Baarmoederontsteking ervaringen advies etc

Hallo,

Wij hebben een 9jarige topfitte mechel teef genaamd Honey. Na een slechte start is ze op haar 3e vanuit het asiel bij ons gekomen, waar ze sindsdien eigenlijk altijd fit, gezond en gelukkig is geweest. Nooit niks gemankeerd en wordt nog regelmatig op een jaar of 3 of 4 geschat tijdens wandelingen. Rond 17 aug heeft ze een paar dagen diarree gekregen. Flink dun en heel vaak, maar verder was ze gewoon happy, geen koorts, at en dronk goed, enz... Op de 20ste toch maar ff bij de DA diarstop gehaald en na een pil of 2 was ze er eigenlijk ook meteen weer vanaf.

Nu werd ze een paar dagen geleden ineens loops (was ze in mei nog geweest en dus eigenlijk wat vroeg maar op zich niks vreemds) maar waar ze normaal maar een paar druppeltjes per dag verliest in haar loopsheid, was het nou anders. De hal leek wel een bloedbad naar dat ze daar een half uurtje was geweest. Maar wederom, eet goed, drinkt goed, geen koorts, geen dikke of harde buik, happy as always (zie filmpje van paar dagen geleden)...

Maar vanavond toch maar naar het inloopspreekuur van de dierenarts gegaan. Echo gemaakt waarop niks te zien was, maar wel antibiotica meegekregen met waarschuwing voor baarmoederontsteking en bijkomende operatie. We kijken het ff aan, maar zodra ik ook maar iets denk te zien veranderen, gaan we terug. Ik wil gewoon geen risico nemen....



Maar nou mijn vraag.... Ik weet niet zoveel over baarmoeder-ontsteking behalve het medische verhaal vwb diagnose, antibiotica kuren, operatie, enz.

Ik ben erg benieuwd naar jullie ervaring als baasjes en dan met name met situaties zoals deze.

Een grotere hond, nog wel fit maar toch op leeftijd... (Tot nu toe) geen merkbare symptomen behalve het zwaardere vloeien (trouwens zonder pus of klontjes, alleen rode vloeistof zoals normaal).

Ik lees niet veel wat me hoop geeft vwb de antibiotica, maar misschien zijn er hier wel mensen bij wie dat gewoon voldoende was en maak ik me zorgen om niks?
En de operatie? Waar moet ik rekening mee houden? Hoe reageren ze erop? Hoe lang duurde het herstel en waren er (al dan niet blijvende) bijverschijnselen of veranderingen?

En voordat ik het advies krijg vraag dit aan je dierenarts. Dat ga ik ook nog doen, maar voor nu lijkt er iig nog geen haast te zijn en ik ben graag voorbereid. En ik merk bij zoekopdrachten uit interesse naar de kijk van de baasjes, dat ik vooral stuit op horrorverhalen over verkeerde of te late diagnoses en dat soort zaken. Dat is in dit geval denk ik niet echt van toepassing...

Alvast bedankt!!!!
Gielske

PS. En voor wie benieuwd zijn naar ons. Hier een filmpje van afgelopen donderdag (dus terwijl dit allemaal al gaande was) van mij en Honey in een park hier in Oss. Zoals je kunt zien, niet echt stereotype zieke hond...
http://youtu.be/nMuQQu0nRfo

Ik heb er zelf geen ervaring mee.
Ik hoop dat je snel reactie krijgt van mensen met ervaring op dit vlak.
Filmpje kijk ik morgen vanaf de pc.

Onze zaza (helaas in december overleden) heeft een acute baarmoeder ontsteking gehad.. Wel anders dan bij jou waarschijnlijk omdat ze er opeens heel ziek van was en waar wel pus vrijkwam.. Ze was echt heel erg ziek en wij dachten echt dat we naar de dierenarts moesten om haar te laten inslapen. Zij was ook al oud.. 13 jaar namelijk..

 

'gelukkig' bleek ht om een baarmoederontsteking te gaan en hoewel het wel vrij ernstig was kon er tenminste wat aan gedaan worden. Ze is gelijk geopereerd waarbij de baarmoeder helemaal verwijderd is. Een zware operatie vooral omdat ze al zo ziek was en nog oud ook.. Het bijkomen van de operatie heeft dan ook langr geduurd dan normaal.. Maar uiteindelijk is ze er wel van opgeknapt en was ze weer helemaal het vrouwtje..

 

medicijnen hebben we hier nooit gehad, omdat het om een acute ontsteking ging waar al pus was vrijgekomen en dan moet er snel gehandeld worden want dat is echt gevaarlijk.

vanaf die keer herken ik baarmoederontsteking aan de lucht.. Ik werk nu bij een dierenartspraktijk en raar maar waar.. Ik ruik het gelijk wanneer het om en baarmoederontsteking gaat. Zit blijkbaar een typische lucht aan.

 

hopelijk is voor jouw hond medicijnen genoeg en kun je zo deze operatie voorkomen. 

Zodra je het niet vertrouwt gewoon gelijk belle . Houdt vooral de temperatuur in de gaten en dat ze geen vieze uitvloeiimg krijgt

Dat doe ik zeker. Ook voel ik regelmatig de buik (net zo goed om te controleren of ze het toe blijft laten als om te kijken of ik echt iets voel) maar ja... Tot nu toe is er eigenlijk behalve het heviger loops zijn eigenlijk niks wat echt op bm ontsteking duidt... Maar van de andere kant, laat ik haar misschien liever opereren als ze fit is zoals nu dan wanneer ze bv zoals zaza ineens hard achteruit is gegaan...

Gelukkig is ze af en toe net een chihuahua en gek op kleding (met carnaval en wk/ek standaard verkleed en ze staat te springen als ze die dingen uit de kast ziet komen). Dus voor nu loopt ze in een rompertje om de grootste bende op te vangen... Of kan dat juist nadelig zijn omdat het weer meer kan gaan ontsteken of zo???

Bij Drib was het veel vloeien en stinken. Zij werd direct geopereerd.

Hmmm het verhaal krijgt misschien nog een vreemde twist... Ik kom zojuist thuis (te laat om de dierenarts te bellen aangezien het nu niet echt spoed is) en wat denk je? De voor het werk gedweilde vloer is nog helemaal schoon... :-S Geen druppeltje te vinden na ruim 5 uur werken... Ook een gaasje langs de vulva opgehaald en blijft zo goed als schoon. Zou de dierenarts het mis hebben? Paniek om niks? Maar dan blijft het zo dat ze afgelopen dagen veel meer heeft gevloeid dan al haar voorgaande loopsheden bij elkaar.

Morgen ff da bellen en tot die tijd iig door met de antibiotica...

Onze hond had plotseling dikke bruine afscheiding die stonk

ze had toen ook een baarmoeder ontstekingen

Hier heeft mijn dwergpinscher op 15-jarige leeftijd een baarmoederontsteking gehad. Eerst nog geprobeerd om met antibiotica de ontsteking weg te krijgen wegens het risico van leeftijd en een hartruis. Maar dat hielp niet, het ging slechter met haar en toen hebben we toch voor de operatie moeten kiezen. Ze moest eerst een dagje op voorhand bij de dierenarts aan de baxter, zodat ze wat zou aansterken en dan mocht ze de operatie pas hebben met gasanesthesie (is veiliger, dan kan je de anesthesie meteen stopzetten als er een probleem is). Dat is nu ongeveer zo'n half jaar geleden, mijn dame is ondertussen al 16 jaar. De ontsteking was al een tijdje bezig, haar baarmoeder was helemaal verkankerd en ze at ook zo slecht. Na de operatie at ze stukken beter, soms een beetje te veel want haar maagje kon het niet goed aan en als ze te veel at moest ze overgeven.

Maar het is wel raar dat er nu ineens geen bloed meer is, en er ook geen vuil bij was. Misschien is er wat anders aan de hand? Eventueel kan je voor alle zekerheid een echo maken?
Maar bespreek het morgen maar eens goed met je dierenarts, die zal je wel verder kunnen helpen.

Echo is gisteren gemaakt. Maar niks te zien. Geen donker vlekje te vinden, afgezien van de blaas natuurlijk...

misschien slaat de antibiotica goed aan? Zou fijn zijn natuurlijk!

Zou idd mooi zijn, ze moet ze 10 dagen 2x daags hebben en heeft straks dus pas 3e dosis gehad... Wat ik weet van antibiotica kan dat toch eigenlijk niet zo snel. Maar laten we het idd hopen.

Straks verzekering gebeld en omdat baarmoeder een geslachtsorgaan is vergoeden ze de operatie eraan niet (volgens de jongen aan de lijn). Alsof dit te vergelijken is met een normale sterilisatie :-S

Niet dat ik het niet voor honey over heb trouwens... Maar dit soort situaties is juist waar je zo'n verzekering voor hebt dacht ik altijd.

 Welke verzekering heb je.

 

Bij Petplan wordt een gewone sterilisatie niet vergoed, maar wel als aantoonbaar is dat het medische noodzaak is, heb je dat met informeren aangegeven? Je kan de arts misschien ook vragen in de argumentatie naar de verzekering te omschrijven dat er sprake is van medische noodzaak.

Nationaal spaarfonds (tegenwoordig voort ohra). Maar ik noemde de klantenservice medewerker ook niet voor niks een jongen en geen man. Volgens mij wist hij gewoon niet waar hij het over had. Ik probeerde nog uit te leggen dat het niet een normale sterilisatie betrof en dat honden overlijden als ontstoken baarmoeders niet worden verwijderd. En dat ze bv verwijdering van melkklier tumor ook gewoon vergoeden. Maar hij bleef hangen op dat zinnetje over baarmoeder is geslachtsorgaan en operaties aan geslachtsorganen worden niet vergoed. En ik had weinig zin om de discussie verder met hem aan te gaan, zonder zelf eerst de voorwaarden op te zoeken.

Maar weet nu iig dat als die operatie echt nodig blijkt te zijn, ik nog wel eens wat gedoe kan verwachten...

Ff snel opgezocht... Niet alles gelezen dus ik kan dingen missen...

Niet gedekt zijn de kosten voor:
a. een aandoening aan de voortplantingsorganen inclusief castratie of sterilisatie, ongeacht de indicatie, behoudens hetgeen hierover binnen de aanvullende dekking is opgenomen;

Bij wel gedekt staat oa dit

a. het honorarium van de dierenarts of dierenarts-specialist; b. medisch noodzakelijke behandeling inclusief operaties en narcose, zulks ter beoordeling van de maatschappij;

Onderstaande uitleg van het begrip aandoening ook nog ff gekopieerd...
De aantasting van (een deel van) het lichaam, waardoor dit of dit deel niet of minder functioneert. Dit kan onder andere worden veroorzaakt door: - een bacterie; - een virus; - een schimmel; - een parasiet; - een trauma; - een aangeboren afwijking; - een erfelijke aanleg; - slijtage; - een hormonale afwijking; - een ziekte


Voor hen die boven hun ervaringen hebben gedeeld... Al jullie honden wel allemaal goed hersteld? Of waren er complicaties? Behalve evt meer eten geen rare bijkomende veranderingen?

Je kan ook nog eens bellen, grote kans dat je iemand anders aan de lijn krijgt en gewoon alleen vragen of je het medisch noodzakelijk verwijderen van de baarmoeder of dat geheel of gedeeltelijk of niet vergoed word en of in het tweede geval diegene even na wil kijken wat voor percentage eigen bijdrage het dan gaat. (ik weet niet of Ohra met eigen bijdrage werkt voor bepaalde zaken bij een hondenverzekering)

Doe ik ook wel of anders gewoon grotere woorden gebruiken. Denk dat zo'n jongen als vandaag makkelijk van zijn stuk is als ik over pyometra en operatief verwijderen van geinfecteerd weefsel begin. Al levert het niks op, kan ik iig nog ff lol hebben met het verwarren van het personeel daar

Maar da zal vast ook wel wat tips hebben. Blijf voor nu wel nog geinteresseerd in jullie ervaringen... Maar misschien is dit wel een goede les voor mensen die dit later lezen omdat ze in een zelfde situatie komen...

Zodra je ook maar te horen krijgt dat er kans is dat je huisdier een bepaalde behandeling moet ondergaan. Ga zaken als dekking bij je verzekering meteen preventief na.
Loop je ergens tegenaan, dan kun je er op tijd rekening mee houden. Moet er niet aan denken dat ik de discussie met de maatschappij aan had moeten gaan met in mijn achterhoofd de stress van een doodzieke hond.

Klopt, en ook dat er bij diverse verzekeringen geld dat als een operatie boven een bepaald bedrag komt je vooraf contact moet opnemen met de verzekeringen. Bij Petplan geld bij alles boven de €750,00 eerst contact opnemen of je dierenarts eerst contact op laten nemen.

Maar vooraf informeren vind ik sowieso belangrijk ook als het om lagere bedragen gaat zodat je een idee hebt wat je kunt verwachten.

Mijn hond heeft onlangs ook een heel prille BMO gehad.  Geen symptomen, behalve dat ze wat kalmer was dan anders, en ik haar wat meer vond stinken.

Naar de DA, echo genomen, niets op te zien.

Bloed afgenomen, uit bloedresultaten kwam alsnog een BMO te voorschijn.

 

daarop antibiotica gegeven, na week of 4 hercontrole, alles weer mooi en proper in het bloed.

Ik heb ze toch laten castreren erna, gewoon omdat als je eenmaal miserie hebt, de kans op volgende keer terug miserie, gewoon erg groot is en ik haar niet wil verliezen aan zoiets als een BMO terwijl dit makkelijk kan voorkomen worden.

 

Mijn hond is trouwens een 10 jaar oude mechel.

Ze is nu nog fit, dus liever nu opereren dan ineens een spoedoperatie of opereren terwijl ze al meer afgezwakt is.

Jamie was 2,5 toen ze een bmo had. Ze was al een tijdje sloom maar at ineens niet meer en dat is voor Jamie écht niet normaal. Geen uitvloeiing of stank, een gesloten bmo heet dat geloof ik?
Eerste dierenarts wilde haar nog allemaal rotzooi inspuiten maar dat voelde niet goed. Tweede dierenarts gebeld en daar kon ik gelijk terecht voor de operatie.
Ze werd echt met de minuut zieker, dacht echt dat ze doodging. Wat was dat vreselijk zeg, heeft me wel bang gemaakt. Denk niet dat ik een teef ooit nog intact laat.
Na de operatie was ze zo hersteld, dezelfde dag at ze al weer haha.

Wat de verzekering betreft kan je het beter schriftelijk doen. Je geeft aan wat mogelijk gaat gebeuren en vraagt toestemming (dekking). Als het op papier moet wordt het uitgezocht en gaat het naar de expert vd verzekering. Je voorkomt ermee dat je onnodig woorden hebt aan de telefoon. 

Ik hoop dat de antibiotica voldoende is en je hond snel hersteld. Beterschap.

 

Dan word het nier vergoed.

Weet je zeker dat je complicaties wilt weten?

De oude hond leek niet goed wakker te worden, maar toen ik (Toen nog kind ) thuis kwam werd ze vrij snel goed wakker.

Dribbel kreeg te kort narcose. Ik zag dat ze wilde bewegen, maar dat niet kon. Ik zei het tegen de da en die zei dat dat niet kon. Ik kreeg een puber met verlatingsangst mee naar huis en ze hadden tijdens de operatie toch nog een 2e dosis gegeven.
Bij thuiskomst bleek dat ze een flinke navelbreuk had. Dat kan door verkeerd hechten of aangeboren zijn. Die da herkende het niet eens. Uiteindelijk moest Drib snel voor een 2e keer onder een dubbele narcose.
Van beide narcoses werd ze enorm misselijk en ze bleef ook vrij lang erg misselijk en spugen.
Vrij snel na de operaties ontwikkelde Drib allerlei allergieën.
Drib had ook een onderhuidse ontsteking opgelopen.

Hier overigens geen complicaties.

Dag of 2 wat mottig geweest (oude(re) hond dus andere narcose) en niet veel eetlust, maar daarna liep ze weer als nooit tevoren.

Maandag geweest op controle en draadjes eruit te halen, alles dik in orde en klaar voor de volgende 10 jaar ;)

Wat een geweldige foto met die herder en kat op dat paard!!!

Maar straks de dap gebeld. DA die ons vd week had geholpen was er niet, maar assistente heeft een memo liggen dat ik morgen door haar word teruggebeld.

Ik wist niet dat bmo ook dmv bloedonderzoek kan worden aangetoond/uitgesloten. Misschien wel goed idee om het daar morgen ff met haar over te hebben... Bloedwaardes liegen immers zelden en al zou hier geen sprake zijn van een bmo, kan het nog wel een hoop andere dingen aantonen/uitsluiten...

Ik heb drie honden gehad met baarmoederontsteking en elke keer ging het weer anders. De eerste had net als die van jou een uitvloeiing met veel bloed. Verder merkte je niets aan haar. Ze is geopereerd, maar de baarmoeder zag er nog niet ernstig uit.  

Bij de tweede leek de loopsheid niet over te gaan, het modderde weken aan. Bij haar bleek de baarmoeder na de operatie wel meer aangetast. Ook zij was niet echt ziek.

Bij de derde waren ook geen sporen van ziekte, maar na een stille loopsheid, zonder bloed, zoals ze die al jaren had, begon ze opeens wel te bloeden en het leek erger te worden met pus. De baarmoeder die daar uit kwam was de ergste die de dierenarts ooit gezien had. Vol pus en ook vol cystes.

Echt ziek waren geen van mijn honden voor de tijd en allemaal waren ze na de operatie snel hersteld. Wel gemakkelijk om in huis te hebben voor na de operatie is een Medical Petshirt.

 

Ze kunnen ontstekingswaarden prikken, maar dat zegt niet altijd wat. Die waardes zijn bijvoorbeeld ook verhoogt bij een (beginnend) griepje.

Met het eerder genoemde rompertje bedoelde ik dat badpak model van medical petshirt. Idd ideaal! Enige keer dat Honey een paar dagen een kraag om moest wist ze er uit te komen in de tijd dat ik aan de balie de da rekening was betalen. Van dat rompertje merkt ze zo weinig dat ze het niet eens probeerde.

En over dat laatste bericht... Heb me nooit zo in bloedonderzoek verdiept en weet niet echt wat er gemeten wordt en zo. Maar begrijp dat afwijkingen in bepaalde eiwitwaardes en witte bloedcellen en derg veel oorzaken kunnen hebben en op zich niet zoveel zeggen. Maar hoe zit dat dan met iets als hormonen? Ik weet nog minder van hormonen dan van bloedonderzoek dus kan er nou echt helemaal naast zitten. Maar zou juist iets als een probleem met de baarmoeder een behoorlijke invloed op de hormonen hebben, of zelfs andersom. Dat wat er ook echt aan de hand is met Honey ergens een uitwerking is van een hormonaal probleem???

Hmm... Als dit allemaal voorbij is, heb ik weer 2 nieuwe onderwerpen om me in te verdiepen... Hormonen & bloedonderzoek/waardes...

Het zijn specifieke waardes die aantonen dat het een BMO is. (bepaalde waardes die omgekeerd zijn tov normaal).

Wel wat anders dan een griepje of 'gewoon' ontstekingswaardes.

vier jaar oud, baarmoeder ontsteking, niet ziek, geen koorts, wat uitvloeiing die ik niet vertrouwde.

antibiotica, 21 dagen daarna, toch geholpen, de antibiotica hielp niet, mij werd verteld dat de baarmoeder meestal een gesloten iets is dat niet altijd de antibiotica helpt. niet ziek geweest , ook daarna niet.

toch laten helpen, omdat de uitvloeiing niet stopte.
arts verzekerde me zolang het eruit komt hoef je niet bang te zijn.. we hebben toch geprobeerd om de baarmoeder toch nog te redden, ging en lukte niet.

geen veranderingen, omdat ze al volwassen was, op negenjarige leeftijd incontinent, een grote zware hond.

 

Op welke waardes doel jij dan?