Baby op komst en hond die niet te kalmeren is (boxer hond)

Weet je hoe hij met puppies is?

Precies wat ik dacht. Bovendien vinden honden het vaak heel gek als je op de grond gaat liggen, worden ze er behoorlijk onzeker van en kunnen ze zelfs wel eens bijten.

De eerste keer dat ik yoga ging doen vond S2 het ook zoo raar, kwamen allebei kijken, blaffen, onrustig wisten echt niet wat ze ermee moesten. Inmiddels zijn ze eraan gewend maar ik zou dit in deze situatie met een 'lomperd' echt niet doen. En heel eerlijk: ik weet ook niet of je de combi wel kan laten slagen van een hond en zo'n kleintje. Het gaat ook niet om een paar dagen he, maar om een paar Jaar! Da's lang hoor.

Daarbij vind ik het ook raar dat je hond jou zelf omver loopt. Dat is ook geen teken van respect. Mijn mannen kunnen als dollen sjezen maar de keren dat ze iemand geraakt hebben zijn op de vingers van 1 hand te tellen en dat was dan eigenlijk altijd Spot die uit de bocht vloog.....

Ik snap dat je van je hond houdt maar het lijkt me knap lastig.

Wat nog wel zou kunnen proberen is oefenen met "relax on a mat", kun je zelf ook lekker bij zitten http://www.dogsandbabieslearning.com/wp-content/uploads/2012/04/Relax_on_a_mat.pdf

Stoeien met de legendarische Vito

 Haar man kan dat toch doen?

Mijn honden willen ook het liefst in iedere kinderwagen en maxi cosi duiken. Alleen is dat uit enthousiasme. Ze willen kijken wat erin ligt. Likken langs het handje. Snuffelen aan het gezichtje.....

Ik kan me best voorstellen dat je je zorgen maakt. Maar zie je niet bij voorbaat erg veel beren op de weg? Ik bedoel, denk je dat je hond echt kwaad zal doen? Ik kan het vanuit hier niet zien. Dus kan daar niks over zeggen.

Wel lees ik dat je heel nerveus bent. Slaat dat misschien over naar je hond? Ik probeer mee te denken hè.... Ik zeg niet dat je je hond alleen moet laten met een baby. Want hoe dan ook, ik laat nooit kinderen alleen bij mijn honden.

Ik begrijp Anny overigens ook wel. Heel vaak moet een hond plaats maken voor een kind. Vrij vaak worden er smoesjes bij verteld waarom. Ineens is er iemand allergisch of ja...de hond is niet te vertrouwen. 

En nee, ik beweer niet dat dit nu het geval is bij jou. Ik wens je succes. Hoop echt dat het meevalt en er niks aan de hand is. Dat het jou angsten zijn.....

Een oppaskind is iets heel anders dan een eigen kind.
Voor het oppassen zou ik je hond even in de kennel leggen.
Die heb je toch 1? http://www.hondenpage.com/hondenforum/137817/kennel.php
Het is maar voor een uurtje dat je oppast.
Ik neem aan dat je hond nu wel aan de kennel gewent is.

Ik heb heel wat gehad aan de kraamhulp, ze was een kei met honden en heeft van dag 1 de hond erbij betrokken.
Je zou dat aan kunnen geven. Misschien krijg jij ook dat geluk.
Succes met je zwangerschap.

Fijn dat je me snapt.

Hij heeft een bench waar hij wel 3x in past echt groot dus.

Heel lief op zijn boxers hij wil er mee spelen maar doet ze geen pijn en vliegt er niet op.

Voor kleine hondjes rent hij weg, vaak zijn ze snibbig en daar moet hij niks van hebben hahaha

Mijn man doet dat heel vaak, en gaat goed.

Als mijn man lomp doet doet de hond dat terug maar gaat hij rustig liggen dan de hond ook.

In de zomer vielen ze wel eens in slaap op de grote trampoline.

Nou kwaad doen denk ik ook niet.

Maar 35 kilo in de kinderwagen richt toch schade aan.

Maar zodra een wild vreemde baby huilt wordt hij daar niet vrolijk van.

Ja ik krijg een kraamhulp die met honden om kan gaan.

De kennel heb ik verkocht.

Maar de bench heb ik binnen staan.

Ik ben alle dagen thuis en als ik ff weg ga is hij los in de kamer dat gaat goed.

Ik wil iedereen bedanken voor hem-haar reactie.

We gaan er rustig in en zullen zien hoe het loopt.

Net wat iemand al zei, bij eigen kinderen is het toch anders.

Reageert hij voor het moment niet verkeerd omdat je zwanger bent ? Hoorde dit namelijk voordien ook van een vriendin van mij, was dan geen Boxer maar een Herder en ook zij maakte zich zorgen...om niets, zo bleek later. Blijkbaar, volgens wat zij tenminste dacht, had het toch iets met haar zwangerschap te maken en pikte hij dingen op.

Later ging de hond dikwijls bij de wieg liggen en werden het, zodra het kindje wat groter was, de beste maatjes.

Zou de bench zeker niet als straf gaan gebruiken, ik bedoel daarmee, als de baby er is, mag hij zich ook niet buitengesloten voelen en de aanwezigheid van de baby combineren met het feit dat hij meer de bench in moet. Zou er gewoon op blijven oefenen en zeker niet panikeren. Want je zegt wel dat je rustig bent, maar je maakt je zorgen en dat voelt hij ook aan.

Succes !

Dat hoeft toch niet hetzelfde te zijn? de mannen hier reageren anders op mijn man dan op mij in sommige situaties. 

Jij plat op de vloer op je rug is anders als een kind die lager in rangorde staat.

Je egen dieren weten absoluut het verschil tussen eigen kinderen of kinderen van anderen. Mijn eerste Pers werd gek van kinder gehuil, ze vluchtte weg. Toen we onze eerst baby kregen, was ze heel bezorgd en betrokken als hij huilde. Ze ging naar hem toe en keek naar mij. Ze snuffelde aan hem, of het wel goed ging.

Mijn ouders fokten vroeger boxers, ik heb mijn hele jeugd mijn bed gedeelt met ze. En of een boxer straks weet dat het jou eigen baby is, enof ze heel voorzichtig zijn.

Jij maakt je nu druk, reken maar dat hij dat voelt en rekenmaar dat hij daar heel druk en gespannen van wordt.

Ik vroeg toevallig laatst aan mijn GT of hij ooit problemen had meegemaakt met een baby die in een gezin kwam, nog nooit! 

Hou je aan de volgende regel, betrek je hind bij de baby, als je met je baby bezig bent, laat je hind gewoon bij je, je zult zien, voetjes likken enzo. 

Laat je kind nooit alleen met je hond! 

Als je je daar aan houd, gaat het absoluut goe! Boxers zijn wel druk, maar heel erg slim!

Als je dat voelen hebt, kun je m.i. beter een ander en rustiger tehuis voor je hond zoeken. Het hoeft helemaal geen agressie te beduiden, dat hij zich met kleintje die huilen wil bezig houden, het kan ook zijn om te troosten. Maar jouw voelen hierin is niet positief naar jouw hond toe en dan kan het dus fout lopen. Zoek dus liever een ander tehuis voor hem, waar het wellicht ook wat rustiger voor hem is in de omgang tussen persoon en hond. Want net als een kind heeft een hond vertrouwen en een positieve dosis liefde nodig. Die heb jij nu eerder aan je kind en straks aan de tweede te besteden. Succes er mee. Hartelijke groet en ook het beste voor je hond, Felice. 

" Je egen dieren weten absoluut het verschil tussen eigen kinderen of kinderen van anderen. Mijn eerste Pers werd gek van kinder gehuil, ze vluchtte weg. Toen we onze eerst baby kregen, was ze heel bezorgd en betrokken als hij huilde. Ze ging naar hem toe en keek naar mij. Ze snuffelde aan hem, of het wel goed ging.
 
Mijn ouders fokten vroeger boxers, ik heb mijn hele jeugd mijn bed gedeelt met ze. En of een boxer straks weet dat het jou eigen baby is, enof ze heel voorzichtig zijn.
 
Jij maakt je nu druk, reken maar dat hij dat voelt en rekenmaar dat hij daar heel druk en gespannen van wordt.
Ik vroeg toevallig laatst aan mijn GT of hij ooit problemen had meegemaakt met een baby die in een gezin kwam, nog nooit! 
 
Hou je aan de volgende regel, betrek je hind bij de baby, als je met je baby bezig bent, laat je hind gewoon bij je, je zult zien, voetjes likken enzo. 
Laat je kind nooit alleen met je hond! 
Als je je daar aan houd, gaat het absoluut goe! Boxers zijn wel druk, maar heel erg slim! "

Suzanne en Luca

Dat het vaak goed gaat, wil nog niet zeggen dat het soms niet 'goed fout gaat'. Ik kan mij zeker nog 2 gevallen herinneren van een gezinshond die toch de jonge baby dood beet. Groot nieuws in de krant omdat het gelukkig zelden voorkomt, maar garanties zijn er niet in 't leven. 

 Klopt, als ik me herinner eentje had de baby uit de wieg gehaald? 

Vreselijk als zoiets gebeurd.

Laat nooit je baby alleen met je hond en zorg dat de hond niet zelf de babykamer in kan.

 Krijgt hij daar wel eens voor op zijn donder? Want ik vind dat niet normaal. Lomp, o.k., het is en blijft een boxer, maar hier wordt niemand omver gegooit. Met kinderen is het wel handig dat je je kinderen leert dat er niet gerend wordt bij de hond, zeker bij een jonge hond. Dat voorkomt het omverrennen, als ze als dolle driekus met de kinderen meerennen. Maar gewoon kinderen of mensen omver bonken, is ff een flinke preek, direct op zijn plek, of buiten aan de riem. 

Dat gedrag is niet nodig, ook niet voor een boxer. Ik hoor dat wel vaker, tja, het is een boxer, die zijn lomp, maar dat is onzin. Je kan dat gedrag echt wel binnen de perken houden.

 Ben het helemaal met je eens!

Ik zou zeggen, ga eens gewoon opvoeden. Elke hond wilt weten waar hij aan toe is. Je stelt grenzen en als hij erover gaat, grijp je in. 

Wij hadden een hoop boxers, nooit werd er iemand (expres) omvergegooid. Lomp, nee, ze zijn bewegelijk en heel speels, maar ze weten heel goed hoever ze kunnen gaan en waar jij als mens je je begeeft. 

"  Ben het helemaal met je eens!
 
Ik zou zeggen, ga eens gewoon opvoeden. Elke hond wilt weten waar hij aan toe is. Je stelt grenzen en als hij erover gaat, grijp je in. 
Wij hadden een hoop boxers, nooit werd er iemand (expres) omvergegooid. Lomp, nee, ze zijn bewegelijk en heel speels, maar ze weten heel goed hoever ze kunnen gaan en waar jij als mens je je begeeft.  "

Suzanne en Luca

 Ja precies, opvoeden. Ik laat mij en zeker mijn kinderen niet omver kegelen door mijn eigen hond. Komop, zeg, waar ben je dan mee bezig. Ik begrijp dat soort problemen nooit zo. Iets wat in het karakter zit, zoals angst, of agressie, dat zijn lastige problemen, maar dit soort dingen zijn niet zo moeilijk op te lossen.

 Als je een kind geen grenzen aangeeft, gaan ze net zo lang door. Ze schreeuwen eigenlijk om een grens opgelegd te krijgen, ze willen duidelijkheid en weten waar ze aan toe zijn, wat wel en niet mag. Met honden werkt dit net zo.

bah wat word ik naar van die mensen die beginnen over je hond te herplaatsen. Je neemt een hond voor het leven.

je doet je kind toch ook niet weg omdat je gek word van hem of haar als ze 2,5 zijn en in de peuterpuberteit zitten om rond een jaar of 14 in de puberteit, of omdat je oudere kind jaloers is op je pasgeboren baby.

Dat je de intentie hebt een hond zijn hele leven te houden ben ik met je eens. Maar ik vind het niet slim om je ogen te sluiten voor problemen en of gevaren. Er kunnen onvoorziene omstandigeheden zijn.

Als ik in de op lees hoe de hond zich gedraagt tegenover kleine kinderen.. Dan lijkt me dat een gevaarlijke situatie.

en ja ik zou liever de hond herplaatsen dan dat mijn kind iets aangedaan wordt door de hond.

en sommige kinderen worden wel degelijk weggedaan als het thuis niet gaat; dat heet dan medisch kinderdagverblijf, logeerweekend, enz. (Niks ten nadele van deze vormen van opvang!!)

Tjsa, maar als je kinderen wil en de hond voelt zich daarbij helemaal niet op zijn gemak? Of vormt een gevaar voor het kind en moet steeds in de bench? Dan zou het herplaatsen misschien zelfs wel eens in het belang van de hond kunnen zijn.... 

Natuurlijk probeer je alles om het te laten werken, maar soms moet je ook reeel zijn en kijken of het echt lukt. In belang van kind en hond. 

En ik hoop van harte dat TS hier de juiste weg in gaat vinden. 

misschien als je al van alles heb geprobeerd en het gaat echt echt echt niet. Maar op pagina 1 is er een reactie van het eerste wat ik denk is herplaatsen. 

Toen ons 3e kleinkind werd geboren was Ziva bijna 1 jaar, ze hoorde onze kleindochter huilen en was helemaal gek, we hebben haar laten kijken en ruiken en toen was het goed. De baby hoorde erbij, en Ziva was en is dol op haar en ook op de 2 kleinkinderen die daarna nog volgden. Geef je hond de kans om de baby te accepteren en ik verzeker je dat het vrienden voor het leven worden. Kijk eens een keer op boxerlovers from the netherlands (facebook), en vraag daar anders nog informatie, geloof me, er is niks mooiers dan een boxer en een kind samen! Maar je moet het een kans geven!

goja,je hebt helemaal gelijk...en het gaat erom dat wegdoen erg beladen is...maar ik vind dat je geen risico moet nemen en de hond een nieuwe baas kan gunnen...puur omdat dat voor ieder het beste is...je kunt als nieuwe moeder niet alles er zullen situaties komen die niet te plannen en uit te proberen zijn....ik heb ook een herplaatste hond heb nog steeds contact met vorige baas,ik stuur foto's en avonturen...allemaal opgelucht en blij....