hond kijkt je aan tijdens de wandeling.

Het valt mij steeds vaker op dat om de zoveel tijd mijn hond mij aankijkt. Ze kijkt je dan kort aan en loopt dan weer door (wel aan de lijn). Zelf heb ik het idee dat ze bang is dat ik haar alleen laat. Kan dit zo zijn of zal het een andere reden hebben?

Is dit nieuw gedrag dan van je hond? Of valt het nu pas op? Hoe oud is hij?

Het klinkt een beetje als onzekerheid: telkens even bevestiging bij de baas zoeken. Hoe reageer jij erop of negeer je het?

Het lijkt mij dat je het t best kunt negeren. Als je t gaat belonen met aandacht zal het erger kunnen worden. Maar eigenlijk ben ik altijd blij als mijn hond mij aankijkt tijdens een wandeling want ze heeft geleerd dat aankijken= aandacht voor de baas= belonen. Want zo let ze prima op en zal niet uit mijn zicht lopen. Maar ja, te veel duidt op onzekerheid en steun zoeken bij de baas. Als je dat beloont met aandacht zal de onzekerheid toenemen...

Ik zou het contact zoeken belonen, dan zijn jullie samen op stap en niet de hond en het baasje gescheiden op stap.
Maar als het echt angst Is Is belonen niet handig want dan stimuleer je dat.
Het Is dus goed om even kritisch te kijken en onderzoeken of het uit angst Is

Is er een aanleiding voor spanning? Onze hond Is 's avonds wel alerter met uitgaan.

hummie doet dat als hij los loopt. Hij gaat redelijk ver weg maar houdt me in de gaten ben ik alleen maar blij mee. mij is ook altijd verteld dit te belonen en hij zoekt bevestiging bij jou. of je het dan moet negeren... 

Hus kijkt mij ook aan tijdens de wandeling.
Ik heb het hem geleerd om af en toe even om te kijken.
Even aandacht aan het baasje geven zodat meneer zicht niet al te veel kan focussen op wild.

Ja hoor hier ook,ik vind het wel gezellig.

Hier ook eentje vast of los, hij kijkt altijd naar me en aan de lijn kan hij dat vrij lang volhouden. Bij Maylo is het geen angst maar eerder een bevesting van 'goed he vrouwtje!!!! Kijk eens hoe ik mooi naast je loop!!!! Waar blijf dat snoepje???'. Met name als we honden gepasseerd zijn. Dan is meneer super trots

op zich zelf en kijkt hij me aan voor een bevestiging en snoepje.  Los doet hij het zelfde en hij checkt als ik er nog ben als hij wat voor me loopt. Wat soms niet handig is want ik let soms niet op en dan staat hij recht voor mijn voeten stil...waardoor ik al een paar keer over hem heen ben gevallen.

ik weet niet hoe Lizzy je aankijkt. Maylo kijk me echt aan met een happy blik en dat beloon ik.

Ik vind het ook wel fijn die blije kop zo af en toe :-) 

Een hond die je tijdens de wandeling regelmatig aankijkt heeft gewoon aandacht voor je en ziet je als zijn leider.

Das een goede eigenschap want mensen die op gehoorzaamheidstrainingen e.d. zitten moeten soms heel veel moeite doen met snoepjes geven en zo om hun hond dat bij hun hond zo voor elkaar te krijgen.

Heel goed dus!!

Misschien verwacht ze dan een beloning omdat ze netjes naast je loopt? ;) 

Aandacht voor de baas is goed, maar als het uit angst is zou ik het niet belonen, brabbel een beetje tegen haar zodat ze weet dat je er bent

soms denk ik wel eens dat mensen denken dat ik een halve gare ben, loop de hele weg hardop te praten en net zat ik een prullenbak te aaien omdat gijs er ineens bang voor was....

Mellow kijkt af en toe ook even. Zij loopt meestal voor, maar blijft soms ook even achter om te snuffelen. Als ze voor loopt sleurt ze me niet mee door het bos hoor 

Soms kan ze me echt aankijken op een manier of ze wil zeggen 'kom je mee?' vind ik altijd wel grappig. Ik geef haar ook altijd even antwoord "ik kom eraan hoor".

Op een kruispuntje kijkt ze me ook vaak even aan 'welke kant gaan we op?', ook dan zeg ik "ga maar ..." (links of rechts) en dan lopen we samen weer door.

Ik vind het wel fijn als ze me af en toe aankijkt, dat deed ze in het verleden eigenlijk niet (toen liep zij in het bos en mocht ik mee zeg maar...)

Als het aankijken echt angst is dan zie ik dat wel bij Mellow, haar hele houding verandert dan.

Als jouw hondje bang is dat je haar achterlaat, is het alleen maar goed dat ze je in de gaten houdt juist. Mag je best belonen, gewoon "goed zo, knappe meid" ofzo. Doe ik ook.

Ook roep ik haar regelmatig even bij me, daar reageert ze ook steeds beter op en ook dan beloon ik met mijn stem en mag ze daarna weer lekker rondscharrelen.

misschien even contact maken? Het kan misschien zijn dat ze iets ziet waarbij ze even opkijkt hoe jij daar nou op reageert? Ik zou het in elk geval fijn vinden als ze contact maakt en even iets zeggen op een rustige toon.

Contact zoeken betekent vaak sámen iets doen, toestemming vragen om iets te onderzoeken etc. Bevestiging dat de hond aan jou vraagt hoe moeilijke situaties op te lossen enz. Toen Byr nog behoorlijk aan de riem trok, was oogcontact zelfs een onderdeel van de training. Ik moest stilstaan en wachten tot meneertje zich realiseerde dat ik er ook nog was, en dat het leven fijner is als hij op me let.

Kortom, mijn zelfstandige hond beloon ik ALTIJD voor oogcontact.

Dat is alleen maar en goed teken dat betekent dat jij de leider bent.
Hij houd je in de gaten en kijkt of jij hem opdrachten geeft.Falco doet dat ook de hele weg en af en toe geef ik hem een opdracht zit of voet. Een hond wil graag voor je werken. En dat doet hij zo´n manier je in de gaten houden.Ik beloon Falco daar regelmatig voor door zijn oortje vast te pakken en zeggen dat hij braaf is . Dan is hij helemaal trots.

Omkijken is heel normaal. Onze honden vertrouwen vrijwel volledig op ons, en ze kijken dus regelmatig even om te checken waar wij zijn. Niets vreemds dus.

Hier een hond die alleen omkijkt als je weer eens stil gaat staan of als je iets van hem vraagt. 

Loslopend gaat hij af en toe even stilstaan tot ik weer in beeld ben. 

Hij lijkt niet zo gefocust op mij, maar intussen weet hij precies waar ik ben, wat ik doe en wat ik voel. 

Een hond die naar je kijkt, zou ik sowieso belonen. Deze hond zoekt interactie, is gek op het baasje. Ik zou op dat moment ook interactie geven :) 

Ziva doet het ook, af en toe gewoon even contact zoeken met mij. Het is denk een soort van controle voor haar, hartstikke fijn vind ik dat ze even contact zoekt met mij en dan zeg ik goed zo en een snelle aai en ze is weer verder :D

Bij ons op de cursus leren ze dat, je hond aandacht voor je moet hebben. Iedere keer dat de hond kijkt moeten we belonen met een voertje.

" Hier een hond die alleen omkijkt als je weer eens stil gaat staan of als je iets van hem vraagt. 
Loslopend gaat hij af en toe even stilstaan tot ik weer in beeld ben. 
 
Hij lijkt niet zo gefocust op mij, maar intussen weet hij precies waar ik ben, wat ik doe en wat ik voel. 
 
Een hond die naar je kijkt, zou ik sowieso belonen. Deze hond zoekt interactie, is gek op het baasje. Ik zou op dat moment ook interactie geven   "

Tamara & Odi

Ik heb het idee dat ze inderdaad niet naar mij hoeven te kijken om te weten waar ik ben en wat ik doe. Ik vraag me dan ook wel eens af waarom sommige trainingsmethodes zoveel nadruk leggen op kijken. 

Ik weet als ik bv de honden train voor de step - waarbij omkijken op zijn zachtst gezegd onhandig is - wel wanneer de aandacht op mij hebben door lichaamshouding en positie vd oren. Als ik dan ingrijp door een opdracht te geven als die aandacht verschuift (bv naar een sappig konijnenboutje in de verte), gaat dat vrij makkelijk.Als ik zou wachten tot ze naar me zouden kijken, gingen we richting broeder konijn en kan ik vol in de ankers. 

Waarom zou dat bij een wandeling zoveel anders zijn? Ik zie dat heel erg bij mijn vriend - door omstandigheden kan ik even geen lijn vasthouden - dat ik al zie dat Spot in overdrive gaat, dat hij pas laat om aandacht gaat vragen en dan ook nog verwacht dat Spot naar hem kijkt. Terwijl als ik al eerder ingrijp en OOK dat oortje naar achteren beloon dan hij veel minder vaak in de lijn gaat hangen. 

Ik vraag mij dan ook af waarom honden kijken.

Bevestiging zoeken omdat ze geleerd hebben dat ze in ons gezicht nog aanvullende info krijgen?

Of om te delen heel nadrukkelijk - Spot doet het wel eens als hij wild heeft gespot, dat is geen bevestiging zoeken bij mij maar wel "kijk dan daar zijn ze toch baas!" (hij kan dan ook echt wel eens zoiets hebben van "kijk dan!!" heel ongeduldig. 

Of om te vragen of we ze nog wel volgen- waarbij je dat uitdagen kan noemen hoewel ik dat een zwaar woord vindt 

Maar ik denk wel dat het meer is al contact zoeken. Er ligt denk ik een vraag in van de kant van de hond. Al naar gelang karakter van de hond misschien soms wel bijna een dringende vraag dan wel opdracht. Of uitdaging. 

Hmm interessant om over na te denken. 

Voor zover dat ik inzicht heb in de situatie (hoe je het nu verteld) is dat een heel goed teken

Mijn honden trekken aan de leiband (ben er momenteel enorm mee bezig en merk dagelijks verbetering) en hebben op zo'n moment geen oog voor mij.

Een andere hondeneigenaar zei dat zijn hond niet trok en af en toe contact maakte met hem door hem aan te kijken. Die van mij doen dat nu ook (ik ben het trekken aan het afleren door doodstil te blijven staan als ze het doen, of een stapje achteruit te zetten (moesten ze toch nog aan hun doel kunnen)). Ze blijven dan soms trekken... soms niet en dan staan ze stil en kijken ze voor zich uit: zo van... hoe lang zou dit nog duren. Ik wacht vervolgens tot ze naast mij komen te staan, maar in die periode kijkt Jolie me regelmatig even aan vlak voordat ze naast me komt staan.
Bijgevolg: het besef dat ze niet mag trekken is er wel, maar het is nu gewoon kwestie van volhouden, want ze denken dat ik het zal opgeven (vermoed ik).

Enfin, volgens mij is elke hond bang als je hem zou achterlaten, maar als ze jouw op deze manier aandacht geeft is er volgens mij niets om ongerust over te zijn.

Moest je situatie eerder gaan over wanneer je hond los loopt: dan is dit heel gewoon als wij met de honden gingen wandelen in Tsjechië (10tal honden) dan kon je een duidelijke cirkelbeweging zien, zelfs bij die van mij, elke hond maakte dan om de beurt "snelheid" om vooraan te wandelen, wandelde daar even, snuffelde wat en ging toen terug naar achteren om te kijken of zijn/haar baasje nog bij de groep liep. Als ze hun baasje zagen dan wandelden ze terug naar voor en begon de cirkel terug van voor af aan ze deden dit bijna allemaal op eenzelfde tempo, niet elke hond ging even ver van hun baasjes als de andere, maar ze controleerden dus regelmatig of hun baasje nog bij de groep zat superschattig om te zien. Geeft mij ook een "veilig" gevoel moest er iets met mij gebeuren

En dit is de hondengroep waarmee we die wandelingen gemaakt hebben: