Zoals de titel al doet vermoeden, lopen er hier in de buurt opeens heel veel loopse honden rond. Normaal zijn het er maar een paar, maar vorig jaar hebben wij in de buurt ontzettend veel puppies mogen verwelkomen, en dat zijn allemaal teefjes! Daarvan zijn er heel veel nu loops en het is zo erg dat voor het eerst mijn reuen zelfs binnenshuis geen rust hebben. Ik loop al extra veel en ver met hen, laat hen denkspelletjes doen en maak hen goed moe, maar zodra ze even geslapen hebben, dan is de rust weer voorbij. Ze blijven op en neer lopen en raken zelfs van elkaar geïrriteerd. Heeft iemand een tip, of een homeopathisch middel dat misschien helpt om hen rustig te krijgen.
In voorgaande jaren had alleen Django dit tijdens het hoogtepunt van het "loopsheidseizoen", maar nu is het zo erg dat zelfs Nero geen rust meer heeft. Ik vind het best sneu voor hen omdat ik niet van plan ben om hen voor de fok te gebruiken. Eten en drinken doen ze gelukkig wel. Het zal maar een paar weekjes duren, maar ik merk dat ze altijd maar naar buiten willen, zelfs al zijn ze net uitgeweest. Dus reuen eigenaars, wie heeft de gouden tip?
Toevallig is er ergens op het forum een topic gaande waar je hulp kunt vragen bij het kiezen van een bachremedie, misschien kan zij je helpen?
Ik ga die thread maar eens lezen. Bedankt Hannah
heel naar voor jouw honden, loopse teven zal je altijd hebben, nimmer uitgezonderd.
fietsen met je honden ? en anders joggen zodat als ze thuis zijn hun rust nemen ? of als je niet kan fietsen joggen, een vroege ochtend wandeling maken van een paar uurtjes, dan bij thuiskomst ze een rustplek geven, en wat uit elkaar zodat ze elkaar niet opjutten ?
weet dat het moeilijk is, maar wat zou je anders willen dan ? castreren ? dat is ook niet alles hoor.
met wandelen goed conseqwent zijn en iets opzoeken waar weinig honden zijn.
Ik heb gisteren een paar van die hele grote botten gekocht, daar liggen ze nu rustig op te kauwen. Ik heb ze gisteren maar weer eens alle basis gehoorzaamheid oefeningen met hen gedaan, voordat ik naar bed ging. Ik heb ze vannacht niet gehoord.
Castreren wil ik niet, mijn dierenarts zegt ook dat als het medisch niet noodzakelijk is, hij het liever niet doet. Hij wil niet snijden in een gezonde hond, zoals hij dat zelf zei.
De eerste week is al om. Ik ga ook eens die bach bloesem proberen. Misschien dat het helpt om met name Django de rust weer te doen vinden.
Puur geslachts drift. Haalt hier de scherpe kantjes er vanaf.
Homeopathisch kan bij een goed gesorteerde dierenwinkel worden gekocht.
Ja daar zat ik ook aan te denken, maar heb er geen ervaring mee.
Sorry Willemijn, maar ik vind je reactie in dit geval toch iets te simpel gesteld.
Onze man kun je absoluut keurig opgevoed noemen. Van de week nog een loopse teef samen met hem aan één lijn die zich zelf aan bood thuisgebracht.
Maar dat wil niet zeggen dat hij er niet ontzettend last van heeft en zelfs niet of nauwelijks eet. Vandaar de druppels en dit gaat nu al weer wat beter.
De ene reu is de andere niet en er zijn erbij die er gewoon helemaal de weg van kwijt zijn.
De lucht van de meiden hangt in de lucht. Mensen ruiken er zelfs naar en wat niet meer e naar en een hondenneus gaat verder dan het eind van de straat.
Vroeg in de morgen de hond uitlaten helpt echt niet, want dat worden teefjes soms ook hoor.
Als het een niet regent spoelt de geur ook niet even weg. Dus als de teef de avond er voor is uitgelaten ruikt het er nog steeds naar.
Ook op de fiets komen al de luchten voorbij en als je in een druk bewoont gebied woont en het moet hebben van uitlaatplaatsen zijn die helemaal vergeven van de luchtjes.
Natuurlijk als je de mogelijkheid hebt, moet je beslist proberen een andere plek op te zoeken. Maar vaak weet je dan ook weer niet of de teefjes aldaar loops zijn. En heus loopsheid kan vaak een ketting reactie geven tussen de meiden.
Dus consequent zijn en niet ergens gaan lopen, helaas zo simpel ligt het niet.
Consequent zijn is met alles goed en wellicht kun je een ander plekje vinden om te lopen.
Maar de onrust is er en blijft tot dat alle teefjes in de wijde omgeving weer klaar zijn met de loopsheid.
Ik denk er niet aan om mijn reutje te castreren, maar probeer hem wel te ondersteunen iedere keer als de natuur hem roept en de meiden.
Ga zeker juist geen druk op hem leggen maar er ook niet in mee, want dat verstoord alleen maar het vertrouwen tussen ons. Ik probeer hem af te leiden. Maar sommige zijn niet af te leiden en ik ondersteun hem dan nu met Puur geslachtsdrift.
Ik onderschrijf het probleem Jennifer en jij hebt het in het kwadraat. Plus de spanning die dit bij jouw honden onderling oproept.
Maar als je , je hond moet uitlaten ergens waar meer reuen komen, zul je merken dat zelfs daar de mannen het nog moeilijker met elkaar hebben en dat maatjes zelfs lelijk tegen elkaar kunnen doen.
Hoi, kon je wat met mijn pb?
Het is weer echt de tijd ervoor denk ik. Hier ook allemaal loopse teven en net nu is het implantaat bij Willem bijna uitgewerkt. Hij eet echt niet, is erg onrustig, al heel vroeg wakker, soms gaat hij zitten joelen en is er een soort van ziek van. Gelukkig gaat het nu nog redelijk. Wel overal stoppen en likken en schuim op zijn bek, klappertanden....maar momenteel eet hij gelukkig nog wel. Deze week krijgt hij een nieuw implantaat.
Wammes is daar nog te jong voor dus ik wilde voor Wammes ook puur geslachtsdrift gaan halen. Zo te lezen kan dit goed werken? Dat zou fijn zijn, want twee hitsige honden aan de lijn.....pfffff, ben er druk mee. Komt bij dat Wammes erg aan het puberen is en dus sowieso al allemaal dingen doet die hij niet zou moeten doen....hahahahaha, zoooo ondeugend!
Ben het eens met wat Eurasier jongen schrijft. Het heeft weinig nu om op andere tijden en/of andere plekken te wandelen. Consequent zijn? Dat ben ik wel hoor. Maar als Willem bij een plekje staat te ruiken of te likken krijg ik hem onmogelijk mee. Hij gaat gewoon zitten. En ze zijn beide erg sterk. Vooral dan... Normaal kan ik Willem gewoon los meenemen en blijft hij naast me lopen. Het is echt iets wat ze alleen doen als er loopse teven zijn. En castreren?? Alleen als het medisch gezien noodzakelijk is. Ja, chemisch castreren met de suprelorin, maar dat doe ik in de hoop dat hij er een keer overheen groeit..
Het gekke is dat de reutjes die ik voor Willem had er overheen gegroeid zijn. Dat was een collie en een kruisiging collie.
Wammes is momenteel wel heel erg bezig met wat hij er allemaal nog meer mee kan dan alleen plassen ;-) Ik hoop dat het tijdelijk is en alleen door de pubertijd komt.
Willem heeft echt heel veel last inderdaad. Vandaar dat ik hem chemisch laat castreren. Dit werkt voor hem echt heel goed.
Zit bij jou honden nu echt veel verschil in gedrag en reacties op de loopse teven?
Volgens mij bestaat DE tip niet jammer genoeg.
Met Willem heb ik heus alles geprobeerd wat ik aan adviezen kreeg, maar de drang blijkt inde praktijk zoveel sterker dan al het andere. Tja, blijft over castreren of chemisch castreren. Ik ben tegen castreren, behalve als het medisch gezien noodzakelijk is, dus dan maar met de suprelorin chip. (er is al zoveel onderzoek naar gedaan, honden die al 8 of 10 keer achter elkaar een implantaat hebben gekregen, in Duitsland gebruiken ze het al veel langer en daar is het vrij normaal om vaker een implantaat te laten zetten. Bij de vroegere injecties werd er bv een hormoon ingespoten, het implantaat zorgt er juist voor dat er een hormoon niet aangemaakt wordt. Fijn is dat het altijd onomkeerbaar is! )
Een wandelvriendinnetje heeft haar hond laten castreren. Hij heeft eerst een implantaat gehad. Duurde vrij lang voordat deze werkte bij hem en heeft ook niet zo lang gewerkt als dat deze bv bij Willem doet. In ieder geval heeft ze nu al erg veel spijt dat ze de hond heeft laten castreren en niet nogmaals een implantaat heeft laten zetten. Zijn niet zo leuke gedrag wordt versterkt, met de dag erger.... Hopelijk verbeterd dit nog.
Voor Wammes ga ik dan nu ook maar de pure geslachtsdrift proberen. Wie weet helpt het bij hem wel. Nog maar even volhouden met Wammes dus.......maar hij wordt/is zo ongelooflijk sterk als hij iets in zijn kop heeft en dus perse wil. Soms heb ik het gevoel dat met een ruk mijn arm uit de kom schiet....hahahahaha ook leuk is als Willem ineens met een ruk naar links schiet omdat hij bv een konijn ziet en tegelijkertijd Wammes een met ruk naar rechts schiet omdat hij daar wat interessants ziet. Het voelt alsof je vingers eraf gerukt worden... De apen!!
Ach, het valt nog mee nu. Zoals ik al zei vind ik het ergste als ze er echt letterlijk ziek van worden/zijn en in hongerstaking gaan.
Succes!! Ik zal aan je denken als er hier weer eentje zit te kwijlen bij een plekje buiten.....;-)
Hier ook 2 intacte kerels in huis waarbij de ene ook in huis tijdens de hoogtijdagen erg onrustig kan zijn. De ander zal hooguit een keer extra door de voorruit willen koekeloeren waar hij anders weinig omgeeft tenzij een van ons thuis komt.
Vorig jaar heb ik voor de oudste ook een homeopathisch middeltje geprobeerd maar dat haalde niks uit. Bij nader onderzoek naar de ingrediënten eigenlijk ook niet raar want wat ik daarvan begreep sloten die ook helemaal niet op zijn karakter aan. Wellicht dat puur geslachtsdrift een betere keus geweest zou zijn.
Buiten zie ik al snel welke routes 'te veel gevraagd' zijn om de wandeling ook voor mij gezellig te houden en daar speel ik op in door ze (deels) te ontwijken. Verder zorg ik voor extra afleiding in huis op die dagen en ben ik 'streng'. Ik wil dan geen gedrentel vd voorruit naar de achterdeur naar buiten en vice versa dus stuur ik hem naar zijn 'plaats' , welke plaats mag hij zoals altijd zelf uitzoeken als hij maar gaat liggen en stopt met drentelen. Eten weigeren ben ik ook strenger in geworden. Het laatste wat ik wil is voedsel weggooien. 1 dag zie ik door de vingers, jammer dan maar zonder eten naar bed en krijg je het morgen weer voorgeschoteld. De tweede dag wordt het echter min of meer bevolen en dan wordt daar inmiddels ook gehoor aan gegeven, weliswaar met lange tanden in begin maar de bak wordt leeggemaakt.
Gesodemieter onderling komt amper voor omdat ze daar de kans niet voor krijgen. Ik zie al snel als er 1 in een baldadige bui zit terwijl de ander daar even geen behoefte aan heeft of met een overschot aan energie/opgewondenheid rond loopt waar ik dan zelf op in speel zodat de ander dat niet hoeft te doen. Het ging allemaal niet snel of makkelijk hoor .......zeker niet toen de jongste pas op 2 jarige leeftijd alsnog geheel onverwacht serieuze interesse in de 'dating scene' toonde.
"De" tip bestaat wel: castreren.
Begrijp echt dit gestuntel niet, willen jullie nu echt met huis en tuin middeltjes vechten tegen een instinct?
Ruiken dat er loopse teven bestaan en er niet op niet mogen, lijkt me een enorm frustrerend leven voor een reu.
Geen ballen hebben lijkt me ook frustrerend. Of een operatie die niet nodig is en narcose waar de hond ziek van wordt. Of een van de honden is die een inwendige bloeding krijgt en doodbloed. Zal niet de eerste zijn. Ik ben gewoon tegen als het niet nodig is.
Heb je wel eens de lijst bekeken met nadelen van castreren en steriliseren. De kan van nadelen is toch echt een heel stuk langer dan de voordelen. Mijn vriendin liet haar leonberger helpen, half jaar later botkanker, nog geen week later in moeten laten slapen. Om het nog niet te hebben over de castraatvacht waar een behoorlijk aantal honden last van krijgt en wat dan nog het minst erge is bij de nadelen.
Dus ja, dan heb liever dat ik een paar keer per jaar mijn honden van slag heb wat weer overgaat.
Edit. eigenlijk vind ik ook dat veel mensen veel te licht denken over steriliseren en castreren. Zeker als een hond nog heel jong is. Inmiddels zijn er voldoende onderzoeken en scripties te lezen waarin uitgelegd wordt waarom je een hond niet moet laten helpen voordat deze helemaal uitgegroeid is, als je perse wil laten castreren of steriliseren.
Ik 'stuntel' ook fijn door en ben blij dat het zijn vruchten afwerpt. Er zijn wel meer zaken die dagelijks geroken worden waar ze ook niks mee mogen.
Ik leesl allerlei horrorverhalen over het castreren op forums ed., maar ik zie ze echt niet in werkelijkheid.
Nooit iets raars gezien bij mijn eigen gecastreerde honden maar ook niet bij de honden van mijn klanten (alleen die wollige vacht bij sommige rassen). Ooit 2 teefjes meegemaakt die een blaasverzakking hadden gekregen. Voor de rest nooit geen medische klachten door castratie gezien op al die jaren. Integendeel, meer baarmoederkankers en teelbalkankers bij niet-gecastreerde honden.
In een gezond mensenlichaam wordt toch ook gesneden om geen kinderen meer te krijgen...
Nou, afgelopen vrijdag middag heb ik mijn flesje bach bloesem gaan ophalen bij de dierenwinkel. Ik ben er vrijdag avond mee begonnen. Ik geef de druppels op een hondenkoekje.
De eerste resultaten:
Nero lijkt helemaal geen last meer te hebben van de loopse dames. Hij is wel nog een vrolijke stuiterbal, maar binnenshuis is zijn oude gedrag weer waarneembaar.
Django heeft iets meer rust, maar heeft nog steeds periodes van de dag dat hij "last" heeft.
Ik houd hen de rest van de week nog goed in de gaten om te kijken of de druppels een aantal dagen nodig hebben om nog beter te werken. Tot dusver ben ik erg tevreden!
Ha das mooi!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?