Steralliseren veranderd gedrag?

"  
Vaak castreren mensen de teef zodat ze bijvoorbeeld geen baarmoeder ontsteking of kanker krijgen. Na 2 jaar heeft dat helemaal geen nut mer. Als je de hond 3 maanden voor, of na de eerste loopsheid castreert is de baarmoeder nog zo jong dat ie zal verwijderen en geen ontsteking of kanker meer kan veroorzaken. Als je het pas na een jaar of 2 doet, doe je het puur zodat het geen nestje krijgt. De ziektes kan ze dan alsnog krijgen. 
 
Werd mij in ieder geval zo verteld hoor.. Verder weet ik er weinig van af haha   "

Pascale&Kahlúa

na de 2e loopsheid valt het risico nog mee met helemaal niet, ik vind dat het dan nog nut heeft aangezien de baarmoeder geen ontstekingen meer kan krijgen en je de kans op tumoren nog in dimt. baarmoeder krimpt wel iets maar zal nooit verdwijnen alleen word niet meer bloot gesteld aan hormonen.

Oke dat zal dan wel haha. Ik zij dit alleen omdat een kennis van mij met een Pyrenese berghond op 2 jarige leeftijd is gesteriliseerd en vorige week een zware operatie heeft gehad door een ernstige baarmoeder ontsteking. Ze is 7 jaar nu en heeft het net gehaald. 

  dat is echt heel bijzonder en heb ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord.

 Ik zou niet willen zeggen dat incontinentie door castratie achterhaald is hoor. Onze vorige bull met staart  is op 5-jarige leeftijd gecastreerd en is wel twee jaar daarna incontinent geworden. Gelukkig hielp bij haar propalin erg goed en heeft ze na genoeg weinig hinder ondervonden van het urineverlies, maar zonder dit medicijn was het net een kraantje wat openstond.

Was het ook. Hadden de baasjes ook niet op gerekend maar ze zagen de hond omringt in een plas bloed en de baarmoeder moest er meteen uitgehaald worden want had n flinke ontsteking. 

Ik merk geen verschil bij mijn hond.
Ze is nog altijd even lief als voor de sterilisatie.

Daarnaast vind ik de sterilisatie meer voordelen dan nadelen hebben!

Oh, nu begrijp ik het. De baarmoeder was niet verwijderd. Alleen gesteriliseerd....

Ik was aan het lezen en dacht Huh? Baarmoeder is er toch al uit? Hoezo kan ze dan baarmoederkanker  krijgen.....;-) 

Ik ga maar weer slapen denk ik....haha

Hier 2 teven in huis.

de oudste (nu 14.5 jaar) is met 11 maanden na 1x loops gesterelliseerd, had al wat probleemgedrag voor de operatie, langharig. Zij kreeg daarna meer last van haar gedragsprobleem (niks schrikbarends maar voor ons wel heel hinderlijk), maar geen van alle andere dingen waarvoor gewaarschuwt wordt

Jongste (nu 9 maanden) is met 6 maanden en 1 dag voor de loopsheid geholpen. Was wat onzeker ervoor, niet volledig zindelijk, maar geen enkel probleemgedrag. Is vanaf de dag van operatie volledig zindelijk, iets feller geworden waardoor ze nu meer met andere honden speelt etc, geen andere problemen tot nu toe.

Voor wat mijn instructeur en dierenarts vertellen, moet je een toch al felle teef zo snel mogelijk doen, maar wanneer is wisselend. Kleine rassen voor de 1e loopsheid, grote rassen tussen de 1e en 2e loopsheid

wat dan weer ontzettend contradictorisch is wat je zegt, want iedere teef is na een loopsheid ofwel drachtig, ofwel schijndrachtig.

dat is gewoon de natuur.  niets medisch aan dus.

de ene gaat meer symptomen van schijndracht vertonen dan een ander, maar schijndrachtig zijn ze allemaal. Dat is puur een hormonale kwestie.

Er zijn altijd voors en tegens. Vroeg castreren, laat castreren, helemaal niet castreren. Alles heeft zijn voor- en nadelen. 

Ik neem aan dat iedereen zich inleest voor ze tot operatie overgaan, de keuze die ze maken is hen keuze. Over alles valt wat te zeggen.

Zoals Sanne zegt, alles heeft voor en tegenstanders. Dit was voor haar gezondheid in MIJN ogen de beste keus en gezien de onverantwoorde bazen hier in de buurt volgens mij ook een betere keus dan het risico lopen dat de reuen hem wel eens zouden peren oid (wel eens, gebeurd minimaal dagelijks dat ik er 1 niet aan hoor en zie komen) en met 6 maanden gedekt wordt. En daarbuiten kon Lexie het ook echt wel hebben wat meer pit te krijgen, en heeft de kans dat zoiets gebeurd, voor mij ook zeker meegespeeld

Dit vind ik wel erg overdreven. Met schijnzwanger bedoel ik dat ze er dan ook erg veel last van heeft en ziek er van is en alles gaat verstoppen etc etc. Dus als ze er letterlijk ziek van wordt. En ziek is bij mij medisch.

Heb mijn Border Collie teefje van 3 jaar, enkele maanden terug laten steriliseren.
Ik vind persoonlijk dat ze nog actiever is geworden dan er voor, misschien wat preutser tegenover andere honden, maar wel gelukkiger in mijn ogen. Ik denk dat de mijne wat last er van had en het echt een last vond, ze lijkt helemaal open gebloeid nu.

Maar hoor zelf ook van andere dat er niks verandering is en merk dat dat voor jongere teven zo is, dus rond de leeftijd van de jouwe ( vooral zo jong dat ze nog niet loops zijn geweest, dus ze kennen het niet), al lijkt het me wel gezonder de eerste loopsheid te laten doorkomen...

Bij 'oudere' honden valt het dan weer eerder op dat er misschien toch wat verandering is, maar niet altijd !

Nuja, ik denk dat ze beter zonder zijn Minder kans op kanker, kan met een gerust hart tussen reu'tjes lopen en heeft geen last van die prul... En als je er niet mee wil kweken, hoeft het dus zeker niet te blijven

 Nog even terugkomend op je laatste zin, waar haal je vandaan dat dit niet verteld is aan mij, of is het een algemene zin? Want het is mij wel degelijk verteld maar ik vond de nadelen echt veel minder zwaar wegen dan de voordelen

Dit had ik precies hetzelfde. In mijn ogen zaten/zitten er ook veel meer voordelen als nadelen aan :) En heb geen seconde spijt gehad van de sterilisatie 

Dit is niet overdreven, dit is hoe het is.

Schijndrachtig staat niet gelijk aan ziek zijn, want dan zouden alle teven alle 6 maanden ziek zijn als ze niet gedekt worden.

en dat is dus niet zo.

De schijndracht is bijgevolg geen medische reden om te castreren.

ik heb mijn teven altijd na de eerste loopsheid laten helpen.
en nooit problemen gehad.
heb een hondje van mijn dochter genomen.
niet geholpen en die zit nu vol tumoren bij de tepels.
na de laatste loopsheid ging het heel snel.
dus ik blijf het doen.

Ik zie echt niet alle teven als ze loops zijn hun hele speelgoedverzameling verstoppen.

Of dat ze dikke tepels krijgen en melk gaan geven. Er niet meer uit willen, letterlijk ziek, dus koorts hebben en in hun nest/mand blijven liggen.

Mijn hond merkte je niks aan na der loopsheid.  Die gedroeg zich altijd weer normaal en heeft er ook nog nooit last van gehad. Waarom me moeder haar toen heeft laten helpen weet ik ook nog steeds niet.

maar erge schijnzwangerschap is echt wel medisch. Zodra het buiten normaal valt en het behandeld moet worden word het medisch

Mijn teefje is pas gecastreerd toen ze 1,5 was. Haar karakter was op dat moment dus al gevormd.

Ik wilde haar in eerste instantie niet laten helpen maar ze had altijd erg veel last van haar loopsheid en was ook schijnzwanger. Daarom hebben we haar toch laten helpen. Gelukkig is ze nog precies dezelfde Gina. Alleen haar eet gedrag is veranderd. Ze was eerst een hele moeilijke eter en nu eet ze elke dag netjes haar bakje leeg;-)

Ik vond de keuze ook heel moeilijk hoor en heb destijds het hele internet afgespeurd naar ervaringen. Succes met het maken van de keuze

Ik heb 4 teven gehad (Bearded Collies en 1 Border Collie) die zijn gesteriliseerd. Niets geen problemen van welke aard dan ook. 1 teef, die nu 7 jaar is, heeft wel wat vachtverandering gekregen. Al deze teven zijn met ong. 2 tot 4 jaar gesteriliseerd. Nu hebben wij nog 1 teefje van 21 mnd. die na haar 2de loopsheid laparascopisch wordt gesteriliseerd. We wachten nog steeds op haar 2de loopsheid. Ze was na haar 1ste loopsheid vreselijk schijnzwanger. Ik ben voor steriliseren, maar zeker niet wanneer een hond nog niet helemaal is volgroeid, zowel geestelijk als lichamelijk. 

Bedankt voor al deze reacties deze reacties helpen mij enorm voor het maken van de juiste beslissing. Er zijn meer positieve verhalen dan negatieve verhalen ik denk dat ik dan ook maar een gok moet wagen wanneer de tijd rijp is.