Ik kan nu al buikpijn krijgen bij het idee één van m'n honden te moeten missen, maar zonder twijfel (vanachter mijn pc) zeg ik dat ik voor het mensenleven ga.
Ik denk dat ik instinctief kies, ervaring heeft me geleerd dat ik reageer op crisissituaties..., ik ben één van die "malloten" die wel het water inspringt als heel de wereld nog na denkt of ze eerst hun schoenen uit moeten trekken of 112 bellen..., ik spring en bedenk me pas achteraf wat de consequenties hadden kunnen zijn.
En met heel mijn hart hoop ik dat ik op het moment dat ik voor deze onmogelijke keuze zou worden gesteld, ik kies voor het mensenleven.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
waar het mij om gaat in deze discussie, is dat mensen worden afgerekend op hun keuze
mensen die zeggen, "ik kies mijn hond", die maken die keuze, prima, het is nota bene een hypothetische kwestie
maar het beschuldigende vingertje, komt van degenen die zeggen "ik red mijn medemens"
die roepen namelijk over de andere keuze "ik kan daar met mijn hoofd niet bij", "wat een rare gedachtegang", "idioot", zelfs "extremistisch" heb ik voorbij zien komen, en "triest" en "schokkend"
terwijl van de mensen die zeggen, "ik red mijn hond", niemand naar de andere groep wijst, van, jullie doen het verkeerd
en mijn ervaring is, dat de mensen die het hardste roepen, die het beste weten hoe het allemaal hoort, op het moment suprême, als het er echt om gaat, het minste doen, en geen vinger uitsteken
maar goed, da's mijn persoonlijke ervaring
en als laatste, want ik moet werken :
ik heb hele rare verwensingen voorbij zien komen van diegenen die de mens zouden redden, aan de ik-red-mijn-hond-mensen, als "nou, dan hoop ik dat jij ook niet gered wordt", of "dan hoop ik maar dat jouw kind daar niet loopt" en "dan kan ik jou dus ook laten vallen"
ok, dus dan pretendeer je, je medemens te redden, maar je verwenst direct iedereen die dat niet doet, en erger: wenst dat ze of hun geliefden, kinderen (die al helemaal geen keuze hebben gemaakt in deze kwestie) doodvallen?????
wat een nare gedachtegang
Ik zou zonder twijfel voor mijn hond gaan. Die vreemdeling kan dan misschien wel familie hebben, maar zouden ze hetzelfde voor mij doen? Ik betwijfel het... Iedereen doet wel net alsof ze zoveel om de medemens geven, maar als het puntje bij paaltje komt kiest iedereen toch voor zichzelf of voor hun eigen dierbaren. Dit kunnen mensen ontkennen, maar ik geloof er niets van! In een noodsituatie zou ik mezelf toch ook niet laten sterven om een vreemdeling te kunnen redden? Nee, ik zou voor mezelf gaan. Maakt dit mij egoïstisch? Dat kan, dat maakt me eerlijk gezegd niet heel veel uit
In dit geval kies ik dus ook voor mezelf. Voor mijn hond dus.
Nog even ter verduidelijking ; Het gaat er niet om wat je vindt dat je zou moeten doen maar probeer je met je fantasie in één keer in de scene te gooien waar in je de beslissing zou moeten nemen en probeer te voelen wie je instinctief een arm toe zou steken.
Nog even een opmerking: er staat best duidelijk vernoemd dat het over een vreemdeling gaat. Dat mensen het niet over hun hart kunnen verkrijgen om hun eigen moeder in het ravijn te laten vallen kan ik me voorstellen... Maar gelukkig is je moeder geen vreemdeling
En waarom mag dat dan niet?
Waarom zou je gewoon niet een mening mogen hebben en die neerzetten?
Zo politiek correct als jij ben ik dus duidelijk niet, dat alles vooral "gerespecteerd en begripvol" moet zijn......
Is jouw keuze, jouw manier van hier mee schrijven, maar niet de mijne.
Zou fijn zijn als je daar ook zo respectvol mee omging.
En je trekt conclusies die er niet staan
Wat ik doe is probeer is om de situatie om te draaien, of mensen zichzelf dus per definitie minder waard vinden dan de hond van een ander. En dan nog achter hun keuze staan, want je kan het leuk "hypothetisch" brengen, maar puntje bij paaltje wordt er nogal wat gezegd "redt je hond maar, want iemand die je niet kent heb je geen enkele verantwoording voor" . Tja, als het echt zo is, moet ik me nog eens bezinnen over wat mijn instinct me zou zeggen, want blijkbaar wil men niet gered worden door mij als ik zou moeten kiezen tussen mijn hond en henzelf of een dierbare.
Persoonlijk !!! ben ik totaal verbijsterd hoe mensen over hun medemensen denken, hoe koud ze het laat.
Doet me denken aan een nieuwstopic dit weekend (heel reeeel, niks hypothetisch aan) waar betogers in Italie letterlijk zeiden "je moet mensen laten verdrinken in de middelandse zee, dan leert de rest het wel af om te komen" .... onvoorstelbaar dat mensen zulke dingen zeggen.
Mijn wereldbeeld zal ik bij moeten gaan stellen
Kan ik over een poosje ook zeggen: oh ik red mijn hond hoor, iedereen die ik niet ken, kan wat mij betreft .......
Ik hoop toch echt dat dat gedachte beeld geen vat op me krijgt.
Goja.
Als ik kijk naar de oorlogen overal.
Ha mensen "vreemden" moorden elkaar uit.
Voor geld?
Een stuk land?
Gewoon omdat het kan?
Neen ik heb geen moordenaars wonen waar ik woon. ( hoop ik )
En ik bedoel ook niet letterlijk alle mensen.
jammer dat mijn tekst letterlijk opgevangen word.
Maar dat is algemeen bekend hier.
Een beetje nuance is ver te zoeken.
Ik heb genoeg meegemaakt om te kunnen zeggen dat " hoe beter je de mens leert kennen , hoemeer je van dieren gaat houden"
https://www.facebook.com/video.php?v=740541892649965
Ik heb het .... want stel je komt een situatie tegen als in het filmpje ( man red hond uit water door het ijs vrij te maken ). met daarbij gevoegd een vreemde ... dus ja .... naar wie ga je dan ... naar je hond of naar de vreemde.
Aangezien het een stelling is ga ik er dan maar vanuit dat mijn newf in het water ligt want die wilde ten slotte al die vreemde gaan helpen.
Dus ik zwem als eerste zo snel mogelijk naar mijn newf en dan samen naar de vreemde om Nanook vervolgens de vreemde naar de kant te brengen want ik heb de weg al vrij gemaakt
En zo komen we allemaal veilig aan de kant
Helemaal mee eens!
it's just me :
Natuurlijk als je de kans krijgt red je beide.
Zou ik ook proberen.
Alleen als het echt om een keus maken gaat...
In mijn voorbeeld maak ik een keuze zoals de vraag is ... ik red in eerste instantie mijn hond, en dan pas de vreemde samen met mijn hond, dat is dan mijn tweede keus maar alles met een goede afloop.
Vandaar dat ik in deze stelling ook koos voor mijn newfoundlander ;)
Nuances zijn ver te zoeken hier in dit topic.
niemand laat een mens vallen en zomaar doodgaan, als men in een ongeluk beland red men wat men redden kan op wat voor manier dan ook.
hier wordt zwart wit vastgesteld als men zijn/haar hond red dan laat men de medemens vallen, doodgaan.
nee dat is ver gezocht, men stelt een vraag hier wat als men...... men zit thuis met de hond op schoot en vertelt , mijn hond, helemaal niet raar, de hond zit lekker op schoot of naast degene.
als men echt beland in een ongeluk dan is er geen kiezen bij men red wat er te redden valt.
Ik help het je hopen Willemijn, maar ik geloof daar dus niet in meer nu.
Het nieuws item over de bootvluchtelingen is eigenlijk dan een afspiegeling van wat men hier zegt "laat maar verzuipen, dan komen er minder en de rest leert het wel af
Ën waarom: omdat men denkt dat heeeel misschien hun eigen bestaan wordt aangetast.
Zo erg is het dus, en ik denk dat dat juist in dit topic ook naar voren komt.
En bovendien: "men kent deze mensen toch niet, wat doet het er toe...."
En honden zijn geen draad beter dan mensen, honden zijn GEEN mensen, ze zijn totaal anders, ze bestaan anders, redeneren anders en dus kunnen ze niet beter of slechter zijn dan mensen, want er is in mijn optiek helemaal geen vergelijk.
Ik hou heel veel van mijn honden, maar evengoed heb ik korte tijd na het verlies van Gorby een nieuwe hondenliefde in mijn hart gesloten, ik kan me niet voorstellen dat dit te vergelijken is bij het verlies van een partner, kind, goede vriend, broer zus etc.....
En dat zijn wel de mensen waar je het over hebt als je zegt "vreemdeling" die zijn namelijk ook iemands partner, broer, zus, kind etc
Je kan deze discussie in mijn ogen niet abstract voeren, want het gaat over levens.
Maar ik ga me voorlopig afmelden van HP, ik zit nog bij te komen van mijn verbijstering.
En dat ga ik lekker doen buiten in de storm met mijn nieuwe hondenvriendin.
Iemand mag best voor zijn hond kiezen, maar ik mag dat volgens mij best schokkend en triest vinden. Ik stel me dan zo voor dat ik hoor dat iemand mijn lieve dochter, of haar vader heeft laten sterven omdat die iemand in eerste instantie voor zijn hond zou zijn gegaan. Geloof me, weinig begrip van mijn kant.
Of iemand echt gaat doen wat hij denkt te gaan doen zullen we hopelijk nooit weten. Ik weet ook niet of ik dan in staat ben te handelen of verstijfd blijf staan. En misschien zou mijn initiële reflex wel zijn om mijn hond beet te grijpen. Maar als ik over na kan denken, zoals je kunt bij hypothetische situaties, dan zou ik zeker voor de mens gaan.
De discussie van een tijd terug, waar mensen kozen tussen het kind van de buren of hun hond, die heb ik ook nooit kunnen vergeten. Ja, ik vind het schokkend dat mensen een andere keuze dan voor het kind maken. Ik trek me dat heel persoonlijk aan. En dat mag jij dan weer best gek, raar, naar of wat dan ook vinden.
Ik wil er wel nog even bij zetten dat ik niet zo een mensen hater ben als ' sommigen' zullen denken.
Kan ik een mens redden doe ik dat natuurlijk.
Maar als je zo via internet een vraag krijgt.
Ja als het een vreemde betreft red ik mijn hond als ik de keuze krijg.
Klinkt misschien cru.
Maat als iemand nu een een.grote band heeft met een dier dan met een mens.
Ik heb trouwens bij een eerder bericht al gezegt dat ik dat dan wel de rest van mijn leven ermee zal lopen.
Maar goed dit soort dingen kun je nooit vantevoren zeggen.
Waarschijnlijk zal niemand hier dit meemaken.
En mocht het zo zijn dan weet je pas wat je doet als het gebeurt.
Initiatief zal iemand anders reageren als wanneer het moment daar is.
wat hier naar voren wordt gebracht, laat de asiel vluchtelingen maar verdrinken dan komen ze hier niet meer naar toe, dat zijn toch geen hpers die dit schrijven ?
het wordt hier zwart wit gesteld, toch te gek.
je kan toch niet iedereen over een kam scheren omdat dat gezegd is ? zelf heb ik het niet gelezen, maar dan nog.
er zijn ook mensen die ageren tegen asiel vluchtelingen die in hun dorp komen wonen, alsof dat geen mensen zijn, gevlucht uit een hel en hopen hier op een bestaan, wil toch niet zeggen dat hpers daar hun handtekening voor gezet hebben van weg blijven ?
kijk eens wat er in de wereld gebeurd, isis, vrouwen afslachten, mannen afslachten, wij gaan toch ook niet de hele mensheid afserveren hierdoor ?
zo is het ook met het redden van de hond , nogmaals niemand laat een mens zomaar doodgaan, en steekt geen hand uit als men een mens in nood ziet. niemand.
het wordt hier veels te zwart wit gesteld, en de nuances zijn ver te zoeken in dit hele topic.
Geen moment zou ik twijfelen. Evie is me meer waard dan een mensen leven. Ik zie niet wat een mens meer maakt dan een dier.
Voor mij zou het precies hetzelfde zijn als je vraagt wie zou je redden je moeder of een vreemdeling.
Dan zouden de meeste hun moeder kiezen. Maar die vreemdeling is toch ook iemand zijn ouder, broer, zus tante oom of kind ;)
Goed gezegd Willemijn
dat is precies wat ik me al heel de tijd afvraag .. waarom is een mensenleven belangrijker dan een dierenleven? waarom hebben wij het recht om dieren massaal te moorden, te gebruiken ,mishandelen,...
Ik ben persoonlijk helemaal geen mensenhater, totaal niet. En dat de mens handelt vanuit de ego, de ik, de zelf, wat ik eerder schreef, is een objectieve constatering en geen uitspraak uit emotie.
Maar de vraag is toch ook niet of je mensen zo erg haat dat je liever je eigen hond kiest dan een medemens?
Je hebt een split second om *iets* te doen, als je überhaupt jezelf ertoe kan bewegen om iets te doen. Ik denk -denk- dat mijn eerst beweging zal zijn naar mijn hond, niet naar die vreemde.
Iemand zei ook iets anders wat heel logisch klinkt: "Ik denk niet eens dat ik die persoon zie." Van het ene op het andere moment zit je in de stress want je hond flikkert een ravijn in. En een random persoon. Maar waar kijk je in die split second eerst naar?
Ik vind het echt knap dat sommige mensen in die split second direct besluiten hun hond te laten sterven en die onbekende te redden.
Als de vraag was geweest: je hebt tien minuten om de beslissing te maken voordat je moet handelen... dan was mijn antwoord wel anders geweest. Maar dat is de vraag niet. Je moet in een fractie van een seconde beslissen. Ik denk niet dat je dan zo rationeel denkt.
rvs jij bent een mens naar mijn hart,vind het heel wat dat je het durft te vragen,voor het zelfde geld viel het verkeerd,mijn voorkeur gaat onmiddelijk naar MIJN HOND geen enkele twijfel.
En voor mij is mijn hond dus als een broertje
Max dat is jouw mening en die deel ik met je.Ieder denkt hier anders over willemijn en dat mag da is jouw mening.
Sorry maar dit keer ben ik helemaal oneens met je.
Mijn Bella staat gelijk aan mij, en geen mens die boven haar staat.
Zij is 1 met mijn familie en er absoluut niet onder.
En nogmaals, ik ga zeker weten voor mijn hond, absoluut.
Als de vreemdeling nog te redden valt, ga ik daar ook achteraan maar dat was de vraag niet .
Suzan als jij een hand over hebt dan mag je die uitsteken naar wie je wil,dan laat mij maar vallen als je je hond maar red .en als ik jouw zag en je hond en ik heb een hand over dan pak ik je hond en jij ravijn in zo zou ik het doen en riep dat ook hardop.
Willemijn, ik vind dit ook een naar topic.
En dan kun je zeggen: 'reageer dan niet' maar dat is een slap verweer.
We zouden ons met dit soort verzonnen vraagstukken niet bezig mogen houden.
Zie het eerst maar eens voor elkaar te krijgen dat je überhaupt 'iemand' kan redden. De meeste zijn er nauwelijks toe in staat, geen verwijt.. maar wel de spijtige waarheid.
We kunnen hiermee aan de gang blijven… het geeft al leen maar wrange gevoelens en spanningen.
Bah! Is dit nu een educatief of enigszins nuttig topic??
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?