Waar doe ik goed aan!

Goedemiddag!Hier spreekt een baasje van een Golden die zich wel voor dr kop kan slaan! Wij dachten dat wij hier heel goed over na hadden gedacht, maar blijkbaar zijn (ook) wij mensen die daarvan moeten terug komen en kunnen wij ons nu wel voor ons kop slaan.Wij hebben een golden van een half jaar.Op dit moment is het zo dat zij vanavond officieel teruggebracht zou worden naar de fokker omdat wij de fokker een tijdje geleden hebben aangegeven dat het erg slecht gaat.Waarom gaat het slecht? Tja dat zijn eigenlijk nog achterlijkere redenen.Ik ben zelf huismoeder, sinds ik huismoeder ben komen de muren maar wat vaak op mij af, ook zijn dingen in huis snel te druk voor mij, rondslingerend speelgoed, drukke gordijnen, teveel aan de muur, afwas op het aanrecht, en dus ook een zwarte vloer met (ENORM en dan ook ENORM veel hondenharen). Stofzuigen doe ik nu op dit moment 8 keer op een dag, en ik word er helemaal kriegel van, volgens mijn man ben ik zwaar autistisch bezig en gaat dit niet zo langer, daar hadden we een prachtige oplossing voor bedacht. Hond in de bijkeuken, dat doen mensen die werken immers ook een vaak nog wel langer, prima, en dat ging goed, ik kreeg meer rust in mijn hoofd en werd zo buiten een leukere gezelligere moeder voor mijn dochter ook een vrolijker baasje voor onze golden, uitlaten ging nooit zo goed met dochter en hond( is toch nog een pup die opgevoed gaat worden qua lopen en lopen/belonen/stilstaan/dochter onder de autos vandaan halen is nou emaal een kunst), dus ik deed vaak korte rondes (2x per dag van max 15 min) en mijn man liet haar voor zijn werk en na zijn werk nog 2 keer los rennen, op vrije dagen lopen wij minder ivm bezoekjes en boodschappen doen of een half dagje weg maar dan lieten wij haar vaak uit in het bos waar ze los mocht lopen, na het lopen speel ik ongeveer een kwartiertje met het flostouw, en als mijn dochter in de achtertuin speelt dan kroelen we vaak gewoon even, rond een uur of 8 savonds mag ze in de woonkamer omdat ze dan toch niet veel meer doet dan slapen.Nu merk ik erg aan haar dat dit niet goed is, ze jankt in de bijkeuken en dit wil niet wennen voor haar, ook gaat ze slopen uit verveling, word ze overenthousiast door de mindere aandacht en daardoor erg vervelend tegen mensen/dieren/kinderen buiten.Ik vind het ondertussen ook niet meer leuk, ik voel totaal geen klik met haar, ik heb niet het gevoel dat ik om haar geef en daarbij heb  ik geen hond aangeschaft om haar in de bijkeuken te laten janken en wandelen heb ik helemaal geen plezier meer in, maar prima, ik heb hiervoor gekozen en zomaar wegdoen vind ik vreselijk maar als ikd an zie dat de hond er ook absoluut geen reet meer aan vind, zich verveelt, zielig licht te piepen en gewoon zo enthousiast is maar niet naar binnen mag breekt ook mijn hart.Wat moet ik nu.. met de fokker overeengekomen dat het beter is als ze een ander baasje krijgt, maar als ik denk aan het moment van inladen vanavond en tabee hond, kan ik dat ook weer niet, zo zit ik niet in elkaar, ik ben ook bang dat ze misschien bij werkende mensen terecht komt die dus overdag helemaal geen tijd aan haar spenderen, maar als ik dan die oogjes zie als ze zielig achter de deur in de bijkeuken verdwijnt is dat ook niet wat ik wil...Wat zouden jullie doen ( en kom alsje-alsjeblieft niet met.. ik had nooit een hond genomen of ik had er goed over nagedacht.. want wij hebben dit niet zomaar beslist, wij hebben op een wachtlijst gestaan en gespaard voor dit beestje, maar het botert gewoon niet)

O wat ziet het er slecht uit zo zonder enters.. hoop dat jullie toch de moeite willen nemen het te lezen!

Het is duidelijk dat het je allemaal te veel is. Niemand kan voor je beslissen wat wijsheid is, maar je zou kunnen overwegen om je hond tijdelijk terug te doen naar de fokker, en dan uitvinden hoe t komt dat t niet werkt. Als je iets als een last gaat ervaren is t heel lastig om de klik nog te houden. Kan best zijn dat je ongemerkt in een depressie bent geraakt. 

een pup en jonge hond is niet makkelijk, men verkijkt zich er snel op...maar het wordt beter hoor, het vreet nu energie, je moet overal nog op trainen en oefenen, het gaat niet vanzelf. en de hond kun je het niet echt kwalijk nemen, die moet leren.

ik kan niet bepalen hoe zwaar dingen voor je wegen, dus het is allemaal moeilijk te zeggen.

maar als je je hond maar wegpropt, en er op geen enkele manier plezier aan hebt, is hij wellicht bij een ander baasje beter af

maar maak je het jezelf niet moeilijk? 8 keer stofzuigen per dag? dat is gewoon problemen maken en zoeken

hier lopen 3 honden, maar wij stofzuigen nog niet de helft van wat jij doet.

maar zoals ik zeg, vind je het teveel en doet de hond je niets, tja, dan kun je misschien beter de hond naar de fokker terugbrengen. opzich is opgeven niet erg, dat kan, dat je het anders had verwacht. maar wees dan zo eerlijk, zet dingen tegenover elkaar. en is het het niet voor je, dan is dat maar zo. je fokker zal wel een nieuw huisje zoeken, dat komt vast wel goed

succes met je overwegingen en keuze in ieder geval

Ik zie niet in waarom hij niet naar werkende mensen kan. Jij wandelt ook maar een half uurtje met hem en dan nog je man ;) Mijn vriend werkt ook full time en ik ga naar school maar wandel met mijn hond ongeveer 4 á 5 uur per dag ;) 

Ik denk dat je er wel goed aan doet om hem terug naar de fokker te brengen. Zodat de fokker een geschikt en liefdevol huisje voor hem kan vinden. Wat ik je dan wel zou willen aanraden mocht je toch ooit een hond nemen neem dan wel een hypo allergenen ras zoals een poedel labra-doodle maltezer enz.

Misschien heb ik er wel verder over heen gelezen maar wat stoort je nog meer aan de hond behalve de haren die je op de zwarte vloer zag liggen??

goed....Het was een uitdaging, maar ik ben eruit (inderdaad lastig lezen zo zonder die enters)

Jullie golden is een half jaar. Dat betekend dat ze 30 minuten per keer mag wandelen (+5 minuten voor elke maand maand dat ze ouder wordt)
Hebben jullie met haar een puppycursus gedaan?
Puppycursus en enige andere cursus is goed voor de socialisatie, de band tussen hond en baas en de algemene opvoeding.
Ik denk dat je er verstandig aan doet op een cursus met haar te gaan doen. Haar leren netjes naast lopen, zodat wandelen prettig is. Daarnaast kan wandelen toch erg fijn zijn ter ontspanning. Samen door de bossen struinen, de geur van dennennaalden inademen, een hond die blij rond rent en snuffelt.

Daarnaast gaat ze nu puberen, de zwaarste tijd komt eraan. Zodra die over is (met 2/3 jaar) is de grootste energie er ook vaak uit. Het is even doorbijten en wat investeren, maar als je het echt wil, is alles mogelijk.
De fokker heeft jullie een pup meegegeven, omdat ze erop vertrouwde en in jullie geloofde dat jullie het zouden kunnen. Als je de energie er voor op kunt brengen en het doorzetting vermogen, dan zou ik zeggen: Ga voor jullie golden!
Lukt dat niet, dan kun je haar beter terug brengen

O jeetje wat reageren jullie vriendelijk! Ik heb mijzelf in mn hoofd al helemaal de grond in gepraat, want ik vind het zo'n no-go om een hond weg te doen!

Overigens ben ik vergeten te melden dat trainen moeilijk is, op cursus wisten ze niet wat ze met haar aanmoesten, ze is heel gevoelig en na een hondenkoekje of stukje worst/kaas/rodi/enz enz gaat ze vrijwel gelijk aan de dunne, en dat houd dan ook een aantal dagen aan.. helaas kijkt ze naar haar gewone brok wat wel goed gaat totaal niet om als er andere dingen te zien zijn, een aantal dingen is mij gelukt voor elkaar te krijgen met enthousiast kroelen en doen, maar wandelen bijvoorbeeld lukt mij niet fatsoenlijk, daarom ook 2 kleine rondjes als ik met mijn dochter ben waardoor ik daar geen plezier in heb en de hond ook energie niet kwijt kan.

Tuurlijk maak ik het mij moeilijk met 8 keer stofzuigen! Zeker, maar ik kan het niet laten liggen! Ik heb een donkere bijna zwarte vloer, en een bijna hagelwitte golden. Het is echt een verschrikkelijk gezicht, en het is zeker een kronkel in mijn kop die zegt dat ik moet stofzuigen, maar ik kan moeilijk boven gaan zitten omdat ik het niet aan kan zien!

Ik vind het zo moeilijk, zit ook al dagen in zak en as, want de hond is een schat en luistert voor wat ik haar heb kunnen trainen onwijs goed! Maar mijn plezier is gewoon niet te vinden.

Doe al gauw je hond weg naar de fokker. Dan maakt hij terug een kans. 

Van mij geen medeleven sorry. Ben echt murw geslagen door zulke berichten steeds.....

Maar ik vind het goed van jullie dat je hem nr de fokker doet en niet te koop zet op MP . 

Ik duim voor diervriendelijke oplossing. 

Ik weet niet of je uberhaupt kan quoten maar ik kan het niet vinden
@Angelique & Evie :
Ik merk aan haar dat ze het haar geen goed doet sinds ik haar heb 'verwijderd' van de woonkamer en haar dus 'opsluit' ( ze heeft dan bijkeuken en tuin vrij tot beschikking), vandaar dat ik zeg dat ik denk dat het haar geen goed doet bij werkende mensen terecht te komen, immers zou het haar dan ontgetwijfeld ook geen goed doen (of denk ik raar?)

Wat wij verder stoort behalve de haren ( god wat klinkt dat toch lullig elke keer dat ik het zeg/schrijf), is dat ik de klik niet voel met haar, en daarbij ik dus geen plezier voor mijzelf heb en ik zie dat zij er ook geen plezier aan heeft( opsluiten/ beperkt aandacht/ uit verveling knagen aan hout ed), wat het nog moeilijker maakt voor mij er wat van te maken.

wat betreft een beloning;

dat kan trouwens ook wat anders dan een koekje zijn he! eden balletje of speeltje, iets wat je hond ziet als leuk en beloning

maar verder, zie ik eigenlijk alleen dat je de klik niet hebt (wat ik me voor kan stellen omdat je de vloer een groot probleem vind) en de haren...is dat het??

Ik denk dat als jij je mind-set wat anders hebt over die problemen, die misschien helemaal niet zo groot zijn, die klik en liefde ook kan komen en plaats voor is.

maargoed, dat is allemaal niet of moeilijk te bepalen voor een ander. eerlijk gezegd denk ik van mens, wat stel je je aan. maar voor jou is het een probleem waar je tegenaan loopt, dus is het een probleem.

als je weet van jezelf dat dat niet verandert, wees zo eerlijk, ook al vind je de reden stom, en herplaats je hond

of het nou een stomme reden is, het is voor jou een probleem wat aan je vreet, en dan ga je niet verder komen. en de hond daarom buitensluiten van jullie, en het bij jullie zijn, zou ik hem niet aan doen. laat hem dan ergens anders happy zijn

Een band met je hond moet ook groeien, daar krijgt t nu geen kans voor. Dus, hup, niet dralen, gauw terug naar de fokker als je niet aan de band kunt of wilt werken. Een hond wil er bij horen, niet in zijn eentje apart van de roedel, dat is echt zielig.

Blijft staan dat ik vind dat je ook naar je zelf zou moeten kijken. Ben je de controle kwijt? Moet je daarom zo vaak stofzuigen enz.? 

Heb je al eens gedroogde kipfilet en dergelijke geprobeerd? Het is wat duurder dan een rodiworst of een zakje hondenkoekjes, maar vaak vinden ze het heerlijk en is ook makkelijker te verteren.

Misschien ook een idee om met een clicker te gaan werken? Dat is gebaseerd op positief trainen (dus geen straffen, enkel belonen en negeren) en dat werkt vaak goed bij gevoelige honden. Verder zelf dagelijk 1 of 2x per dag 5 minuutjes oefenen in de tuin. Zit, volg, hier komen, etc.

En ja, die vloer...Er zijn van die stozuigers te koop zie zelf stofzuigen. Misschien is dat wat? Hoef je zelf niet steeds aan de gang.
Verder zou je eens per week goed kunnen borstelen, helpt vaak ook. Maar niet te vaak, dat werkt juist averechts.

Ik heb hier zelf 2 herplaatser en 1 ervan is van heel ver gekomen en is nu aan het puberen. Ik kan haar ook regelmatig achter het behang plakken, ze laat een vuilniszak met haar achter met elke ruibeurt en wandelen met haar is een hell, maar ze is nu 16 maanden, over 8 maanden wordt ze 2 jaar en ik hou vol, want ik weet dat het over 8 maanden langzaam minder gaat worden, dat gepuber.
Ik hou vol, want ik weet dat het op een dag allemaal voorbij is en ik wil er dan wel alles hebben uitgehaald wat erin zit, dat ben ik haar verschuldigd, vind ik. Ik koos voor haar, ik nam haar in huis en ik zal mijn verantwoording dragen, zolang als ik dat kan :)

Vind ik wel een goede....triggert misschien deze hond al sluimerende gevoelens bij jou?

misschien liep je al op je tandvlees, speelt er veel meer

hoef je allemaal niet te antwoorden aan ons, maar ga het eens bij jezelf na

Ik denk persoonlijk dat als er genoeg met de hond wordt gedaan dat er een heel hoop van zelf komt. Zoals het kauwen op spullen ook denk ik dat je misschien met iemand moet gaan praten. Niet verkeerd opvatten ofzo maar als je van jezelf 8x per dag moet stofzuigen is dat niet erg gezond ;) 

Maar verders denk ik dat je een verstandige keuze maakt als je hem terug brengt naar de fokker. Want zo als je zelf al zegt is dit ook niet prettig voor hem maar ook niet voor jou

" Ik denk persoonlijk dat als er genoeg met de hond wordt gedaan dat er een heel hoop van zelf komt. Zoals het kauwen op spullen ook denk ik dat je misschien met iemand moet gaan praten. Niet verkeerd opvatten ofzo maar als je van jezelf 8x per dag moet stofzuigen is dat niet erg gezond  
 
Maar verders denk ik dat je een verstandige keuze maakt als je hem terug brengt naar de fokker. Want zo als je zelf al zegt is dit ook niet prettig voor hem maar ook niet voor jou "

Angelique & Evie <33

 
Ik heb gevonden hoe ik kan qouten! Op de bovenstaande wil ik ook reageren gelijk hierin! Ja ik moet zeker aan mijzelf denken, depressies heb ik gehad ver voor de geboorte van mijn dochter, en ik heb niet het gevoel dat dat weer terug is. Mijn man denkt dat ik een vorm van autisme heb, waardoor als er iets niet gaat zoals gebruikelijk ( schoon huis/ spullen op zijn plek/ritme) verstoord word ik nerveus word, ik zelf kan mij ook wel in dit 'label' terugvinden maar ben niet bereid gevoelens te onderdrukken dmv medicijnen, vandaar dat ik daarvoor ook niet naar de huisarts ga, want buiten de bovenstaande dingen functioneer ik prima.
Het buiten op in dit geval tuinhout, maakt mij totaal niet uit vanuit de materialistische kant, het zou mij een worst wezen als het kapot gaat, alleen vind ik het vreselijk omdat ik zie dat het verveling is, en als de hond dan ook geen plezier meer heeft hier thuis (in mijn ogen) dan vind ik het nog moeilijker om mij over mijn eigen 'niet-gevoelens' voor de hond heen te zetten en te proberen er het beste van te maken, ze moet tenslotte nog wel zo'n 12 jaar mee.. ik denk ook dat ik het juiste antwoord weet, maar vind het ontzettend moeilijk om daadwerkelijk het besluit te maken.
Mijn man komt eerder uit zijn werk om alles nog even op een rijtje te zetten en te kijken of er niet nog verder oplossingen zijn, en dan de fokker informeren over vanavond.
Bedankt voor jullie blik op deze 'zaak' want hoewel ik dit natuurlijk ook aan familie/buren voorgelegd heb zijn deze natuurlijk minder objectief dan jullie zijn!
Ik kan hierna niet zo 1,2,3 meer reageren maar in de loop der dagen vind ik ongetwijfeld een moment waarop ik jullie even op de hoogte breng!
Bedankt voor nu!

buiten=bijten

dochter onder de autos vandaan halen?

Bedoel je dat een pup en een kindje veel werk is? Dat is het zeker en ook een hele verantwoording, en je wil het vast ook allemaal veel te goed doen. Ik zou hier hulp bij halen voor jezelf. Want ook al gaat de hond terug naar de fokker of er dan niet een nieuwe issue voor jou gaat komen?

Je kan leren organiseren, wat beter omgaan met de druk van verantwoording voor kind en hond en ook nog eens tijd voor jezelf inplannen. Je kan leren om 1x per dag (vind ik al heel veel hoor) te stofzuigen en het dan van je af te zetten. Je kan leren om of alles meteen op te ruimen, of anders 1x per dag opruimen. Volgens mij zijn hier coaches voor om je te helpen alles wat overzichtelijker te maken.

Over "de klik" met het hondje zou ik me geen zorgen maken, ik weet nog steeds niet wat dat precies betekend. Dat jij je zorgen maakt om het hondje zegt toch echt wel iets. Een pup is veel werk, en veel verantwoording, maar het allerbelangrijkste is toch het genieten, als dat niet vanzelf komt, dan jezelf dwingen om naar de leuke dingen te kijken, zoals je al schrijft die lieve oogjes en zo zijn er nog een heleboel andere leuke dingen, een levend wezentje waar je het voorrecht hebt om van te mogen genieten.

Dat is dus wat ik zou doen als ik jou was, hulp zoeken om alles wat beter in de greep te krijgen en jezelf de rust te geven om van je kindje en je hondje en je leven te genieten. Die tijd is zo snel voorbij dat je het later vast heel erg vind dat je de negatieve dingen hebt laten overheersen en je niet lekker hebt genoten.

anoniem..... weet niet hoe je verder heet.

wat mij opvalt is dat je alleen maar schrijft over de vervelende dingen van deze hond, geen klik, hij sloopt, hij piept, je moet 8 x stofzuigen per dag, wow.

er is geen enkele blijk van liefde voor dit hondje, ja je schrijft zijn oogjes, maar is dat alles wat je voor deze hond voelt ?

en wat je beschrijft, de hond VIND ER GEEN REET aan, wow.

ik denk zelf dat je in het geheel niet toe bent aan een huisdier, het is je te veel, het werk, de opvoeding, je hebt ook nog een kleintje, je geniet totaal niet van een ..hond.

de klik waar je over schrijft, dat betekent een band die je opbouwt, dat gaat in de loop van de leeftijd van deze hond een rol voor je spelen, die heb je niet beschrijf je.

nu kan ik van alles gaan vertellen wat je kan gaan doen, maar als je voor jezelf eigenlijk al hebt uitgemaakt dat het toch te veel werk is , geen klik, wat verwacht je dan van ons ?

de fokker, daar kan de hond naar terug, misschien toch eens heel goed overdenken of je de hond terug brengt, en je leven dan oppakt , zonder hond.

Ik denk... Als je 8 keer per dag "moet" stofzuigen, je hele andere problemen hebt en daar hele andersoortige hulp voor moet gaan zoeken.

Klinkt alsof je erg in de knel zit met jezelf en de hond met zn puppengedrag en zn haar gewoon een druppel is in jouw al volle emmertje.

" Doe al gauw je hond weg naar de fokker. Dan maakt hij terug een kans. 
Van mij geen medeleven sorry. Ben echt murw geslagen door zulke berichten steeds.....
Maar ik vind het goed van jullie dat je hem nr de fokker doet en niet te koop zet op MP . 
 
Ik duim voor diervriendelijke oplossing.  "

Anny en Lance

Helemaal mee eens. Sorry TS,  maar ik kan hier echt kwaad om worden. Je kan niet tegen de hond, doe maar in de bijkeuken. Een jonge hond. Pfff. Echt treurig voor die hond. En dan nog eraan denken om die hond te houden omdat je 'zo niet in elkaar zit'. Het komt op mij echt egoïstisch over. 

Doe alsjeblieft asap de hond naar mensen die aan zijn behoeften tegemoet -willen en kunnen- komen. 

Als ik fokker van deze hond zou zijn ,zou ik erg blij zijn als zij terug gebracht werd ,
Een pup die al apart gezet wordt ,haren die teveel zijn ,kinderen en een hond wat je niet aankan .
Er spelen hier ook veel andere problemen mee zoals jezelf al aangaf ,
Dus kijk even over die zielige oogjes heen en breng haar zo snel mogelijk terug naar de fokker,want die zielige oogjes zet zij op omdat zij zich buiten gesloten voelt .

Tja, wat zal ik zeggen.
Ik heb autisme en heb al 2 depressies gehad. Maar ik zou niet weten wat ik zonder mijn honden zou moeten!
Nou is een golden heel anders dan een sheltie, maar het zijn mijn maatjes, die me overal doorheen slepen. Ze verharen wel wat, maar niet erg veel.

Wellicht op zoek gaan naar een oplossing voor je problemen en daarna op zoek gaan naar een ras dat wellicht beter bij je past qua energie/grootte/verharen.

Goed dat jij je eerlijke verhaal doet!
En je maakt denk ik de juiste beslissing.

Een ding stoor ik me aan, en dat is rond zwaaien met het woord "autistisch",
Ik heb zelf namelijk deze diagnose, en vind het niet prettig dat het zo makkelijk gezegd word.
Het is namelijk niet zomaar wat, en niet prettig om deze stempel te krijgen als je het heb. Ik weet niet of je dat kan weizigen, maar ik stoor mij er erg aan.
Geen aanval naar jou toe hoor, maar voor mij komen dit soort dingen hard binnen! * ik lees nu verder in je reacties en zie dat jullie denken dat je autisme zou kunnen hebben. Is toch anders dan de zin, "mijn man noemt mij zwaar autistisch".

Allereerst het naar de dokter gaan voor een diagnose (en die krijg je echt niet zomaar) wil nog niet zeggen dat je ook aan de medicijnen moet. Maar een stukje psycho educatie kan je ook heel goed helpen met inzicht krijgen in je eigen handelen.

Ik heb sinds een jaar de diagnose Asperger en ben nu bezig met de psycho educatie en dat geeft als een heel stuk rust in mijn hoofd. 

Wat betreft jullie pup.

Ik heb medelijden met dit jonge hondje. Zij is nog zo klein. Breng haar alsjeblieft terug naar de fokker. Dan kunnen ze vanuit daar opzoek naar een gouden mandje bij iemand anders. Ik begrijp je gevoel van falen, maar het zou egoïstisch zijn om haar nu bij jullie te houden.

Misschien ooit in de toekomst als jullie dochter wat groter is en jij wat meer rust in je hoofd hebt dat een ruimte is voor een hond. Maar zou dan wel gaan kijken naar een hond die bijvoorbeeld minder verhaard en minder van modder en water houdt. Want ook dat ga je binnen krijgen met een golden retriever. 

Terug naar de fokker, dat is mijn mening.

Je gaat een hond niet afzonderen in de bijkeuken vanwege de haren, een hond is een roedeldier, en je moet een band met de pup opbouwen, dat lukt niet als ie apart wordt gezet.

Aan alles lees ik dat een hond in jouw (huidige) situatie niet past.

Wanneer dat wel zou zijn, geen idee, maar nu dus niet.

Ik heb een Golden die na een jaar afgedankt is, door hem op straat te zetten.

Wij hebben hem helemaal moeten (her)opvoeden, en wij werken ook beiden.

Er wordt 3 uur per dag met hem gewandeld en thuis ook wat hersenwerk op zijn tijd.

Ik stofzuig zo om de dag, soms dagelijks en er is altijd wel een haar te vinden, zoals met de meeste honden.

Als je dit niet kunt opbrengen, is een hond geen geschikt idee.

Ik snap dat dat niet leuk is, maar dan doe je wel het beste voor je pup, en bezorg je haar de kans om een fijn hondenleven bij iemand anders te krijgen.

Veel sterkte met de beslissing / stap!

Vanuit het oogpunt van een fokker:

Breng de hond terug. Er zijn genoeg mensen die herplaatsers een nieuw mandje biedt. Fokkers hebben het beste met hun nakomelingen voor en vinden het erg jammer als iets niet goed loopt, maar dat is begrijpelijk. Je hebt teveel hooi op je vork genomen. Als je dochtertje ouder was geweest had je er wellicht heel anders tegen aan gekeken. Als ze bijvoorbeeld op de basisschool zou zitten. Als ik als fokker zou horen dat de hond de hele dag opgesloten wordt in de bijkeuken zou ik er echt niet blij mee zijn. Dit bedoel ik voor de rest niet lullig. Ik begrijp dat dit een wanhoopsdaad is.

Vanuit het "ik wil de hond toch nog even houden":

Wat betreft het grote harenverlies (tenminste, die indruk krijg ik). Zou je de hond goed voer kunnen geven. Hiermee bedoel ik niet de troep van Royal Canin, maar brokken zoals Taste of The Wild of Wolfsblut. Hoog vleespercentage en geen graan. Verder kun je de hond ook naar de trimmer doen. Die haalt de overtollige ondervacht er uit.

Als je het zo druk hebt met je kind en de hond en je merkt dat je hond zijn/haar energie niet meer kwijt kan kun je ook kijken of het mogelijk is om een uitlaatservice te regelen voor een paar keer in de week. De hond kan dan gezellig met een roedel mee wandelen en jij hebt even ademruimte.

Zes maanden is de lastigste leeftijd. Ze zijn ontzettend druk en omstuimig. Als het een teef is veranderd het karakter al na de eerste loopsheid. Ze worden dan vaak al wat rustiger en gemoedelijker. Met 1 jaar merk je echt al een ontzettend verschil!

Och jeetje... Wat vind ik dit naar om te lezen.. Voor zowel hond als uiteraard jij! Wat een nare beslissing moet dit geweest zijn...

Ik kan je natuurlijk niet vertellen wat je wel of niet moet doen, ik kan niet zien/voelen/ruiken hoe diep het natuurlijk zit. Maar als ik het zo lees komt ze wel te kort, en dit bedoel ik zeker niet naar hoor!! Een Golden Retriever is een ontzettend gevoelig ras, wil niks liever dan heel de dag bij en met de baas zijn, ze willen het allemaal zo graag goed doen en het zijn echte clowns.. En als ze "buiten gesloten" worden, dan worden ze inderdaad niet vrolijk... Zo zijn ze helemaal niet.

Ik vind het onwijs knap, dat jullie zo'n beslissing hebben kunnen maken. Ik kan het alleen maar vanaf een computer schermpje lezen, maar van alles wat ik lees denk ik ook dat dit de beste keuze is... Met een jonge hond/pup moet je een band opbouwen, maar wanneer je deze apart hebt zitten gaat dit gewoon weg niet...

Ik heb een Golden Retriever en oh oh oh wat heb ik een rottijd gehad toen hij puber was... Verschrikkelijk was het, hij hapte, en luisterde voor geen meter, deed alles wat niet mag noem maar op... Maar, ook ik dacht "Je neemt een hond niet om hem weg te doen"... Ik heb geknokt, gevochten letterlijk bloed, zweet en tranen dat het heeft gekost en godzijdank wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb... Ik heb de allerliefste hond die ik me óóit had kunnen wensen... Ik heb nu wel makkelijk praten als studente zijnde... Ik heb genoeg tijd voor hem, geen kinderen waar ik ook om moet denken, en ik woon nog thuis dus ook wat hulp van de andere gezinsleden...

Hier word er dagelijks gestofzuigd in de rui-periode... Daarbuiten om de dag, tenzij hij weer een hele zandbak mee heeft genomen...

Of je nu kan zeggen dat je 'autisme' hebt, nee ik denk het niet... Ik lees (en maak veel mee als asielmedewerkster) zulke verhalen vrij veel. Mensen die een pup/jonge hond onderschatten qua onderhoud en al helemaal qua het hebben van een band met het beestje... Ik denk dat je gewoon niet voorbereid was op 'alles wat er nog bij komt kijken'. Want ja, Goldens nemen veel viezigheid mee in huis, haren uit, zijn enthousiast, en een jonge hond vraagt en vergt nou eenmaal veel aandacht. Evenals een jong kind...


Ik denk, wat ik al eerder heb gezegd, dat het inderdaad beter is dat de pup ergens anders heen gaat... Als Golden eigenaar weet ik zeker dat het ergens anders beter op zijn plekje zal zitten. Nogmaals, ik bedoel die allemaal niét naar... (getypte woorden kunnen immers anders overkomen)..

Sterkte met dit besluit, maar erg dapper dat je in het voordeel van je hondje denkt.

Lieve mensen!
Ze is op het moment terug bij de fokker, ik hoop dat ze een geweldig thuis krijgt! Want aan de hond ligt het niet, het ligt echt aan mij en mijn tekortkomingen!

Het spijt mij ook dat ik mensen gekwetst heb met misschien mij wijze van schrijven over autisme! Dit is absoluut niet de bedoeling geweest, ik weet ook niet of ik het heb, maar ik zeg dat mijn man al langer het vermoeden heb, en ik niet de behoefte heb aan bevestiging van het label te ja of te nee.

Ik wil jullie ontzettend bedanken voor de respectvolle reacties! Vanmiddag nog dacht ik het ene uur, nee.. we houden haar, ik kan en mag haar niet weg doen en ik maak wel een mooier buiten hok of ik zet mij er wel overheen, maar dat heb ik de afgelopen 2 maanden veel gezegd en toch elke keer kwamen wij samen tot het besluit dat ze elders een mooier leven kan hebben, ik hoop vanuit de grond van mijn hart dat dit ook gebeurd!

Ook zal ik jullie ook 'geruststellen', ik heb hiervan geleerd, ik voel mij nu ontzettend schuldig en schaam mij echt tot op het bot, een nieuwe/andere hond haal ik niet in huis! Hoezeer ik ook zal verlangen naar gezelschap van een dierenvriendje, het is meer dan dat, en dat wist ik al, maar nu weet ik het nog beter, ik ben niet geschikt!

Wat mij betreft kan dit onderwerp gesloten/verwijderd worden.. geen flauw idee of een mod dat hier doet of hoe ik dat kan doen.

Nogmaals bedankt voor het duwtje tot over de streep en een fijne avond!

Jij ook een fijne avond. Ik hoop voor je hond dat hij snel een thuis vindt.

Fijne avond en ik hoop dat de fokker je op de hoogte houdt! :)