Sinds de komst van mijn pup lijkt mijn andere oudere hond wel bejaard

Ik kwam laatst een baasje tegen van de puppycursus die me dat vertelde. Hij had een Bichon-Frise pup aangeschaft voor zijn 7 jaar oude hond, ook een Bichon en hij had het idee dat deze hond wel een bejaarde is geworden sinds de komst van die pup. Om eerlijk te zijn denk ik dat soms bij Quincy ook. Sinds Beertje er is, lijkt het net alsof zijn energie met 80% is afgenomen. Natuurlijk vergt een pup veel van zowel het baasje als van de volwassen hond. Daarom probeer ik dit in goede banen te leiden, door bijv. ervoor te zorgen dat Beertje Quincy niet lastig valt als hij zit te slapen en door veel te spelen met Beertje. Verder kunnen Quincy en Beertje heel goed met elkaar overweg, ze spelen leuk op de hondenuitlaatvelden en thuis zoeken ze elkaar vaak op. Zijn er personen die dit herkennen en hebben jullie misschien nog meer tips. Quincy is nu drieenhalf jaar en Beertje net 1 jaar. Ze worden 4 keer per dag uitgelaten waarvan 1 uitlaatbeurt een grote ronde in het park, bos of strand.

Tsja, door het klein grut worden de oudere honden soms ineens meer volwassen? Of lijkt het gewoon zo - ik verzucht regelmatig tegen mijn man, warren die vorigen ook zo druk op deze leeftijd???? 

Ik herken het ook wel een beetje, echt tips heb ik niet voor je.

Maar sommige dingen zijn ook positief bij mij. Zo wilde Gruul voordat Thalia er was altijd naar iedere hond toe. Die neiging heeft hij nu niet meer, hij kijkt nu veel specifieker naar een hond of dat een speelmaatje is. Zo ja, dan wil hij er wel mee spelen. Maar hij rent er ook van een mindere grotere afstand op af. Eerst kan hij bij 20 meter al weg rennen naar de hond, dat is tegenwoordig een meter of 5 geworden. Tenzij de hond in kwestie naar Gruul rent, dan rent hij ook sneller weg.

In huis is hij ook wat rustiger, maar hij heeft natuurlijk een pubertje waar hij vaak mee speelt.

Op het begin trok hij zich vaak ook terug, tegenwoordig gaat hij op Thalia liggen als hij vind dat hij daar wil liggen. Voorheen was hij denk ik bang dat hij haar stuk zou maken haha.

Ikzelf zie het niet als een probleem. Gruul heeft een energiek speelmaatje in huis waar hij eerst alleen die energie tijdens de wandeling kwijt kon. Dus is het ook niet zo gek dat hij rustiger is geworden.

Gruul vind het meestal ook leuk om met Thalia te spelen, dus ik laat ze lekker hun gang gaan tenzij ik zie dat Gruul echt geen zin meer heeft. Thalia wil nog wel eens grenzen bij Gruul opzoeken. Naar Gruul luistert ze helaas niet zo goed naar zijn correctie.

Ik heb een heerlijk roedeltje!

Met een hond erbij verandert de samenstelling van de roedel en de verhoudingen.

Cq plaats en taak.

En dat zie je altijd terug in het gedrag.

De oudste hond is dus niet bejaard, maar vermoedelijk een stuk meer volwassen en neemt vanuit die taak ook een andere houding aan.

Het kan een kunst zijn om de jongste hond ook echt tot volwassenheid te krijgen en de oudste hond niet met te veel taken te belasten, daar heb je als baas wel een plek in.

Maar veranderen doet het altijd.

Een rustige hond, die wat meer het overzicht neemt, is nog niet bejaard.

Een bejaarde hond stapt langzaam, slaapt veel, oren en ogen gaan minder worden.

Het is een valkuil soms om de oudere hond als bejaard te zien (want dat merkt de hond en trekt zich nog verder terug) en soms kan je door zo naar de hond te kijken ook een ziektebeeld of pijn missen, en ook daarmee doe je de oudste hond te kort.

Mensen onderschatten een beetje wat een 2e (of 3e of 4e) hond met een roedeltje doet.

Het kan heel leuk zijn, maar het heeft ook zeker andere minder leuke kanten, aan de baas om het leuk te maken.

Mijn hond bv vindt een groep honden (rasgenoten) geweldig, hij sjouwt er uren mee rond als we afspreken voor een wandeling, bere gezellig, hij speelt en rent ook nog gewoon mee (ook op 10 jarige leeftijd) maar thuis vindt hij het echt heerlijk om alleen hond te zijn.

Logees zijn welkom, uitzwaaien van logees is het leukste

Een 2e hond nemen voor de 1e..... is geen goede insteek.

@Goja, Ik zie Quincy ook niet als bejaard daarom zeg ik ook : hij lijkt soms een bejaarde verder bedankt voor je goede uitleg

ja heb wel een tip voor jou.

wandelen met elkaar is hartstikke leuk, samen wat ondernemen, maar wat ook heel leuk is, met iedere hond een wandeling ieder apart met jou doen, zodat ze de volle aandacht krijgen, apart van elkaar, is nodig.

" @Goja ik zie Quincy ook niet als bejaard daarom zeg ik ook : hij lijkt soms een bejaarde verder bedankt voor je goede uitleg "

Gina Heuvelsland

Mijn recatie was dan ook beslist niet persoonlijk bedoeld, maar was meer een reactie op de titel.

En helaas ook de ervaring om me heen. Is een hond 7-8 jaar, omt er een jonge hond bij en wordt de andere oudere hond als oud en bejaard afgeserveerd, terwijl deze bij menig ras in de kracht van zijn leven is en juist een stuk rust en stabiliteit heeft die haar/hem zo tot een fijne hond maakt.

Wat willemijn zegt is een goed advies; honden vinden alleen op stap met hun baas geweldig.

Ik had ooit een hond van ruim 15 jaar, hij zag en hoorde slecht, maar wat glunderde zijn snoetje trots en blij als hij alleen met me mee mocht en de andere hond, die veel jonger was, thuis bleef.

Waren tot op hoge leeftijd 'zijn' momenten en ze hielden hem blij en actief.

En eerlijk is eerlijk; ik genoot ook van die uitjes met mijn oudere vriendje alleen, ff saampjes, even alleen met dat verstandige oudere dier...ik heb er alleen maar goede herinneringen aan.

het lijkt maar zo je pup is drukker dus lijkt je oudere hond ouder

Ik had mijn kerltjes voor geen goud willen missen, het is dan ook een echt 'Yin & Yang' stel. Maar wat al eerder vermeld werd zou ik niet zonder die 1-op-1 tijd kunnen. Soms zeker vermoeiend maar o zo heerlijk en bevredigend ook. Ik durf te zeggen dat zowel mijn kereltjes als ik er intens van kunnen genieten. En 1-op-1 tijd afsluiten met heel veel complimentjes voor beiden inclusief een 'group hug' is helemaal 'je van het'!

Ten is al aan de beurt geweest en na de afsluiting van dit bericht mag Locootje eraan geloven.

Kyra (bijna 5 jaar) is juist enorm opgeleefd door de komst van Tess. Nou was Kyra altijd een maatje gewend, maar ze is na het overlijden van Bindy toch 9 maanden alleen geweest.
Kyra speelt juist weer, rent weer, is weer hond.

Dit hebben wij nu ook. 

Toen Odi net kwam (als soort van pup), leefde Sascha enorm op. Maar nu is ze rustig. Ze speelt niet veel, ze trekt niet meer aan de lijn, ze springt mensen niet meer in de armen. Inderdaad een volwassen hond die zichzelf verantwoordelijkheid toebedeelt. Ze corrigeert Odi ook makkelijk als hij te ver gaat. Hoe groot hij ook is. 

En hij accepteert dat van haar. 

Niets om je zorgen over te maken, maar ik zou er zelf wel voor zorgen dat je oudere hond wel nog alone-time krijgt en lekker gek met je kan doen (een uurtje quality-time in het bos?)

Wij hadden tot november 2 teefjes een jrt en een engelse cocker spaniel.

 De jrt is 15 geworden en op den duur ging het niet meer.

Prisca bleef over ze is bijna 12,begon te loeien in huis en miste ons als we weg waren.

 We hebben heel lang 2 honden en wilde het nu bij 1 houden.

 Maar ja ,wat nu, Prisca miste duidelijk een maatje.

Die is er nu sinds april,een reu toy aussie nu 7 mnd.

 Zijn aanwezigheid is fijn voor Prisca maar dat hij steeds boven op haar wil,wil zeniet.

Daar zorg ik ook voor dat het zo min mogelijk gebeurd,want Prisca vind dingen niet leuk maar een hond weggrauwen doet ze bijna nooit,of ze kan het niet.

Ook let ik op dat ik haar genoeg aandacht geef anders ligt ze de hele dag in dr mand.