Beste hondenvrienden,
Sinds kort heeft mijn hond rare kuren nl. wandelstaking. Hij wil soms gewoon totaal niet mee. Het begon `s avonds en ik maar denken dat het met de kou of regen te maken had. Nu maanden later lijkt het steeds erger te worden. Soms komt hij zijn mand gewoon niet uit, soms vanaf de achterdeur en soms tijdens het wandelen blijft hij staan en kijkt me aan zo van ik heb het wel gehad gaan we nu weer naar huis?
Ik probeer het vaak door hem aan te moedigen en enthousiast te maken en soms spreek ik hem boos toe, omdat ik bijvoorbeeld op het punt sta om te vertrekken. Het streng toespreken helpt het best, maar soms werkt niks dan laat ik het voor wat het is, want sja als hij niet wil, wil hij niet.
Als hij veel heeft liggen ravotten met een andere hond of veel gespeeld heeft in de tuin heeft hij wel eens last van zijn heupen, maar dat is natuurlijk niet altijd het geval. Ik zit eraan te denken om naar de DA te gaan, omdat hij misschien onopgemerkt er toch altijd last van heeft. Aan de andere kant denk ik dat het meer tussen zijn flapoortjes zit.
Het komt nu een aantal keren per week voor en de overige dagen gaat hij zo vrolijk als hij altijd is mee en is er niks aan hem te zien.
Heeft er iemand misschien goede bruikbare tips of hier ervaring mee?
Het lijkt me een goede zet naar de DA te gaan.
Als je hond zo'n plotselinge verandering heeft terwijl hij eerder wel gewoon wou, zou je denken dat er idd medisch niet in de haak is.
Het is niet echt een plotselinge verandering het is echt geleidelijk gegaan.
Ja, dat ga ik inderdaad doen, maar soms doet hij eerst alsof hij echt niet wil en dan lopen we eindelijk en dan heeft hij super veel schik en als ik dan weer richting huis loop kijkt hij me aan zo van gaan we nu alweer naar huis en dan loop ik soms nog een stuk verder en is er dus niks aan de hand. Vandaar dat ik mijn twijfels heb of het wel een medisch probleem is.
Dat is apart.. Is er misschien wat gebeurd?
Mijn hondje heeft vandeweek zijn kop gestoten tegen een raam en durft sindsdien niet meer goed door de deur ernaast. (Hij snapte helemaal niet dat hij niet gewoon door het raam kon snuggere dodo haha)
Ik zou naar de DA gaan, dit klinkt niet goed. Ik zie dat je een stafford (achtige?) hond hebt, deze honden laten zelden zien dat ze pijn hebben en zijn erg hard voor zichzelf. Mijn hond (stafford kruising) had last van haar artrose en liep toen ook met tegenzin mee, slenterend en langzaam, ze had pijn en sinds we daar wat tegen geven loopt ze weer huppelend achter me aan en rent ze weer vrolijk als altijd. Dit gebeurde trouwens ook niet van de ene op de andere dag maar geleidelijk dus daar zou ik me niet op vastpinnen.
Even laten checken kan nooit kwaad!
als je hond nog in het geheel niet bejaard is , en niet wil wandelen , erop uit wilt, dan is er wat mis met je hond het bewegings apparaat is pijnlijk voor je hond.
dierenarts en een checkup laten doen, iedere hond vind het toch heerlijk om samen met baasje naar buiten te gaan en zeker als er sport en spel bij is.
jouw hond koud ? zo te zien heeft die toch behoorlijke spieren en wat vet op zijn body, niet willen wandelen en zeker met dit weer niet, dan is er echt wat aan de hand.
Ik ken het karakter van de Stafford niet, maar het tegendraadse van niet willen wandelen als hun hoofd daar niet naar staat, dat herken ik helemaal van mijn eigen honden en dat heeft niets met het bewegingsapparaat te maken. Ze hadden/hebben het alle 4, met name dan op de gewone wandelingen. Want als we naar het strand/bos/park/duinen gaan wordt ik voortgetrokken. Hier is het puur het dwarse gedrag. En ze werken dan enorm tegen. Vaak trek ik ze wel gewoon mee en hela, we zijn op de helft weer richting huis, en dan komt de vaart er weer in. Maar goed, een bezoekje aan de DA kan natuurlijk geen kwaad.
Nou als het echt koud is en hard regent wou hij nooit mee. Het is echt een trutje. Wij gaan idd vanaaf naar de DA.
Haha ja idd altijd lekker tegendraads dat is precies het karakter en ook dat van de mooie Bullterrier daarom maakte ik me eerst geen zorgen. Meneer bepaald soms zelfs de route dan wil hij niet naar links maar als ik dan naar rechts ga wil hij in 1x wel mee.
Maar het echt niet mee willen zo vaak achter elkaar begin ik nu wat vreemd te vinden.
Ik lees even mee. Tips heb ik niet, wel een hond die niet naar buiten durft (in de wijk = eng).
's Morgens doet ze wel een plas, 's middags soms en 's avonds meestal niet. 's Middags gaan we dus altijd een uurtje naar het bos, dat gaat meestal wel goed.
Maar goed, die van mij is een geval apart.
Is het ook puur bij de "gewone en saaie" wandelingen? Of wil hij ook regelmatig niet lopen op de "leuke"plekken? Nogmaals bezoekje DA kan geen kwaad hoor.
En bedankt voor je compliment
Haha geen tips voor je, Bink gaat ook regelmatig in staking en als hij niet meer wil dan wilt hij ook echt niet (meestal in de avond). Maar ook wel eens overdag, zaterdag nog met cursus, we waren nog geen kwartier bezig en ineens gaat hij om de rem en gaat echt niet meer vooruit.
Fietsen naar mijn werk idem dito, dat is 10 minuten maar met hem bijna 20 minuten omdat hij zo sloom gaat, en hij gaat tijdens het lopen ook ineens op de rem door te blijven staan of zelfs ineens te gaan liggen waardoor ik bijna van mijn fiets gelanceerd wordt
Maar als ik naar de duinen ga oid dan kan ik uren lopen zonder problemen, hier is het idd puur de gewone rondjes.
hahahah ik herken hier zo de hond van mijn schoonouders in !! Gaan we het vaste rondje lopen dan is tie niet vooruit te branden ... kom je op het strand ... dan is er geen houden meer aan.
Ook Boy had een paar weken terug een opeens wat grotere weerstand tegen het dagelijkse loopje .. bleek een dubbele oorontsteking te hebben. Kan me zo voorstellen dat een bonzende koppijn het lopen van een toch al saaie afstand niet leuker maakt. Dus het is hem vergeven.
Ahhh dat is helemaal sneu als een hond echt wandelangst heeft.
Nee, ik wandel elke keer een andere route, dus dat is het ook niet. Ik ben benieuwd wat de DA zegt en anders naar een hondenpsychologe hihi.
Ja, als Chico in zijn mand ligt en ik zeg een paar keer dat we gaan wandelen dan doet hij soms zelfs zijn ogen dicht en dan doet hij of hij slaapt pff of als hij op de bank ligt en met mij mee moet kijkt hij heel arrogant achterom naar zijn baasje zo van pff heb je vrouwtje weer hoor lig ik net lekker en dan wil ze weer wandelen.
Het zal deels eigenwijzigheid zijn, maar wellicht is er meer aan de hand. We horen het vanavond.
Ik hoop dat er niets aan de hand is, maar dat het gewoon een lekker eigenzinnig mannetje is. Hij klinkt wel als een toneelspeler met bananen in zijn oren .
Laat je het nog even weten hoe het bij de DA was?
hahaha echt net Boy ... die kan zelfs nep snurken !!
Als Chico dan toch op de bank gaat .. misschien kunnen we kosten delen en beide honden op de bank bij een hondenpsychologe
Ja, ik laat het zeker weten!
En ja hij is een enorme toneelspeler wij liggen er altijd ontzettend in een deuk over!!
Haha ja dat kunnen we doen. Mocht jouw hond acteerlessen nodig hebben dan hoor ik het graag
hahahahaaa nee ... van deze hond kan een acteur nog wel wat leren !!!
Stel je roept "ach ... arme Boy" dan zet hij meteen zijn gezicht op zielig en gaat hij spontaan mank lopen. Wel steeds mank met andere poot hoor .... dus heel erg slim is tie ook weer niet. En dan komt hij zo naar je toe gestrompeld ... zweer dat je bijna tranen in zijn ogen ziet .. en dan vraagt hij om een snoepje ... en ik stel me dan zo voor dat er een tekstwolkje boven zijn hoofd hangt met " vlug ... ik ben op laatste krachten. Geef me een koekje .. alleen een koekje kan me nu nog redden"
dramaqueen ... echt waar
Hahahaha geweldig!! Ik hou van dieren ze hebben geen idee hoeveel humor ze hebben!
Ooooh zo herkenbaar! Mijn Amerikaanse stafford reu heeft dat ook zo nu en dan. Dan weigert ie echt dienst. Dan kan ik boos worden, enthousiast zijn, hem meesleuren maar nee meneer heeft in z'n kop dat ie niet wil dus dan kan ik hoog of laag springen maar dan gaat hij niet.
Daar ging ik dan weer, rechtsomkeert naar huis toe met een hond die me nog net niet naar huis sleurt.
Ik heb sinds kort de wandelroutes veranderd. Eerst liep ik altijd in de ochtenden bijvoorbeeld hetzelfde stuk omdat ik wist hoelang die ronde duurde en zo wist ik dat ik optijd weer thuis was om naar m'n werk te gaan. Nu loop ik steeds weer een andere richting op en nu wil ie wel ineens mee wandelen. Als ik dan weer naar het oude stuk loop gaat ie weer in staking want dat wil meneer niet.
Hoezo eigenwijs
honden weten niet alleen je gedult te trainen.....maar ook met grote regelmaat je buikspieren door al het lachen....
Ja en de buikspieren van omstanders, je wilt niet weten hoe vaak verschillende buren staan te lachen als hij weer in staking staat, meestal tikken ze dan op het raam of ik krijg het later te horen haha.
Zelfs eens een vent die de slappe lach had in zijn auto, Bink ging namelijk tijdens het oversteken liggen en wilde niet meer verder.
Haha nou ik weet het nu niet meer naar al die verhalen. Ik krijg steeds meer de indruk dat hij niks mankeert en dat ik me misschien onterecht zorgen maak.
Een dierenarts raadplegen, dat kan natuurlijk nooit geen kwaad, zeer zeker als jij je zorgen maakt.
Maar er zijn ook mooie natuurmiddelen welke je kan inzetten, nadat al het mogelijke medische oorzaken zijn uitgesloten uiteraard.
Ben je nieuwsgierig of bachbloesem wat voor jouw hond kan betekenen, dan laat me maar weten.
https://www.hondenpage.com/club/504/bachbloesem-kimeta.php
Ach liever teveel naar de DA dan te weinig toch? Dan weet je het in elk geval zeker.
Toen ik Bink net had, had ik een bericht geplaatst op het staffordforum want ik maakte me ook zorgen dat ie niks wilde, want ik nam een Stafford juist vanwege het drukke en zenuwlijeren zodat ik er lekker mee kon sporten, dus ik vond het maar niks dat hij zo rustig was. Daar op het forum zeiden ze ook al als het er niet in zit, zit het er niet in.
Toch naar de DA geweest want ik ging dingen "zien", dacht dat ie mank liep maar de DA vond van niet maar eigenwijs als ik ben toch foto's laten maken, niks aan de hand. Hart en longen nagekeken, bloed onderzoek etc en uiteindelijk heb ik mij er maar bij neergelegd dat ik een luie en vooral eigenwijze Staff heb
Inmiddels een paar jaar verder, gewoon nog gezond en gevonden wat hij wél leuk vindt
Nou we gaan pijnstillers proberen en dan kijken hoe hij zich gedraagt. Hij was wel wat stijf achter. Blijft het zo dan is ons kind gewoon een eigenwijs apparaat. Ik ben enorm benieuwd
Ben ook heel benieuwd. Ons reutje is ook stijf in de achterhand, loopt soms of hij in zijn broek gepoept heeft. Maar mankeert niets. Ik hoop ook dat jullie manneke niets mankeert aan de achterhand en dat het gewoon heerlijk stronteigenwijs manneke is, met een enorme kop erop. Heerlijk met een eigen willetje, liever lekker met het baasje bankhangen. Ik duim voor een eigenwijs apparaat.
Ahh wat lief zeg!! Ik hoop het ook. Ze zei als hij zo blijft doen dat ik een gedragstherapeut erbij kan halen. Dat gaat mij iets te ver hihi.
Haha, nee, ik ga er ook geen GT voor bij halen, bovendien ben ik er ondertussen wel aan gewend. Lekker zijn eigen ding laten doen dan, als pijn uitgesloten is.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?