Er zijn mensen die mijn honden verschrikkelijk vinden. Op het moment dat er een vleugje wild in hun neus sluipt word ik voortgetrokken door twee (momenteel drie) gillende Podenco's. Vandaag naar het bos geweest met een vriendin die Cosmic vast hield, ik had Wispa en Luca. Zij heeft zelf een ex-bewakingshond (die niet mee was), die hartstikke goed luistert. En dan duiken ze ineens gillend met z'n drietjes de bosjes in, en dan zie ik haar denken. "Allemachtig, wat een onopgevoede, losgeslagen rotbeesten!". Althans, da's mijn invulling. Wellicht denkt ze dit helemaal niet, haha. En tja, op sommige dagen ben ik óók niet zo gek op mijn hondjes. Als ik moe ben, als het regent en ze in de ankers gaan, mij beschuldigend aankijken, en vervolgens achter een kat aan gaan. Of wanneer ze op straat gillen om 7 uur 's morgens. Of wanneer ze binnen plassen, of bang zijn van de stofzuiger..
Maar net ging ik een rondje lopen met de honden van mijn buurvrouw. Schatten van beesten hoor, ik ben echt gek op ze. Maar ik liep over de stoep en er kwam een koppel met een boodschappenwagen tegemoet. Ik coachte de honden opzij zodat ze konden passeren, maar op het moment dat ze dat deden viel één van de twee ineens uit. Die vrouw schrok zich helemaal achterover en sprong bijna IN het winkelwagentje. Vervolgens bood ze haar excuses aan, waarop ik zei, als iemand z'n excuses moet maken ben ik het, het is niet mijn hond en ik had geen idee dat hij dit deed.
Gelukkig geen kleerscheuren, maar toen ik daarna op de bank zat met m'n Podenco-familie om me heen, die me afkeurend en arrogant aankeek toen ik erbij kwam zitten op de bank, want hoe durf ik in hemelsnaam op hún bank te gaan zitten zonder schriftelijk verzoek in drievoud, toen was ik toch wel blij dat ondanks dat ze zo nu en dan verschrikkelijk zijn.. ik nooit bang hoef te zijn dat ze zomaar op straat uitvallen naar een voorbijganger.
Dus zo zie je maar weer. Stiekem heb ik best geluk met m'n stel. Alleen realiseer je je dat soms pas als je met andermans hond op stap gaat.
Herkenbaar?
Heel herkenbaar..... Soms dan denk ik wel eens dat Max ontzettend slecht luistert, slecht losloopt etc. Tót ik iemand zag die als maar haar hond riep, en de hond maar rondjes om haar bleef rennen.....
Heerlijk, wat luistert Max dan ineens goed haha...
Ja, zeker herkenbaar!!
Ik ging deze zomervakantie oppassen op het teefje (6 jaar) van de buren. Hartstikke leuk dacht ik, maar het was iets minder leuk. Mijn indruk van het teefje was altijd erg positief, een superleuke en vrolijke dame. Tijdens het oppassen stuitte ik op meerdere problemen:
Na die 4 dagen genoot ik nog 10x zoveel van mijn lieve, rustige Kelly. En als die buurvrouw mij nog een keer zou vragen, zal ik nee zeggen
nee
niet herkenbaar, ik ben denk ik een softy iemand, hahaha ik vind dat als een hond rebels is dat ze dat nodig hebben.
wat ik lees van jou, nee zo handelt Bamse in het geheel niet, maar........
vanochtend een wandeling met haar door het dorp, daar zitten vissers, en ja ze heeft al eens een vis toegeworpen gekregen van een visser, hoppa, voor ik nee kon zeggen was het op.
wat gebeurt er ? vissers zitten daar met zakken en tassen vol, en schepnetten vol met vis, ja dat ruikt ze natuurlijk, nu kan ik twee dingen doen, van te voren al alert zijn en aanlijnen, maar het was zo vroeg en stil en in het riet zaten ze, dus voor ik alert was, met een spurt naar de vissers toe, nee die tas zit niets, die ook niet, uiteindelijk komt die reuk van een schepnet...... wow, ze stond al met een poot op de schepnet om hem uit het water te vissen, de visser die daar zat stond verbaas te kijken, jee wat een beer, wil ze ?
een visje.
en juist omdat ze zo vrolijk en blij is wordt ik in het geheel niet boos, en wie wordt er nou boos op haar ? die vissers ook niet hoor, hahahaha
dus niet herkenbaar hier.
Haha, heb ik ook!
Hoe meer honden ik tegenkom, hoe meer ik ervan overtuigd ben dat er geen één zo onwaarschijnlijk geweldig formidabel hemels is als die gekkerds van mij
Ha ja, vandaag nog! Okee, onze hond is een lijpe blaffer met ballen en stokken en niet bepaald hondsociaal. Maar vandaag met de heel vriendelijke leuke buurhond en haar naar een museumpark, nou wat is onze hond dan fijn. Hij blijjjjft maar trekken aan de lijn en in de weg lopen bij al die mensen en prikkels. Onze hond ervaart de prikkels wel maar hoeft niet overal zo nodig naartoe, heerlijk. Geen gesjor aan de lijn.
Gisteren nog!
Ik loop met een vriendin in het bos en de hond van haar gaat heel vaak achter de herten aan, en ze is hem wel eens 3 uur kwijt :O.
Ben blij dat Abby (nog) niet achter van alles aangaat
Maar soms, ik ze ook zo vervelend, pffff.
Dat als een hond naar toe komt vindt ze het doodeng,
Maar zodra hij omdraait wil ze spelen
Elke hond heeft wel z'n dingetjes.. als je die als eigenaar maar accepteert en kunt genieten van de prachtige pluspunten die je hond ook heeft, ben je de gelukkigste eigenaar. De ene hond is niet beter dan de ander, maar bij elke baas past er een hond.
Op zich herkenbaar. Maar ja, mijn hond valt wel uit.
Waarom ik geluk heb met hem? Hij kent enorm veel commando's en luistert daar dan ook naar. Hij snapt precies wat ik van hem verwacht. Hij heeft 0,0% jachtinstinct ('OH een konijntje! Misschien wil die spelen?!)
Daarbij is hij hartstikke voorspelbaar als je ook maar iets van hondentaal af weet. Zijn signalen zijn zo enorm duidelijk, dat is niet te missen.
Blij met Sascha, ja, dat ben ik altijd geweest. Nooit heeft ze gebeten of gegromd. Altijd vrolijk, altijd zin om mee te gaan. Ja, ze luistert voor geen meter, maar dat geeft niets.
Ik heb het ook soms hoor.
Als hus weer eens wat ziet en ik ben er net niet op bedacht lig ik plat op mn .....
Of als meneer weer eens over een slootje te springen.
Ik heb er al eens ingelegen.
Staat ie te kijken aan de overkant ......" Wat doet die mens nou in het water"
Tja dat zijn soms momenten dat ik behangplaksel wil halen
Maar ik ben oh zo gelukkig met mn hondjes!
Edit : woord teveel verwijderd
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?