Acuut nierfalen bij jonge boxer van 3,5 jaar!!!

Wie heeft ervaring met acuut nierfalen bij zijn/haar nog jonge hond?
Wij hebben een boxerreu van 3,5 jaar die nu terminaal is; de DA zei na het bloedonderzoek gisteren dat hij nog maar een paar dagen (!) te leven heeft tot een paar weken!

We constateerden al langer geleden dat hij incontinent was 's nachts en lieten hem daarom al ruim een jaar 's nachts even in de tuin uit, zodat hij zijn plas kon doen. Hiermee losten wij dit probleem op, voorheen vonden we vaak een plas voor de schuifpui.
Echter, toen hij ook al tijdens zijn slaap urine liet lopen (op zijn kleedjes, op de bank) roken wij onraad en lieten hem dus onderzoeken, ook omdat hij 6 kilo afviel in 1 zomer! Eerst leek het dat hij alleen nog maar een urineweginfectie had, dus kreeg hij antibiotica.
Maar na het bloedonderzoek bleken zijn waardes abominabel laag te zijn en bleek dat zijn nieren al niet meer werkten!
Het is een hele schok ook om je nog jonge hond te zien aftakelen en om je te moeten instellen op een afscheid binnenkort.....

Wie heeft dit ook meegemaakt?
Hoe lang heeft de hond nog? Hij eet nog wel al zijn eten op; bijna 750 gram vlees (vers) per dag. Wel drinkt hij veel en geeft veel over, maar speelt nog met een bal en met het konijn!

Wat erg dat jullie jonge boxer acuut nierfalen heeft.

Ik heb er zelf gelukkig geen ervaring mee, maar er zijn de laatste tijd topics over nierfalen geweest van een boxer pup en een jonge hond.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/176794/boxer-pup-laten-inslapen-na-nierfalen.php

https://www.hondenpage.com/hondenforum/190385/ingeslapen-&-gecremeerd.php

Een hond geeft in het algemeen zeer slecht ongemak en pijn aan en doet dit pas in een laat stadium en dan is het ernstig. Een hond en zeker een jonge hond, gaat door tot hij er bij neer valt. Kijk goed naar je hond; houding van rug, staart, oren en ogen.

Ik kon aan mijn hondje van nog geen 4 jaar zien, of zij veel pijn had ook door naar de ogen te kijken.

Ik heb zelf  lang geleden ook een boxer gehad. Boxers zijn echte bikkels en zijn hard voor zichzelf. Ook al zijn ze ziek toch blijven er nog speelmomenten.

Let goed op je boxer en hopelijk kan je op het juiste moment de moeilijke beslissing nemen om hem verder lijden te besparen.

Pluk elk uur dat je zieke boxer nog vrolijk en speels kan zijn.

Veel sterkte.

Dank voor je berichtje, Loesje!
Ik heb de linkjes gelezen en er steun aan gehad.
Wat ik dan zo jammer vind is het feit dat ik gewoon 3 dagen per week nog moet werken...deze laatste dagen die me gegund zijn met hem!
Nog nét niet aan mijn pensioen per 1 januari a.s.!
Ik zou constant bij hem willen zijn nu!
Het is erg om je hond weg te zien glijden....hoewel hij nog zijn vreugdemomentjes heeft met de konijnen in de tuin (in hok) en zijn balletje 's morgens.

Och wat erg. Dit bericht raakt me diep! Zo'n jonge boxer nog. Helaas kan ik je niet verder helpen maar wil je even een hart onder de riem steken. Ik wens je heel veel sterkte toe en een dikke knuffel voor je boxer.

Dank je wel, Karin...nét een knuffel op de bank gegeven. Hij mag er weer slapen, ook al plast hij in zijn slaap...hij ligt er zó graag!!! Heb gewoom 2 moltons onder de plaid gelegd maar.
Hoe lang kan hij daar nog slapen?

hier , helaas ook een jonge newfoundlander, mijn hond.

nierfalen, binnen een uur nadat een paar weken ervoor onderzoek was gedaan, inderdaad plas lopen, ik dacht als eerste instantie blaasontsteking, maar bleek naderhand nierfalen te zijn.

geen ziekte verschijnselen voor de rest, maar de nierwaarde bleken zo slecht te zijn dat er sprake was van dat het zo gebeurd was, en nee ik geloofde het niet. ze at en speelde gewoon, geen uiterlijke kenmerken van ziek zijn.

tot de ochtend, ben met haar wezen wandelen, lekker gegeten, en opeens gele ogen, en opgeblazen... direkt naar de dierenarts met ambulance, en daar aangekomen is ze direkt onder narcose gebracht en opengemaakt, wisten als eerste instantie niet wat er aan de hand was. het was zondag en een vreemde dierenarts.

onder narcose is ze gegaan..... sectie laten verrichten, haar beiden nieren waren geheel verschrompeld, acute niervergiftiging, moeilijk te verwerken....... ze heeft niet geleden, maar kon het niet goed verwerken om zo mijn hond te moeten verliezen.

vergeet ik er bij te vertellen, vier weken ervoor onderzoek laten doen, nierwaarde waren slecht, zeer slecht, maar ik geloofde niet dat het zo gebeurd kon zijn, geen uiting van ziek zijn gaf ze aan, net zo vrolijk als er voor.

heb wel iemand opgezocht die mij goede hoop gegeven had, en een middel voor mijn hond gegeven dat dat zou helpen, nee dus... vier weken na de diagnose , binnen een uur gebeurd. ze is langzaam in coma geraakt, en echt ze heeft niets gemerkt, gelukkig was ze niet alleen.... nu ik dit hier opschrijf, het is jaren geleden, nog huil ik om haar. te jong, zo jong.

mijn hond.... ik kan je maar een advies geven, laat je hond niet alleen, bij mijn hond was er voor niets te merken, lekker eten en gewoon spelen en wandelen, en opeens in coma raken, ogen geel en opgeblazen, acute niervergiftiging, geniet nog van je hond, je kan het niet voor zijn, vandaar laat haar niet alleen.

Ik begrijp je zo goed. Bijna voor altijd thuis en dan is het nét niet vlug genoeg om zo veel mogelijk nog bij hem te zijn.......

vreselijk ook, nog zo een jonge hond  

Geen woorden heb ik hiervoor , alleen , sterkte en hopelijk blijft hij langer dan je denkt bij jullie. Ik duim ervoor. 

Lucie, zo moeilijk om dit te bevatten,wetend dat je hond jullie gaat verlaten, vandaar, geniet van je lieverd, en veel sterkte .

Wat een aangrijpend verhaal, Willemijn!
Wanneer is het gebeurd met jouw mooie hond?
Dank voor je steun!

Ik kan het ook niet bevatten of begrijpen; hij speelt nog en is nog zo alert op alles...als ik naar het konijnenhok buiten loop, staat ie binnen no-time naast me nu, om alles in de gaten te houden (hij is gék op die beesten!)
Hij mag alles van ons; op de bank slapen weer (4 lakens zo ongeveer eronder, eerst barricadeerden we de bank vanwege grote plassen urine lekken 's nachts...) Hij ligt het liefst dáár. Voor hoelang nog???
Als ik jouw verhaal zo lees kan het ineens gebeurd zijn! Wat een schrik en ellende!
Vooralsnog eet hij wel gewoon zijn 750 gr. vlees, drinkt veel en geeft dat dan weer over erna.

Lucie, als eerste dacht ik een blaasonsteking, vandaar onderzoekje he.

daar zagen ze dat de urine te waterig was en dat er te veel eiwitten waren, maar geen uiterlijkheden van ziek zijn, niets van dat alles.

en omdat de hond normaal at, speelde, lekker wandelde, alleen urine verlies opeens had, en soms plassen, zijn we naar een homeopaat gegaan, en daar kregen we medicatie, we dachten het gaat heus over, dit heeft onze hond niet, de reguliere arts kon niets voor ons betekenen verder, vandaar dat we verder zochten, even ging het goed, een paar weken, geen urine verlies meer, we hebben het dacht ik nog.


tot de ochtend, lekker nog gespeeld, gegeten, en ze ging in het gras liggen, lekker lui, ik zag haar ogen geel worden, en ze blies zich op, en langzaam zakte ze weg in coma... direkt een ambulance laten komen, en naar een dierenarts, een dierenarts die ons niet kende. in coma was ze..... narcose gegeven om haar open te maken, om het vocht wet te halen, en ze is in haar narcose gebleven, opeens was ze weg.

de behandelde arts kon het niet geloven dat wij niets gemerkt hadden, de nieren allebei waren al verschrompelt, vandaar vergiftiging....

en nog heb ik het er moeilijk mee, vandaar, ik hoop dat je bij je hond kan blijven, en anders vraag iemand als je even weg bent. het is zo gebeurt. juist omdat de nieren het dan begeven....

je hond mag alles, mooi doen zo.... als het zo is wat je arts je vertelt heeft, echt geloof het , want ik geloofde het niet. lekker eten en speels, hoe kan het.

Maar Willemijn, hebben jullie ook bloedonderzoek laten doen?
Hieruit bleek dat de nieren nl. niet meer functioneerden en dus het lichaam al aan het vergiftigen waren.....ook teveel eiwit.
Of heb je alleen urine onderzoek laten doen bij de regulier dierenarts?
Niet dat dit alles zou hebben geholpen, hoor....maar je had dan eerder zekerheid gehad.
Maar als ik jouw verhaal zo lees kan het dus allemaal in een fractie gebeuren! Echt té erg!!!!!

Lucie het overgeven komt door de verhoogde ureum, het lichaam vergiftigd zichzelf en vandaar dat ze zo misselijk worden. Meestal wil een nierpatientje ook niet meer eten, dus dat geluk heb je dan nog. Je kan hem een laatste goeie dag (en) geven en lekker verwennen met vanalles.

Ik wil wel vragen of je al voor een second opinion bent gegaan? Mogelijk dat dit geen enkel nut heeft, maar persoonlijk zou ik de mening van een andere DA ook willen horen.
Misschien dat je nierfalen een andere oorzaak hebben.
Ik begrijp maar al te goed dat dit nieuws totaal onverwacht komt en je hier helemaal niet op voorbereid was. Er zijn 4 fases in nierfalen, één van mijn katten zit in fase 3 al minimaal 2 jaar. Misschien heb jij ook het geluk dat het langer duurt dan een paar dagen.

lucie ik heb een newfoundlander gehad met nierfalen ,zij is net geen vier jaar geworden .
Ze liet haar plas lopen in haar slaap ,daarna ook als ze wakker was ,was nog redelijk speels het eten werd minder ,in een later stadium sliep ze veel en kon moeilijk overeind ,
Wij hebben ook homeopathie geprobeerd ,maar niets hielp haar meer ,toen het echt slechter ging heeft ze een spuitje gehad ,tussen de diagnose en de spuit zat plm 3 maanden ,waarin ze goede dagen had ,vandaar dat de beslissing wanneer te stoppen zo moeilijk was ,
Ik wens jullie alle sterkte !!

Hoi,

Nierfalen.. Zo naar...

Op mijn profiel staat het verhaal van Tico, mijn vorige Dog. Hij is ook overleden aan nierfalen.

Ik wens jullie heel veel sterkte....

Lucie, wens je veel sterkte

Mij sharpei werd maar 5 jaar, ik dacht hij is niet lekker want hij at niet, hij deed wel grote plassen buiten, liet eigenlijk niets lopen maar hij poepte niet, dus ik haalde vlees voor hem, hij moest toch wat eten, daarop begon hij zo over te geven en hield niet op, gelijk met hem de auto in gegaan, hup naar de da

Die dacht in eerste instantie aan een verstoppping, dus foto s gemaakt en bloed geprikt, op de foto s was er niets te zien, uit het bloed wel, de waarder waren zo hoog dat hij niet snapte dat Diesel nog liep, ik stond hem een beetje stom aan te kijken want ik snapte er niets van

Toen legde de dierenarts uit dat hij medicijnen kon geven voor een dag of twee, langer zou Diesel niet leven en hij moest ook nog eens veel pijn hebben, door dat vergift van het stoppen van de nieren

Ik heb hem niet meegenomen naar huis, ik heb hem in laten slapen, twee dagen de boel rekken vond ik te zielig voor hem....

Zó herkenbaar, zl deze berichten van julie....dank jullie allemaal hiervoor. Het klinkt gek, maar voelt als steun zo van 'we zijn toch niet de enige met een nog jonge hond die je ineens aan die rotziekte moet verliezen....

Momenteel staat hij doelloos in de tuin te staan in de zon; waarschijnlijk omdat hij pijnen voelt? Hij heeft geen zin in eten, vroeger stond hij bij zijn bak te bedelen om de Frolic brokken die hij elke ochtend kreeg ( Ik spreek over ruim een maandje of zo geleden!)
Nu staat hij besluiteloos bij zijn drinkbak en twijfelt of hij zal drinken, alsof hij weet dat het er straks vrijwel direct weer uitgespuugd gaat worden voor de helft....
Het is aangrijpend om dit aftakelingsproces te zien van je nog jonge hond en je kunt niets doen!
We hebben de auto op ons erfje staan en hij trekt zich daarin nu terug...

Onze eerste bull is ook overleden aan acuut nier- en leverfalen. Godzijdank op zeer oude leeftijd. Vreselijk om dit bij je jonge hond mee te moeten maken. Ook zij kon slecht haar plas ophouden, waarvan wij dachten dat dit door de ouderdom kwam. Verder merkte we niet veel aan haar, ze at goed, was blij, eigenlijk net als anders. Tot op een morgen ik wakker werd en zag dat ze helemaal geel zag. Was zeer duidelijk zichtbaar omdat het een witte hond was.  Een paar dagen ervoor had ze wel een paar keer gebraakt en haar eten leek minder te smaken. Dus gelijk naar de DA bloed laten prikken, maar eigenlijk wisten we de uitslag al. Zij heeft toen prednison gekregen en daar knapte ze van op, ze at weer goed (door de pred) en haar enthousiasme was er weer voor even, we hebben nog 10 weken van haar mogen genieten. Tot de dag kwam dat zij zelf aangaf dat het echt op was, ze stopte met eten ondanks de prednison. Ook de hele lekkere dingen wilde ze niet meer. Nogmaals ik vind het heel erg dat jullie dit mee moeten maken bij zo'n jonge hond, ik wens jullie heel veel sterkte en een dikke knuffel voor je hondje. Geniet nog zoveel als mogelijk van hem.

Dit is zo verdrietig dat die lieverd zo ziek is, ik heb echt met jullie te doen.

heel veel sterkte Lucie en een dikke knuffel voor Boran.

Lucie,

Je hond is doodziek.

Het feit dat hij zich gaat terugtrekken in de auto, betekent dat hij zijn laatste fase in gaat.

Bespaar hem het laatste stuk van zijn lijden door op tijd in te grijpen; hoe moeilijk dit ook is. Hij zal je hier dankbaar voor zijn als hij straks hierboven is.

Ik wens je sterkte en wijsheid.

    BORAN!

Beste Lucie, ik wens je ook  heel veel sterkte en wijsheid.

Hopelijk mag je  bij de hond blijven en hoef je even niet te werken.

Liefde is loslaten...

Wat heftig... heel erg veel sterkte, dat moet vreselijk moeilijk zijn. En inderdaad zo jong.. 

Wat verschrikkelijk! Geniet van de tijd die jullie nog samen hebben, sterkte!

Dank je wel, Loesje, voor je berichtje.
Maar....zolang hij nog in de zon op zijn eigen kleedje ligt en rust heeft, wie ben ik dan om in te grijpen?
Dit doet hij nu en hij drinkt nog wel. Vraagt echter niet om eten, Ik kijk om 12 u. of hij wil eten; hij krijgt dan altijd zijn blikje Pedigree met zijn antibiotica voor urineweginfextie (was dat het maar alleen dat hij had...dit is nu doekje voor het bloeden en helpt niet of nauwelijks en ik hoorde dat het ook góede bacteriën weer doodt..??)

Dus we kijken het mét de dag nog aan....

Ik heb vorig jaar in december ook een golden retriever van 8,5 jaar gehad met nierfalen.
Van de ene dag op de andere was ze lusteloos en kon haar plas niet meer houden. Haaf ogen stonden dof.... Ben toen naar de DA geweest en na onderzoek bleek het nierfalen. De DA stelde me de keuze om ecentueel nog een nierdialyse te laten doen omdat soms de honden er hierdoor nog bivenop komen. Demi heeft dan een nierdyalise ondergaan. Toen we haar mochten ophalen na 2 dagen was ze de eerste dag terug veel beter en hadden we opnieuw hoop maar de 2de dag zag ik haar met het uur slechter worden. Vreslijk! Wij hebben na 2 dagen de beslissing genomen om haar te laten gaan, zij had ons al zoveel gegeven, nu was het aan ons om haar iets terug te geven en haar uit haar lijden te verlossen...
Ik weet dat dit een zeer zware beslissing is maar als je zeker bent dat er geen hoop meer is ...
Veel sterkte en denk aan jullie!

heel veel sterkte

Lucie, vertel eens hoe gaat het / ? misschien je hart hier luchten ? en vertellen hoe het gaat ?