Nou, dan geef je helemaal geen bot, probleem opgelost
Ja, beste oplossing.
Ik zou het in scene zetten, en dit een aantal keren herhalen.
Ik zou de honden beiden mee naar de woonkamer nemen en van hen vragen dat ze wachten (bijvoorbeeld door een 'zit' of 'lig' te vragen, een eind uit elkaar).
Dan zou ik één hond uitnodigen op de bank, terwijl de andere op zijn plaats blijft. Goed zo! Laten weten dat dit prima is, voor allebei. En dan omdraaien: de eerste hond terug naar zijn plaats, en de tweede hond mag op de bank. Weer goed zo!
Wegstappen uit de woonkamer met de honden, en weer terugkomen en de oefening nog es herhalen. Daarna er wat variaties insteken: ik die bij op de bank kom zitten, ik die even wegstap uit de woonkamer en weer terugkom, ik die op de grond ga zitten, enz.
Mijn honden hebben allebei graag wat ruimte als ze gaan slapen. Dus als de ene al op de bank ligt, komt de andere er uit zichzelf niet bij op (en omgekeerd), maar dat is net zo met slaapplekken op de vloer. Ligt de ene bijvoorbeeld naast de piano tegen de muur, gaat de andere ergens anders liggen. Wij hebben de bank zelf ook nooit een status gegeven, het is geen privilege om op een bank te liggen, en dus maakt het m'n honden ook niets uit, die kiezen gewoon de slaapplek waar ze op dat moment zin in hebben, en ze hebben keuze genoeg .
Ik begrijp de opmerking niet. Je bedoelt dat er twee honden kunnen zijn die elkaar sowieso niet kunnen hebben? Ja, die moet je niet samen laten leven. Maar wat heeft dat te maken met een huis en tuin hondje? Dat is toch de bedoeling net? Een huishond te hebben?
Oh, maar ze lagen aan weerszijden van de kamer, ieder op hun eigen kussen. Weet je, ze hebben heel vaak ieder een knaagje of kauwbot gehad op hun eigen plek. En dat gaat dan prima. Maar eens in de zoveel tijd - da's mn het nadeel van twee tegelijk opgroeiende honden - moet er weer eens even gebabbeld worden. En dan lopen ze onderling af te tasten en te 'klooien'.
Shadow is ook wel een beetje een etter af en toe; dan geef ik ze ieder een oor, Spot ligt dan in het nachthok en Shadow in d tuin maar die eet het dan niet op. Pas als Spot klaar is en zijn gezicht weer laat zien, begint hij te eten. Of hij legt zijn bot een meter van zich vandaan en gaat Spot uit zitten dagen "kom het maar pakken als je durft''.
Weet je, als ik ze dan geen knaagbot oid geeft, gaat Shad hetzelfde lopen doen met een speeltje, of een tak of ... Ze zoeken dan gewoon ook iets af en toe om onderling in gesprek te gaan bij vlagen. Ik kan niet elk onderling gesprek voorkomen. Wat ik wel wil voorkomen is escalatie tot ruzie ;-)
Het is ook wel heel boeiend om te observeren. Bij chenak en Janouk kregen ze beiden een bot, dan knaagden ze daaraan tot het beste eraf was en dan begon het 'grote bottenruil spel'. Nou was Chenak de meest zelfverzekerde van het stel , de "dominante" hond maar hij misbruikte die positie eigenlijk nooit om botweg wat bij Janouk af te pakken. Sterker nog, Janouk had een 'one track mind' als het om botten ging en die eindigde bijna altijd met alletwee de botten omdat Chenak dan wat ging drinken en zijn bot vergat te bewaken.
Hier staat trouwens nog een interessante blog over resource guarding tussen honden en hoe je dat aan kunt pakken
http://www.patriciamcconnell.com/theotherendoftheleash/resource-guarding-dog-to-dog
Dat vragen om een 'wacht' of 'blijf' is denk ik een heel belangrijk onderdeel. Want als je dat goed kan bij je hond, heb je je hond ook geleerd om zichzelf te beheersen. En met twee honden in 1 huishouden is dat best prettig :-)
Ja dat klopt. Leren wachten, leren beheersen, leren rustig blijven is iets wat je in 101 situaties nodig hebt en wat je in de opvoeding opnieuw en opnieuw en opnieuw zoveel malen per dag bewust of onbewust aanleert. Het maakt het voor iedereen prettig .
Dat is ook slim, er mee aan de slag gaan.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?