wij krijgen er een oudje bij

het is ergens triest , maar als haar vrouwtje is overleden komt ze bij ons wonen.

Een poedeltje van 9 jaar die nu de laatste dagen waakt bij haar bazinnetje.

Ik weet voor mezelf zeker dat een dier voelt wat er gebeurt maar hoe verwerkt zij dat en als we haar gaan halen bij de dochter van die mevrouw, hoe vang ik dit diertje dan geestelijk op.

Ze komt dan voor het eerst bij ons en onze 2 hondjes, kennis maken doen we op neutraal terrein.

Maar ik kan me zo voorstellen dat ze in deze situatie ook heimwee kan krijgen.

Of denkt een hond zo niet , mijn opvanghondjes hebben nooit heimwee laten zien maar dit hondje herkent de geur van de dood hoe gaat ze daar mee om. En hoe vang ik haar op ?

Snappen jullie een beetje wat ik bedoel of meut ik nu al te veel

ik denk dat je het best zo normaal mogelijk doet , niet anders behandelen dan je eigen hondjes
ik heb een herplaatser die uit een rotsituatie kwam ,je hebt snel de neiging om ze eens lekker te verwennen maar dat kan je beter nog niet doen , ze moet haar plaatsje in de groep vinden .

Ik denk dat het al heel belangrijk is dat je weet dat het niet zo makkelijk is, dat je weet dat dit niet zo vanzelfsprekend is.  Je zult dus vanzelf rekening houden met hoe moeilijk of makkelijk het hondje zich zal aanpassen...

Je kunt niet alles vooruit plannen, maar het is duidelijk wat je bedoelt.  Lief dat je het hondje op gaat vangen.  Gemakkelijk is dat niet, maar vertrouw op je eigen goede bedoelingen en laat het hondje voelen dat het er mag zijn.  Geef het rust, maar ook aandacht.

Ik wens je wel toe dat de hondjes het onderling ook goed kunnen vinden met elkaar.  Graag ook nu en dan een update over hoe het gaat.  Voor mens en dier daar alle goeds gewenst in deze moeilijke dagen.

dank je Kylie, het zijn voor ons vreemde mensen , dus ik heb het daar niet erg moeilijk mee. Het hondje hebben we ook nog nooit gezien.

We werden gebeld of we wilde helpen en ja dat willen we graag en als alles goed gaat onderling blijft ze bij ons wonen.

Hondjes zijn heel flexibel ze passen zich weer aan een situatie aan hoe moeilijk ook.

Ze denken niet zoals wij mensen,ze krabbelen op en gaan door.

Heb hier nu ook een hondje wiens hart gebroken was en zich had afgesloten van de wereld.

Door alles en iedereen in de steek gelaten en een heel hard leven op straat geleefd en in het gemeente asiel ook nog eens bijna doodgebeten en met een gebroken bekken in een werpkist van pups gedumpt waar hij een jaar in gelegen heeft.

Ik dacht dat komt nooit meer goed met dit hondje ,maar nu na 1 jaar heeft hij het vertrouwen in het leven weer.

Dus onderschat jouw opvangertje niet en geef hem vertrouwen en moed en dan komt het wel goed.

Da's wel heftig Erny.  Goed gedaan zeg!  Wat een ander leven heeft dat hondje nu!  Petje af hoor

Wat mooi dat je dit doet

Is er een mogelijkheid dat jullie nu al eens samen wandelen?

Dat maakt de overgang voor de hond makkelijker en voor de omgeving en de baas kan het ook fijn zijn als dat goed gaat

Ze hoeven de hond alleen maar af te geven aan de deur voor de wandeling op afgesproken tijdstip

verder veel rust en kluiven(dat  helpt verwerken)en vaste kleine wandelingen om de omgeving te leren kennen

eigenlijk de regels voor volwassen herplaatsers

Meestal hebben ze hun eigen verdriet en moeten wennen aan al het nieuws

eventueel zijn er ook bloesemmixen die je kan gebruiken om het verdriet en de verandering te ondersteunen

Nogmaals super lief dat je je voor deze hond inzet!

nee dat is niet mogelijk want het is ruim 1 uur rijden en de volwassen kinderen zijn bij hun moeder en hebben er gelukkig wel al aan gedacht om de hond te herplaatsen.Via de poedelvereniging.

Ik heb wel foto's gestuurd zodat het baasje kan zien bij welke hondjes ze komt te wonen.

Wij hebben 3 jaar geleden een hondje van 12 jaar opgevangen ook na overlijden van het baasje maar ze woonde toen eerst nog bij de broer van het baasje en daar had ze het niet naar haar zin en ze ging graag met ons mee.Ze is 11 maanden bij ons geweest en toen kreeg ze een paar keer een tia en moest inslapen.Ik heb zo gehuild ze was eindelijk gelukkig en geliefd en ze was zo lelijk en zat onder de ouderdoms wratten die elke keer bloede en bevroren in de sneeuw en dan had ze pijn, hebben we haar nog laten opereren om de voet wratten weg te halen. Maar ach ze zat in mijn hart.We noemde haar kaatje omdat ze zo krengerig was naar andere toe. Kaat mossel zeg maar.

Maar we hielden zo veel van haar.

Je kan denk ik niet nu al een plan maken, maar op het moment als de hond er is.

Dus heel open...en vanuit de situatie in je huis handelen. De hond geeft wel aan.

En wat ik lees, heb je al ervaring.

Respect!!!!!!! van mij. Ga je wel volgen.

Van te voren bedenken hoe je het wil gaan doen... is een normale reactie.

In de praktijk vind ik het goed dat je de honden op neutraal terrein laat kennismaken.

Verder zou ik de hond gewoon laten meedraaien in het ritme van je gezin en jullie honden... dan is ze waarschijnlijk snel gewend.

En haar verder lekker vertroetelen als je ziet dat ze daar behoefte aan heeft.

Honden zijn geen mensen die rouwen.

Wel kennen ze de dood als ze dit mee gemaakt hebben.

Zo snel mogelijk in het normale ritme laten meedraaien. Geen speciale aandacht oid want dat snappen ze niet in de context zoals jij die bedoeld.

Ik hoop dat de hond nog bij de overleden pesoon mag ruiken en snuffelen. Soms weet de hond dan dat het echt voorbij is. 

Fijn dat je dit doet. Nu hoeft de hond niet eerst nog naar een asiel.

Saartje dit is heel nobel van je. 

wij doen dit met liefde, ieder dier verdient een tweede thuis in nood gevallen.En we zijn poedelfan

 Helemaal gelijk! zou willen dat iedereen er zo overdacht.

en Poedels zijn zeker heel leuk

Honden kunnen wel degelijk rauwen om een dierbare

De een sterker als de ander dat wel

Rustig aan de eerste weken en veel ontspanning en rust geven en duidelijkheid

elke herplaatser kan onzeker worden..maar deze heeft het wel extra lastig als de baas overlijd

Gelukkig dat de familie erg begaan is met de hond

Een uur reizen is inderdaad wat gortig voor een wandeling

zeker gezien de omstandigheden van de familie nu

Inderdaad zoals al gezegd is , vraag of ze het hondje nog even bij het baasje laten als ze overleden is. Naar het schijnt werkt dit wel.
Anders denkt ze dat ze gewoon weg moest.
Nu zou dat gewoon een afgesloten zaak zijn als ze wel kan ruiken en kijken.

Heel mooi van je dat je dat zo doet een ouder hondje van een vreemde ,veel geluk ermee

het baasje is gewoon thuis en de hond ook, zo ruikt zij wel wat er staat te gebeuren.

Zij weet eerder dan de familie wanneer het zo ver is, onderschat een hond nooit in dit soort situaties.

Bibi haar vorige eigenaar heeft een ziekbed gehad van een jaar. Bibi was haar steun en toeverlaat.

Of ze bij haar is geweest toen het zover was weet ik niet zeker, maar die mensen kennende denk ik dat wel.

Een maand na het overlijden kwam ze bij ons en was gewoon een blije vrolijke hond 

ik heb zojuist gehoord dat het baasje is overleden en dat Fleur er tot het laatst bij is geweest [dat had ik gevraagd, maar dat waren ze geloof ik ook al van plan op verzoek van het baasje]

Wij zullen haar volgend weekend gaan opzoeken en we hopen dat zij ons goed keurt als nieuwe baasjes, dan pas nemen we haar mee.

Ik voel het verdriet van de [volwassen] kinderen en weet ook hoe het voelt om een ouder te verliezen in zo'n korte tijd. Zo triest .

Ach Jeeh dat is dan toch wel snel gegaan en heel heftig voor de familie om dan afscheid te moeten nemen van hun moeder en dan ook nog het hondje.

Lijkt me voor jou ook niet makkelijk , ik hoop dat Fleur straks een beetje kan wennen.

ja het is heel snel gegaan, dat hadden we niet verwacht.

Heb het topic in stilte gevolgd.

Het is toch sneller gegaan dan verwacht he.
Sneu voor die mensen hoor.
Maar wel super dat je deze hond op wilt vangen.

Ik denk vooral rustig zijn, normaal doen, en haar enerzijds respect en ruimte bieden voor verwerking en kijken of ze hier en daar wat af te leiden is. Je weet nooit zeker hoe een hond het oppakt.

Weet je wat IK dan weer heel erg vind en anders zou doen ?

Als je moeder sterft,  dan zou ik haar hondje met liefde opvangen, en weten dat ik haar daar een heel groot plezier mee zou hebben gedaan. Het hondje zou me ook helpen in het aanvaarden van haar heengaan. Een laatste aandenken aan mijn lieve moeder.

Want nu mag dat nieuwe adres nog zo goed zijn, als je als stervend baasje niet weet waar jouw diertje gaat blijven, zou ik héél héél ongelukkig zijn. 

Maar dit is wel heel off topic . 

Ik ben het helemaal met je eens Anny, maar de moeder heeft per email ons een beetje leren kennen en via foto's. En ze heeft zelf via de fokker en de Nederlandse poedelclub om bemiddeling gevraagd . Maar bij mij zou de hond blijven, maar wie weet bedenken ze zich nog. Dat zou voor mij knap balen zijn want ik verheug me er wel op, maar ik gun de hond het beste en daar moet zij dan wel gewenst zijn.

De kinderen werken fulltime en Fleur is natuurlijk gewent dat er de hele dag iemand bij haar is. Ook hebben ze zelf al 2 honden . Ik moet maar afwachten wat voor karakter deze hond heeft en of ze bij mijn hondjes past.

Maar die zijn gewent om te delen met opvang hondjes . En met eten is het in de mand allemaal[bench]

En anders mag zij terug naar de fokker [koopovereenkomst] maar die zit ook niet te wachten op een hondje van 9 jaar/bijna 10.

" Weet je wat IK dan weer heel erg vind en anders zou doen ?
 
Als je moeder sterft,  dan zou ik haar hondje met liefde opvangen, en weten dat ik haar daar een heel groot plezier mee zou hebben gedaan. Het hondje zou me ook helpen in het aanvaarden van haar heengaan. Een laatste aandenken aan mijn lieve moeder.
Want nu mag dat nieuwe adres nog zo goed zijn, als je als stervend baasje niet weet waar jouw diertje gaat blijven, zou ik héél héél ongelukkig zijn. 
 
Maar dit is wel heel off topic . 
 
  "

Anny en Lance

ik ben blij dat deze mensen serieus zijn over het evt overnemen van de hond

Er kunnen legio redenen zijn waarom ze  bv geen tijd voor de hond zouden hebben

(misschien was de hond bij de moeder nooit alleen bv en werken ze 40 uur)

Een vriendin heeft mij ooit in haar laatste fase van ziek zijn gevraagd of ik haar kat wilde overnemen

dat ging helaas niet.

Pluisje(nu 20) had net 5 oeps kittens,  mijn kater had net 3.5 week opgesloten gezeten buiten ergens

daarnaast nog een 3e poes met hart/longproblemen.

maar heb haar wel met hand op hart beloofd dat ik ze goed herplaatst werd..en dat is ook gebeurd

Ik vind het heel eerlijk als deze mensen zeggen ..nee ik kan niet goed genoeg voor de dierbare hond van mijn familielid zorgen

en nu al bezig met adres zegt genoeg over er liefde insteken

volgende week zaterdag gaan we Fleur halen, ze is erg vrolijk en enthousiast aan het spelen. Ik ben blij dat ze erbij geweest is en dat ze gewoon verder gaat.

Ik ben zelf heel nerveus en hoop dat zij ons goed keurt .

Fijne dag verder

Tuurlijk gaat ze jullie goedkeuren, daar hoef je niet nerveus over te zijn. Geef haar de tijd om aan alles te wennen. Fijn dat jullie dit doen zeg, ook voor de eigenaar. 

Succes!

Allereerst : mijn respect dat je dit hondje straks een gouden mandje geeft. Honden rouwen, dat is zeker en dat heb ik ook gezien bij Romeo toen Luca stierf. Romeo heeft wekenlang op de mat gezeten en op Luca gewacht. Aangezien in diezelfde periode mijn moeder stierf was het heel moeilijk een standvastig baasje te zijn en de regelmaat terug te brengen in mijn en zijn leven. Voor dit hondje zal het moeilijk zijn omdat zij uit een andere omgeving komt, een ander baasje krijgt en nog twee maatjes erbij krijgt. Dat laatste is alleen maar fijn voor haar, al zal zij moeten wennen, net als jouw eigen honden. Met veel geduld, zal het lukken, daar ben ik van overtuigd. Is het niet mogelijk nu al het hondje kennis te laten maken met jouw honden en met de vreemde omgeving ? Straks als het baasje er niet meer is, is dat ineens een te grote overgang. Als zij al gewend is aan de honden, het nieuwe baasje, af en toe wat speelt en het huis kent, is de overgang niet ineens zo groot. Kun je dat niet met de dochter afspreken ? Nogmaals mijn respect en heel veel sterkte voor de familie, het hondje en voor jullie.