kwaaltjes

Hallo ,  Ons hondje wordt deze maand 12 jaar ..het is een kruising tussen (maltezer-chu chu-lasa apso) Je merkt dat hij ouder aan t worden is , hij kan niet meer ver mee lopen in het bos bv alleen nog kleine stukjes om uitgelaten te worden maar ook liever niet dan wel ...hij slaapt de gehele dag !!! Hij laat onder andere drolletjes achter in zijn mand en op plaatsen waar hij heeft gelegen , na het drinken hoest hij ook , en hij heeft een waas voor zijn ogen dus ziet niet goed meer.. Op gepakt worden wil hij ook liever niet meer want dan gromt hij dus heeft toch ergens last van ! Al bjj al echt op leeftijd !! Ik wil hem nu op deze leeftijd ook verdere onderzoeken besparen , hij heeft al 2 jaar speciale dieet brokken van de dierenarts om hem wat minder tot last te zijn omdat hij tegen andere niet tegenkan ...deze moeten wij ook niet veranderen want dan wordt hij zieker...de waas op zijn ogen is ouderdom en het niet goed meer kunnen zien , het hoesten is vocht achter de longen ... Hij is verder nog prima maar vind het toch wel zielig hij kijkt je ook zo zielig aan ... Ik weet eigenlijk niet zo.goed wat we nu verder moeten doen ..heeft iemand hier ervaring mee wat het beste is voor ons hondje ???? Mvg   

Een aantal dingen die je beschrijft, zoals het grommen bij oppakken en het niet willen lopen, zouden best bij pijn kunnen passen, bv rugpijn en slijtage aan de rug zou ook kunnen verklaren dat hij minder controle over zijn poepen heeft.

Ik vind het dat je toch het beste naar de dierenarts kan gaan. Die kan met een goed lichamelijk onderzoek best een heel eind komen en wie weet kan je kleine man met pijnstillers ineens nog een stuk beter uit de voeten.

Jij bent de enige die kan beslissen, maar houden van is soms ook loslaten. 

Je hondje geeft hele duidelijke tekenen. 

Maak daar gebruik van en sluit je ogen niet daarvoor omdat het verdriet zal doen.

Zowieso een goed onderzoek is de eerste stap die je zult moeten nemen. 

Ondanks zijn leeftijd want je zult moeten weten wat de mogelijkheden nog zijn 

Sterkte. 

12 jaar , is echt een ouderdom, maar zou als ik jou was toch nog eens naar je dierenarts gaan, pijn en grommen, horen bij elkaar, je pakt hem op en hij gromt, betekent pijn.

misschien kan je dierenarts nog wat voor je hondje betekenen, zou ik echt doen, nakijken , wie weet wat hij nog voor je hond kan doen, pijn is al een slecht teken en je kan je hond niet zo laten met pijn.

Voor een klein hondje is 12 helemaal niet zo oud. En het verminderde uithoudingsvermogen, brommerig zijn, ontlasting verliezen, vocht achter de longen, hoesten zijn geen tekenen van ouderdom maar van ziekte. 

Je doet je hond geen plezier door hem onderzoeken "te besparen" en hem door te laten sukkelen. Je "bespaart" hem ook dat ie zich beter voelt. 

Ook pudere dieren hebben recht om met zo min mogelijk ongemakken oud te worden. 

Eigenlijk hebben de anderen alles al gezegd wat hierover te zeggen valt maar ik voel toch de behoefte je ook een hart onder de riem te steken.

12jaar is idd een hele leeftijd voor een hond en hij heeft ook de ongemakken van iemand op leeftijd.

Vocht achter de longen gaat ook vaak samen met hartproblemen omdat het hart dan niet meer in staat is alles weg te pompen waardoor er vocht achter de longetjes komt.

De gewrichten hebben arthrose en dat vindt je ook in de rug, de waas over de oogjes is waarschijnlijk ouderdomscataract.

Wat je kunt doen is je dierenarts vragen of ie pijnstillers kan geven maar dat is een lapmiddel.

Mijn indicatie is altijd of zo'n oudje zelf nog op z'n tijd vrolijk is, nog zichtbaar geniet van de aandacht, het leven, een klein wandelingetje en af en toe op zijn manier nog achter een speeltje aangaat. Je ziet dat in de oogjes of ze nog attent zijn en genieten.

Als ze incontinent worden is dat toch vaak de inluiding van het laatste paragraafje van het leven hoe moeilijk dat ook is en bepaal je zelf hoe lang je daarmee door wilt gaan.

Mijn ouders hadden een Golden Retriever van 17jaar(!) ze kon regelmatig niet meer lopen, zag en hoorde niet meer goed en vertoonde tekenen van dementie maar ze bleef vrolijk en speels op haar manier. De incontinentie was echter wel een probleem voor mijn bejaarde ouders en je zag dat ze er zelf ook ongelukkig mee was.

Op een gegeven moment was de beslissing gevallen om haar te laten inslapen en de afspraak was gemaakt bij de dierenarts maar ze kreeg weer zo'n goede periode dat mijn ouders het niet konden en de afspraak weer af zegden.

Week later kon ze niet meer lopen en wéér werd er een afspraak gemaakt bij de dierenarts, mijn vader kwam echter thuis en de hond kwam hem vrolijk kwispelend tegemoet.

Je voelt 'm al, weer afzeggen.

Paar dagen later was het weer hetzelfde en toen ze de DA belden zei die dat het nu echt moest gaan gebeuren want de hond was op en het werd een te grote belasting voor mijn bejaarde ouders. Toen pas is het ook daadwerkelijk gebeurd en hebben ze in alle rust en omringt met alle liefde afscheid genomen.

Helaas leven onze geliefde vierbenige vriendjes niet zo lang als wij/jij maar kunnen je jezelf altijd troosten met de gedachte dat ze een lang en liefdevol leven bij je hebben gehad.

Ik wens je veel wijsheid en sterkte.

Dank jullie wel voor alle lieve warme reacties !!!

We gaan zeker langs de dierarts om het een en ander uit te sluiten ...En dan te kijken wat we kunnen doen voor onze 4 voeter..????

Liefs????????