewel. Super lief van je!! Het had zo moeten zijn denk ik. Ik heb inmiddels 4 dieren. 2 paarden en 2 honden en allemaal zijn het "kneusjes." 2 chronisch zieke paarden. 1 met een long ziekte en 1 met een zenuwstelsel beschadiging. 2 hondjesdie compleet ccontact gestoord zijn. En toch zijn ze op mijn pad gekomen. Zal vast een reden hebben. *zweefmodus uit* haha

Je kan je hond een beetje helpen door te zeggen wat je gaat doen. Als je hetzelfde vaak genoeg met een bepaalde handeling verricht, is het voor je hond allemaal wat overzichtelijker. Dus aankondigen wat je gaat doen. Dan kan ie zelf kiezen wat ie gaat doen. 

Hey Robyn, ik heb je een pb gestuurd. Succes met alles!

Nou Robyn, jij doet enorm je best zeg, met ook al je andere dieren- met-rugzak! Geweldig!

Maar als ik nog even op " bange Bobby" mag terugkomen: ik denk dat je juist stappen terug moet met Bobby ipv nog meer trainen en gedrag veranderen . Hij zit aan de top van zn kunnen, blijft bang, dat vreet energie. Dan nog meer leren bv met een GT; ik zou dat nu denk ik niet doen. Dat hondje is ws doodmoe.

Hij kan niet voldoende ontspannen ondanks dat jij bijvoorbeeld op je tenen door het huis loopt......dat is voor niemand vol te houden.

Volgens mij moet je hem met medicatie gaan ondersteunen om te relaxen en in de dagelijkse gang van zaken ONDER zijn stressniveau blijven......misschien moet Bobby even helemaal nix...

Je kan sowieso beter ander gedrag aanleren, dan gedrag afleren. Dit i veel makkelijker.  Aldus Monique Bladder :).

En ik zag het ergens voorbij komen. Angst is een emotie en een hond in een emotie kan je niet straffen of corrigeren. Dat zet geen zoden aan de dijk.  Diertje zal uiteraard dingen leren, want hij zal best wel bereikbaar zijn op momenten. 

Denk ook dat je terug naar de basis moet gaan.

Heb je een tuin? Laat hem alleen uit in een tuin. Als hij bang is voor buiten. 3 maanden in NL is eigenlijk nog helemaal niks. Sommige honden die al een jaar in NL zitten kunnen nog niet uitgelaten worden op straat. Stapgewijs. Waarschijnlijk ga je idd te snel. 

Ik heb ook een angsthaas (niet zo erg als Bobby hoor) Maar ze is zo op haar hoede, altijd geweest. Ze woont nu 2 jaar bij me, heeft boven een eigen slaapkamer, met bed, mand en tent waar ze zich in kan verstoppen. Ze leeft voornamelijk boven. En... waarom niet? Ik heb geaccepteerd dat ze zich hierbij veilig voelt. Als ze onzeker is, heeft ze haar eigen veilige plekje. Tuurlijk zijn er mensen geweest die zeiden "waarom leer je haar niet aan dat ze beneden is?" Maar Waarom? Omdat zij dat willen? Omdat ik dat wil? Ik weet dat zij bang is en dus dit fijn voor haar is. 

En nu: is ze, na 2 jaar, meer beneden. 

Pak elk stukje winst wat je kan pakken, hoe klein ook. 

Mijn mening: ik vind dat deze honden zich niet hoeven aan te passen aan ons, maar wij moeten ons aanpassen aan hen. 

Sommige honden kunnen niet aarden in de NL maatschappij, je vraagt je dan idd af of het wijs is geweest om zo'n diertje hierheen te halen verstandig was. Maar ja, wat was het alternatief? 

Maar het heeft geen zin hierover te discussiëren, want hij is nu hier en daar moet je dan wat mee. 

Ik ben zeer blij met mijn angsthaas, ze is al zoveel verandert, door juist niets te moeten/willen van mijn kant.  

Misschien is een eigen veilig plekje (bench, met deken eromheen) wel een goed idee. Maar denk niet aan weken/maanden dat hier verandering in kom. Maar denk maar in jaren dat er een kleine stap voorwaarts komt. 

let maar op, als Bobby niks "moet", dan gaat hij wel "willen". 

Dit is mijn menig van de koude grond hoor. Hoef je niks mee, maar bij mij werkt het. 

Succes

Ik vind het nog steeds raar/apart. Smorgens als ik uit bed kom is hij zo'n andere hond dat kan je je bijna niet voorstellen. Staartje kwispelen, hij likt mn hele arm af dat ik hem moet aaien. Hij doet echt zo blij dan! Niks niet bang! Hoe zou dat toch kunnen haha!

@ de laatste 2 reacties. Toch wel weer tegenstrijdigheden. Eigenlijk wordt me door de stichting juist aangeraden dingen met hem te gaan doen. Zoveel mogenlijk oefenen en hem van alles leren. Maar in zo'n hoge versnelling durf ik zelf niet te gaan hoor. Ik ben bang dat ik het alleen maar erger maak dan. Ik laat hem dus echt wel in zn waarde. Het enige wat ik eigenlijk doe is hem uit laten. En dat al zoveel mogenlijk op tijden dat het rustig is. Smorgens heeel vroeg en savonds laat. Smiddags is echt alleen een plas en terug. 

En ja ik heb hem geleerd te wachten voor de stoep. Stukje veiligheid. In het begin wou hij alleen maar in zn mand eten en daar ben ik ook mee gestopt. Hij eet nu gewoon in de keuken en dat durft hij ook.

Ik zit hem ook niet de hele dag te aaien ofzo. Af en toe even een aai over de bol. Of ik ga naast hem zitten. Ik mag trouwens ook gewoon naast hem zitten zonder wat te doen. Dat vind hij wel fijn. Tenminste aan zijn licgaamstaal te zien. Hij gaat dan met zn koppie tegen mijn been aan liggen.

De overige 23 uur in een dag doe ik dus niks en laat ik hem met rust. Ik laat hem maar gewoon liggen op de bank,  dat is echt zijn plekje. 

Ik heb helaas geen tuin dus daar kan ik hem niet in uitlaten. Vraag me ook af of ik wel nòg minder moet gaan doen want ik doe al niks. En hem 24 uur per dag negeren.. gaat het daar dan beter van worden? Hij moet toch "leren" dat ik te vertrouwen ben en het beste met hem voor heb en door hem helemaal niet meer aan te kijken of hem helemaal niet meer uit te laten leert hij ook niks. Maargoed ik denk maar even hard op hoor. En ik snap je post ook absoluut wel maar ik denk dat je een verkeerd beeld erbij heb. Ik dwing hem eigenlijk nergens toe behalve het uitlaten en af en toe moet ik ook gewoon "nee" zeggen. Als hij bij voor beeld bedenkt dat hij de prullebak wel helemaal om mag gooien. Dat mag gewoon niet. Net als over tafels heen rennen =P

Ik begrijp dat een hondenschool ingaan geen goed idee is. Het was slechts even hard op denken van wat kan ik doen om hem te helpen. Want ik wil vooral hem helpen en niet mezelf. Het is nou eenmaal zoals het is en het is geen standaard hondje. Dat kan ik heel goed accepteren. Ik hoop er alleen wel uit te halen wat erin zit!

@kim ja ik had het gezien. En ik had aleerder bach geprobeerd maar dat doet niks. Ik denk niet dat bach bloesems sterk genoeg zijn voor zijn angst. Dus ik wil echt even met de DA gaan overleggen voor sterkere medicatie. Ook met het oog op oud en nieuw wat eraan komt. Hou mn hart alvast vast haha.

Je heb helemaal gelijk inderdaad. Naast "zijn" hoekje vd bank staat een lamp die ik savonds aan druk. En in het begin vloog hij daarvan heel hard weg. Nu als ik aankom klets ik even tegen hem, rustig een kriebel onder zn kin en dan de lamp aan. Dan blijft hij gewoon zitten. Wel met bange oogjes maar het helpt wel om een beetje tegen hem te kletsen als hij bang is!

Ik denk dat je het gewoon goed doet zoals je het nu doet.

Ik zou misschien wel rustgevende medicatie als ondersteuning geven om alles wat minder stressvol te ervaren.

De tijd zal echt de genezende factor zijn ,zo'n hondje heeft tijd nodig om alles wat hem nu overkomt te kunnen behappen.

Als je jaren in een situatie van overleven leeft en je krijgt dan zo'n cultuur shock te verwerken en je hele "veilige"wereldje is niet meer ,dat is best veel.

Dan is het leren omgaan met de dagelijkse dingen die nu bij zijn leven horen al heel wat.

Net wat je zegt, alleen al van een lamp aandoen schrikt hij al van.

Dus dat zijn al mooie doelen om  de dagelijkse routine  zonder al teveel stress door te komen.

Als je echt zo weinig doet zou ik echt meer gaan doen. Meer bewegen en wellicht geheugen spelletjes.

Verder een lekkere kluif. Kluiven zorgt voor ontspanning.

Aaaahh we hebben wel magische momentjes hoor! Heeel heel heel af en toe!! Zoekt hij op een rustig moment zelf toenadering en geniet hij eventjes ècht van mij.. .

Daar doen we het toch maar voor!!

Zo kan het gaan!! En dan heeft hij zulke enorm heftige terugvallen dat ik denk dat ik alles fout doe en dat hij heel ongelukkig is :(

kluifjes, die koop Ik In grootverpakkingen haha. Daar is hij dol op!! Als hij de rust heeft kluift hij heel veel. 

Niet aan jezelf gaan twijfelen hoor, ik heb er echt bewondering voor hou jij het aanpakt, vind dat je het heel goed doet !! Hij kan het nergens anders beter hebben dan bij jou !! En met de tijd leer je elkaar beter en beter kennen en kan je weer een stapje verder zetten. Het is 1 stapje vooruit en 2 stappen achteruit in het begin, maar je komt er heus wel !

Ik zou echt voor een gt aan. Niet alleen voor je hond, maar ook voor jezelf. Je weet dan precies wat je wanneer moet doen en daarmee twijfel je zelf minder. Je hond zal dit ook merken en zo krijgen jullie samen een duwtje in de goede richting.

Vooruitgabg is meestal 10 stappen vooruit, 9 stappen terug. Je hebt dan toch 1 stap vooruit gedaan

Hou vol.

Ach dat koppie.

Ik ben idd ook bezig een GT te zoeken voor ons. Lijkt me een goed idee. Meestal ben ik wel zelfverzekerd. Maar als hij idd zo'n terugval heeft kan ik me dat enorm aantrekken. Ik word er echt heel verdrietig van om hem zo te zien en dan ga ik vanalles in mn hoofd halen. Duurt meestal niet lang hoor. Maar ik denk wel dat hij dat voelt!! En daar heeft hij heel weinig aan natuurlijk..

Ik weet ook wel dat het allemaal normaal is, en dat hij al heel veel rustiger is als 2 maanden geleden want jeetje toen was hij gewoon in shock. Ik dacht dat hij erin zou blijven!! En nu ligt hij toch wel vaak echt te chillen :)

Maargoed makkelijk is het niet. Je hondje die je graag blij en genietend wil zien die zo ontzettend bang kan zijn dat hij echt letterlijk in zijn broek poept. Dat is niet fijn.

Heb je een p.b. gestuurd.

Nee, dat is zeker niet fijn, maar komt vast goed met zo'n geweldige baas

Bedankt allemaal voor de lieve reacties en tips!

Gister hadden we echt een enorm goeie dag! Hopelijk steeds meer goeie dagen en steeds minder slechte. Hij was echt heel rustig. Kan zo ook ineens weer omslaan en dat hoort er denk ik maar bij. De slechte dagen ook.

Ik weet nu in ieder geval wat me te doen staat. Een GT in de arm nemen, even een bench neerzetten, met een kleed erover, kijken voor wat rustgevende medicatie en verder vooral positief blijven denk ik! 

Als je dan eens zo'n goede dag hebt, is die extra bijzonder.

Ik was al blij als ik met Mellow een rondje kon lopen, terwijl mijn moeder dan zoiets had 'dat is toch heel normaal'. Maar voor Mellow was dat echt een overwinning.

Hou je vast aan deze mooie momenten, er zullen er steeds meer komen 

Robyn,

Als je een bench gaat gebruiken; zet deze dan eerst neer met een kussen, vetbed of dekentje en laat het deurtje open. Leg er ook bijv. een T-shirt, dat jij gedragen hebt -  vooral niet gewassen - in. Jouw geur zal hem geruststellen. Leg wat lekkere snoepjes in de bench zodat hij er vanzelf in gaat. Ik zou heel langzaam oefenen met het deurtje dicht. Sommige honden raken daar van in paniek. Mijn hondje vond een bench niets als het deurtje dicht ging. Ik heb met een doek/kleed over de bench geprobeerd, dan werd de paniek alleen maar erger.

Hihi inderdaad Cindy, een kriebel waar hij van geniet is al super bijzonder! Laat staan een normaal rondje. "Je moet blijven dromen he" haha

@Loesje ja ik was eigenlijk van plan sowieso niet een bench met deur dicht te gebruiken. Maar gewoon met deur open. Zodat hij kan "vluchten" als hij het teveel vind worden en dan zelf kan bepalen of hij erin wil. En er dan ook weer gewoon uit kan als hij wil. 

Die iglo die iemand linkte is ook wel een idee. Dan zit hij helemaal niet opgesloten maar toch een eigen holletje.

kledingstuk en koekje erin is een goeie!  Dankjewel!

Wat soms enorm helpt voor jou is een dagboek bijhouden. Dan zie je namelijk ook de stapjes vooruit die je maakt. Want per dag lijken ze zo ienemienie en dan kijk je over de weken en is de stijgende lijn er ineens wel. 

Succes! 

Jij bent goed bezig zeg! Vertrouw maar op je eigen gevoel. Een hond die zo veel jaren in ellende heeft geleefd heeft ook jaren nodig om daar een beetje van bij te komen.

Jammer dat je niet goed bent voorgelicht, maar ga gewoon zo door!

De reis zal inderdaad een wereldschok zijn geweest, arm hondje.

Wellicht kan je hier wat mee?

https://www.youtube.com/watch?v=uVDh17MS-c4

Sorry kim, ik zie nu pas weer mijn topic omhoog komen!! Heel intressant filmpje! Dankjewel!

Kalmerende signalen daar had ik mij altijd al in verdiept. Lichaamstaal. En sinds Bobby er is ben ik me inderdaad nòg meer gaan verdiepen in de signalen. 

Dat werkt super. Zo kan ik precies zien wanneer hij het echt niet aankan of fijn vind. Want een bange hond... die moet je niet gaan pushen als hij kalmerende signalen afgeeft. Niet over die grenzen heen gaan. Ik blijf dus echt altijd binnen zijn lijntjes en daardoor krijgt hij ook meer vertrouwen. Hij weet dat hij wordt gerespecteerd als hij het niet aan kan of wil.

Ik kan melden dat het eigenlijk super goed gaat. Ook vanuit een stukje rust in mijzelf. Ik heb het allemaal een beetje losgelaten. Het zo graag vooruit willen en me zorgen maken.

Buiten is het nog steeds rampzalig. Ik laat Bailey extra uit,  neem hem vaak mee even naar de paarden. Want een rondje van 10 minuten en dan zit Bobby echt aan zijn max. Dat lijkt me dan ook prima voor nu.

Enige wat vervelend is is dat Bobby zijn nagels beginnen lang te worden. En knippen durf ik zelf niet te doen!!

Binnen gaat steeds beter. Ook als ik bezig ben word hij rustiger. Hij heeft wel iets nieuws bedacht en dat is vanaf 6 uur smorgens kei en keihard gaan blaffen en bovenop me springen net zolang tot ik eruit kom hahaha. 

Maargoed dan ben ik lekker vroeg wakker zegmaar!!

En als hij zich goed voelt en ik roep hem heeel enthousiast bij me, komt hij zelfs kwispelend bij me zitten!! Leuk!!

Wil hij soms wel spelen? Ik las laatst een stukje dat bij spel stoffen in de hersenen vrijkomen die eigenlijk pal het tegengestelde zijn van de angst-stoffen (even simpel gezegd). Dus dat lekker spel een soort tegenwicht geeft tegen angst. 

(was onderzoek van Jaak Pansepp, google hem maar eens, erg interessant wat hij allemaal onderzoekt)

Ga ik zeker even googlen! Hij is soms wel speels. Maar dan toch ook weer te bang haha. Onverwachtse bewegingen vind hij echt nog eng.. 

Hij zoekt wel echt steeds meer contact. Wil gewoon bij me zijn. En de buikjeskriebel is helemaal favoriet!