Hi allemaal, Ik zit met een dilemma en hoop dat ik op dit forum wat wijzer wordt. We hebben een franse bulldog van bijna 2 jaar. Aangezien we aan het verbouwen zijn, wonen we al enige tijd bij mijn ouders. Mijn ouders hebben 1 hond, boomer, waar ze onlangs een nestje mee heeft gehad. Hieruit heeft ze een pup gehouden. We zijn dus momenteel thuis met 3 honden. Onze hond is een reu, hardstikke lief en aanhankelijk in huis, agressief en niet prettig naar andere honden buitenshuis(reu of teef maakt niet uit). We hebben een hele tijd op cursus gezeten, gaat een stuk beter maar loslopen wanneer er andere honden in de buurt zijn, durf en doe ik niet. Ten tijde van het nestje is hij ontzettend lief geweest naar de pups, ze hingen en trokken aan hem, niets was te veel. Als ze naar zijn eten/speeltjes gingen, dan wou die nog wel eens duidelijk aangeven dat deze van hem zijn. De gedachte om de speeltjes op te bergen is geregeld gepasseerd maar dan dachten we, ach wat kan er nu gebeuren. Nu is er vandaag een vervelende situatie voorgevallen. Onze hond was met een speeltje bezig, liep even weg, de pup ging ernaartoe waarop onze hond naar hem heeft gehapt. Stukje van de neus van de pup "weg" en piepende pup.Mijn moeder is met de pup naar de dierenarts. Ik voel me er erg schuldig over. Hoe hadden we dit kunnen voorkomen? Hoe moeten we hier in de toekomst mee omgaan? Hebben jullie tips/adviezen? Alvast bedankt! Lieke
Hoe dit te voorkomen was...?
Zoals je al zegt, de speeltjes opbergen... Of alleen onder toezicht spelen.
Zoiets kan trouwens iedereen overkomen hoor; niemand kan overal rekening mee houden...
Zie dit als een leermoment en niet als een vreselijk voorval...
Dankjewel voor je reactie. Dit stelt me al iets gerust.
Sowieso vanaf nu speeltjes en andere triggers opbergen als ze alleen zijn.
Verder vind ik het wel een pittige reactie van het bulletje. Auch! Je zou toch denken dat ze nog 'puppykrediet' hebben er niet zo hard wordt opgetreden.
Ik ben geen expert hoor, maar als Byr als pup/puber elke keer gebeten was als hij zich misdroeg dan zou er niet veel meer van hem over zijn. ;) . Ik ben al die honden die geholpen hebben met zijn opvoeding dankbaar, hij heeft er veel van geleerd en is een sociale hond geworden.
Ik hoop dat er iemand hier deze toch wel deze erg felle reactie (m.i.) kan verklaren.
Hoe reageerde je op je eigen hond toen hij de pup beet?
Laat je even weten hoe het met de pup is?
Ik ben zelf op mijn werk, mijn moeder was erbij.
Ze was natuurlijk geschrokken, dit heeft onze hond natuurlijk wel gemerkt. Ze is erna met de moeder en pup gaan wandelen en toen ze terug kwam rende de pup enthousiast naar onze hond toe, begon hem te lekken en waren ze weer aan het spelen.
Ik denk dat het een waarschuwende snauw is geweest die wat verkeerd geplaatst is.
Donja gaf naar Bo een snauw toen hij te dicht bij haar eten kwam, en daar zat per ongeluk zijn oor tussen die begon te bloeden. En verder zijn ze nog steeds de grootste maatjes hoor en krijg Bo nog geregeld een snauw als hij te dicht bij haar eten komt.
Dus ik zou er niet teveel achter zoeken en het afdoen als een ongelukje, zeker als ze daarna gewoon weer goed met elkaar omgaan.
Alleen even opletten met speeltjes dus.
Och geen paniek hoor.Mijn oudste shih Tzu was er ook niet van gediend toen onze pup erbij kwam,ze was kwaad liep te schuimbekken en had uitpuilende ogen en maar grommen.Twee keer heeft ze onze pup echt te grazen genomen in een onbewaakt ogenblik en een week later waren het de beste maatjes en slapen ze bovenop elkaar.Geef de Bull veel extra aandacht en blijf er op letten,meer kun je niet doen.Omdat dit om een hondje van je moeder gaat en niet ven jezelf,moet je kijken in hoeverre het een risico is en ze anders niet meer samen laten totdat je wat meer vertrouwen hebt dat het wel goed gaat.Wat wij deden was spelen met de honden en ze er allebei bij betrekken.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?