Leed straathonden help!!

Beste allemaal!!

 

Ik was bezig met het leed van straathonden in het buitenland en hoe ik mijn steentje kon bijdragen,

om het voor die honden beter te maken. Nou stuite ik op een site waar echt zoveel lieve pups en wat oudere honden op staan!

Nou is mijn vraag.. Als u graag een pup wil neem dan asjeblieft in overweging om zo'n pup te nemen en hem een beter leven te bieden in nederland!

 

de site is : http://www.mirtos.nu/baas_gezocht

 

Steun deze mensen en help de hond!!

misschien beter om daar de asiels en instellingen te doneren ?

en dat de instellingen en asiels daar gezinnen uitzoekt voor de pups ? om nu de pups hier te halen, er zijn er al zoveel, misschien toch beter om daar te helpen , asiels en instellingen.

Het is niet zo heel handig om twee dezelfde topics te openen..., dat werkt erg verwarrend.

Onder de aandacht brengen is altijd goed..., ik vraag me af of dit niet een beetje erg veel honden zijn.., hoe worden ze geselecteerd op aanpassingsvermogen etc.

 

Ik ben absoluut niet tegen buitenland adoptie..., heb zelf twee Spaanse dames, maar ik zou er wel voor kiezen dat het kleinschaliger aangepakt wordt..., dit is zo overweldigend veel, dat je door de bomen de hond niet meer ziet.

 

Maar duidelijk moge zijn dat hulp zeer gewaardeerd zal worden.

Ik vraag me af of een straathond beter af is in nederland, en er niet op een andere manier een goede oplossing te vinden voor straathonden hoe het beter voor hun kan.
Waarom? Om het feit dat straathonden de straat gewend zijn. Ze hebben hun leven geleerd om te survivelen, en weten daarom niet beter hun leven zo te nemen.
Een straathond weet niet hoe het is om een baasje te hebben, te wonen in een huis, hoe de maatschapij voor honden met mensen er uit ziet.
Ze zijn daar niet bewust van.
Het is de mensen emotie die hun zielig vinden, omdat ze geen baasje hebben, altijd opzoek moeten naar eten.
Ik vraag me af of het dan werkelijk goed is, om een hond te vangen, en in de rollercoaster te zetten richting een huis met baas.
Iets wat voor hun eigenlijk niet normaal is, en in een situatie worden gezet wat ze niet kennen.
Dit roept voor de hond heel veel emoties op, en ze weten nou eigenlijk niet wat ze moeten. Ze worden uit hun "normale" leven getrokken en hoppa in een hele vreemde situatie gezet, waar ze meteen allerlij regeltjes moeten leren. (Zitten, niet op de bank, niet plassen in huis).
Ik snap je goede bedoelingen, en goed dat je er voor inzet.
Maar ikzelf probeer altijd de andere kant van het verhaal te zien.
Want zelf vind ik het meer mensen emotie dat het zielig is voor de straathonden. Maar ik zou kijken naar andere oplossingen.

Sem.., ik denk dat je de term 'straathond' niet al te letterlijk moet nemen..., lang niet alle honden komen van straat, of zijn daar hooguit even verbleven nadat ze gedumpt zijn door ex-baasjes.

 

ben zelf geen voorstander van het adopteren van straathonden

 

om meerdere redenen, waaronder import van zoonosen, import van honden met gedragsproblemen, verschuiven van het probleem (want nederlandse asielen zitten ook vol), etcetera

 

er is ook een enorme wildgroei aan organisaties, die vaak zonder of met beperkte kennis opereren

 

opvang en preventie in de regio is waarschijnlijk een beter plan

 

maar ja... 

 

 

 

Wou dat ik ze allemaal in huis kon nemen.

Zag wel een oproepje voor pup opvang...

Ga sowieso even mailen vanavond.

 

So thanks 

 

Ik snap wat je bedoeld, maar ook honden die in de steek gelaten worden door hun baasje, hebben zichzelf toch moeten aanleren om op straat te overleven. Dus zal het ook voor die honden opeens weer een omschakeling kunnen zijn om opeens weer een baasje te hebben.
In turkije hebben de turken meestal een hond voor hun erf te bewaken, en verder vinden ze honden "onrijn". Een nederlands baasje zal toch heel anders zijn.
Aan de ene kant vind ik het ook wel goed hoor dat er honden opgevangen worden, en ik vind dodingsstations ook vreselijk.
Ik vind het eigenlijk allemaal heel dubbel.
Maar ik geloof dat er betere oplossingen kunnen zijn voor de bevolking en voor de zwerfhonden. Bevolking noem ik de mensen in landen die zich storen aan de zwerhonden.
Maar adopties en nieuwe baasjes voor een zwerhond, als ik uit de ogen van een zwerfhond kijk, weet niet of dit echt de ideale oplossing is. En ik wil niet de baasjes verkeerd aankijken die dit wel gedaan hebben. Bedoel het echt niet gemeen! Want ik weet zeker dat ze er altijd voor hun hond er zijn :)

Geeft niet Sem..., met dit soort moeilijke (bijna) onoplosbare problemen zul je altijd voor en tegenstanders hebben

En op zich vind ik dat je deels ook wel gelijk hebt.

Veel honden die worden overgevlogen doe je er misschien helemaal geen plezier mee.

Vandaar mijn opmerking over selectie op aanpassingsvermogen en kleinschaligheid.

 

De stichting waar onze (nu zeer gelukkige) dames vandaan komen, worden persoonlijk geselecteerd door de stichting, daarna word er een opvanggezin gezocht, de honden (voor zover dat nog niet gebeurd is) klaar gemaakt voor transport, dus alle entingen, bloedonderzoeken, sterilisatie en andere mogelijk noodzakelijk medische ingrepen..., en daarna gaan ze pas naar Nederland/Belgie om eerst in een opvanggezin te worden geplaatst waar ze bij kunnen komen en waardoor er een eerlijk beeld is van de hond naar mogelijke adoptanten.

 

Ook deze wijze van werken zal niet iedereen acceptabel vinden...., zoals Joop al aangaf, vindt hij dat er eigenlijk helemaal geen buitenlandertjes hier geadopteerd moeten worden..., maar ja..., als je op zoek bent naar een maatje voor het leven en er in de Nederlands asiels niets zit waar je een klik mee hebt, maar er wel een ontzettend lieve, mooie Spaanse dame ziet die al in Nederland zit te wachten op haar for ever home...., tja..., dan ga ik voor de laatste optie 

Mensen denken er veelal verschillend over en de laatste jaren worden er nogal wat honden naar Nederland gehaald.
Zelf ben ik van mening dat het beter is ter plekke aan de slag te gaan.i.p.v. alles maar hierheen te halen. Er zijn hier al zat honden die ook op een thuis wachten en mede door al die buitenlandse honden nog langer in een asiel wachten op een thuis. Plus dat er in het buitenland heel andere ziektes zijn dan hier. En hier dan maar weer een zoektocht is wat een dier mankeert. natuurlijk leren dierenartsen meer dan alleen de Nederlandse ziekten te herkennen, maar toch hoor je nog al eens dat het maanden duurt voor de oorzaak van een ziek dier is gevonden.
De omstandigheden ter plekke in die landen moet aangepakt worden.

Dit houd niet in dat ik mensen met een buitenlandse hond veroordeel of zo, dat is eigen keus. Maar zelf zou ik het niet doen. Zeker niet apart voor mij laten overkomen.

Ookal zijn omstandigheden beter, hun zijn daar opgegroeit en we trekken ze ongevraagd uit hun omgeving weg en ze moeten zich hier dan maar even aanpassen aan het drukke bestaan hier met heel andere eisen en heel andere verwachtingen. Waarvan ik sterk mijn vraagtekens heb of dat wel goed is. De reis is stress compleet ander leven is stress compleet andere verwachtingen is stress. Is dat eerlijk.

Beter daar investeren voor goede omgevingen waar ze opgevangen kunnen worden. Een stichting die daar investeerd als iemand de hond wel wil behouden maar financieel niet voldoende voor de hond heeft etc. Investeren in projecten waarin men last zien hoe je correct met dieren om gast wat ze nidig hebben etc.

Maar puur mijn idee hierover. Tis niet minn bedoeling een discussie te ontketenen. En het is ook niet zo dat het me niet raakt maar de dieren moeten daar geholpen worden en daar de kans krijgen op een gezond en eerlijk leven waarin ze de zorg krijgen waar ze recht op hebben.

Deze stichting geeft het goede voorbeeld door o.a. hun financiële jaarverslagen openbaar te publiceren, zoals het hoort.

http://www.mirtos.nu/jaarverslagen

 

Allemaal vreselijk moeilijk als je er ginder ineens wordt mee geconfronteerd. 

 

We weten allemaal wel dat de beste oplossing zou zijn, laat ze het ginder oplossen en hen castreren en terug ginder laten adopteren. Maar wát als "ginder" haast niks wordt geadopteerd vanuit asielen , dat Spanjaarden bv liever uit oepsnestjes nemen . Wat trekken zij zich aan van asielhonden, niks. Dat is iets met  de emotionele buitenlanders meegekomen. 

 

Het loopt nu op dit eigenste moment VOL van nieuwe jonge hondjes in Malaga en Fuengirola. Allemaal los, veel in paniek als ze tussen die massa van benen hun baasje niet terugvinden. En de baasjes, het zal hen worst weze, die lopen babbelend met familie gewoon door. 

Heb het al zoveel gezien, hoor dat het nu weer heel erg is. 

Zoveel hondjes geraken zó op straat, overleven zo goed als kan, en worden soms dus met veel geluk geplaatst in onze landen. Is dat dan zo verkeerd dat mensen streven voor deze verwaarloosde dieren ? 

 

Je weet best hoe het zou móeten, maar als het nu eenmaal niet zó is ? 

 

Ga me aanmelden als opvang adres voor een pup, vind zeker dat de hondjes hulp nodig hebben, de term straathond vind ik ????, de beestjes kiezen daar niet zelf voor, daar zij ze ook niet voor op de wereld gezet.

Rare opmerkingen zie ik voorbij komen als je van honden ( dieren) houd, dan kies je toch niet voor een rashond die bij voorbaat al gefokt word, maar dan laat je je hart spreken.

Ik heb me aangemeld voor PIXIE.

Ik vind het opzich knap dat mensen het doen maar aan de andere kant ook lastig. Waarom niet eerst het asiel honden probleem in NL aanpakken? Dat vind ik met meer dingen zo probeer is de minpunten in eigen land aan te pakken en ga dan pas over de grens kijken.

 

en even waarom een rashond, omdat ik graag in grote richtlijnen wil weten wat ik in huis haal. En dan nog heb ik een groot dierenhart maar vind niet dat ik anders mans "probleem" op hoef te lossen.

Mirtos is inderdaad een erg goede stichting! 

Mijn kater komt hier vandaan. Ze gaan zorgvuldig te werk, zowel met de gezondheid als het karakter als de vlucht als de opvang van de dieren. Alles moet perfect in orde zijn, anders komt het beestje niet. 

De nazorg is ook fantastisch, erg stipt en ze zijn echt geïnteresseerd in je diertje. 

 

Áls er ooit nog een buitenlands beestje komt hier, dan ga ik weer naar Mirtos.

 

Super om te horen van een ervaringsdeskundige..., dan was mijn eerste indruk dus duidelijk niet de goede..., fijn om te horen 

 Dat probleem heet sociaal, we leven allemaal maar op deze ENE aardbol.

 

Mirtos gaat op dezelfde manier aan de gang als de stichting van jouw dames. Enige verschil is dat de dieren pas naar Nederland komen als er echt iemand is die ze wil hebben. 

 

 

Krijgen wij in NL enige hulp met onze asiel honden/katten uit andere landen. Noem me niet sociaal maar ik vind dat het nog steeds niet het probleem van NL is.

 

 

maar dat neemt niet weg dat ik het knap vind van de mensen die het wel doen maar goed word off topic

Zoveel diertjes... :-(
Ik heb zelf al een Spanjaard hier en een ander herplaatsertje uit eigen land. Ik keek even op de site en zag Pippa, wauw wat lijkt zij ongelooflijk veel op Kyro.
Maar goed dat ze al gereserveerd staat

Michelle, ik respecteer ieders mening maar de jouwe is misschien een beetje kortzichtig. Ik juig elke persoon aan die een asielhond neemt. Of ze van hier komen of ergens anders. Ze verdienen allen een gouden mandje. Maar jouw opmerking is zovan: zij helpen ons niet, dan trekken ze hun plan maar. Zo kan je over veel gaan discussiëren. Waarom mensen in arme landen helpen, zij helpen ons ook niet.. Waarom nog wwf ofzo steunen, zij helpen ons ook niet. Waarom andere liefdadigheid steunen?
De diertjes daar hebben echt een heel ander leven hoor.. Een asiel hier is een paradijs tegenover wat zij daar hebben. En hier in onze landen worden ook wel eens dieren mishandeld maar de ontzettende wreedheid en gebrek aan maar enig respect voor een levend dier is daar schering en inslag.
De mensen die dit veroorzaken verdienen de ergste straf. Maar die diertjes zijn er wel de dupe van. Dus ik vind het super dat zoveel mensen van hier zich toch geroepen voelen om een onbekend en onzeker avontuur aan te gaan met zo een buitenlandertje.
Ik zal nu een deel fokkers tegen de schenen stampen maar het komt vanuit een goed hart.. Maar als ik het voor het zeggen had dan kwam er een wereldwijd fokverbod van pakweg 3 jaar. Elke hond of kat wat geadopteerd wordt uit een asiel vertrekt daar niet zonder sterilisatie. Dan krijgen de asiels eindelijk eens een kans om op adem te komen. Er zijn er gewoon teveel!!!

Heel veel katten bieden ze ook aan, 184.

De Nederlandse asielen zitten wél vol met katten.

Dat begrijp ik dan toch eigenlijk niet zo goed, zoveel thuisloze katten in Nederland, waarom ga je dan een kat uit Griekenland laten komen?

Wat honden betreft kan ik nog voorstellen dat je geen geschikte hond kan vinden in een ned. asiel maar katten..?

 

Mirtos heeft ook een eigen forum, sommige andere stichtingen hebben dat ook; heel

fijn vind ik om op die manier met de mensen van de stichting en mede-adoptanten

te kunnen babbelen.

Katten zijn er inderdaad heel erg veel..
Ook hier zouden alle katten gesteriliseerd moeten worden.
Een hond kan je met wat moeite nog behoeden van een nestje maar katten die gewoon buiten lopen..

Europa hoort toch bij elkaar? We zijn toch een? Mijn honden heb ik uit Duitsland.... Dat is 15 minuten hier vandaan. Ik snap niet wat mensen daar erg aan vinden. Als ik in New York zou wonen en een hond in LA zou halen is er niks aan de hand. Wat is dan het verschil?

Ik vind dat mensen die d'r hond niet uit het asiel hebben eerst naar d'r zelf moeten kijken, want waarom een nieuw hondje op de wereld laten zetten terwijl de asielen in Nederland zo vol zitten? 

 

Het maakt mij niet uit hoor, iedereen moet zelf weten wat ie doet maar ik snap deze discussie niet. Ik snap niet wat er mis is is met een hond in nood helpen. De meeste mensen weten denk ik niet dat Europa een is.... De grenzen zijn open, voor Polen en Bulgaren dus ook voor Honden!!!!!!

 

 

Ik zie een buitenlandse hond adopteren en wat willen doen aan de problematiek van zwerfhonden als twee aparte zaken.

Je gaat het probleem van de straathonden niet oplossen door er een te adopteren. 

Dat kan enkel door structureel en aan de basis te werken, bijvoorbeeld sensibiliseringscampagnes om een mentaliteitswijziging bij de plaatselijke bevolking teweeg te brengen, sterilisatieprojecten, e.d. Wil je dus wat aan het eigenlijke probleem doen, moet je vooral nagaan of er zulke plaatselijke projecten zijn en die steunen. 

Een buitenlandse hond adopteren is een keuze als een ander, of je nu een pup bij een fokker, een herplaatser, een asielhond of een buitenlandertje kiest, het ene is niet "beter" dan het andere, de motivatie is hetzelfde: je kiest een hond die bij je past, die je in je leven wil hebben (en houden) en in je hart wil sluiten.

Maar wil je echt wat aan een problematiek doen, moet je verder denken en dieper gaan. En dat is niet zo eenvoudig als het lijkt, wat je vraagt van mensen dat ze hun waarden, normen en inzichten aanpassen aan de jouwe, maar hun leefwereld is anders dan de jouwe, hun denken is anders, hun mentaliteit is anders, hun maatschappij is anders... véél werk voor de boeg dus!

 

 

Hier word ik een beetje boos van...

 

Heb jij je uit de naad gezocht voor die 2e hands binnen het ras wat je wil?

 Waarom mag jij je perfecte hond uitzoeken bij jou ideale fokker

en mag ik niet vrij kiezen tussen de 2e handsjes?

Het honden probleem stoppen begint met oplossen van wat er al is..en niet hij laten bijmaken van meer.

Dus de oplossing ligt bij je zelf..en is veelal meer werk

Ik heb ook in nederland gezocht 1.5 jaar lang...

Mijn honden woonden toevallig in spanje en waren al jaren geen pup meer zijn gecastreerd sociaal  ect

van waldo ben ik het eerste baasje hij was 7 met kennel syndroom

jeff , flankbijten en staart jagen in het begin en soms uitvallen

 

Het zijn onschuldige schatjes die ik nu (na 3 jaar)rustig naast de peuter van broer laat bivakkeren

sterker nog ik kan de lijnen overhandigen en ze blijven braaf staan.

 

Het honden probleem oplossen ligt bij voorkomen dat mensen er klakkeloos 1 aanschaffen 

Niet bij iemand die serieus een hondje adopteert uit het buitenlands overschot.

 

 

 

Ik vind het een beetje zorgelijk dat er zoveel stichtingen aan het werk zijn. Het lijkt wel of het er ieder jaar meer worden, de een nog groter dan de ander. Dat doet me denken dat het probleem in het buitenland énorm groot is, en wij dat niet zomaar kunnen oplossen, én dat men in het buitenland ook anders zal moeten denken. Nu is het misschien zo dat mensen tegen elkaar zeggen "dump je hond maar daar, of hij leeft wel in het wild, word afgemaakt, of hij gaat naar het buitenland."

 

En niet iedere asielhond in Nederland is blanco en een prettige relaxte huisgenoot, ik denk dat dat voor buitenlandertjes ook geldt, waarschijnlijk nog meer/ernstiger. En dat lijkt me geen goede zaak voor het gemiddelde gezin/hondeneigenaar.

 Ik denk dat mensen in deze tijd altijd op hun hoede moeten zijn als ze een dier aanschaffen

winkel ,asiels stichtingen marktplaats

rotte appelen zitten overal.

 

Klopt, maar als je in een asiel gaat kijken en denkt "nee dank je" dan is er geen probleem. Als een hondje speciaal voor jou over komt vliegen...

 

Dan heb ik liever dat ze hier in gast gezinnen komen, even een basis mee krijgen, goed ingeschat worden en dan er met juiste informatie over geadverteerd wordt. Bij sommige stichtingen lijkt iedere hond een standaard verhaal te zijn en dat kan ik niet geloven.

 ik ben blij dat mijn honden niet eerst in gast gezin zaten

dat had veel verwarring gegeven

 

Ik wist met alle info ook heel zeker dat mijn honden een sociale onschuldige imborst hadden

geen agressie naar andere diersoorten

waldo bang jeff allemans vriend en nog  10 andere toets criteria

Herplaatser problemen had ik ingecalculeerd met back up van te voren

Mensen met een gezin en veel drukte zouden beter af zijn met een gast gezin

 

Adoptanten moet realistisch zijn over hun leven met een nieuwe onzekere mening over de gang van zaken

Bezint eer ge begint

Ik wist dat ik veel werk op mijn nek nam en 40 uur werk

 

Ik heb een jaar lang gezocht na het overlijden van mijn (Nederlandse!) asielkater. De nieuwe huisgenoot moest met honden én katten kunnen en mocht (als hij of zij dat wilde) naar buiten. Geen enkel asiel gaf mij een kat mee. Een jaar lang, door heel NL gezocht naar een kat, maar ik was voor geen enkele kat geschikt volgens de asielen. Toen ben ik verder gaan zoeken bij stichting Mirtos, die het probleem van de honden en katten niet zag. Moest kunnen. Tommy kreeg zijn testen en kwam zo snel mogelijk naar Nederland. Na 3 maanden kwam hij, daarna nog in een gastgezin voor 2 weken. Toen mocht ik hem pas zien en beslissen of hij bij mij paste. Dus nogmaals, de dieren komen alleen over als er een geïnteresseerde voor ze is. Dus van die 184 katten, komen er misschien 2 of 3 per maand naar Nederland. Ik ben trouwens heel blij met mijn Egyptische schone. Zo'n sociale en lieve kat heb ik nog nooit gehad.