Ervaringen met osteopathie?

Afgelopen zaterdag heb ik met Winter deelgenomen aan een workshop Coördinatie & Balans. Hoewel het achteraf gezien misschien een beetje te optimistisch was van mij om deel te nemen (5 andere honden + veel stilstaan = Hyper nerveuze, overprikkelde Winter ), werd voornamelijk tijdens de warming-up ineens heel duidelijk dat er iets in zijn rug niet lekker zit. Dat vermoeden heb ik met vlagen al eens gehad vanwege een vreemd huppeltje dat komt en gaat tijdens rennen, en zijn aversie tegen de trap oplopen (aflopen, geen enkel probleem), maar nu werd het echt duidelijk; vanuit recht liggen wil hij niet op zijn rechter bil gaan liggen, en ook bij een rondje om zijn as draaien wilde die eigenlijk maar één kant op. Daarnaast wilde hij niet graag gestrekt rechtop staan (dus poten op een ton en rekken maar).

Volgende maandag ga ik naar een lezing over osteopathie bij honden, maar ik zou ook heel graag ervaringen horen van mensen die niet de behandelaar zijn Specifiek:

- Met welke klachten hebben jullie de hond heengebracht?

- Hoe onderging de hond de behandeling (ik ben vooral héél erg nieuwsgierig naar de ervaringen van mensen met een angstige hond!)
- Hoe vaak moest de hond een behandeling ondergaan.

En mochten er mensen zijn die tevens ervaring hebben met de chiropractor:

- Hoe weet je waar je heen moet met welke klachten? Zal een osteopaat je doorverwijzen naar een chiropractor en andersom, of denken beiden dat alle problemen op te lossen zijn binnen hun eigen 'clubje'?
- Hebben jullie voorkeur voor een van de twee, en zo ja, waarom?

Dit is wel iets waar ik graag snel mee aan de slag wil. Stel nu dat hij pijn heeft, dan zou het mij ook niet verbazen als (een deel van) zijn uitvalgedrag hier mee samen zou hangen! Bij voorbaat dank

Voordat je naar een osteopaat gaat zou ik foto's laten maken. Een osteopaat kan namelijk niet in jouw hond kijken. Ze kunnen (heeeel goed) probleem gebieden identificeren en blokkades vinden (en wegwerken) maar ze kunnen geen diagnose stellen zoals een DA of orthopeed dat doet.

Ik heb echt ontzettend goede ervaringen met Martine Burgers, zij heeft echt wonderhandjes en ik hoor het ene succesverhaal na het andere in mijn kennissenkring. MAAR buiten een "blokkade in de rug" kon zij niet zeggen wat Joey had. 

Joey blijkt na rontgenfoto's , een orthopedisch onderzoek en een MRI een hernia te hebben. 

Ik zou NOOIT naar een chiropractor gaan als je nog geen foto's hebt laten maken. Stel er zit iets niet goed in benige delen (de botten) dan kan een chiropractor het ook verergeren. (Bij een Osteopaat als Martine Burgergs is dat niet het geval, een osteopaat doet milimeterwerk en kraakt niks). 

Over de behandelingen bij Martine:

Ze is ontzettend kalm en geduldig, en neemt een uur lang alle tijd voor jouw hond. Je bent er zelf bij en mag zo veel koekjes voeren als je wilt om de hond rustig te houden. Alles mag, staan zitten liggen het maakt niet uit, als de hond maar op de behandeltafel blijft. 

Martine gaat dan met haar handen over de hond heen en respecteert de grenzen van de hond. Ze wil niets liever dan dat de hond de behandeling als een positieve ervaring ziet. Veel honden ontspannen na een tijdje vanzelf en sommigen vallen zelfs in slaap tijdens de behandeling. 

Joey moest 3 behandelingen hebben voor het wegwerken van oude blokkades in de voorhand. Yuna heeft een soort APK behandeling gehad (zij is mijn sportertje dus vandaar), en Lennon moet eens per jaar ongeveer voor zijn Spondylose (aan elkaar gegroeide rugwervels). 

Maar nogmaals, mijn advies is echt om EERST foto's te maken om een hoop uit te sluiten. En dan pas naar een osteopaat :)

Bedankt voor je uitgebreide antwoord! Eerst foto's laten maken klinkt inderdaad heel logisch :) Ik zal eens even de spaarrekening gaan plunderen en daar als eerste een afspraak voor maken. Helaas zal het waarschijnlijk niet haalbaar zijn voor mij om naar Martine te gaan... Met de auto is dat al 2 uur rijden, en laat ik nu net geen auto hebben Hopelijk kan ik in (de buurt van) Groningen ook een goede vinden wanneer we er aan toe zijn!

Geen ervaring met osteopathie maar wel met de Orthomanueel. Ik heb goede ervaringen met Kreupeldier, dokter Aharon. 

Denzel wilde niet meer in de auto springen, liep steeds met een andere achterpoot mank, kon soms "ineens" niet meer zonder hulp opstaan en ging uitvallen naar alles en iedereen. 

Denzel heeft, door zijn verleden, absoluut geen vertrouwen in vreemde mensen. Ik heb dit aangegeven bij het maken van de afspraak. Ook heb ik aangegeven dat hij de laatste tijd uitviel naar mens en dier. Toen ik de eerste keer kwam was de praktijk leeg op de dokter na omdat ze vond dat het rustiger was voor Denzel. Ik was blij verrast dat ze voor en na mijn afspraak even niets gepland had. De dokter zelf kan goed met honden overweg , strooide brokjes rond en maakte geen oogcontact met Denzel. Ondanks dat ze heb wel pijn heeft gedaan heeft hij geen grommetje gegeven. 

Na na de eerste behandeling hebben we 1x een telefonische controle gehad en zijn we 2x terug geweest voor controle. Ik meen iets van om de zes weken. Nu moeten we 1x per jaar terug voor controle. 

Oh ja, bleek dat Denzel een aantal scheve rugwervels had en een scheef bekken. Ze heeft direct bij de eerste afspraak alles rechtgezet. Na een revalidatie periode mag hij nu alles weer en heeft hij niet meer mank gelopen en ook het uitvallen naar alles en iedereen vanwege de pijn doet hij niet meer. 

Ook ik heb alleen maar goede ervaringen met Dorit Aharon van Kreupeldier. Zowel met mijn eigen honden als met honden die ik naar haar doorgestuurd heb. Zij is zeer vakkundig en ik heb 100 % vertrouwen in haar. Je kunt haar altijd bellen voordat je een afspraak maakt om langs te komen. 

In ieder geval veel beterschap voor Winter.

Bedankt voor jullie reacties (& sorry voor de 2 doggies)! Helaas ook weer eentje die totaal niet in de buurt zit... Jammer de bammer. Zo lang met het openbaar vervoer in echt geen optie met Winter, tenzij ik hem zou platspuiten. 

Ik ben met mijn vorige honden bij Nethanja Pruyssers geweest.

Dierfysio en osteopate.

Maar alleen op verwijzing van de dierenarts en na röntgen foto's.

Niets dan lof, ze heeft bij beiden de levenskwaliteit verbeterd en bij mijn hond met spondylose ook zeker verlengd op een heel fijne wijze.

Heel knappe handen 

Kan er niemand met een auto meer voor dus paar keer dat je er naartoe moet? 

Osteopaat en chiropractor in een: www.osteopathievoordieren.nl 

foto's maken kan ook onnodig zijn. de behandeling blijft hetzelfde, gedoseerd bewegen en voor de osteopaat maakt het ook niks uit.
wel kan je dan zien of het iets chronisch is of niet zoals bijv. spondylose.
daarvoor gaat lisa ook elke 6 weken naar de osteopaat ook zijn haar wervels niet goed ontwikkelt, dit weet ik is dus wel door de foto's.
bij haar is het puur voor pijnbestrijding.
de eerste behandeling had zij moeite mee maar wow wat een resultaat. dat was weer snel ingedimt. de eerste 4 of 5 behandelingen vond ze erg vervelend maar nu vind ze het lekker.
ook maxje gaat elke 6 weken mee voor een behandeling, hij loopt erg slecht daarna, dat heb ik aangegeven en ook gezegd dat wanneer hij het weer heeft ik ermee stop, nu krijgt hij alleen de laser erop en loopt hij daarna wel redelijk. hij vind de behandelingen nog steeds niet fijn en dat terwijl hij geen zeur is.
ik weet niet wat hij heeft maar dat maakt ook niks uit zoals ik al zei; de behandeling blijft hetzelfde.
ik kwam erachter dat hij last van zn rug had omdat ik mijn zorgen maakte om zijn oogjes die dus prima zijn.
wel is duidelijk dat hij al heel erg lang last heeft.

ik ben laatst op een hondenschool opendag geweest en daar was een dierenfysio, dat lijkt me ook wel wat om een keer te proberen, zag er zalig uit hoe de honden een massage kregen.
ik weet dus bij ons dat het niks oplost maar zolang mijn honden zo door kunnen gaan zonder pijnstilling ben ik tevreden.

Ik zou dat misschien nog vragen wanneer het in Drenthe of Friesland zou zijn, maar wanneer het 2 uur heen en 2 uur terug wordt vind ik dat echt te veel gevraagd 

ja martine burgers staat inderdaad heel goed aangeschreven, ze woont bij mij om de hoek.
mijn honden worden behandeld door tannetje, die is goedkoper.

Hier gaan wij ook altijd naar Martine Burgers als we merken dat een hondje niet lekker in zijn vel zit.

Foto's maken doen we niet van te voren of er moet bij het eerste bezoek bij Martine iets opvallen.

Zij heeeft ons ontzettend goed geholpen. Is de rust zelf en hoe de houding van de hond is tijdens de behandeling maakt haar niet uit. Ze zal je ook nooit teveel laten komen als een hondje prima in zijn vel zit.

Wij merken bij thuis komst dat de honden echt bijkomen van een bezoekje aan haar.Ze hebben dan een paar daagjes rust.

Duurder, zou best kunnen.....maar haar behandelingen en adviezen zijn voor ons onbetaalbaar.....

Ik heb redelijk goede ervaringen met Dr Aharon, ze heeft Spot goed gemanipuleerd waardoor zijn lopen een stuk beter werd (blokkades in rug, knie re en elleboog re opgeheven) maar ik vond de nazorg wat magertjes in de zin van adviezen hoe nu verder met bewegen, hoe opbouwen en wat is wel en niet goed. Ik stond bij de controles elke keer met 5 minuten weer buiten "oh wat gaat het goed". Ja,beter maar nog niet helemaal goed. 

Uiteindelijk heb ik aanvullend advies gekregen van een fysiotherapeut en lijken we nu op de goede weg. 

Ik overweeg wel een extra bezoek aan een chiropracter om zijn rug nog eens te laten evalueren, deze dame http://www.dier-chiropractie.nl is in het verleden ooit bij ons geweest voor Chenak toen die een stijve en vastzittende rug had. Ik vond het prettig dat ze bij ons thuis kwam, ze was echt heel rustig en subtiel in haar benadering. Chenak had er ook wel baat bij maar zette zichzelf met zijn gesleur aan de lijn toch steeds opnieuw vast, dus op een gegeven moment zijn we er weer mee gestopt. 

Ik heb met Spot nog een workshop tegoed bij Calming Signs, over een paar weken, ik ga naar de 2e dag http://www.calmingsigns.nl/agenda.php?p=1005

Overigens zijn bij Spot wel foto's gemaakt, wel grappig bij het eerste bezoek aan dr Aharon had ze de diagnose als gesteld en de therapie gegeven toen we pas dachten aan de foto's, die bevestigden wat zij al had gezien. 

Bij Chenak zijn nooit foto's gemaakt, ik weet niet of dat nu altijd zoveel toegevoegde waarde heeft. De DA zei toen tegen ons "als ik een foto maak zie ik slijtage maar dat zie ik zo ook wel, het gaat niks aan het beleid veranderen" en daar konden wij ons wel in vinden. 

Bij Spot was het gangwerk zo raar aanvankelijk en zeker bij zo'n jonge hond dat we toch even moesten weten of er geen grote anatomische afwijkingen waren - en die waren er gelukkig niet, behalve dat zijn rug net wat te schuin afloopt naar beneden waardoor hij moeite heeft met springen en zijn achterpoten goed onder zich brengen. 

Winter is echt een combinatie van hyperactief en hypernerveus, wat dus vaak heeft geresulteerd in hangen in de lijn en snoeihard op zijn muil gaan omdat hij zichzelf de tijd niet gunt om zijn poten fatsoenlijk neer te zetten. Hij is in mei net 1 geworden, ik voel me nu ergens super schuldig dat er nu al iets niet goed zit en dat het me niet eens echt is opgevallen tot we dus specifieke oefeningen gingen doen  aan de andere kant... Als ik na ga hoe vaak ik zelf al op mijn snufferd ben gegaan, achter hem aan werd gesleurd en 2x een ontsteking in mijn schouder heb gehad door zijn uitvalgedrag... Zou het wel een wonder zijn als het geen invloed had gehad op zijn lijf. Zucht... Ik hoop volgende maandag ook een hoop informatie te krijgen, in de tussentijd zal ik eens gaan googelen naar iemand in de buurt. 

Je kan het ook anders zien; je ziet dat er wat is, je gaat er mee aan de gang en winter is nog jong dus heeft een groot herstelvermogen. Spot is ook pas drie en het begon mij een jaar geleden op te vallen maar ook daarvoor was het niet altijd helemaal je van het.

hij valt ook wel eens, sprong laatst pardoes een sloot in zonder eraan te denken dat hij aan de lijn zat en lag ondersteboven en dan is hij ook nog regelmatig getackeld door Shadow. Dat heet voluit leven, denken we dan maar. Hij mag eigenlijk niet springen, maar ja, zijn favo manier van begroeten is op de tuintafel gaan zitten en mij aflebberen en hij stoeit ook graag met shadow. Ik kan hem moeilijk de hele tijd apart houden of in een bench stoppen. Daar wordt hij ook niet gelukkiger van... 

Ook waar!  

inderdaad je weet nog niet eens of er wat aan de hand is en trekt bij twijfel aan de bel.
ik wist ook niet dat maxje last van zn rug had en dan blijkt het al heel lang te spelen, ik heb nooit wat gemerkt aan hem. als ze konden praten (dan werden we gek) had het vast allemaal anders geweest.
lisa heeft haar hele leven al last van dr rug, een hond past zich wel aan aan wat die aankan. ze zijn hard maar niet van staal.

Toch is dat niet helemaal waar.... Er zijn behoorlijk wat honden die overal dwars doorheen denderen. Ze ontlasten de pijnlijke delen dan wel maar daardoor raakt de rest van het lijf overbelast en krijg je daar weer problemen. Mijn hond (border collie) blijkt een hernia, spondylose (bij die hernia) en twee kapotte knieën te hebben. En eerlijk waar daar zag je niks van, totdat de zenuwen door die hernia klem kwamen te zitten en hij wel anders moest gaan lopen. 

Ik denk dat toch zeker de werkende rassen (denk dan o.a. aan de australian shepherds, cattle dogs, kelpies, border collies, herder-achtigen, maar ook staffords ed) vaak te graag willen werken. Door de adrenaline die vrij komt tijdens het werk (sport, spel, wat dan ook) loopt de hond door de pijn en de blessures heen. Achteraf, bij het opstaan na wat rust bijv, blijkt dan dat het toch te veel is geweest. 

Daar hoef je geen "werkend" ras voor te hebben.
Het doorgaan door alles heen is typisch voor een dier.

Als een dier gaat laten zien en tonen dat er iets fout zit, maakt hij/zij zich zwak.

En dat is het laatste wat een dier zal willen tonen.

Puur instinct

Mijn hardste hond op pijn was een kruising poedel !!

Niks "werkend" ras, maar wel spijker spijker hard.

Hij "liep" op een bepaald moment ook niet lekker, viel vooral op in Duitsland heuvel op, hij miste een stukje stuwing. En dan zijn foto's toch wel handig want de hond bleek spondylose te hebben waar je echt van schrok, en bovendien ook 3 zichtbare hernia's.

En piepen of zeuren of niet mee willen......... echt niet he, hij  liep er met een opgewekte toet gewoon doorheen, het liefst achter zijn bal aan.

Als je dan weet wat je weten moet, kan je daarop handelen, Nethanja Pruyssers wil volgens mij altijd foto's of op zijn minst ruggenspraak met de dierenarts, ik vind dat ook wel terecht, dat geeft een stukje inzicht, verder gaat zij volledig haar eigen weg, en heeft ze oa de hond met spondylose enorm kunnen helpen. Oa met zijn blaas besturing en een zwakheid op een voorpoot, maar überhaupt in het algemeen, spondylose is heel belastend voor het hele lijf en als Boy bij haar van tafel kwam rekte hij zich eens genoeglijk uit .......

Je hebt een grote hond, die gevoelig is voor problemen met rug en gewrichten.
Ik zou eerst foto's willen voor ik verder ging, maar goed, dat is wat ik zou doen.

uhm ja ik heb natuurlijk een dame die slapen als werk ziet

zij past zich zodat ze niet al teveel pijn heeft, daardoor heeft ze idd ook spondylose ontwikkelt. maar ik bedoel dat wanneer ze echt pijn hebben of veel slapen, anders gaan lopen de kwalen en afwijkingen die daarvan komen zijn langere termijn werk.

een hond met een gebroken poot gaat er op 3 verder die blijft er echt niet op lopen

Nogmaals bedankt voor jullie reacties!  Ik ga deze week ergens eerst contact opnemen met onze reguliere DA, om te overleggen over een foto. Winter is - ondanks dat hij bij hem al flink nare dingen heeft moeten ondergaan - dol op deze man en ook ik vertrouw hem volledig. Ik zou toch ook graag eerst eventueel meer duidelijkheid krijgen via een foto, al is het alleen dat ik wat informatie achter de hand heb wanneer we daarna een osteopaat danwel chiropractor danwel fysiotherapeut gaan raadplegen  denk dat ik me daarin ook het liefst laat adviseren door de DA, waarvan ik bijna zeker weet dat hij niet alleen vertrouwen heeft in zijn 'eigen straatje' van behandelingen (gezien adviezen en doorverwijzingen die door hem zijn gegeven aan een vriend met een hond die HD en artrose heeft). 

Winter geniet er nu echt van wanneer je zijn onderrug 'kneed'; hij valt er bij in slaap en komt er ook echt om vragen, dus dat doe ik ook gewoon voorzichtig, evenals de lichte rek en strek oefeningen die we tijdens de workshop hebben geleerd. Dat doe ik nu nog maar drie dagen, maar vanochtend ging hij ineens keurig beheerst trede voor trede de trap op, terwijl hij al maanden lichtelijk hysterisch werd onder aan de trap en hem dan maar in 2 grote sprongen nam (trap van 8 treden). Merk dat hij zich ook vaker echt begint uit te rekken, dus of er misschien gewoon een spier dwars zat... Geen idee, wie weet. Voor de zekerheid gaat in ieder geval de DA er nog naar kijken. 

Maandag dus ook nog de lezing, al vind ik op het internet wel een aantal lichtelijk dubieuze berichten over de vrouw die hem geeft. We shall see...