Hond en kind, zoals het niet moet.

 

Ja dat is inderdaad het filmpje dat ik bedoelde

 

 Ja deze vind ik ook zo bizar, te ziek dat die labrador in het gezicht mag happen 

 

 

Als je dan kijkt naar hoe het filmpje begint is het volgens mij ook al een tijdje bezig. En dan idd.wat Wendy aangeeft 'Jaaaaaahhh, Keesje kan doen wat ie wilt, Labje bijt niet.....kijk maar!"

schrijnende filmpjes. en dit zijn meestal de gevallen die geeuthenaseerd worden met het verhaal "hij beet ineens. uit het niets!"

 

uit het niets? hoeveel signalen kun je uitzenden als hond...

 

je geloof toch niet dat mensen dit met droge ogen kunnen filmen? dat ze ernaast zitten en niet ingrijpen?

 

 

 En het vreemd vinden dat de meeste bijt incidenten gebeuren door de eigen hond, in huis met kinderen.

 

 

 Ik vond dat echt dierenmishandeling, die arme hond en alles toelaten, zo lief! Was echt vreselijk wat dat meisje deed.

Het zijn hele lieve honden, goud eerlijk naar mensen en dat blijkt uit het filmpje

 Niet mee eens hoor. Een hond mag zich zelf van mij verdedigen. 

 

Als je de hond straft (van de bank sturen) omdat hij zich zelf verdedigd, wat corrigeer je dan? Dat hij zich zelf verdedigd?

 

Je moet als baas zorgen voor de veiligheid van je hond, zorg dat je hond nooit in zo een situatie komt. 

Als hij wel in zo een nare situatie is beland (je kan niet alles voorkomen) mag hij zich echt verdedigen. 

 

 

Eens, Als baas en ouder moet je op dat moment zowel hond als kind beschermen. Het kind moet leren dat het de hond niet op dergelijke wijze mag lastig vallen. Dan heeft de hond namelijk geen reden om te happen of te waarschuwen en loopt het dus ook niet uit de hand.

 

Het roedel gedoe op zich dat de hond zich boven het kind verheven voelt vind ik onzin.

 

Sadi zou als we in huis een bank hadden gerust op de bank mogen op een deken. Alleen wanneer wij er willen zitten of als er visite komt al dan niet met kind, gaat ze op de grond. 

 

Wat ik gewoon niet kan verkroppen in de situaties van de filmpjes is dat het allemaal wordt gefilmd als grappig. Het is niet grappig. Hondje pesten doe je niet, aan poten staarten of oren of wangen trekken doe je niet geef die kinderen een pop of een knuffelbeer en laat ze respect hebben voor de hond net als dat je van de hond verwacht dat die respect heeft voor het kind.

 

Ik geef honden in een dergelijke situatie groot gelijk als ze waarschuwen happen of zelfs bijten >doorbijten ik vind het alleen vreselijk dat de hond de schuld krijgt. De begeleiders/ouders/baasjes zijn vreselijk fout en dergelijke dingen mogen nooit toegelaten worden.  Ik zou dus ook zeker de hond in dit soort gevallen niet straffen. 

 

 

Daarnaast als de hond rustig ligt laat je hem met rust... 

Gelukkig heb ik geen kinderen, wil ik geen kinderen en komen er geen kinderen.

Ik vind ze vreselijk... pas vanaf een jaar of 11 a 12 als je ze kan uitleggen waarom ze niet zo moeten krijsen e.d. kan ik er beter mee overweg. 

 

Maar goed ik ga hierover ophouden en denk dit topic de rug toekeren want ik raak er vreselijk gefrustreerd van. Heb echt medelijden met die honden en had graag die baasjes een mep verkocht om ze daarna heel duidelijk te maken dat je zo niet met levende wezens om gaat en om laat gaan.

Helaas wordt altijd de hond en het kind de dupe.

 

Precies; beide goed begeleiden. Ik denk dat ik en beetje verkeerd word begrepen. Ik wil alleen maar aangeven, dat het niet alleen 'arme' hond is, maar ook 'arm' kind (aangezien alle reacties 'arme hond' waren). Natuurlijk hadden die ouders meteen in moeten grijpen! Als je kind zoiets doet, leer je je kind dat het voorzichtig en met respect met de hond om moet gaan. Maar ik vind ook dat ze bij de hond op moeten letten. Je ziet dat de hond gespannen is. Ik zou daar dus als baasje gelijk wat aan willen doen. Ik zou niet willen dat m'n hond gespannen is. Mijn honden leer ik, zodra ze in een situatie komen die ze niet willen, om óf weg te lopen óf om op mij te wachten. Ze mogen, zeker met kinderen (!) niet zelf ingrijpen. Maar daarbij kom je weer bij het punt dat het om beide gaat; hond én kind. Want het is duidelijk dat de relatie hond-baas ook niet goed is, want het vertrouwen is er niet. En als het vertrouwen er niet is en de baas grijpt niet in, dan zal de hond zelf in moeten grijpen. Maar het gaat naar mijn mening dus aan beide kanten mis. Zowel hond als kind zijn de dupe; de baas is de schuldige. 

 

En ja bij gespannenheid, had m'n hond niet meer op de bank gemogen. Of de hond had moeten reageren als ik zeg dat het goed is; maar een gespannen hond laat ik absoluut niet bij een kind!
Wij wonen in een wijk met veel kinderen. Regelmatig rennen ze op de hond af en omhelzen ze ze. Natuurlijk zeg ik tegen de kinderen 'wacht maar even, doe maar even rustig, wacht even op mij, laat hem eerst zitten enz.'. Maar mijn hond zou als er een kind aan komt nooit zelf actie mogen ondernemen en dat weten ze. Maar dat doen ze, omdat ze weten dat ik hen bescherm. En dat mist de hond in het filmpje. 

 

Je hebt het nu over iets wat verder in het proces is. Bij het eerste teken, had ik de hond inderdaad aangegeven dat het gedrag ongewenst is. Of het reageert op je stem en/of houding en als hij daar niet op reageert, zou mijn hond inderdaad van de bank af moeten. Maar deze hond had geen keuze meer; hij werd niet beschermt en dan gaan ze zichzelf beschermen (uiteraard, deze hond kon niet anders, daar ben ik het helemaal mee eens). Dus hoe je het ook went of keert; de baas is fout, deze hoort de hond te beschermen. Ik geef alleen maar aan dat het niet alleen aan het kind ligt. Zowel hond als kind worden niet begeleid en beschermt. Dus niet alleen het kind dat fout is. 
Dus ja; ik had zowel hond als kind aangegeven dat het gedrag niet goed is. Maar daarvoor moet je wel je hond beschermen, anders kan hij je nooit vertrouwen. Beide mist hier, maar dus niet alleen de opvoeding van het kind. 

 Iedereen voed op zn eigen manier op, moet het zelf weten, maar als ik je goed begrijp, mogen jou honden niet zelf ingrijpen. En als een kind je hond nu eens heel hard in zn oren knijpt en in zn ogen prikt?

 

Als mijn hond gespannen is, komt ze tegen me aan geplakt, maar dan mag ze juist een plekje opzoeken waar ze zich veilig voelt, als dat de bank is, waarom mag dat dan niet?? 

 

Ik draai het om, een kind wil ik absoluut niet bij een gespannen hond.

 

je zegt dat weten ze. Hoe weten ze dat? Heb je ze het verteld?

 

Stel je leert je hond dat hij niet op de bank mag, je stuurt hem bvb elke keer weg. De hond leert dus, ik moet van de bank af. Maar denk je dat hij weet dat hij niet op de bank mag? Nee, dit weet hij niet, dus het kan altijd een keer gebeuren dat hij wel op de bank zit.

 

Heel gevaarlijk te denken dat een hond iets weet.

 

maar zo zie ik het en ik ben ook maar een mens.

Mijn eigen kerels weten door ervaring dat ik bemiddel als ze in een onprettige situatie verkeren in mijn bijzijn. Dat is amper nodig omdat ik ingrijp alvorens ze in die situatie terecht komen. Voelen ze zich in een hoek gedreven waar ze niet makkelijk uit weg kunnen lopen (hun eigen eerste keus), maken ze oogcontact met mij en vertrouwen ze erop dat het opgelost wordt.

 

Wat ze echter zouden doen in dezelfde (in de hoek gedreven) situatie als ik er niet bij ben kan ik nu wel leuk inschatten maar nooit niet garanderen.

 

Dus wat 'weten' ze dan?.......voldoende.....of toch niet genoeg?

 

 

 

eens. dit kan niemand garanderen. iedere hond kan in een situatie gebracht worden waarin 'ie zal bijten, alleen is de drempel voor de een veel hoger dan voor de ander. 

als je hond weet dat jij ingrijpt als die een grote stresssignaal afgeeft, zal je hond daar juist op wachten.

Die zal zo'n grote stress-signaal afgeven (om het voor de baas duidelijk te maken) maar dan hoeft die nog niet persee direct te bijten.

Ik bewonder deze hond omdat hij grote stresssignalen afgeeft, maar je ziet overduidelijk dat hij wel hapt, maar wel met een open mond.

 

als jij als baas op dat moment zou ingrijpen om de rust terug in huis te brengen, is je hond tevreden.

 

De kinderen van mijn buurvrouw is een 3-ling, zijn 4 of 5 jaar oud en spelen vaak samen met mijn hond.

Ik ben er altijd bij en het gaat goed.

Sasja vind het erg leuk en heeft de tijd van haar leven, maar er zijn momenten dat ik toch moet ingrijpen.
Vooral als ze met hun volle gewicht op Sasja willen hangen terwijl een hond daar niet voor gebouwd is.

(Ze hebben ook 2 shetlanders van dezelfde grote als Sasja, dus daar komt die verwarring vandaan.)
Sasja kijkt mij dan aan van HELP!! Doet niks, maar omdat ze weet dat ik zal ingrijpen doet ze niks.

 

Nu is het ook wel dat ik haar extra hard getraind heb op kinderhanden die van alle kanten af kunnen komen.
Ze is in het verleden mishandeld geweest, dus het was extra belangrijk voor haar.
Nu assosieert ze handen die haar zeer snel benaderen moet koekjes.
Maar toch heeft zij ook grenzen.
Kinderhanden zijn okee, maar als een volwassen persoon hetzelfde zou doen....gaat het verkeerd.
Iedereen kan haar gewoon benaderen als ze normaal doen.
(Tenzij ze je wat langer kent, dan is het stoeien geblazen.)

Wat ik wil zeggen is dat als je hond op jou kan rekenen, ze niet snel tever gaan om een kind echt schade toe te brengen.
Maar als jij als baas het gewoon laat afweten, moeten ze zelf ingrijpen.
En het maakt dan niet uit als je het niet direct ziet, maar als ze gaan grommen hoor je het direct.

Wij leren alle kinderen die bij ons in huis komen dat ze de hond niet mogen pakken, ergens mogen grijpen en alleen onder begeleiding mogen aaien. Ook mijn neefje van nu zo'n 8 maanden grijpt niet meer naar de honden. Meteen hebben we hem geleerd dat hij moet aaien. Een keer pakte hij de jongste hond bij de wimpers, zij deed helemaal niets. Maar opnieuw, gewoon heel aardig meteen ervoor zorgen dat hij de hond loslaat en leren dat hij mag aaien maar niet grijpen. Dat was een situatie die te snel gebeurde, maar niet had moeten gebeuren. Maar een kind leer je altijd dat hij boven de hond moet blijven en de hond dat hij onder het kind moet blijven. Dat kan op hele zachte en opvoedkundige manier, dat dat in die filmpjes niet gebeurd, snap ik ook totaal niet… Als invloed hebbende op kinderen leer je ze met respect om te gaan met dieren en dieren leer je goed met kinderen om te gaan.

Tenenkrommend. 

 

Wat een domme, dómme ouders. 

Te belachelijk inderdaad ,laat het kind niet doen wat het doet,dan hoeft de hond ook niet te bijten.Domme ouders inderdaad,hondje gaat de pineut worden,die krijgt straks de schuld als het echt mis gaat.

 

Volkomen mee eens en herkenbaar.

Ik las al een paar keer 'de hond mag zich verdedigen'.

Mijn honden mogen dit dus niet, althans niet in soortgelijke situaties zoals in de 3 filmpjes te zien was, en zeker niet zoals deze honden het deden.

Een grom vind ik een prima waarschuwing, maar naar het gezicht happen… no go.

Ik verwacht absoluut een gezonde mate van tolerantie van een hond. Een kind van binnen de eigen roedel, dat slechts langs loopt, het armpje uitsteekt en al een drijg beet krijgt.. nee, dat zal ik niet accepteren.

Ik zal er geen giga consequenties aan verbinden, zo van: ''wel potdikkeme ben je nou helemaal'' en met veel bombarie de hond van de bank trekken of weg sturen. Dat niet, maar het bankhang momentje zou zeker voorbij zijn.

Gewoon rustig de hond verzoeken van de bank te vetrekken en hem naar zijn mand begeleiden. Zonder stem te verheffen of boos te zijn geef je daarmee het signaal dat dit gedrag niet van hem gewenst wordt, en je doorbreekt ook de gespannen situatie.

Ik ben heel blij dat mijn honden oogcontact met mij zoeken wanneer ze iets niet prettig vinden.

Onlangs hadden we een vriendinnetje te spelen, ze gaf Blondes een long time hug. Dus de armpjes om zijn nek en haar gezicht tegen zijn borst gedrukt.
Blondes stond het toe maar draaide direct zijn kop naar mij toe en keek me aan.

Dan zie je die blik die we allen zullen kennen: ''doe iets!''

En dat vind ik zeer lovenswaardig aan een hond. Ik zie het bij beide en dit gedrag beloon ik altijd direct door de hond mijn onmiddellijke steun te geven in zo'n situatie, daarna geef ik altijd het compliment als: ''heel braaf'' of ''good'',, om ze te laten weten dat ze goed gehandeld hebben.

Hoe zouden ze reageren als ik er niet bij ben? geen idee… daarom nooit dat risico nemen, maar dat is alom bekend natuurlijk.

Nu ben ik echt niet zo'n bazinnetje die vind dat iedere grom of snap fout is.. Rock grauwde een keer naar mijn dochter. zo van 'GRRRWWHA' en hij klapte zijn bek op en dicht..

Tja, niet zo gek.. zo sprong bovenop hem, vol op zijn buik! Mag het beest reageren.. van mij wel!

Geen consequenties voor Rocky, wel voor mijn dochter.. nu was zij degene die even naar de gang mocht. De hond als springkussen gebruiken.. 'ben je nou helemaal!'

Ook tussen honden en kinderen geld wederzijds respect. Dit ligt echt geheel bij de baasjes/ouders hier aan te werken en dit te bewaken.

 Dat is het vertrouwen en de goede band die je met je hond hebt. Ik handel ook voor mijn hond in lastige situaties.

Deze eigenaar zat er naast en liet het gebeuren. Hoe moet dat voor het vertrouwen van die hond zijn? 

Deze hond moet zelf zijn problemen op te lossen.

 

je weet idd nooit wat ze doen als je er niet bent, dat is denk ik ook het context gebonden leren van honden

Zulke mensen zou je toch gewoon voor de kop slaan...
Ze kunnen geen kinderen opvoeden en van hondentaal hebben ze blijkbaar ook niet veel kennis!

Laat ik vooropstellen dat ik absoluut voorstander ben van voorzichtig zijn met kinderen en hond. Ik zou ook zeker niet zo met honden en kinderen omgaan. Toch bewijzen de volgende paar filmpjes dat de bull terrier, het toonbeeld van geduld is met kinderen, zonder snauw en zonder tanden te laten zien. Ik zie persoonlijk geen enkele frustratie bij de hond. Net zoals bij vorig genoemd filmpje van kind met bull op de bank. Nogmaals ikzelf zou het nooit doen, maar het geeft wel een positief beeld van dit ras over hun enorme geduld en incasseringsvermogen met kinderen

 

 https://www.youtube.com/watch?v=e_AvDuqYVjc

 https://www.youtube.com/watch?v=vKp4bllOZJY

Dit filmpje is helemaal te zot dat de ouders dit toelaten

 

https://www.youtube.com/watch?v=eW8aH9XRtnU

En nog een stelletje idiote ouders

https://www.youtube.com/watch?v=eW8aH9XRtnU

 

Maar hoe enorm geduldig en tolerant is de bull?

 

 

Ik krijg een beetje het gevoel dat je het nu op het spits aan het drijven bent? Omdat we niet dezelfde mening hebben? Je quote me met een aantal zinnen eruit, waardoor je het eigenlijk uit z'n verband trekt. Maar goed, ik zal uitleggen wat ik bedoel.

 

Ten eerste vind ik dat je wel realistisch moet blijven; zodra mijn honden onder kinderen zijn, ben ik er altijd bij. Dus waarom de opmerking "Stel dat hij in een hoek wordt gedreven". Of ik neem de hond mee naar buiten waar hij kinderen ontmoet, of we zijn ergens op bezoek, of kinderen komen hier. Waarom zouden m'n honden alleen in contact met kinderen komen? Ik vind dat niet realistisch, het is iets dat nooit voorkomt. M'n hond gaat niet buiten alleen op pad en gaat ook niet zelf op bezoek. Ook laat hij geen kinderen binnen. 
Daarnaast zijn het kind en de hond op het filmpje ook niet alleen, de ouders/baasjes zijn erbij. Dus nee, dit zou bij mij niet voorkomen. En natuurlijk had ik het kind geleerd voorzichtig te zijn met de hond. Maar het kindje komt aanlopen, het handje komt bij de hond in de buurt en de hond geeft het kind een correctie. Nee dat had mijn hond dus niet mogen doen en ik weet ook dat ze dat niet zullen doen. Ze vertrouwen erop dat ík het regel. 

En stel dat er een kind op bezoek is en het kind trekt aan z'n oor. Natuurlijk grijp ik dan gelijk in en praat ik met het kind. Maar m'n honden zullen nooít bijten of corrigeren in zo'n geval. Ze zullen direct oogcontact met mij maken.  

 

En ja, mijn honden weten dingen. Vind het een beetje raar en denigrerend overkomen dat je zegt "hoe weet je dat ze dat weten? Heb je dat verteld?". Je voedt toch je honden op, dus ja dan vertel en leer je ze dat. 
Als ik eten op tafel laat staan en ik ga daarna weg. Als ik twee uur later thuis kom, staat dat eten nog steeds netjes op tafel. Ze weten dat het op tafel staat, maar ze weten ook dat het niet aan het toebehoort. 
Als Finch z'n bak eten leeg heeft gegeten en Sam of Tibbe laten wat eten staan. Dan eet Finch het eten niet uit hun bak. Ik kan rustig naar boven gaan en een half uur later weer beneden komen; het eten ligt nog steeds netjes in de bak en Finch ligt rustig te wachten. Het is namelijk niet zijn eten. En dat doet hij niet, omdat hij dat weet. En zo is het ook met Sam en Tibbe. Als hij dat niet zou snappen en/of weten, hadden ze toch allang dat eten op gegeten?

Als jouw hond jou de indruk geeft dat hij dingen niet weet, neemt hij je in de zeik waar je bij staat. 

Een hond bijt niet uit het niets. Daar gaan allerlei signalen aan vooraf. Het is een emmer die volloopt. Wat ging er bij deze gezinnen in de weken aan vooraf?

 

Hond ligt te slapen, kind duikt erop. Hond zit op de bank, kind duikt erop, hond eet, kind zit er bovenop met zn neus. Hond zit, kind pakt zn neus. De hond, druk bezig aan te geven dat dit niet prettig is, kijkt weg, loopt weg, kind blijft hem achter volgen. Kind loopt op de hond af en vanuit het niets, bijt de hond.

 

Hond hiervoor corrigeren? Nee als eigenaar moet je je kapot schamen. Het niet herkennen van signalen en het zo ver te laten komen. Niet de moeite nemen in de taal van je hond te investeren.

 

Dus als jou hond een kind corrigeert, heb je als eigenaar een hoop gemist.

 

Ik weet zeker dat iedereen hier wel de taal van zn hond begrijpt, wel op tijd de signalen ziet, zodat dit soort situaties zullen gebeuren.

 

Eigenlijk weet je pas echt hoe je hond zal reageren als iets ook echt gebeurd. Anders is het speculeren.

 

Je kan je hond leren niet tegen mensen op te springen, of geen eten van tafel te stelen, maar dit wil niet zeggen dat een hond weet dat hij geen eten van tafel mag stelen. Dit zijn 2 verschillende dingen, iets niet doen en weten dat iets niet mag.

 

Je kan je hond leren in geval van een bedreiging, naar je toe te komen, maar zal hij weten dat hij zelf niet mag corrigeren in geval van gevaar? 

 

Een hond bijt inderdaad niet uit het niets… maar de ene hond bijt wel sneller als de ander… en sommige.. 'te snel'

Ik zie geen enkele hond als een heilig, onschuldig wezen die altijd een goede reden zal hebben wanneer hij bijt. Sommige honden kennen gewoon hun plaatst niet.

Honden die zichzelf hoger in rang voelen dan het kind, kunnen gaan corrigeren,.. en dan hoeft het kind maar weinig te doen om een hap of snauw te krijgen.

Ik heb zo'n hond in huis gehad, een JR die door zijn vorige baas als een Godje was behandeld. Als je even naar het toilet was geweest, sprong hij snel op je plek op de bank. Je mocht dan nog niet langslopen of hij vloog je aan! En het maakte hem geen biet uit of je 2 jaar, 22 jaar of 2 meter 20 was.

Niks geen scala van irritaties of onbegrip aan vooraf, gewoon misplaatste arrogantie. Er was niet met dit dier te leven!

 Dat is geen normaal maar gewoon gestoord gedrag. Behoort wel tot de uitzondering.

 

Dat klinkt precies als het gedrag van een broodfokhondje we hadden toen ik nog klein was. Het beestje is achteraf veel te jong uit het nest gehaald, wie weet wat voor 'opvoeding' de eerste weken van haar leventje en is ook heel jong gestorven. Er zat gewoon iets niet goed in haar koppie.

Terug on topic, er zijn inderdaad honden die als ze op schoot bij de baas zitten heel fel kunnen reageren naar anderen die in de buurt komen. Of je dit nou wilt verklaren door 'zich hoog in rang voelen' of als 'claimgedrag' omschrijft, of wat dan ook, sommige honden doen zo, zonder dat de ander hem eerst gepest heeft.

Ik vind niet dat je dat gedrag kunt accepteren en sowieso de hond op de grond moet zetten.
Helemaal als het om een zeer jong kind gaat dat er nog niets van begrijpt moet je als ouder meteen ingrijpen en niet toestaan dat de situatie steeds verder escaleert. Het kind weet niet beter, de hond weet niet beter, de ouders zouden wel beter moeten weten. Zouden.

Met je eens Heidi!
Overigens heb ik ook sterk het vermoeden dat hij afkomstig was uit de broodfok. Nu zo'n 17 jaar geleden.

Dit ziet er niet uit als claim gedrag.

Als je hond jou voor zich alleen wilt en je eigen familieleden niet in de buurt accepteert, doe je echt iets niet goed. Deze hond vind het niet fijn, zie je aan heel zn houding. Een claimende hond ziet er heel anders uit.

 

Elke hond heeft iets wat hij heel belangrijk vind. Ook binnen je eigen roedel. De ene een bot, de ander als eerste aangehaald worden, de 3e gaat voor de bal. Ze willen er zelfs voor knokken om dat te behouden. Als je hond jou claimt en zelfs  je eigen kinderen niet in de buurt wilt, moet je in de opvoeding toch iets aanpassen. Simpel, geef iets lekkers als je kind in de buurt is, of  geef ze samen aandacht zo leert je hond dat je eigen kinderen geen bedreiging vormen, maar er iets leuks gebeurd als je kind in de buurt is.

 

Als jij je hond weg stuurt als je kind in de buurt komt, zal je hond je kind zeker niet leuker gaan vinden.

Zo voel ik het toch niet!

Ik heb mijn honden nooit willen leren dat ze op gelijke voet met mijn kinderen staan.

Neem ik bijvoorbeeld mijn dochtertje op schoot, en de hond ziet dit, en springt direct naast op ons de bank (kop ertussen duwen) dan stuur ik hem echt weg.

Als ik dus mijn dochtertje aandacht geef, betekend dit voor mij niet meteen, dat de honden bij rechte zijn, ook een deel van mijn aandacht te krijgen.

Ik maak absoluut niet overal een keuze menu van, ook sluit ik niet voortdurend compromissen.

Er zijn ook nog gewoon regels.

Wat ik wel eens doe, is spontaan de hond uitnodigen op de bank.

Dan is de sfeer al heel anders, de hond is dan uitgenodigd en heeft het niet opgeëist of als vanzelfsprekend gezien.

Sowieso is in mijn huis de bank een voorrecht, geen recht! Mijn kinderen mogen zonder toestemming op de bank, voor mijn honden geldt dit 'niet'.. en dat weten ze!