Wanneer je zo'n incident meemaakt, kun je er ook "melding" van maken. Dan is er gewoon een melding van gemaakt i.p.v. aangifte. Wanneer dit dan veker gebeurd of het incident ernstiger is staat er alvast iets op papier. Stel het dier pakt na jouw incident een kind, dan ligt er al iets en staan de ouders met het gebeten kind niet met lege handen.....maar hangt idd ook van de zwaarte af.
Hier in het dorp is een man die continu een valse hond los laat lopen in het park zonder baasje erbij, veel mensen hebben hier last van, omdat hij hun honden bijt. Deze mensen zouden hiervan bijvoorbeeld melding kunnen doen....handigste is met een foto erbij natuurlijk.
Dat is inderdaad een hele goeie.
Ik vind persoonlijk ook wel degelijk dat melden belangrijk is.
De ene reu reageert heftiger dan de andere, zelfs nu met broeders Shad en Spot. Hun favoriete teefje is loops. Laatst passeerden we haar op straat en Spot kijkt een keer en loopt door, terwijl Ik Shadow de halve straat achterstevoren achter mij loopt.
Shadow heeft er in zoverre nu last van dat hij wat plakkerig naar mij is. Vorig jaar was hij ook moeilijker met eten en aan het rijden op Spot maar blijkbaar wordt het in de loop der jaren nu toch milder. Maar geen pogingen tot ontsnappen, binnen gewoon rustig en geen gejank oid.
Aan Chenak en Janouk merkte ik eigenlijk ook niks aan ander gedrag met loopse teven in de buurt.
nee, dat snap ik. aangifte klinkt direct zo... misdrijf-achtig. (of belasting, ook iets wat de meeste mensen niet met roze olifanten associëren)
maar een melding lijkt me inderdaad zinvol. voor de statistieken
Een melding over een incidend kan zeker zinvol zijn....niet alleen voor de statestieken:-) maar ook en vooral voor opvolgende incidenten. Wanneer mensen blijven roepen, ach al de zoveelste keer dat die hond een mens bijt of vooral dreigde te beiten...kunnen ze wel blijven roepen, maar zonder melding staat er niets op papier....
ik ben het met je eens hoor. de grootste leugenaars zijn statistici
maar goed, een beter alternatief dan statistiek is er niet. want met cijfers kun je in ieder geval nog iets proberen te onderbouwen. over bijtincidenten bestaan geen overtuigende "harde data" (er is wel een rapport wat een poging doet) en nu overheerst in de publieke opinie vooral emotie
en dan krijg je van die waanideeën in de media dat "vooral Staffords" bijdragen aan humane bijtincidenten. met cijfers kun je tenminste een poging doen om dat te weerleggen of in ieder geval te nuanceren
Ja idd!
Je hebt een vertekend beeld omdat niet alle bijt incidenten bekend zijn. Een beet van een chi, daar doe mensen geen melding/ aangifte van, ach dat schattige hondje.
De erge bijt incidenten met ziekenhuis, worden volgend mij wel allemaal gemeld.
Zouden DA ernstige bijt incidenten melden?
Er is in de evaluatie van de RAD wel een onderzoek gedaan door TNS NIPO waar naar ALLE bijtincidenten is gevraagd (mens - hond) dat was een enquete en daar zit natuurlijk ook een bias in.
Resultaat was jaarlijks 150.000 bijtincidenten waarvan 66% 'niet ernstig' en vereist geen medische behandeling. Eenderde van de slachtoffer, dus ca 50.000 mensen bezoeken huisarts of eerste hulp. Dat komt aardig overeen met de cijfers uit de registratie in de zorginstellingen. 230 mensen per jaar worden opgenomen, 1-2 per jaar overlijden, meestal kinderen.
Het hele rapport;
Geeft wel aan, bij volgens datzelfde rapport 1.9 miljoen honden in NL hoe vaak het goed gaat en hoe zeldzaam het eigenlijk is dat het 'goed fout' gaat.
nou word ik ook liever gebeten door een Chi dan door een Anatolische herder
bedoel je een da die een hond behandeld? of die zelf wordt gebeten?
ja idd dit rapport bedoelde ik ook - maar niet alle cijfers hierin zijn even betrouwbaar. geeft wel een aardige inschatting.
meeste bijtincidenten gebeuren ook door de eigen hond, in of rondom het eigen huis
Ik ook hoor.
Oh ja, dat kan ook nog een DA die gebeten wordt.
Ik bedoel of dierenartsen registreren of een hond binnen komt met bijt wonden. Mij lijkt het wel zinvol dat te registreren.
Ik denk/hoop dat dierenartsen dat moeten doen, niet?
Maar wat registreeert die dan en wat heb je eraan?
Want feitelijk kan die alleen registreren welke hond er gewond is geraakt en hoe erg de verwondingen zijn. De dierenarts is er niet bij als het gebeurt, die kan niet weten wat voor hond de aanvallende hond was en wat de toedracht was. Die moet dan alleen af gaan op wat de eigenaar zegt. Ik denk niet dat het de taak van DA is om verklaringen van eigenaren op te nemen en door te geven aan een centraal meldpunt oid. De DA moet de getroffen hond beter maken, toch?
Een dierenarts hoeft dat volgens mij niet te melden.
Want: waarom?
Wat moet je met die data?
"Dit jaar 100 bijtincidenten."
Tja...
En nu?
(Oh, ik zie dat Wakkere Husky feitelijk hetzelfde schreef.
Tja, nog niet zo wakkere Menno....)
Heb het even opgezocht:
Als je aangifte doet, verzoek je om strafvervolging. Dit betekent dat je wil dat de dader gestraft wordt. Doe je een melding, dan stel je de politie op de hoogte van de situatie.
Cottage?
(Edit; kwartje valt, courtage bedoel je? Ik dacht al, een heel huis voor een melding :-) )
Doen dierenartsen dat dan? Nooit wat van gemerkt. Lijkt me lastig, moet je precies weten welk dorp in de omgeving wel of niet hondenbelasting in rekening brengt. Vraag me ook af of het mag, met het oog op privacy wetgeving. De dierenartsen die ik persoonlijk ken zouden er trouwens ook helemaal niet op te wachten om 'verklikker' te spelen. Die hebben liever een goede relatie met de klant.
Onze vorige hond Spyke was bij de DA geweest voor zijn 1e entingen… 2 dagen later een brief op de mat voor hondenbelasting.
Bij mensen uit de straat… idem dito!
Mij te toevallig.
Met persoonsgegevens kan en mag 'te veel' helaas.
Mijn werkgever verkocht zijn gehele naam en adressenbestand aan een pensioenen/verzekeringen maatschappij.
Zodoende werden wij allemaal benaderd met reclame, aanbiedingen e.d.(zo irritant)
Cottage?… het moet inderdaad courtage zijn, had het nog niet eens opgemerkt.
Na een bijtincident(je) tussen mijn hond en een andere hond is die baas direct aangifte gaan doen en ook al wordt die verworpen door de officier van justitie, onze hond staat nu wel in het systeem en een volgende melding/aangifte kan vergaande gevolgen hebben..
Wij wilden alles goed oplossen en onze verantwoordelijkheid nemen (en doen dat nog steeds en altijd al, maar het zijn en blijven dieren) maar dat maakte deze man niet uit. Ik weet zeker dat dit is geweest vanwege de grote en looks van mijn hond en de angst van de andere baas, als ik een chi had gehad, dan was dit nooit zo gegaan.
Mijn punt is: aangifte doen heeft grote gevolgen en moet alleen gedaan worden als een hond een gevaar vormt voor mens enof dier en niet om de statistieken van het aantal bijtincidenten op te krikken. Een melding maken is dan beter of een speciaal meldpunt inrichten waar bijtincidenten gemeld kunnen worden met als doel de statistieken!
dubbel ?!
Dus de dierenarts krijgt een Centerparcshuisje?
Zo!
Niet verkeerd.
Edit: Nee, hè?
Ook hier ben ik te laat.
Nog steeds niet wakkere Menno.
Die onderzoeken en meldingen blijven hoe dan ook een vertekend beeld geven van het 'bijtrisico' waar je mee te maken krijgt als je voor zo'n ras gaat, alleen al door het feit dat ook lookalikes worden genoteerd als ras. Als Rhowdy zou bijten komt het in de boeken te staan als een rottweiler die heeft gebeten, terwijl zij geen stamboom heeft en van een fokker vandaan komt die weinig aan socialisatie doet vergeleken een echte goede stamboomfokker.
Daarnaast hebben rottweilers geloof ik ook een verplichte gedragstest voor zij gebruikt mogen worden voor de fok, deze test hebben Rhowdy haar (voor)ouders ook niet ondergaan.
Wat ik dan jammer vind, dat je na een klein bijt incident aangifte kan doen. Ik zou denken de 1e keer kan er alleen een melding gedaan worden.
Tenzij het zo ernstig is dat een hond of mens heel ernstig gebeten is.
Ik vind het een super idee van een speciaal meld punt voor alle bijtincidenten en dat zo wordt gekeken hoe vaak en hoe ernstig en dat op die basis er al of niet maat regelen genomen kunnen worden.
Wat jou overkwam, met een klein incident wel in het systeem komen zou niet zo mogen zijn.
Eigenlijk zouden ze ook niet zo zeer naar het ras moeten kijken, maar meer naar de omstandig heden. Wat heeft de baas aan opvoeding, cursussen gedaan, waar kwam de hond vandaan. Onder wat voor omstandigheden gebeurde het. Veel belangrijker dan naar het ras te kijken. Immers elke hond kan bijten. Ik kwam zelf tegen dat zelfs een jackrussel een mens had dood gebeten!
Dat verbaasd mij niets.
Wat kunnen dat felle krengen zijn.
Dat dan in combinatie met een tekort aan opvoeding: recept voor een ramp!
Ik heb meer respect voor loslopende Jack Russels dan voor Rottweilers.
Een jack russel? Serieus?
En daar heb je ook weer helemaal gelijk in, zoveel factoren die meespelen... Maar toch neem ik bijtrisico wel mee in mijn raskeuze als ik ooit voor een eigen hond ga. Honden waarbij de verzekering duurder is bijvoorbeeld... Gewoon omdat ik zelf maar zo weinig ervaring heb, en het dan veiliger voelt om voor een ras kan gaan die je maar weinig negatief in het nieuws hoort.
Nou, dan moet je voor een asbakkie gaan!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?