Jayla onder het mes :(

Wat fijn zeg, de ontbijtkoek plakt dus lekker

Wel de juiste beslissing dus van de kliniek en ook heel netjes opgevolgd zo.

Bij de vorige hond waren de stukken zo groot dat ze onder in zijn maag bleven liggen.

Maar het maagsap was zo sterk dat het toch uit elkaar viel.

Het was even afzien, maar het zo laten passeren is wel veel fijner als een hond open maken.

De hond van een vriendin van mij had eens een vishaak "gevangen" op het strand (echt waar, draadje hing uit haar bek) die moest natuurlijk wel open, is heel goed gelukt en gegaan, maar ze heeft altijd lichte maagklachten gehouden, oa braken op een lege maag.

Die stomme botjes ook op straat, Gorby pikt ook nog weleens wat op, nu vermalen zijn kaken meestal wel alles voor hij slikt, en kan hij wel wat hebben, maar toch......als mensen hun rotzooi gewoon eens in een vuilnisbak zouden gooien.

Voor Jayla is het dus

En gelukkig lust ze ontbijt koek........ ze wil het voortaan graag als ontbijt denk ik

Dit is alvast goed
Nu goed opletten want het moet er wel weer uit komen.
Desnoods ( sorry beetje vies ) maar even in de ontlasting prikken met een stokje om te kijken of het eruit is.
Duurde bij ons ook een paar dagen en ik kneep m ook behoorlijk moet ik zeggen.

Bah dat was een nare verrassing. 

Nu hopen dat de 'verlossende hoop' snel mag komen en Jayla weer haar blije zelf mag zijn.......het baasje ook trouwens

 ja is inderdaad vies, maar ik "voel" ook of er stukjes bot in zitten.. Ik heb het gewoon in een zakje opgeraapt met uitlaten, en dan thuis nog een zakje eromheen voor de zekerheid en dan voelen.. en toen voelde ik gisteren dus een klein, maar scherp stukje.

Probleem is wel dat je nooit weet hoeveel stukjes het precies zijn, omdat kippenbot niet zo calciumrijk is zoals bv varkensbot, en daardoor op de rontgen lastiger te zien is. En wanneer het dan net achter een rib verscholen ligt, is dat niet te tellen.

Duimen staan omhoog voor de rx straks! 1stukje is toch al goed.