Dementie

Heeft iemand ervaring met dementie bij een hondje van tien jaar? Mijn Bink vertoont sinds half jaar rare verschijnselen. Maar is ook weer even vrolijk tijdens uitlaten. Het speelt vooral binnenshuis af. Tot half jaar geleden sliep hij altijd op bed, van de 1.60 breed had ik er 40 of zo. Nu duikt ie van bed af als ik naar bed ga en vind hem op de vreemdste plekken. Dacht even dat het aan ons huis lag (je weet maar niet) maar bij de oppas ook. Gaat op bank liggen en loopt dan halve nacht heen en weer tussen bank en mand. Verder kan hij je uren aankijken zonder te bewegen. Voor iemand herkenbaar? Volgens dierenarts beginnende dementie, omdat het vooral in de avond en nacht gebeurt. Dank voor reacties.

Hier ook een van 10,5 jaar die beginnend dementerende is.
Snachts ineens veel ronddolen terwijl hij de hele nacht op 1 plekje lag. Verlatingsangst ontwikkeld terwijl hij altijd heel goed alleen kon zijn. Aanstaren heeft hij altijd al gedaan haha, het is een hondje die graag veel contact maakt. Op rare plekken gaan staan/zitten doet hij ook. Zo gaat hij wel eens in de hal staan en dan door het kiertje van de deur mij aanstaren (ik noem hem dan engerd hahaha). Of achter het gordijn staan, in de vensterbank(of nouja, poging tot). Allemaal wazige dingen die hij eigenlijk nooit deed.
Ik probeer hem nu zo veel mogelijk mee te nemen als ik wegga, of een oppas voor hem te regelen. Verder veel routine voor hem vasthouden.

Bink is nooit alleen. Het enige wat ik kan bedenken is dat in april zijn milt is verwijderd. Maar daarna werd hij juist beter, levendig, maar nam z'n rust. Nu is het een soort van hoopje ellende binnenshuis. Hij eet goed, poept, plast, niets aan de hand volgens  DA behalve dan eventuele beginnende dementie. Ga nu tapijt neerleggen om het geloop niet te horen want heb m'n nachtrust wel nodig maar vraag me af waarom, zou hij pijn hebben? Tot voor 5, 6 maanden bed niet uit te krijgen, nu ligt hij zelfs achter de wc pot

Het komt wel over alsof het dementie zou kunnen zijn.

Maar voor dementie zijn er voor honden wel medicijnen, je hoort er goede verhalen over dat een hond zich beter voelt dan.

Mijn ouders hadden ook een dementerende hond, die ging soms heel lang naar een hoek in de kamer zitten kijken.

Soms keek ie ook heel wezenloos, alsof er niemand thuis was in z'n hoofd, heel vreemd.

hier ook ervaring met een dementiehond, ook de kentekenen van het staren in het niets, bijvoorbeeld voor de koelkast zitten , dacht eerst, die heeft trek, nee in het niets ergens gaan zitten en dan zitten staren, en soms niet wetend waar naar toe te gaan.

accepteer het, en hou er rekening mee, geef veel aandacht en zorg, maak de ruimte snachts wat kleiner zodat je niet het hele huis ter beschikking geeft, desnoods een lekker plekje geven bij je in de slaapkamer , meerderen plekjes zoals, een paar mandjes of vetbedjes, ze verplaatsen zich namelijk graag, dan even hier en dan even daar.

om te voorkomen dat ze vooral snachts gaan dwalen, hou je de ruimte wat beperkt. en geef je niet meer het hele huis ter beschikking.

wat ik zelf heb gedaan bij mijn hond als ze zo zat te staren, afleiden , en wat meer aandacht geven, dat hielp. de trans, want dat is het vaak, verbreken.

Heel herkenbaar bij mijn vorige 2 honden... het begon met kleine dingen, zoals het dag & nacht ritme omgooien, onrustig worden, ineens de weg niet meer weten, zonder pardon de straat oversteken, een droevige blik in de ogen.

Ik heb toen met name gekozen voor rust voor de honden.

De oudste is een half jaar na de diagnose ingeslapen en de ander een jaar na de diagnose... hier zat overigens 5 jaar tussen.

Ik heb na de diagnose ervoor gekozen om te genieten van de momenten.

Onze jack russel van ruim 6 jaar heeft hele lichte verschijnselen.

Gedrag wat anders is geworden. Ik geniet gewoon ieder moment met hem.

Dank voor jullie berichten. Wat mij vooral zorgen baart is dat hij inderdaad zo triest uit z'n oogjes kijkt. Alsof hij diep ongelukkig is..... Nou ja, voorlopig heeft hij veel goede momenten en geniet ik van elke minuut met hem. Zien maar verder als de klachten verergeren.

Dank je wel

Er bestaat medicatie voor honden met dementie.

De vloeistof hoopt zich te veel op in de hersenen en de medicatie helpt om dat vocht weg te halen. Uiteraard is dit ondersteunend en helaas niet genezend.

Onze hond Hugo (Doberman, 12 jaar) begint ook 's nachts te spoken. Zo noem ik het dan maar. Vroeger lag hij rustig de hele nacht in zijn mand, draaide zich misschien een paar keer om en dat was het.

Nu hoor ik hem een paar keer per nacht opstaan. Hij loopt dan door het huis op zoek naar... nou ja, dat is onduidelijk. Soms is het misschien zijn mand die te warm of te koud is. Maar ik denk dat het daar meestal niet om gaat.

Er zit ook iets van angst in.Hij komt de slaapkamer in marcheren om te kijken of wij er nog zijn; soms steekt hij zijn neus in bed om te checken of ik er wel echt lig.

Voor mij begint het de spuigaten uit te lopen, want ik word er meerdere keren per nacht wakker van als hij opstaat. Door zijn slechte lopen is dat een lompe aangelegenheid, hij slaat echt met zijn nagels op de vloer en loopt "stampend" door het huis.

Ik zit nu met keelpijn en een houten kop aan de ontbijttafel. Zaterdagochtend, maar uitslapen is er voor mij na 6 uur niet meer bij omdat Hugo dan echt niet meer weet wat hij wil en continu in beweging is.

Oordopjes in en toch word ik er wakker van.

Ik ben wel blij om Willemijns advies te lezen: wel ruimte geven om een beetje te bewegen, maar niet het hele huis. Ik ga proberen om de deur tussen onze ruime woonkamer, waar de manden liggen, en de rest van het huis dicht te doen 's nachts.

Ben alleen bezorgd dat we dan een piepende, jankende, blaffende hond krijgen die nog banger wordt.

Laatst had ik Hugo 's nachts al een keer in de studeerkamer gelegd. Met twee manden om uit te kiezen. Maar hij ging toen toch liggen piepen en janken.

Ik heb in de afgelopen vier weken misschien vier keer een volle nachtrust gehad. Het moet niet veel gekker worden.

Weet je  Wytze......wanneer een hond ouder wordt en de gebreken komen, accepteer die........ik begrijp heel goed dat een goede nachtrust een must is....tuurlijk kan je de deur sluiten en dan zal de hond ergens gaan liggen, maar geef die paar jaartjes toch de geborgenheid die je hond nodig heeft om zich prettig te kunnen voelen als je hond dementeerd....wat kan je doen om je hond wat rustiger te krijgen, zeker voor de nacht, er zijn genoeg middelen zoals rust bij vuurwerk enz....kijk eens op internet bij cdVet Calma...ga dat eens proberen, wie weet krijg je hond wat rust en jij je nachtrust terug.....

 Helemaal waar hoor, hier heb ik ook een demente hond gehad, geef de jaren die de hond nog heeft veel geborgenheid, als je dat doet voelt de hond zich prettig bij je, en stoot de hond niet van je af, zit de hond in trans dan met veel genegenheid haal je de hond eruit....heus dat helpt, de tijd komt er aan, snel genoeg dat het niet meer kan, de laatste weken maanden, misschien nog wat langer geef je geborgenheid.....je hond verdiend dat toch ? 

He is your friend, your partner, your defender, your dog.
You are his life, his love, his leader, he will be yours.
Faithfull and true, to the last beat of his heart.
You owe it to him to be worthy of such devotion........