moeder wilt pup niet meer 
Hallo allemaal,
Wij hebben sinds 3 dagen een puppy. Van te voren goed met moeder overlegt en alles waa prima. Ik en mijn man laten de hond uit en verzorgen de hond. Moeder heeft de hond niet eens ge aaid of gegroet en loopt alleen maar te schelden.
(Wij huren een deel van haar huis)
Nu heeft ze dus net gezegt de pup gaat weg of jullie gaan weg.
Wat moet ik nu doen?
Ik vind dat ik niet fout zit ze vond eerst alles prima een had zelfs de hondenbench gekocht.
Ik wil mijn pup niet weg doen ik ben zo verdrietig en verward.
Moeder praat niet meer met ons en wilt dat de pup morgen weg gaat anders belt ze het asiel.
Pfff ik weet het gewoon echt niet meer wij hebben maanden gepraat en gespaard voor de pup. Ik en man waren zo blij.
Wat een vreemde situatie..
mocht het echt zo zwart wit zijn gegaan, sja.. Dan ben ik weg. Met m'n hond dus.
Dan belt ze het asiel, en dan? Denk niet dat ze jullie pup komen ophalen.
Wel jammer dat je moeder er nu zo negatief tegenover staat. Misschien is het haar toch allemaal te druk? Ik weet niet hoe oud ze is.
Voor mij zou het makkelijk zijn: ajuus moeder! Nu zou ik sowieso al niet meer bij mijn ouders willen en kunnen wonen, of dat nou met of zonder hond is.
(Edit: ik heb leuke ouders hoor, daar niet van, maar ik zou niet meer onder 1 dak kunnen wonen met ze, te zeer gehecht aan mijn eigen leven.)
Waarom zou de pup weg moeten?
Ik begrijp dat je volwassen bent en je tegen betaling bij je moeder woont?
Moeilijk op te reageren omdat ik niet weet hoe de relatie tussen jullie en je moeder is.
Maar,
bij mij is een woord en woord,
en wanneer er een akkoord was betreffende de pup zou ze op haar hoofd mogen gaan staan maar mijn pup bleef.
Dit uiteraard wanneer ik zelf de tijd had om voor mijn pup te zorgen en ik de pup niet bij haar alleen achter zou moeten laten.
Ja, mijn moeder heeft een groot huis en verhuurde vroeger kamers erin. Na miin studie ben ik weer thuis komen wonen tegen betaling omdat het in kossten scheelde.
Het enige wat ze zegt is: hij stinkt, hij blaft, hij piept, hij plast binnen (af en toe) dus moet hij weg.
Als ik de middelen had om te vertrekken zou ik het zeket doen.
Dan kan ik alleen maar zeggen ...weer een ondoordachte aankoop , en waar weer een hondje de dupe van wordt .
Jouw moeder die moet je onderhands al wel kennen nietwaar ? Hoe oud ben je ?
Drie dagen een puppy en het is al teveel
Wat een nare situatie.
Ik zou eens met moeder in gesprek gaan.
Dat kan het beste de bloedeigen zoon, je man dus, of de bloedeigen dochter, jij dan, doen.
Ga in gesprek en vraag wat ze vervelend vindt, wat had ze verwacht en wat is er anders nu.
Wonen jullie in eenapart gedeelte of echt in hetzelfde huis, woonkamer en keuken.
Misschien is ze wel jaloers, dat er zoveel aandacht naar de pup gaat.
Je weet nu niet wat er is, daarom zou ik ten zeerste adviseren om met haar in gesprek te gaan.
Wat ik echt niet zou doen, is hard tegen hard het gaan spelen. Zij wil morgen het asiel bellen, dus zij heeft stap 1 daarin al gezet. Ga daar niet in mee door bijvoorbeeld te zeggen. Dan ben ik ook weg oid.
Nee, juist het tegenovergestelddoen, probeer haar te begrijpen.
Pas als je echt niet verder komt, dan kun je samen met je man je gaan beramen op volgende stappen.
Pup is altijd bij mij of mijn man, nooit alleen thuis of bij haar. Pup komt alleen in onze woonkamer slaapkamer gang en tuin. Sinds het moment dat hij er was ging moeder op haar slaapkamer zitten en ze komt er alleen uit om bijv te eten.
Sinds een paar maanden maakt ze met veel mensen ruzie ( mijn zus en haar voormalige beste vriendin)
Tja, ervan uitgaande dat je moeder een volwassen vrouw in die zelfstandig kan nadenken, had ze kunnen weten dat pups /honden geluid maken etc.
Ze heeft ja gezegd, dus dat de pup weg zou moeten lijkt me niet ter discussie staan.
Je kunt hoogstens uitleggen dat met het opgroeien wat ongemak kan ontstaan en zelf er zorg voor dragen dat de overlast beperkt blijft.
Zo te lezen in jouw moeder niet helemaal in goede doen.
Ik weet niet of je papieren hebt van je hond, stamboom, paspoort.
Maar een asiel komt niet zomaar een hond meenemen hoor.
Sinds een paar maanden maakt ze met veel mensen ruzie ( mijn zus en haar voormalige beste vriendin) "
Gaat het met je moeder wel goed? Als ik dit zo lees vraag ik me af of de pup de oorzaak is van hoe je moeder doet, vind het namelijk best en extreme reactie op een pup.
Misschien is een goed gesprek tussen jullie ook geen gek idee inderdaad.
Ik zou met je moeder in gesprek gaan. Als ik het zo hoor is de pup niet zozeer het probleem, maar spelen er andere zaken en reageert ze dat op deze manier af. Aangezien je zegt dat ze al een aantal maanden 'niet dezelfde' is. Misschien is ze jaloers? Misschien voelt ze zich niet goed? Etc, etc.
Daarbij zeg je dat de pup alleen in jullie woonruimte komt. Daar heeft zij dan (kortgezegd) niets mee te maken? Jij huurt een woongedeelte, je betaalt ervoor. Dezelfde situatie als wanneer je waar dan ook een ruimte huurt. Je hebt aan de 'verhuurder' gevraagd of een hond toegestaan was, het antwoord: 'ja'. Je hebt je eigen leven daar, je woont er samen met je man en je pup: je familie.
Persoonlijk zou ik de pup absoluut niet 'wegdoen', alleen dat woord al.. Een hond is geen 'voorwerp' dat je zomaar even weg kunt doen.. Daarbij is het nu nog een pup. Jullie zijn druk bezig met de opvoeding. Het zal niet lang duren of er zijn geen oepsplasjes meer of gepiep en dergelijke.
Het zou wat zijn zeg. Wat als je zwanger raakt? Is het dan ook de baby eruit of jullie eruit omdat de baby huilt etc?
Kortom: heb een goed gesprek met je moeder, en kom achter het werkelijke probleem.
kan je je mams niet verkopen ? of naar een zorginstelling doen ?
je hebt afgesproken met je moeder dat er een pup komt, nu is de pup er en het bevalt je moeder niet, ze blijft op een kamer zitten en dreigt jou en je man, pup eruit of jullie eruit.
kan zij er niet uit ?
zorg dat de pup nimmer alleen is met je moeder, ik zou haar voor geen euro vertrouwen.... als je niet thuis bent kan ze de pup wat aandoen, ze heeft een hekel aan de pup, wie houdt er niet van een pupje ?
eerst met toestemming en nu jullie eruit of de pup. is er toch wat mis met je moeder, misschien voor haar een oplossing zoeken ?
Ik weet niet hoe oud je moeder is, maar als ik hoor de laatste maanden met iedereen ruzie dan is het eerste wat in me opkomt: zou het kunnen dat ze begint te dementeren?
Misschien is je moeder medisch gezien toch niet in orde.
Jouw moeder die moet je onderhands al wel kennen nietwaar ? Hoe oud ben je ?
Drie dagen een puppy en het is al teveel
"
Zo ken ik jou niet en had deze reactie net gezocht bij U.
Er is niks ondoordachts gebeurd want het is in goed overleg gegaan.
Weet niet 1.2.3 een oplossing maar probeer toch maar te praten met je moeder en vraag wat er nu werkelijk is en waarom ze zo reageert dat je er graag iets aan wil doen als ze jou eerlijk verteld wat er daadwerkelijk is. Misschien een stukje jaloezie bang minder aandacht van jou te krijgen maar hamer op een eerlijk antwoord
" kan je je mams niet verkopen ? of naar een zorginstelling doen ?
je hebt afgesproken met je moeder dat er een pup komt, nu is de pup er en het bevalt je moeder niet, ze blijft op een kamer zitten en dreigt jou en je man, pup eruit of jullie eruit.
kan zij er niet uit ?
zorg dat de pup nimmer alleen is met je moeder, als je niet thuis bent kan ze de pup wat aandoen, ze heeft een hekel aan de pup, wie houdt er niet van een pupje ?
eerst met toestemming en nu jullie eruit of de pup. is er toch wat mis met je moeder, misschien voor haar een oplossing zoeken ? "
Ik heb het gewijzigd.
TS: Kan het zijn dat je moeder aan het dementeren is?
Jeetje TS wat een baggersituatie! Ik heb geen advies helaas, enkel een sterktewens!
Niini & Maffia
Wie heet er nu Maffia? Je moeder of je pup?
Sorry, flauw grapje.
Als jullie de pup in jullie eigen deel van het huis houden, heeft je moeder toch nergens last van? Bovendien heb je de pup na overleg met je moeder gekocht.
Heel jammer, dat je moeder de laatste maanden zo bozig doet, zelfs tegen de mensen, die zij zou moeten liefhebben.
Is er niemand anders die je moeder tot reden kan brengen?
Ik zou ook eens met de huisarts van je moeder praten. Dit gedrag zou inderdaad kunnen komen door dementie. Of heeft je moeder daar nog niet de leeftijd voor?
Ik zou trouwens niet in één huis kunnen wonen met een moeder als zij zich zo gedraagt en niet voor reden vatbaar is.
Ik hoop dat jullie een oplossing vinden om de pup bij jullie te houden.
Heb je ook een of ander contract getekend, voor het gedeelte wat jullie huren van het huis?
Als huurder heb je natuurlijk je rechten, maakt niet uit of de verhuurder je moeder is.
Het lijkt er inderdaad op alsof er andere problemen met je moeder aan de hand zijn.
En sowieso kan zij niet jullie pup naar het asiel brengen.
Bij deze situatie moet je het wat zakelijker bekijken: huurder en verhuurder.
Anders raak je met z'n allen helemaal verstrikt in alle emoties en familieruzies.
Ik zou dan voor mijn pup kiezen. Wel erg raar dat ze het in eerste instantie goed vind, en daarna je voor een keuze zet.Ik zou mijn pup in ieder geval niet wegdoen.
Zoals Willemijn al zei... Zorgen dat je pupje veilig is.
Verder nagaan of je moeder niet inderdaad medische problemen heeft. Misschien je zus en beste vriendin van je moeder, waar ze ook ruzie mee kreeg inschakelen ?
Als het geen medische oorzaak is, maar gewoon in je moeders karakter ligt dan denk ik toch echt dat je beter een andere woning zoekt. Want dit zal niet het enige geschil zijn dat er dan gaat komen.
Ik lees dit nu en vind dat je resoluut voor je pup moet kiezen, met alle respect maar jullie pup is door jullie uitgekozen en hoort nu bij jullie gezin ! Dat is een levend wezen en geen bank of stoel die je even terug weg doet.
Als mijn moeder zoiets moest zeggen ging ik snel op zoek naar een andere woonst en zou ik haar eens in de steek laten. Zo ga je niet met dieren om, als je moeder er zo over denkt dan heeft zij een groot probleem en geen hart. Sorry dat ik het zeg.
Nu moet je echt bij je standpunt blijven en je hondje gewoon bij je houden, als het dit niet is, zal het later toch weer iets anders zijn bij je moeder en zo mag je je niet laten ringeloren.
Vooral in eerste instantie aan het geluk van je pupje denken, zorg dat dit lieverdje niets kan gebeuren en kom voor hem of haar op. Als ik het zo lees is het voor iedereen het beste om niet bij haar te blijven wonen, als mijn moeder zoiets deed...zou ik haar niet eens meer als mijn moeder willen kennen. Drie dagen en al te veel...zij is perfect zeker ?
Ik lees klaar en duidelijk : "van te voren goed overlegt en alles was prima...."
Hoe prima kan alles zijn als drie dagen later de pup teveel is ? Dan noem ik dit absoluut NIET goed overlegd, en heel ondoordacht naar mijn inziens.
Tineke, jouw reactie naar mij toe vind ik niet correct.
Ik krijg zes oneens ? Als er ook twee superantwoorden onder zitten ? 
Hm de score gaat omgoog......
Er kunnen allerlei oorzaken zijn ( ook psychische) waarom iemand in 1x andere dingen beweert. Het is lastig dat dit je moeder is. Kun je niet op zoek naar een goedkope huurwoning? Als jullie inkomsten onder een x bedrag zijn kunnen jullie daar aanspraak op maken. Het nadeel is wel dat je een tijdje ingeschreven moet staan, voordat je voor in de rij staat. Zijn jullie al ingeschreven bij een woningstichting? Dat is veelal gratis of per jaar een klein bedrag... kan me voorstellen dat jullie dit zouden doen (bij voorbaat) wanneer er 'ruzies' optreden of je wilt gewoon op jezelf zijn.
Jullie zijn volwassen en kunnen op jezelf. Als je je moeder hierin haar 'zin' geeft. Dan kan het zijn dat dit ook met andere dingen voortzet. Een grens stellen en je daar aan houden.
Absoluut voor de pup gaan! De pup heeft niet voor jullie gekozen, maar andersom. Zo snel mogelijk op zoek naar een nieuw huisje waar jullie pup wel welkom is, als moeders later hulp nodig heeft met een of ander dan heb ik rap een antwoord klaar.
Hoe prima kan alles zijn als drie dagen later de pup teveel is ? Dan noem ik dit absoluut NIET goed overlegd, en heel ondoordacht naar mijn inziens.
Tineke, jouw reactie naar mij toe vind ik niet correct.
Ik krijg zes oneens ? Als er ook twee superantwoorden onder zitten ?
Hm de score gaat omgoog......
"
Anny zo bedoel ik het niet en wat ik eerder zei verwacht ik ook niet van jou.
Maar je reactie naar ts was erg kort door de bocht al dan niet pijnlijk zelfs.
En maak jij je echt druk over de reacties van of ze je antwoorden super of oneens vinden?
Nogmaals sorry en als je wil kan ik je ook een superantwoord geven hoor.
Maar Anny zo als ik jou ken reageer je normaal heel anders en deze reactie is ook zo off topic.
On topic Ik hoop dat er echt een oplossing komt voor jullie en het pupje
Tineke natuurlijk lees ik de waarderingen, kijk maar ze gingen weeral lekker omhoog, anoniem uiteraard
Voor de rest pb , keuvelen we verder. Have no fear.....
Vind het een hele trieste situatie.
Maar gaat alles wel goed met moeders?
Als je met alles en iedereen ruzie maakt lijkt mij dat een flinke gefrustreerde moeders.
Waar is het verkeerd gegaan?
Waarom maakt ze met iedereen ruzie?
Is ze ziek?
Aan het dementeren?
Misschien heeft ze wel het gevoel dat ze te weinig aandacht krijgt.
Praat met haar.
Ook al negeert ze jullie.
Als het jouw moeder is praat jij met haar.
Als het zijn moeder is praat hij met haar.
Ga niet allebei want dat kan te bedreigend overkomen.
Ga met z'n tweeën voor die tijd even om de tafel zitten.
Bespreek samen wat er gezegd moet worden.
Bereid het gesprek voor en zorg dat het niks bedreigend is.
Maar uit de zorgen om haar.
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat deze heisa alleen van één pupje komt die pas 3 dagen in huis is.
Daar moet meer aan vooraf gegaan zijn.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?