Zo moeilijk! Jack 15 jaar

Onze jack russel is 2 weken geleden 15 jaar geworden. Al enige tijd springt hij naast de bank, is doof, valt zomaar ineens om, krijgt ze brokken niet weg en nu laat hij ook continue zijn plas lopen. Het gebeurd nu regelmatig dat hij of op de bank plast, of hij vanuit de tuin naar binnen loopt om binnen te plassen. We weten niet zo heel goed meer wat we ermee moeten.   Ik ga morgenavond maar met hem naar de dierenarts. Maar ben zo bang dat hij gaat zeggen dat mijn trouwe vriend "op" is.   Herkent iemand deze dingen? hoe zijn jullie hier mee omgegaan? En gewoon eerlijk zijn, ik weet dat mijn lieve vriend gewoon bejaard is.

Hai Daantje,

Ik zal heel eerlijk zijn. Ik denk dat je nl zelf al heel goed weet hoe het ervoor staat en dit aanvoelt en natuurlijk ziet aan je Jack. De beslissing zal hoe dan ook altijd moeilijk zijn en zeker als je je hond laat inslapen vanwege ouderdom (dus niet vanwege een ernstige ziekte, zonder kans op genezing, lijden van zo'n hond) je je nadien nog soms zal afvragen of het wel het juiste moment was en hij toch niet nog ietsje langer had kunnen blijven.

Wat voor mij belangrijk is is of een hond nog gelukkig, blij is en of hij nog lekker hond kan zijn. Dus kwaliteit van leven heeft. Misschien hebt je hier iets aan? Jij kan zelf het beste zien en merken of je Jack het nog leuk heeft. Of hij nog kwaliteit van leven heeft.

Heel veel sterkte met het maken van deze moeilijke beslissing.

Ps. Wat ik overigens zelf ook doe is aan de dierenarts vragen wat hij zou doen als hij mij was. Nu is het wel zo dat mijn dierenarts mijn honden altijd goed kent. Je kan denk ik niet zoiets vragen aan een dierenarts waar je nog nooit eerder bent geweest. Kan wel, maar of je hem dan gelooft is iets anders. Je kan al snel denken, ja dat zeg je nu wel, maar je kent mijn hond helemaal niet......

Angelique, mijn hondje slaapt eigenlijk alleen nog maar. Of loopt de hele dag achter mijn man aan. Spelen doet hij heel soms nog. Maar hij is gewoon niet zo heel actief meer. Dat was hij een half jaar geleden nog wel.

Wel een heel goed advies om de dierenarts zijn mening te vragen. De artsen kennen hem ook heel goed. Hij heeft namelijk al 2 hersenbloedingen gehad die hij heeft overleefd.

Ik zit op mijn werk, maar ben er echt de hele dag al mee bezig. helemaal omdat ik net hoorde dat hij ook nog eens aan de diarree is omdat ik hem blikvoer had gegeven. Dacht dat het beter was omdat hij de brokken niet echt meer weg krijgt. Voel me zo schuldig

Dit had die van mij ook toen ze een bejaardje was. Ze plaste haar eigen mandje onder, en elke dag meerdere keren in huis.Ze was zo dement als wat.. ze wist de achterdeur niet eens meer te vinden en begon regelmatig te blaffen tegen de muur. Ze liep ook vaak overal tegenaan omdat ze hele erge staar had. Dat zomaar omvallen is vaak een teken van epilepsie , maar kan ook bij het hart vandaan komen. Die van mij kreeg hele erge aanvallen op het laatst en meerdere keren per dag, achteraf gezien hadden we haar eerder moeten inslapen als je het zo terug bekijkt, ze liep haar zelf in de weg..maar die beslissing maken is zó moeilijk! Ik wou haar niet kwijt, maar dit kon ook niet langer zo doorgaan. Mis haar nog steeds heel erg maar weet dat dit het beste voor haar was. Heel veel sterkte met het maken van je beslissing..

Bij epilepsie schudden de hondjes. Heb nl nog een flatcoated retriever en zij heeft echt epilepsie. Was hij heeft lijkt er totaal niet op. Maar zijn achterpootjes zijn gewoon zo slap dat hij er regelmatig door heen zakt. Ook als hij aan het plassen is enzo.

Gelukkig begint hij nog niet tegen de muur te blaffen. Maar het is wel een hondje die niet laat zien dat hij pijn heeft.

Pfff.. ben nu al in de stress omdat ik morgen naar de dierenarts moet. Ben zo bang voor wat hij gaat zeggen.

Oke, dan is dat het niet. Die van mij had ook hele zwakke achterpoten toen ze die aanvallen nog niet had, zakte er ook vaak doorheen en slofte altijd over het laminaat heen. Snap heel goed dat je in de stress bent nu, had ik ook altijd als ze er heen moest en alweer wat mankeerde, de dierenarts zei toen een keer...'als je me nu had gevraagd om haar te laten inslapen zou ik het niet weigeren' ze wou het nog niet zo recht voor de raap zeggen maar wist wel wat ze bedoelde, en terecht...  want Bren was ook heel erg afgetakeld, alleen ''groei' je erin op de één of andere manier, andere mensen zagen het anders als hoe ik het zag. Mijn hond was ook geen hond die pijn liet zien, zelfs toen ze baarmoederontsteking had gaf ze geen kick. Maar jij bent degene die het moet beslissen voor hem en niet de dierenarts, als jij nog even wilt wachten dan moet je dat gewoon doen. Als het zover zou zijn, zou ik hem wel thuis laten inslapen in zijn vertrouwde omgeving, voor hem prettiger en voor jou denk ik ook.

Mijn (2) honden zijn nooit zo oud geworden helaas, geen ervaring mee.

Ik weet wel dat jij het beste weet wanneer het tijd is om je maatje te laten gaan.

Zo te lezen is hij ook op.

Veel sterkte met de beslissing..En vergeet niet, 15jaar is een geweldige leeftijd!

15jaar mooie jaren gehad...

Succes morgen. Omvallen kan ook door te weinig zuurstof. Goed dat je naar de da gaat.

We hebben een oude cocker van 18+ bij oma. Ze kakt bv voor de achterdeur en gaat dan zo'n 5min naar buiten.Met plassen hetzelfde. Ze is helemaal het besef van tijd kwijt.Haar gehoor is al enkele jaren weg en ze ziet ook niet meer goed. Enkel wanneer ze eten ruikt zien we terug even de hond die ze vroeger was. Door de dag is ze oma altijd aan het volgen en wanneer oma weg is gaat ze voor de deur liggen. Soms slaapt ze zo diep dat ze nieteens merkt dat je naar binnen wil. Enkele maanden geleden heb ik haar meegenomen voor een check up en dat was inorde voor haar leeftijd. Ze gaat regelmatig in der eigen plasjes liggen,waardoor ze dan een raar geurtje heeft.Opa kan niet zo goed tegen die ongelukjes in huis en zegt regelmatig "laat haar toch inslapen" Maar voor Oma is het goed zo Het is best zielig haar zo te zien,vroeger trimde ik haar netjes iedere 6weken,onze fiere dame! Nu kan ze amper 5min rechtstaan tijdens het wassen en drogen. Hierdoor heb ik haar mooie vacht moeten scheren omdat het te zwaar was voor haar. Veel succes met de DA straks.

Mijn hond was ook oud, doof en zag niets meer in de verte, liep dus zo onder een fietser, etc. 

Werd dement, wilde door de muur naar binnen ipv door de deur. 

Echt op het laats wilde ze niet eens meer achter me aan lopen. Vroeger sprong ze op en liep met me mee, toen tilde ze haar kop op, duurde het lang, stond ze op en kwam achter me aan, tot helemaal blijven liggen.

in het laats liep ze niet meer maar sjokte en deed haar behoefte en weer naar binnen. We tilden haar vaak naar de overkant van de straat (wonen op het platteland) 

we we hebben contact gezocht met de DA die vertelde dat wij aangeven konden wanneer het genoeg was. De hond is op en de een kan langer leven met alle achteruitgang dan de ander.

we besloten dat plassen in huis en in haar uitwerpselen liggen hondonwaardig was, maar toen ze dat eenmaal deed, plassen in huis, accepteerden we dat ook weer. Ze kon je zo trouw aankijken.  We wisten zeker dat ze geen pijn had, dat was een absolute voorwaarde.

Na drie weken is ze toen overleden in onze armen.

het had ook veel langer kunnen duren. 

Het is zo zwaar die laatste tijd, je houdt zoveel van je hond en je wilt emotioneel helemaal geen afscheid nemen en verstandelijk weet je wel hoe ver het is.

heel veel sterkte!

Afgelopen november hebben wij ook onze jrt van 15  moeten laten gaan.

Haar spiermassa nam af de hele dag slapen op den duur nergens geen zin meer in.

Ik wist ook dat de dag zou komen dat ze niet meer verder kon.

Ook wij gaven haar te eten wat ze nog lekker vond.

Ze at niet veel meer.

Op een zaterdag kwam ik uit bed en ze liet alles lopen ,binnen wat ze nooit deed ,op het terras gelaten daar ook alles eruit gegooid en ook nog gespuugd.

Dat was voor ond de beslissing dat het niet meer ging.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en geniet nog even van hem zolang het kan.

Bij mijn hondje van 16 zag ik pas dat hij ziek was toen het te laat was.De eerste symptonen kreeg hij pas een dag of 4 van tevoren.Maar in die tijd was het snikheet en tja zijn leeftijd natuurlijk.Wat een spijt dat ik zo dacht weet niet of ik hem nog had kunnen redden als ik meteen was gegaan.Dat zal me altijd achtervolgen.S'avonds naar de dierenarts injecties gehad maar s'nachts overleden.

Ik ben met hem naar de dierenarts geweest. Zijn gezondheid is super voor een 15 jarige jack russel.  Hij is alleen dement! Dus inslapen hoeft gelukkig nog niet. Zolang hij niet helemaal de weg kwijt is, kan hij nog een tijdje gelukkig leven. Het enige nadeel is dat we toch elke keer zijn plasje moeten opruimen. Maar dat die ik met liefde, zolang hij maar bij me kan blijven.

Bedankt voor alle reacties. Het is ju gewoon afwachten.  Het is niet duidelijk hoelang hij nog bij ons kan blijven, maar hoop nog heel lang. 

Ik heb het meegemaakt. Onze vorige hond ( kruising labrador, bordercollie, flatcoat) 

was met 15 jaar en 8 maanden ook inneens incontinent, viel in eens om. best akelig om te zien. Toen hadden we gelijk zo iets van'het is klaar nu' de dierenarts laten komen en haar een spuitje gegeven. je zag dat ze helemaal op was en is in haar eigen mand bij ons thuis ingeslapen. 

Vind je dat dan nog niet erg genoeg? Jij kan niet in dat kopje kijken, maar volgens mij is dementie ook lijden voor een hond. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is en hoe graag je hem nog bij je wil houden, maar je moet je eigen gevoel (vorm van egoïsme) opzij zetten voor je hond. JIJ wil hem nog langer bij jou hebben, maar waarom? Wat is de kwaliteit van zijn leven? Of is het alleen maar om te kunnen zeggen dat hij straks 16 jaar geworden is? Dit klinkt cru, maar je moet nu aan je hond denken, niet aan jezelf. 

Heeft de dierenarts nog iets gezegd over de kwaliteit van leven van je hondje? De hele tijd omvallen en niet echt meer kunnen eten lijkt me niet fijn. Misschien kun je t blikvoer mengen met wat gekookte rijst of zo?

Wat een volwassen reactie weer zeg. Denken jullie nou werkelijk niet dat ik alles heb doorgesproken met de dierenarts???? Dat ik mijn maatje pijn zou laten lijden!! Ik had zelf mijn dochter mee genomen zodat ze afscheid kon nemen, mocht dat nodig zijn. De dierenarts wilt hem niet eens in laten slapen!!!

  Het omvallen komt omdat hij 2 jaar geleden een hersenbloeding heeft gehd en zijn achter pootjes zijn zwak. (Uitleg dierenarts!!!) Het tegen dingen aanlopen en mis springen komt door lichtte vorm van staar. Mijn hondje heeft geen pijn. Ik zou het egoïstisch vinden als ik hem zou in laten slapen omdat hij zijn plasje laat lopen.

wij hebben afgesproken dat zolang hij zo blijft er niets wordt gedaan. Als hij echt de weg kwijt raakt, paniek aanvallen krijgt of ander gedrag gaat tonen, gaan we terug. 

Oh ja, topic kan gesloten worden. Ik kom hier niet meer. Vind het niet kunnen dat ik hier voor dierenbeul word uitgemaakt. Als je me zou kennen, zou je weten dat ik alles maar dan alles voor mijn hondjes over heb!

Niet boos worden hoor, mijn vraag was oprecht. Ik ben niet paranormaal begaafd helaas.

Dat lees ik gelukkig nergens. Ik denk zeker niet dat je een dierenbeul bent. Ik wens jullie nog een fijne tijd samen.

Erg hé, ik heb al mijn honden zien oud worden. Mijn vorige yorkje zelfs zestien.

Stapte ook naast de zetel, liep tegen palen op straat. IK moest zijn ogen zijn , alhoewel hij nog wel een beetje zag. 

Plassen , tja soms in huis , maar dat nam ik erbij.

ik had problemen met zijn hartje dát verontrustte mij het meeste. Dat gehoest en t water op de longetjes. 

Maar ik zou hem voor geen geld hebben laten inslapen daarvoor.  Hij kreeg daar medicatie voor. 

Als hij  s avonds gelukkig tegen me aan kroop dan was ik altijd dankbaar dat hij weer een dagje bij ons was gebleven.

let op, mijn hondje had géén pijn. Want dan zou ik rap "het" spuitje hebben laten geven. 

Mijn man zei altijd, jij hebt meer last dan mensen met een baby. Ja dat was zo, en begon al s morgens met vanalles...maar ik deed het met liefde .Ik zal het voor mijn Lance evenzeer zo doen. 

 Zolang ze geen pijn hebben, zeg ik.....houden en verzorgen. 

En dement zijn, dan neem je ze zachtjes bij je en zet ze weer in de goeie richting, letterlijk en figuurlijk.....zoals een engeltje hen bij de schouder pakt om ze te leiden.....ach wat melo weer. 

Sterkte. 

Hopelijk kan hij nog een tijdje mee zonder pijn en dat hij moet lijden.

Ik wens jullie nog een gelukkige tijd samen.

Geniet met volle teugen van je vriendje ik zou nog zo graag een keer willen knuffelen met die van mij,maar dat gaat nu eenmaal helaas niet meer.Hij is 30 juli overleden ,wist de avond daarvoor pas dat hij ernstig ziek was,vocht achter zijn longen.Had hij meer tekenen van zo ziek zijn laten zien,dan had ik hem misschien ook wat langer kunnen hebben.Had graag nog de kans gehad om beter afscheid te kunnen nemen.Bobby was dan ook mijn allesje.

Als ik straks oud ben, ziek en zwak, en pijn verjaagt de slaap, als onrust neemt van mij bezit, doe dan wat onvermijdelijk is, en laat me gaan..... de laatste goede daad. Beslis voor mij en wees niet laf. Past eigenliefde bij de vriendschap die ik gaf, of uitstel.... tot het beter past bij een verloren strijd? Ik ben niet bang tijdens die laatste gang. Jij loopt niet weg: je kijkt me aan, je noemt me bij mijn naam en houdt me stevig vast. Vandaag voor het laatst groet ik je met mijn hondenstaart..... wat jij liet doen, deed je voor mij: je hebt me nog meer pijn bespaard, voor zinloos lijden mij bewaard. Een zwaar besluit? Nee, ....huil nu niet. Een wijs besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond: jij bent mijn baas en ik jouw hond.

Bovenstaande tekst is mooi en waar.  Vele hondenbaasjes kennen die tekst.

Maar het blijft zo dat een liefhebbend baasje, mogelijk in samenspraak met de DA en andere vertrouwde mensen om hem heen, de enige is die kan uitmaken wanneer z'n hond te ziek, te zwak en te onrustig wordt.

Dat zo'n hondenbaasje hierover nadenkt is het belangrijkst.  Zij zal zeker op het juiste moment de juiste beslissing nemen.  Het is niet nodig om van op afstand op inslapen aan te dringen. 

De tekst is mooi en waar en biedt steun wanneer een baasje voelt dat de tijd gekomen is... Het geeft moed om niet egoïstisch te zijn als het zover is, maar bepaalt niet voor een ander wanneer die tijd daar is.

Ik wens je hondje nog een mooie tijd toe en na een mooi lang leven een vredig afscheid. 

Als het beestje geen pijn heeft laat hem dan lekker natuurlijk oud worden met alle gebreken die daar nu eenmaal bij horen. Ik heb het idee dat veel baasjes het maar lastig vinden, die ouderdomkwalen.
Mijn vorige hondje is 17 geworden. Doof, staar en kon natuurlijk zijn plas niet meer zo lang ophouden als voorheen. Op het laatst heb ik hem gewoon 's nachts een luierbroekje omgedaan. Hij is op een ochtend thuis ingeslapen.
Mijn criteria zijn: de hond moet nog kwispelen, goed en lekker kunnen eten en drinken en natuurlijk geen ondragelijke pijn hebben.

Natuurlijk weet je dat als een hond 15, 16 jaar is dat het einde dichterbij komt, maar ik vind het niet nodig om dit te versnellen enkel omdat je er zelf meer werk mee hebt...

  Wat een mooie tekst

 Ik ben het helemaal met je eens Lisette.

Ik wens veel sterkte aan de topic starter en nog heel veel mooie momenten met haar hondje

Vind jij dat een hondwaardig bestaan, hem een luierbroekje aandoen? Ik vind dat ronduit zielig.

Je laatste zin is een belediging voor iedereen die dag en nacht voor zijn oude hond gezorgd heeft en uiteindelijk inziet dat het dier geen waardig leven meer heeft. 

Ik sliep op een matras bij mijn oude hond, maar dat houd je geen maanden vol als je ook nog moet gaan werken. En als jij je hond een luierbroekje aandoet, zie je toch ook op tegen het werk dat je er mee hebt, nl het elke ochtend opdweilen van de vloer. Dat is een gemakzuchtige oplossing voor jezelf, niet voor je hond. En de hond die zoiets toelaat, is naar mijn ervaring al ver heen. 

Lisette, ik weet niet wat jouw ervaring is, mijn oudjes aten en dronken nog heel goed, ze kwispelden de hele dag. Maar ze waren op en vooral bij de laatste kon en mocht ik hem niet langer laten afzien. Hij kon op eigen kracht zijn mand niet meer uit. Zo aftakelen, dat doe ik mijn maatje niet aan. 

Je steekt je kop in het zand als je denkt dat je hond nog ok is omdat hij eet en drinkt en kwispelt. Dat doet hij voor jou, hij wil jou tot het laatste moment een plezier doen. Er zijn honden die nog kwispelen als ze al bij de DA zijn, dat betekent niets!

Ik begrijp je wel, en toch kun je iemand jouw normen en waarden niet door de strot duwen. Ook de dierenartsen zijn best in staat om een goede afweging te maken lijkt me.