Ik heb een tijdje een baby en een peuter gehad. De peuter ging dan in een draagzak op mijn heup. Als je fysiek verder ok bent zou je dat ook kunnen proberen. Dan hoef je niet met de buggy of kinderwagen. Ik vond t ideaal, omdat je je handen dan vrij hebt.
Alle tips zijn goed bedoeld hier, vooral voor je hond. Dat t voor jou dan niet zo leuk is om te lezen snap ik ook wel. Het valt soms ook niet mee om alles te combineren. Misschien kun je er ook eens met je partner over hebben, je hoeft toch niet alles alleen te doen hoop ik?
Hou ook de gezondheid van je hondje in de gaten. Misschien ligt de oorzaak ook wel ergens anders, en niet alleen bij de komst van je zoontje.
Succes hoor!
Ja ik snap het wel, het is niet altijd makkelijk om met een kinderwagen én hond te wandelen. Ik heb vaker een rolstoel met een persoon zwaarder dan ik voorgeduwd én mijn hond van 35kg (onze golden destijds). Die ook niet altijd helemaal vlekkenloos meeliep..
Het kán wel, het heeft alleen wel oefening nodig. Met een hond die een stuk lichter is moet dit geen probleem zijn. Sowieso zijn kinderwagens een stuk wendbaarder dan zo'n bakbeest van een rolstoel met een zwaar persoon erin.
Lukt je wel! En het is nog leuk ook als je straks merkt dat het allemaal wel kan!
Alle begin is lastig, succes!
Straks is iedereen weer blij!
Top!
En ik weet niet hoe het bij jullie geregeld is maar hier doen wij de hond 50/50. Beiden een lange en korte wandeling per dag.
Lejla
Jullie Cavalier King Charles Spaniël is niet jaloers, maar mist de aandacht, die hij vroeger kreeg en gaat hier om vragen. Bijna van het ene op het andere moment hebben jullie minder tijd voor hem en dat is voor een hond niet te volgen. Hij mocht kennelijk voor de geboorte van jullie baby wel veel bij jullie liggen. Dat hebben jullie waarschijnlijk niet een beetje afgebouwd, zodat hij niet van de ene op de andere dag dit veel minder mag.
Jullie Cavalier verveelt zich; er wordt te weinig met hem gedaan. Daar wordt hij depri van. Een Cavalier heeft 3-4 gemiddelde wandelingen per dag nodig. Een Cavalier heeft, net als elke andere hond, ook uitdaging nodig bijv. in de vorm van hersenwerk. Zet tijdens het spelen je Cavalier niet onder druk, dat kan nl. aangeboren aandoeningen triggeren. Wat je ook met je Cavalier doet, stress dient te worden vermeden.
Ik hoop dat je voor het hersenwerk ook wat tijd kan vrijmaken. Succes.
http://www.hondenpage.com/hondenforum/166781/het-hersenwerk-topic!.php
Buiten het wandelen zou je kunnen proberen om de activiteiten die je per dag met je hond al doet extra uitdagend te maken. Op deze manier kost het je geen extra tijd maar heeft je hond wel meer uitdaging. Geef zijn eten bijvoorbeeld niet meer gewoon in een bak maar doe iedere dag iets anders. Stop het in een kong, verstop het buiten in de tuin, doe het in een speciale antischrokbak etc. Misschien kun je dagelijkse taken ook combineren met simpele gehoorzaamheidsoefeningen (ik weet niet hoeveel hij kent). Als je kookt bijvoorbeeld simpele dingen zoals, zitten, liggen, op een plek neer leggen en blijven. Zo ben je toch met hem bezig, terwijl je er geen extra tijd voor vrij hoeft te maken.
Natuurlijk zou het meest ideaal zijn als je per dag wat extra tijd voor hem vrij maakt, maar soms is dit inderdaad gewoon moeilijk. Je geeft trouwens aan dat jullie beide fulltime werken maar wel om en om? Dan lijkt het me dat je in samenspraak met je man toch wel wat wandelingetjes in kan plannen. Veel succes in ieder geval.
ok meid, misschien was mijn toon wat naar...excuus daarvoor, ik sta achter wat ik zei, maar het had wat tactvoller gekund..
maar je kunt niet verwachten da thet beesjte alles meteen snapt, zon klein hondje kun je echt leren fatsoenlijk naast een kinderwagen te lopen..en met 1 klein hondje moet dat allemaal wel te doen zijn.
en ik denk dan, moet je je niet schuldig voelen? je ziet dat je hond tekort komt, en je zegt eigenlijk van jah sorry, maar ik kan alleen in het weekend een beetje wandelen...dat is toch wel een beetje dagelijkse behoefte voor elke hond..
een tuin is leuk, als aanvulling, maar is geen vervanging van een wandeling...
steek er wat tijd in en je zult een heel gelukkig hondje hebben, daar worden jullie blij van, loopt het allemaal wat beter, allemaal goed toch!
ook binnen kun je hem wat bezigheid geven, een kong bv...
maar nogmaals, sorry, ik bedoelde het niet gemeen! maar het mocht wel gezegd worden aangezien daar het probleem zit waar je tenslotte zelf hulp om kunt vragen
hoe dan ook, top dat je het al gaat proberen en heel veel succes saampjes, het zal vast goedkomen
Geen idee trouwens of het een optie is. Maar je hebt ook van die draagzakken voor jonge kinderen. Ik weet niet hoe oud je kindje is? (Of ik heb er overheen gelezen dat kan ook hoor). Misschien is het kindje al veel te oud en (dus) te zwaar om dat te doen, het is maar een idee.
Daarmee ben je wel wat mobieler en kun je ook met je hondje wandelen. Zo'n kindje valt vaak toch wel in slaap tegen mama aan. En buitenlucht en extra beweging is natuurlijk supergezond.
Zoiets zou ik doen als ik dat probleem nu zou hebben en Obi zou willen uitlaten.
Mijn Cavalier is gek op zijn hondenpuzzels, je kan er snoepjes indoen of een deel van zijn maaltijd bijvoorbeeld :) Op Zooplus.nl vind je een aantal puzzels die helemaal niet duur zijn eigenlijk.
Verder sluit ik me aan bij de tips die al gegeven zijn. :)
Het enige dat jullie kunnen doen, is de hond toch de aandacht geven, waar hij recht op heeft. Ik ken een stel dat een Berner Sennen hond heeft. Toen het eerste kindje kwam, moest de hond naar boven, als het meisje beneden was, moest de hond naar beneden, als het kind boven was en zo verder. De hond begon de lip tegen het kind op te trekken. Dat was niet de schuld van de hond, maar de baasjes, die hier absoluut de hand in hadden. Gelukkig haalden ze een gedragsdeskundige in huis, op aanraden van een ander hondenbaasje, te meer omdat er ook meer kinderen kwamen en de hond alleen maar van hot naar her werd gezet. Ze dachten volgens mij zelfs aan inslapen !!! Als je altijd de koning in huis bent geweest en daarna nog maar alleen met je uit wordt gegaan en de hond eigenlijk als een last wordt beschouwd, is het niet verwonderlijk,dat de hond dit gedrag vertoont, te meer omdat hij er niets van snapt. De gedragsdeskundige toonde de baasjes hoe ze met de hond en de situatie om moesten gaan, wat ze moesten doen als er kinderen bij waren en de hond ook betrekken bij de kinderen. En nu.... de hond loopt heel trots naast de wandelwagen. Ik ken een ander hondje dat ze lieten inslapen, omdat hij soortgelijk gedrag had en totaal zinloos, door hun eigen onwetendheid, dit hondje er niet meer is.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?