Filmpje pagina 2; Helaas slecht nieuws deze keer voor Dixie.......

Net terug van de tweede controle na de operatie van Dixie zes maanden geleden. Waar we drie maanden geleden nog goed nieuws kregen is het deze keer foute boel. In drie maanden tijd zit haar hele buik en lever vol met knobbels van tweeënhalve cm. 

De de dierenarts was verbaasd over het feit dat ze het nog zo goed doet en er nog zo goed uitziet. Ze is keihard. 

En wat nu? Dat is natuurlijk een ontzettend moeilijke beslissing. We kunnen wachten tot er een knobbel knapt, dan bloed ze dood. Dat kan morgen gebeuren of over een paar weken dat is niet te voorspellen....

We kunnen een dag prikken en haar in laten slapen. Maar wanneer? Is ze niet nog te goed om die beslissing te nemen? Maar waar moet ik dan wel op wachten? Hoeveel last heeft ze nu,ze laat niets merken.....

We we kunnen over zes weken weer een echo maken. Maar haalt ze die zes weken? Want het risico is er dat er eentje knapt.

Ik hoop dat er geen een knapt als ik er niet bij ben. 'S nachts ofzo..... Daar moet ik echt niet aan denken.....

Wat moet moet ik nou? Ik kan niet normaal nadenken nu........ Ben er toch overstuur van ondanks dat we wisten dat het eraan zat te komen.....mijn meisje......   

Dat is wel een vreselijke keuze die je zou moeten maken. Bah! Ik wens je heel veel sterkte toe in ieder geval.

Mocht je kiezen haar nog te houden tot.. dan zou ik zorgen er altijd voor haar te zijn die tijd. Ook snachts zodat ze niet alleen is als er 1 knapt.

Jeetje wat een keuze. Welke je ook neemt het blijft moeilijk maar het zal dan de juiste zijn.

He bah, wat een rotnieuws. Wat een onmogelijke beslissing en wat een moeilijke tijd in het verschiet.. Ik wens je veel kracht en wijsheid toe voor de komende periode..

Goh vreselijk moeilijk!
Is het mogelijk om altijd iemand bij Dixie te laten? En een dierenarts standby voor als het mis moest gaan dat je meteen kan gaan?
Dan zou ik het misschien even durven aanzien. Er dan vanuit gaande dat Dixie ook laat merken dat het fout zit.
Maar echt een vreselijke keuze joh!!
Veel sterkte :-(

Ach wat verdrietig en wat lastig. Laat het allemaal even bezinken, de goeie antwoorden komen wel. Heel veel sterkte de komende tijd.

Ik zou nog een keer met de DA om tafel gaan om te kijken wat de beste optie is voor Dixie.

In ieder geval heel veel sterkte gewenst voor de komende tijd.

Och Margreeth, ik krijg er kippenvel van. Zag vanmorgen nog de foto dat je haar mee had naar je werk omdat je vanmiddag weer voor controle moest en dan nu dit nieuws.

Op een gegeven moment weet je dat het eraan zit te komen, maar dit is wel een hele nare uitkomst. Waar doe je goed aan? De foto van vanmorgen, ze zag er zo blij uit, lekker me je mee naar je werk. Oud vrouwtje, dat wel, maar aan niks zie je dat het zó slecht gaat.

En welke keus je ook maakt, het is altijd, maar ook nooit de juiste. Je wílt haar niet missen, maar je wilt ook niet dat ze pijn heeft of het risico loopt dat er een knapt.

Ik kan jullie alleen maar heel veel wijsheid toewensen. Geniet nog van haar.

En misschien... toch zelf de keus maken, om niet het risico te lopen dat het écht heel erg mis gaat.

Wat enorm moeilijk zeg... 

Ach wat erg, en toch ook onverwachts, drie maanden geleden was er nog goed nieuws.

Neem je tijd voor een beslisssing. Als ze nog zo goed is en zin in het leven heeft zou ik de beslissing nog uitstellen.

Het lijkt me idd het beste om te vragen wat de dierenarts denkt. Hoe groot is het risico dat een tumor knapt en als dat zou gebeuren wat betekend dat voor Dixie. Heeft ze dan pijn, of glijdt ze langzaam weg....

Heel veel sterkte, en toch nog een mooie tijd met Dixie.

Wat een moeilijke beslissing.. Ik vrees dat er in jouw geval geen perfecte manier is. Welke beslissing je ook maakt, er hangt zowel een voor- als nadeel aan. En jij wil natuurlijk het beste voor je hond, maar wat is de beste beslissing dan?

Ik raad je aan om even de tijd te nemen om deze beslissing te maken. Vraag het ook aan je dierenarts, wat hij/zij het beste vindt. Deze kan er toch objectiever naar kijken dan jij, en zoals je zelf aangeeft ben je nu enorm overstuur en kan je niet helder meer nadenken. En vraag voor alle zekerheid ook welke dierenartsen er wanneer van wacht zijn. Dan ben je al voorbereid, moest het toch fout gaan. Al hopen we natuurlijk dat het niet hoeft fout te gaan. 
Ik wens je alvast heel veel sterkte, en heel veel wijsheid in je beslissing. 

Triest bericht.

Hoe ga je met zoiets om ? Moeilijk raad hierin geven.

Je hebt al zoveel gedaan , gehoopt .....vreselijk om dan nu het verdict te horen. 

Praat erover met je man , en ga voor een beslissing waar je allebei achter staat, en wacht echt niet tot er iets springt. Ik denk dat dán haar nog veel pijn te wachten staat. 

Sterkte. 

Greetje, heb je vorige topic mee gekregen, verdrietig, en ja wat moet je ? zou je met je dierenarts dit samen kunnen beslissen en doornemen ?

toch een dag een afspraak maken ? wat als er een tumor knapt ? wat dan ? haastje repje ?

wanneer je een dag afspreekt, kan je goed afscheid nemen, op een waardige manier, geen genezing is er dat is een feit, geen haast NU, maar wel voor korte tijd.

afspraak maken met je dierenarts dit bespreken wat wijsheid is ? ik zelf kan jou geen advies geven, wel is het een feit hoe ziek je hond eigenlijk is, inslapen op een waardige manier is verdrietig maar misschien toch wijsheid ?

Grietje, jij moet de beslissing nemen, wij kunnen alleen een arm om je heen slaan en je sterkte geven.

O bah Margreeth..., dat is nu net het nieuws wat jullie niet wilden krijgen.

En nu..., hoe moet je hier nu mee omgaan..., hoe moet je nu beslissen.

Voor nu zou ik zeggen, wees vandaag verdrietig.., wees morgen blij met alle extra tijd die jullie samen gekregen hebben.., en overmorgen.., overmorgen of ergens in de dagen die komen weten jullie wat en hoe jullie moeten beslissen.

Dixie is een kanjer en geniet op dit moment nog van het leven.., jullie leven in extra tijd en helaas is die extra tijd nu bijna op.., het was jullie zo gegund dat er geen verslechtering te zien zou zijn,

Het is onmogelijk om een advies te geven.., links om of rechts om gaat haar einde nu komen.., maar diep in jullie hart weten jullie de juiste beslissingen te nemen op de juiste tijd.

Overleg met de DA en bespreek met elkaar.., en vooral.., geniet van de mooie stoere dame !!

Heel veel sterkte en een dikke knuffel van ons.

Dank jullie wel allemaal voor jullie steun. Ik ga het uiteraard de komende dagen met mijn man bespreken en laten bezinken. 

Waar ik enorm bang voor ben is, dat als we besluiten het op zijn beloop te laten, het dan allemaal met spoed geregeld moet worden. Dan kunnen we Dixie niet thuis in laten slapen en moeten we halsoverkop naar de kliniek net als toen de eerste tumor knapte. En ze is, na de laatste operatie, erg angstig in de kliniek.

Het is altijd moeilijk te zeggen of ze pijn heeft, het is een keiharde tante. Toen de eerste tumor knapte wilde ze geen millimeter meer bewegen, niet eten en  niet drinken maar ergens pijn aangeven.......nee hoor, nog geen piepje of tongeltje........terwijl ze toen al in shock was van het bloed verlies. 

Ik ik gun haar een kalm en waardig einde maar dat is niet makkelijk te beslissen wanneer dat moet zijn als ze niet overduidelijk ziek is. Verstandelijk weet ik dat het vreselijk is wat ze in haar buikje heeft en dat haar gedrag daar nu niet bij past volgens de dierenarts. 

Dit speelt ook steeds maar door mijn hoofd: You will not suffer from a pain that will not heal.

Pfffft, ze is de derde waar ik deze beslissing moet nemen maar jongens, dit is toch een hel.....jullie weten het waarschijnlijk allemaal wel......

Ik ga morgen toch ook de dierenarts nog eens even bellen. Even advies. 

Agh wat een keuzes zeg... veel sterkte voor jullie en Dixie!

Wat een naar nieuws  Heel veel sterkte!

ja dit is de hel die we als hondeneigenaar niet willen, deze pijn willen we niet voelen

Ik vind het een goed idee om de dokter morgen te bellen en zijn mening te horen hierover.

Komt even heel dichtbij nadat een goede vriendin haar hond moest laten gaan bij een tumor. Ik vind het dus heel moeilijk advies te geven. Het is zo persoonlijk, of moet ik zeggen hondafhankelijk. Dixie is een harde tante, schrijf je, dus je zal op je gevoel af moeten gaan of ze pijn heeft. Eet ze nog goed? Dat was bij mijn vriendin een duidelijk signaal van niet lekker voelen, slechter eten. Geniet ze nog van het leven? 

Want als ik het op een rijtje zet heeft ze een ziekte die niet te genezen is en waaraan ze zal gaan overlijden. Dan is de belangrijkste vraag; geniet ze van de dag van vandaag en heeft ze nu geen pijn. Voorspellen wat de dag van morgen gaat brengen kunnen we geen van allen. Zolang je maar eerlijk van dag tot dag bekijkt hoe het haar gaat. En zo klink je wel ;-) 

.....moeilijk.....

de ene kanker is de andere niet.....

hoe groot is de kans dat er een knapt, hoe groot zouden ze dan zijn; groter dan 2.5 cm?

Hoe snel groeien ze....(da overleg)

Het 'behaaglijk' voelen is de beste waardemeter.

is persoonlijk en heel moeilijk (hond laat ook vele nuances zien met 'vrolijk zijn' en ondertussen bv. 'stille pijn'), want we willen het liefste zo lang mogelijk onze schat houden...

en aan de andere kant, nu al een afspraak, terwijl er in het gedrag misschien nog niet veel te zien is.....

Observeer goed en pleeg rustig overleg met je da. Nu is er nog plaats voor een constructief gesprek, over een tijd is het misschien hectisch....

wens je veel sterkte

laten gaan is moedig en....liefhebben.

Ik kan moeilijk omschrijven wat een vreselijk dubbel gevoel deze situatie bij jullie naar boven moet brengen.

Ik sluit me aan bij veel van wat er reeds is gezegd; Nog eens overleggen met de dierenarts en met elkaar. Misschien zelfs een tweede opinie (Had ik dit niet gedaan, dan was mijn dier 5 jaar vroeger ingeslapen geweest dan nodig was, maar elke situatie is anders, dat besef ik).

En voornamelijk genieten van en met elkaar de komende tijd(en). Doe alles wat je nog had willen doen met haar, geef haar alles wat je haar nog had willen geven. Praat met haar.

Dit is zo moeilijk, ik wens jullie zo enorm veel goede moed in alles wat de nabije toekomst jullie brengt.

Lieve groet.

Niemand kan deze beslissing voor je maken, ik wil je dan ook heel veel sterkte wensen bij deze verschrikkelijke beslissing.

Het is inderdaad goed om nog eens alles met de DA te bespreken, ook van de manier waarop ze nu zou gaan moest er toch iets knappen..
Dingen die je niet wil horen maar wel realistisch zijn.

Veel sterkte de komende dagen.

Heel heftig nieuws.
De vraag of je tijd hebt een wat dagen de tijd te nemen dit nieuws te proberen te verwerken.
Ik ken je hond en jullie band niet, dus kan niet voor jou en jou hond bepalen wat goed is.
Was het mijn hond en ik zou ik kiezen een lijdensweg te besparen, het ergste voor te zijn en met pijn in mijn hart met liefde voor het dier te kiezen voor loslaten. Maar elk mens en dier is anders en je moet in de eerste plaats een keus maken wat je ook kiest er 100% achter gaan staan. Vaak is daar tijd voor nodig. De heftige vraag hier is krijg je die tijd. Heel heftig voor jou en je lieve viervoeter. Volg je gevoel. Hoe moeilijk dat ook is.

Niet al te best geslapen vannacht maar dat lijkt me logisch. Dixie heeft prima geslapen. 

Toen, zes maanden geleden, die eerste tumor scheurde was deze 3,5 cm groot. In de maanden daaraan vooraf hebben we ook niets aan Dixie gemerkt. Ze was aan het rennen in het bos en ineens stond ze stokstijf stil........Het zegt ook niets over de andere tumoren die er nu zitten. Nu zit haar hele buik vol en het knappen kan vandaag, morgen, volgende week of over een maand gebeuren. Helaas niet te voorspellen. 

Een second opinion in niet nodig Hein. Dixie is zes maanden geleden (eerste paasdag)met spoed geopereerd omdat er een tumor aan haar milt gescheurd was. Ze heeft dat ternauwernood overleefd. Uit onderzoek door de patholoog bleek dat het om een zeer agressieve, snelgroeiende soort ging en omdat de kwaadaardige cellen vrij spel in haar buik hebben gehad was de levensverwachting van Dixie tussen de 6 weken en 6 maanden. Op de eerste echo en longfoto die we na 6 weken hebben laten maken was nog niets te zien. Nu, 3 maanden daarna, zit haar hele buik vol. Dixie is nu veertien jaar en zes maanden oud.

Wat een vreselijk dilemma.

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen in deze moeilijke periode.

Luister naar je hart en kijk naar de ogen van Dixie. Uiteindelijk zal je daar je antwoord vinden.

Heel veel sterkte.

Ik kan jullie helaas niet helpen in deze moeilijke periode,ik kan jullie alleen maar veel sterkte toewensen en leef met jullie mee.

Ik heb even contact gehad met het dierenziekenhuis. De arts is vandaag vrij en heeft morgen operaties staan maar hij belt mij morgenavond even terug.

Dat zul je altijd zien.., als je ze wil spreken zijn ze er net niet.., geduld tot morgenavond

Hopelijk kan de hij morgen helderheid brengen en alles een beetje voor je op een rijtje krijgen.

Gelukkig heeft Dixie vannacht wel goed geslapen ;)

Heel veel sterkte. De beslissing die je neemt zal de juiste zijn omdat hij vanuit je liefde voor Dixie genomen wordt. 

Ik begrijp het volledig, en het was dom van me om dat ook maar voor te stellen. Ik reageerde vanuit een persoonlijke emotie, maar de situatie bij Dixie is inderdaad heel anders.

Nogmaals, veel sterkte toegewenst.

Geen sorry hoor Hein, ik snap het volkomen en we geven allemaal ter goeder trouw advies. Ik heb het alleen even toegelicht omdat je waarschijnlijk het voor traject met Dixie gemist hebt.

De specialist heeft net gebeld. Beetje laat maar hij had een spoedgeval.

Hij zou Dixie op dit moment zeker nog niet in laten slapen. De meest waarschijnlijke symptomen die ze vaak zien bij dit soort uitzaaiingen zijn lusteloosheid, niet willen eten en gewicht verliezen. Dit is nog allemaal niet aan de orde. Hij vindt haar juist nog erg fit.

Wat wel zou kunnen gebeuren is dat die tumor op haar lever knapt. Dat is pijnlijk en daarna raakt ze in shock en zullen we haar in de kliniek in moeten laten slapen maar daar zou ze dan niet meer veel van meekrijgen. 

Hij zei: "het duurt zeker geen zes maanden meer maar om haar nu al in te laten slapen dat zou ik zeker niet adviseren. Het is een slechte diagnose, wees attent op verandering van gedrag, maar dit wil niet zeggen dat je nu al afscheid moet nemen " 

Pffffttt......wat een achtbaan van emoties zeg, de afgelopen dagen.......